പുലിക്കുന്നേൽ അനുസ്മരണം

മത-രാഷ്ട്ര നിയമങ്ങൾ ധാർമികദൃഷ്ടിയിൽ

KCRM തൊടുപുഴ യൂണിറ്റ്    

ഡിസംബർ പ്രോഗ്രാം

 

 നവംബർ പ്രോഗ്രാം റിപ്പോർട്ട്

 

റവ. ഡോ. ജയിംസ് ഗുരുദാസ് അച്ചനും KCRMNA ടെലികോൺഫെറൻസും

ചാക്കോ കളരിക്കൽ

ജനുവരി 09, 2019 ബുധനാഴ്ച നടക്കാൻ പോകുന്ന കെ സി ആർ എം നോർത്ത് അമേരിക്കയുടെ പതിമൂന്നാമത് ടെലികോൺഫെറൻസ് നയിക്കുന്നത്, ജർമനിയിലെ ബോഹും (Bochum) യൂണിവേഴ്‌സിറ്റിയിൽ നിന്ന് ക്രിസ്തുശാസ്ത്രത്തിൽ (Christology) ഡോക്‌ടറേറ്റ്‌ നേടിയിട്ടുള്ള പണ്ഡിതനായ റവ. ഡോ. ജയിംസ് ഗുരുദാസ് സി.എം.ഐ. അച്ചനാണ്. അദ്ദേഹം ഭോപ്പാൽ റീജണൽ സെമിനാരിയിൽ ദീർഘകാലം ദൈവശാസ്ത്രാദ്ധ്യാപകനും ഡീൻ ഓഫ് സ്റ്റഡീസും ആയിരുന്നു. ഒറീസയിലെ സാമ്പൽപൂർ സെമിനാരിയിൽ 18 വർഷം അസോസിയേറ്റ്‌ പ്രഫസറായും മറ്റ് പല സെമിനാരികളിലും വിസിറ്റിംഗ് പ്രഫസറായും സേവനം അനുഷ്‌ഠിച്ചിട്ടുണ്ട്.  കോട്ടയത്തിനടുത്ത് തെള്ളകം മതസൗഹാർദ്ദകേന്ദ്രമായ  'സ്നേഹവാണി' യുടെ സ്ഥാപക ഡയറക്ടറും അതേ പേരിലുള്ള ത്രൈമാസികയുടെ എഡിറ്ററുമായിരുന്നു, അദ്ദേഹം. അച്ചൻറെ 'മോചന കാഹളം' എന്ന കവിതാ സമാഹാരം കാവ്യഭംഗിയിലും അവതരണ ശൈലിയിലും ആശയ കൊഴുപ്പിലും വേറിട്ടുനിൽക്കുന്ന പ്രൗഢഗംഭീരമായ പുസ്തകമാണ്. ഇപ്പോൾ പുതുപ്പള്ളിയിലെ ആശ്രമത്തിൽ വിശ്രമജീവിതം നയിക്കുന്നു. പണ്ഡിതനും സെമിനാരി പ്രഫസറും കവിയും ചിന്തകനും നവോത്ഥാന നായകനും എഴുത്തുകാരനുമെല്ലാമായ ഗുരുദാസച്ചൻ അവതരിപ്പിക്കുന്ന വിഷയം: "യേശു എന്ന മനുഷ്യൻ".

ശ്രീ ജോസഫ് കാലായിൽ എഴുതി പ്രസിദ്ധീകരിച്ച 'ഫ്രാൻസിസ് മാർപ്പാപ്പയും സീറോ മലബാർ സഭയും' എന്ന പുസ്തകത്തിന് അവതാരിക എഴുതിയിരിക്കുന്നത് ഗുരുദാസച്ചനാണ്. അതിലെ ഒരു വാചകം ഇവിടെ ഉദ്ധരിക്കട്ടെ: "അഹങ്കാരികളും അധികാര പ്രമത്തരുമായ അച്ചന്മാർ ഭരിക്കുന്ന പല ഇടവകയിലും ഓണം ഒന്നല്ല അഞ്ചാണ്. വന്നോണം, നിന്നോണം, തന്നോണം, കേട്ടോണം, പൊക്കോണം. ഇത്തരം ഓണങ്ങൾ ഉണ്ടു മനം നിറഞ്ഞവരുടെ മുമ്പിൽ ഫ്രാൻസിസ് എന്നൊരു പാപ്പാ വിളമ്പുകയാണ് പലസ്തീനയിലെ യേശു വിളമ്പിയ പരിശുദ്ധ സ്നേഹസമൃദ്ധമായ ഓണം." സ്നേഹസമൃദ്ധമായ ആ ഓണം വിളമ്പിയ യേശുവിനെ പഠിക്കുകയും മനനം ചെയ്യുകയും അനുകരിക്കാൻ സ്വന്തം ജീവിതം സമർപ്പിക്കുകയും ചെയ്ത ഗുരുദാസച്ചനിൽനിന്ന് യേശുവിനെപ്പറ്റി കേൾക്കാൻ ധാരാളം കാര്യങ്ങൾ നമുക്ക് ഉണ്ടാകും.

കോൺസ്റ്റൻറൈൻ ചക്രവർത്തിയുടെ സൃഷ്ടിയായ ക്രിസ്‌തീയ സഭയുടെ ദുഃസ്ഥിതി എത്ര പരിതാപകരമാണെന്നു മനസ്സിലാക്കണമെങ്കിൽ യേശുവിൻറെ മൂല പ്രബോധനങ്ങളിലേയ്ക്കും ആദിമസഭയിലേയ്ക്കും നാം തിരിച്ചു പോകേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. എന്താണ് യേശു പഠിപ്പിച്ചത്? യഹൂദർക്ക് യേശു ഉപദേശിച്ച പുതുജീവിതക്രമത്തിൻറെ പശ്ചാത്തലവും അടിസ്ഥാനവുമെന്ത്? യേശുവിൻറെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ എന്തെല്ലാമായിരുന്നു? ആദിമ സഭ എങ്ങനെ ജീവിച്ചു? മനുഷ്യഹൃദയങ്ങളിൽ യേശുവിനെ തിരിച്ചറിഞ്ഞ് പ്രതിഷ്ഠിക്കാൻ ആ ചോദ്യങ്ങൾക്ക് ഉത്തരം കണ്ടുപിടിക്കുകയാണ് വേണ്ടത്. ക്രൈസ്തവർ കോൺസ്റ്റൻറൈൻ ചക്രവർത്തി സ്ഥാപിച്ച സഭയിലെ അടിമകളല്ല. അവർ യേശുവിൻറെ ശിഷ്യരാണ്. സഭയിലാണ് പൗരോഹിത്യ തേര്വാഴ്ച. എന്നാൽ ക്രിസ്ത്യാനികൾ ക്രിസ്തു കാണിച്ചുതന്ന വഴിയിലൂടെ സഞ്ചരിക്കണം. സഭാപഠനങ്ങളെക്കാൾ പ്രാധാന്യമർഹിക്കുന്ന യേശുവിൻറെ സദ്വാർത്തയുടെ അതുല്യവൈശിഷ്ഠ്യം മനസ്സിലാക്കേണ്ടത് ഓരോ വിശ്വാസിയുടെയും കടമയാണ്.

യേശു ഒരു യഹൂദ മത പരിഷ്‌ക്കാരകനായിരുന്നു. യഹൂദ മത പരിഷ്‌ക്കാരം വഴി യേശു ഉദ്ദേശിച്ചത് ഈ ലോകത്തിൽ "ദൈവാരാജ്യം" സ്ഥാപിക്കാമെന്നാണ്. രോഗശാന്തി നൽകുന്നവനും ഗുരുവും പ്രവാചകനുമായ യേശുവിൻറെ യഹൂദ മത പരിഷ്‌ക്കാരം യഹൂദ മത പുരോഹിത മേധാവിത്വത്തിന് പിടിച്ചില്ല. റോമൻ സാമ്രാജ്യത്വ അധികാരത്തെ കൂട്ടുപിടിച്ച് യേശുവിനെ അവർ കുരിശിൽ കയറ്റി. മനുഷനായ ആ യേശുവിനെ ലോകത്തിൻറെ പാപങ്ങൾക്കായി കുരിശിൽ മരിച്ചവനും മനുഷ്യവർഗത്തിൻറെ രക്ഷകനും ദൈവപുത്രനും ദൈവവും കർത്താവുമായി സഭ പ്രതിഷ്‌ഠിച്ചു. യേശുവിനെ സംബന്ധിച്ചുള്ള ചരിത്രമാണ് ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രസിദ്ധമായ ചരിത്രമെങ്കിലും, വ്യക്തതയില്ലാത്ത ഒരു വ്യക്തിയായി യേശു ഇന്നും മനുഷ്യമനസുകളിൽ കുടികൊള്ളുന്നു.

യേശുവിൻറെ സദ്വാർത്ത ലളിതവും സുന്ദരവുമായിരുന്നു. നിങ്ങൾ പരസ്പരം സ്നേഹിക്കുവിൻ. മധുരമനോഹരമായ യേശുസന്ദേശത്തെ സ്വീകരിച്ച ശിഷ്യർ കൂട്ടായ്‌മയിലൂടെ ആനന്ദം അനുഭവിച്ചു. ആദിമ സഭയുടെ ജീവിതരീതിതന്നെ കൂട്ടായ്‌മയിലും അപ്പം മുറിക്കലിലും പ്രാർത്ഥനയിലുമുള്ള പങ്കുചേരലായിരുന്നു. തൻകാര്യവ്യഗ്രത കൂടാതെ വിശ്വാസിസമൂഹം ഒരേ ഹൃദയത്തോടും ഒരേ ആത്മാവോടുംകൂടെ ജീവിച്ചു. അവർ ദേവാലയത്തിൽ (സുനഗോഗിൽ) ഒരുമിച്ചുകൂടുകയും വീടുകൾതോറും അപ്പം മുറിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു. എല്ലാവരും ഭക്ഷണത്തിൽ പങ്കുപറ്റുകയും ചെയ്‌തിരുന്നു. യേശു പ്രസംഗിച്ച സുന്ദരസത്യങ്ങളെ വികലമാക്കി കോൺസ്റ്റൻറൈനും കൂട്ടരും വിശ്വാസപ്രമാണങ്ങളും കാനോൻ നിയമങ്ങളും സൃഷ്ട്ടിച്ചു. അതോടെ യേശു പള്ളിയിൽനിന്നും പടിയിറങ്ങി. ഇന്നത്തെ പുരോഹിതപ്രഭുക്കൾക്ക് യേശുവിൻറെ സദ്വാർത്തയും ആദിമക്രൈസ്തവകൂട്ടായ്മയുടെ കാര്യവും ഓർമയില്ല!

സഭാപ്രമാണികൾ ഇടതടവില്ലാതെ ആധിപത്യവും അധികാരവും പ്രയോഗിക്കുന്നു. എന്നാൽ ക്രൈസ്തവരുടെ ഇടയിൽ അത് പാടില്ലായെന്ന് യേശു തറപ്പിച്ച് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതാണ് (മാർക്കോ. 10: 42-45). അധികാരം സ്നേഹപ്രേരിതമായിരിക്കണം. മതനിയമങ്ങളെ മുറുകെപ്പിടിക്കുന്ന പ്രീശന്മാരായ വേദപണ്ഡിതർക്ക് അത് മനസ്സിലാവുകയില്ല. അതിന് യേശു എന്ന മനുഷ്യനെ പഠിക്കണം. അതിനുള്ള നല്ലൊരവസരം കെ സി ആർ എം നോർത്ത് അമേരിക്ക നിങ്ങൾക്കായി ഒരുക്കിയിരിക്കുകയാണ്. ജനുവരി 09, 2019 ബുധനാഴ്ച്ച (Time 9 pm EST) നടക്കാൻ പോകുന്ന ടെലികോൺഫെറൻസിലേയ്ക്ക് നിങ്ങളെല്ലാവരെയും സ്നേഹാദരപൂർവം ക്ഷണിച്ചുകൊള്ളുന്നു.  അതിൽ സംബന്ധിക്കുവാനുള്ള നമ്പർ: 1-605-472-5785, ആക്‌സസ് കോഡ്: 959248#

Make 2019 really“Religion-Mukth”!

2018: Wave Goodbye to

Another Year in Religion

Daniel Schultz, in Religion dispatches, Dec 20, 2018

From sexual abuse to white nationalism, a fake rabbi, atheists behaving badly, and politicized pastries, 2018 had little going for it on the religion front.Nobody was this optimistic.

Note: “A religion-less 2019?” Possible? “IMPOSSIBLE!”,  is the roaring shouts, instantly coming back, it looks. Of course a crowd has many heads, not one mind! I may pacify myself. Perhaps the question itself is misleading. The needle of the question is pointing to “Organized Religions”,  not individual beliefs and practices.

“Recedant  vetera, nova sint omnia!” (“Let bygones be bygones, let everything be new,”)says a Latin proverb.  In 2019, what is going to be  the SHAPE and SIZE of Organized Religions, is what the question targets at. “Matham” in Malayalam literally means, Opinion, view,  individual conviction, in short freedom of opinion, which is impossible to wipe out, nor is it right to do it.

All through 2018 we have been constantly barraged with shouts of a “Congress-mukt Bharat” taparing off now to a “Modi-mukth” or “Violence and cold-blooded murder-mukth Bharath” of innocents. Understood in the last  ‘murder-mukth’ sense, there can never be two opinions. So the clarified question comes down to: “Is most of the murder in India, caused by religious hatred, rivalries, conflicts and clashes?” This is what the question aims at, to be studied and analaysed to find right solutions.

What about atheists?

Considering the fact most people are religious or believers,  what about unbelievers and atheists? The curt answer is, for Communits and atheists their belief system and conviction force them not to believe in a living God. So they cry: “God is dead!” Of course we have to leave them free to stay put in their conviction of no to religion. Even the most religious person like the Pope allows them to do so.

Today we claim to livre in a world of enlightenment, of reason and scientific proof for what we believe and practice. That leaves little room for blind beliefs, traditional ritualistic religious practices called superstitions. Result is the mass exodus, mostly of the younger generation from the bonds organized religions controlled by so-called, self-styled Godmen, Achariyas, Gurus, Mullas, Bishops in various churches, all living in comfort  zones variously called ‘Devalokam’, Cathedral palaces of bishops etc. They claim to posses hot-lines to God almighty as basis for the authority they wield.

Younger Generation?

The simple folks with little general knowledge to illiterates, the ‘Hoi Poloi’ are simply led by their nose without questioning, due to their ignorance. But not so are the educated younger generation, who seek rational, scientific basis for what they are asked to think and act. Hence the sudden spurt in the number of  those who label themselves as ‘NONES’,(not believing in any religion) and have waved good bye to all organized religions.

History is the great teacher. Religious or political beliefs and conflicting ideologies have been the root cause  of all wars and conflicts. In the religious field crusades of the Catholic church stand out as their monumental failure to give spiritual and moral leadership, for which they hang their heads in utter shame even today. That was their topmost ‘counter witness’ to their name’s-sake: Jesus Christ, who came to bring peace on earth, “Loka Samasta Sukino Bavantu, Acche Din”,  not war!

What about  India today?

Unfortunately what is happening in the land of light and spirituality,  Hinduism itself which is credited with the above cited prayer of all humane humans every where? Today the   Hindutva wadies shout in unison  saying, the geographical space called “Bharat” is to be the home of those who  believe in Hinduism only and none other? In doing so, aren’t they throwing the baby with the bath water?  What is worse, their shouts are becoming louder and shriller ever since the BJP government came into power!

In fact Hinduism, pure and simple, is more universal than even the Catholic Church, althouth the word ‘Ctholic’ should have meant ‘Universal’. Hinduism has room even for atheists! Do other religions accept them as members of their own family? Think of the  irreconcilable fight going on in Sabarimala and Ayodhya. How does it chime with the Hinduism’s prayerful soul-cry: “Vasudaiv Kudumbakam! where all live happily as in God’s own family! Can we find a greater contradiction between belief and practice any where else in the world?

Find the hidden devil

Who is the devil in the detail? How has this “Faux pas”, this blunder, this mistake this indiscretion, this impropriety  crept into our thinking and actions? The latest is the news splashed on TV today  about a village school in Utherkand under BJP rule where girls are forbidden to go to school on their menstruating days, thereby forcing them to miss their class 80 days per year, something similar to what is being imposed on Sabarimala pilgrims due to medieval mind set, patriarchy, misogyny and superstitious religious beliefs. And we already wrote: ‘Superstition is empty shell of religions without  ‘AN ELEMENT OF TRUTH.’

In Utherkand village shool, if the  teachers, the parents and the educated leaders of the place have failed to run the school according to civilized rules, who should have set things right, if not the government of the State? If they fail to act, is it not because they too are possibly prisoners and blind believers in superstitious  religious practioners? Being such they were  first forced to deny gender justice to women, who make up half of humanity, as is happening in Sabarimala! What a shameful, cruel injustice done to India’s girl children in Utherkand!

Vasudeiva Kudumbakam or Hindutva?

When are we Indians going to join the enlightened comity of nations? In the next century? Not in any case, as long as the promoters  of Hindutva rools the roost. Do we need more plausible arguments to prove that Organized Religions should DIE at the earliest, not God, religiosity or spirituality. Wether one believes in God or not, “Manava seva is Madhava seva.” As the ideal Son of Man has said: “When you have done to these little ones of mine – the poor, the needy, the afflicted and marginalized -- you have done to me.”

That Organizerd Religion alone, is most disorganized, detestable and worse than paganism, which fails to help you to see God in the person with a begging bawl  in front of you and fails to worship him/her in the heart of your hearts! The least, a true religion should prompt you and me to do is to befriend such a person FIRST with your BODY language, a smile, not a frown on your face; and SECOND with kind and soothing brotherly/sisterly words gently spoken, not SHOUTS. That alone is: VASUDEIVA KUDUMBAKAM! james kottoor, editor ccv.

Please read below article ‘Goodby to 2018 of Organized Religions!

Late in December, a dark and solemn quiet falls across the land, as journalists finally begin to reckon with the fact that they’re completely out of gas, and the only thing standing between them a blissful-if-impoverished holiday rest is that one last deadline.

 Then, quicker than Rudolph making excuses for his day drinking, they leap to that most desperate of ploys: the year-end wrapup.

Religion Dispatches may be immune to this sort of thing, but sadly, I’m not. Therefore, stand by for a link-heavy, in-no-particular-order look back at the year that was. Oh, and how it was!

Billy Graham died in 2018. So did James Cone (a blow to black theology), Eugene Peterson and Aretha Franklin. If you don’t know why the last of those is a religion story, you need to go find her album Amazing Grace and put it on your playlist. Now, please.

As a matter of fact, this whole religion thing? Dead, according to 2018. Young people around the world are disaffiliating from religious faith. Surprisingly or perhaps not, American youngs are leaving evangelical Christianity more quickly than other Christian brands, perhaps because of its full-throated embrace of conservative politics. The trend has been good for at least one segment of the religious ecology, though. The Ex-vangelical movement, in part led by Religion Dispatches contributor Christopher Stroop, has been receiving media attention, including a profile in a CBS news documentary.

The trend was also a godsend (if you will) for one other group. That would be people offering really, really bad hot takes on religion being resurrected as politics. Emma Green published an article in the Atlantic that at least had the dignity to be somewhat better than its title: “Politics as the New Religion for Progressive Democrats.” But Andrew Sullivan’s essay arguing that American Christianity has been replaced by political tribalism is possibly the most obtuse thing he’s ever written—and that’s saying something.

Neither of these takes is willing to struggle with the possibility that there might be good reasons to walk away from the church, even setting aside politics and terrible chili suppers. For example, it was a banner year for stories about clerical sex abuse, what with one cardinal convicted of crimes against children and another revealed to be a predator of young men. Then came the release of a grand jury report from Pennsylvania demonstrating the Catholic hierarchy’s sometimes criminal efforts to sweep bad news under the rug. Then came a follow-up federal investigation, the resignation of Archbishop Donald Wuerl for his part in the cover-up, and the mass resignation of Chilean bishops for the same thing. It was enough to lead Catholic theologian Mary Hunt to wonder whether the entire structure of the church needed to be replaced with something more lay-driven.

The usual malarkey about the rolling abuse crisis being a “gay problem” was rolled out, as were the too-little-too-late promises to shore up reporting. All of this has taken a toll on Pope Francis’ image in the United States, and led the curia’s shadier opportunists to try to support him with a knife to the back in the form of a much-hyped report breathlessly declaring Francis’ complicity in the McCarrick case. (The report was mostly about misplaced memos.) But hey, Francis canonized Oscar Romero, so the year’s not a total waste.

But readers should not come away with the impression that sexual abuse was limited to the Catholic church. Bill Hybels, founder of the pioneering Willow Creek megachurch, was forced out after his pattern of skeevy manipulation and general gross lack of boundaries came to light. Ditto Paige Patterson of the Southern Baptist Convention, thrown out of Southwestern Baptist Theological Seminary for bullying rape victims and being a general disaster on sexual issues. Andy Savage, pastor of Highpoint Church in Memphis, fared a little better. He got a standing ovation from his congregation after confessing to sleeping with a 17-year-old member of his youth group when he was 22. Eventually, though, he resigned, citing a new understanding of his victim’s perspective; which is to say, that she was in fact the victim in this case, not him. It was also revealed that the 2016 Clinton campaign fired its evangelical “faith guru” Burns Strider for sexual harassment of at least two other staffers.

Evangelicals fared only a little better than the Catholic hierarchs in their response. There was a half-assed, single-day conference at Wheaton College, followed by a basic lack of reflection on the theology and sexual ideology that produced these problems in the first place.

Before nonbelievers get too judgy about all of this, though, it should be noted that atheists had their own #MeToo moments this year. David Silverman of American Atheists was fired after being accused of sexual assault; prominent atheist Lawrence Krauss was accused of sexual harassment; and, as Caroline Matas detailed here on RD, New Atheist leaders like Sam Harris and Richard Dawkins supported Men’s Rights activists.

Still, when it comes to bad news, not much comes close to the evangelical world, which consistently finds plenty of squick to go around, even without the sexual abuse. John Allen Chau, a missionary and graduate of Oral Roberts University, tried to evangelize a previously uncontacted and notoriously hostile tribe in the Sentinelese Islands, and was murdered for his efforts. Jeff Sessions tried to defend the grand guignol cruelty of the Trump administration’s immigration policy as part of God’s plan, sparking a questionable effort to impose church discipline on him.

Mike Pence did the generally creepy Mike Pence thing at the Southern Baptist Convention’s annual meeting, albeit it with some reservations on the part of the audience. President Trump, never one to be overshadowed, prayed next to Paula White at a closed-door White House dinner with evangelical leaders and huffed and puffed about challenges to his authoritycoming in the fall elections. Turns out he was right about the impending disaster at the polls, just not the violent overthrow part. Ah, well. Trump will always have the undying adoration of Robert Jeffress, who stands in a long line of American preachers willing to prop up authoritarianism.

Which points us to the worst sin of the white 2018 evangelical community: forming the white nationalist base of the Trump movement, albeit one that is shrinking fast as its elders die out and youth abandon it. Not even a PR blitz before the fall elections, nor the myth of swing white evangelical women voters, could save the movement from being identified for what it is: Trump’s biggest, meanest cheering section, the people who have historically always been ready to bravely blame somebody else for the problems of life in these United States.

Given conservative evangelical support for—and by “support for” we mean “control over”—the Trump administration, it should come as no surprise that on the subject of religious liberties, the story has been one step forward, two steps back … then another two, and give me three more just for good measure.

First, the good news: A poll this December shows that nonreligious candidates get more support from votersthan they have in a long time, beginning to reverse a discriminatory trend in American politics. Other good news? Satanists organized a rally for religious freedom.

Oh, dear. That’s not a lot of good news, is it?

No, it is not. Well, the Supreme Court did rule that an anti-gay breakaway church had to return a cool $500 million to the Episcopal Church in South Carolina. But it also ruled that wedding cake bakers could discriminate against gay couples (or at least escape prosecution for it) if the state hurt their feelings. No, seriously, we wish we were kidding about this, and unfortunately, lower courts were just as bad.

That would be miserable enough, but the court also held that the Trump administration could ban immigration from certain countries essentially because the president feels the need to nail the White House windows shut lest ISIS terrorists or other brown people break in while he’s asleep. “The United States is exclusively shaped by and for white Christians” is about right.

By far the darkest religion story of the year, however, was an anti-Semite’s shooting rampage at the Tree of Life synagogue in Pittsburgh, the deadliest such attack in American history. It was an act of violence deeply rooted in America’s gun idolatry, one that was not so much the past come back to haunt the nation as a reflection of the present danger egged on by a bigot-in-chief willing to embrace anti-Semitic slurs and conspiracy theories. It was made worse by that same administration calling on a pretend rabbi to pray for the victims and by a clueless evangelical establishment toying with the idea that supersessionism maybe wasn’t so bad after all.

If there was any ray of light in this dark year—anything that could give you faith in humanity, if not God—it was the response of the community to the Tree of Life violence, an interfaith prayer service held in Mr. Roger’s church, preceded by a quiet, reflective protest informing the bigot-in-chief that he was not welcome to share Squirrel Hill’s grief. More generally, there was the rise of the Never Again movement, led by survivors of a mass school shooting in Parkland, Florida, who offered hope that things might, even for a minute, be different. If we at Religion Dispatches have any wishes for the coming year, it’s that their efforts and the blood of the victims not be wasted. Be better, 2019, be best!

***************************

പുലിക്കുന്നേല്‍ അനുസ്മരണവും പുസ്തകപ്രകാശനവും (മുഴുവന്‍ദിവസപരിപാടി)

 

പുലിക്കുന്നേലിന്റെ ഓര്‍മ്മയ്ക്ക് ഒരു പഴയ കത്ത്!

വര്‍ഗീസ് ആന്റണി, കൊല്ലംപറമ്പില്‍ (അനിയന്‍) തത്തംപള്ളി, ആലപ്പുഴ 

16-7-2004

പ്രിയപ്പെട്ട ജോസഫ് പുലിക്കുന്നേല്‍,

അങ്ങയുടെ വിമര്‍ശനാത്മകമായ ലേഖനങ്ങള്‍ പലതും ആത്മനിന്ദയായിമാത്രമാണ് എനിക്ക് ആദ്യമൊക്കെ തോന്നിയിരുന്നത്. കേരളത്തിലെ പ്രഗത്ഭനായ ഒരു ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പ് അടുത്ത ബന്ധുവായും, മൂന്ന് വൈദികര്‍ ജ്യേഷ്ഠസഹോദരന്മാരായും ഉണ്ടായിരുന്ന എനിക്ക് അപ്രകാരം തോന്നിയത് സ്വാഭാവികമാണല്ലോ. എന്നാല്‍, സഭാസേവനത്തിന് ഏറ്റവും ഉപയുക്തമായ ആത്മശോധനയായിട്ടാണ് ഇന്നു ഞാന്‍ 'ഓശാന'യെ വിലയിരുത്തുന്നത്. എന്റെ എളിയ അഭിനന്ദനങ്ങള്‍ അറിയിക്കട്ടെ!

കത്തോലിക്കാസഭയിലെ ആദ്ധ്യാത്മികതയുടെ കടപുഴക്കുന്ന, തികച്ചും വൈയക്തികമായ വൈദികനേതൃത്വം നമ്മെയെല്ലാം ഇന്ന് ആശങ്കാകുലരാക്കുന്നു. സഭയിലെ ആദ്ധ്യാത്മികനവീകരണത്തിന് പ്രചോദനമരുളുകയും നേതൃത്വംനല്‍കുകയും ചെയ്യുന്ന ക്രാന്തദര്‍ശികളായ ഏതാനും ബിഷപ്പുമാരും ധാരാളം വൈദികരും നമ്മോടൊപ്പം ഉണ്ടെന്നുള്ളത് ശുഭോദര്‍ക്കമാണ്. കേരളത്തില്‍ പലയിടത്തും ഈ അടുത്ത നാളുകളില്‍ സ്ഥാപിതമായി പ്രവര്‍ത്തിച്ചു വരുന്ന ധ്യാനമന്ദിരങ്ങള്‍ ധാരാളം അക്രൈസ്തവരെയും ആകര്‍ഷിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ.

നമ്മുടെ ആതുരാലയങ്ങളും വിദ്യാഭ്യാസസ്ഥാപനങ്ങളും ലാഭേച്ഛയോടെ നടത്തപ്പെടുന്ന വ്യവസായ സംരംഭങ്ങളായിട്ടാണ് സമൂഹം ഇന്ന് വിലയിരുത്തുന്നത്. സേവനസന്നദ്ധരായ കന്യാസ്ത്രീകളെയും വൈദികരെയും അല്മായപ്രേഷിതരെയും വിസ്മരിക്കുന്നില്ല. മദര്‍ തെരേസയേപ്പോലെയുള്ളവരുടെ സേവനം വ്യക്തിയധിഷ്ഠിതമായിട്ടാണ് സമൂഹം കാണുന്നത്. പോര്‍ട്ടുഗീസുകാരുടെയും ബ്രിട്ടീഷുകാരുടെയും കോളണിവാഴ്ചക്കാലം ധാരാളം സമ്പത്തും ഭരണരംഗങ്ങളില്‍ സ്വാധീനവും ഉണ്ടായിരുന്ന കത്തോലിക്കാസഭയ്ക്ക് സുവിശേഷവത്കരണത്തിനു വേണ്ടി എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാന്‍ സാധിച്ചോ? സമൂഹികസേവനരംഗങ്ങളില്‍പ്പോലും സായിബാവയെയും അമൃതാനന്ദമയിയെയുംപോലെയുള്ളവര്‍ നമ്മെ നിഷ്പ്രഭമാക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ദൈനംദിന വാര്‍ത്തകള്‍ പരിശോധിക്കുന്നവര്‍ക്ക് നാം സാമൂഹികവിരുദ്ധപ്രവര്‍ത്തനങ്ങളുടെ മുന്‍പന്തിയിലാണെന്നേ തോന്നുകയുള്ളു. ക്രിസ്തീയ നാമധാരികളാണ് ഏറെയും.

ക്ഷയോന്മുഖമായ ആഗോള കത്തോലിക്കാസഭ ഇന്ന് പലയിടങ്ങളിലും, പ്രത്യേകിച്ച് യൂറോപ്പിലും ലാറ്റിനമേരിക്കയിലും ആഫ്രിക്കന്‍ നാടുകളിലും നിലനില്‍പ്പിനായി ഊര്‍ദ്ധശ്വാസം വലിക്കുന്ന കാര്യം കേരളത്തില്‍ അധികമാര്‍ക്കും അറിയുകയില്ല. അവിടെയെല്ലാം വൈദികദുഷ്പ്രഭുത്വമാണ് സഭാശോഷണത്തിന് കാരണമായത്. ഭാരതസഭയിലും ഏതാദൃശമായി വിള്ളലുകള്‍ കണ്ടുതുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഇതിനോട് കേരളത്തിലേ ഒരു ബിഷപ്പിന്റെ പ്രതികരണം നമ്മെയെല്ലാം ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്നതായിരുന്നു: 'പോകുന്നവനെല്ലാം പൊയ്‌ക്കോട്ടടാ' എന്നാണ് ഭൗതികനായ ആ ബിഷപ്പ് പറഞ്ഞത്!

മാമ്മോദീസാമുതല്‍ മരിച്ചടക്കുവരെയുള്ള എല്ലാ ചടങ്ങുകളും നിര്‍വിഘ്‌നം നടന്നുകിട്ടണമെന്നു മാത്രം ചിന്തിക്കുന്ന സമുദായാംഗങ്ങള്‍ക്ക് സഭാചരിത്രപഠനമോ സുവിശേഷ സത്യാന്വേഷണമോ ആദ്ധ്യാത്മിക നവീകരണമോ അടിയന്തിരമായ പ്രശ്‌നങ്ങളല്ല. ബിഷപ്പുമാര്‍ ക്രിസ്തുശിഷ്യനായ പത്രോസിന്റെ അധികാരശ്രേണിയിലെ മുറിയാത്ത കണ്ണികളാണെന്ന് വിശ്വസിക്കാനാണ് അവര്‍ക്കിഷ്ടം. കൈവച്ചു കൈവച്ച് കൈമാറിയതാണല്ലോ ഈ അധികാരം. അകത്തോലിക്കരും അക്രൈസ്തവരും നമ്മുടെ ഈ മൂഢസ്വര്‍ഗ്ഗത്തെയോര്‍ത്ത് മൂകമായി ചിരിക്കുന്നുണ്ടാവും- 'നമുക്കെന്തു കാര്യം' എന്ന്  അവര്‍ ഉള്ളില്‍ പറയും. എന്നാല്‍  അവരുംകൂടി അറിയണം, ബിഷപ്പുമാര്‍ സമൂഹത്തിന് പൊതുവെയും ക്രിസ്തീയസഭയ്ക്ക് പ്രത്യേകിച്ചും വരുത്തിവയ്ക്കുന്ന ആഘാതങ്ങള്‍.

ഈ ദിശയില്‍ 'ഓശാന' കുറെക്കൂടി വിശാലമായ ഒരു അപഗ്രഥനത്തിന് തയ്യാറാകുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. ബിഷപ്പുമാര്‍ കൈയടക്കി വെച്ചിരിക്കുന്ന ധനസമ്പത്തുക്കള്‍ അതിന്റെ യഥാര്‍ത്ഥ അവകാശികള്‍ക്ക് കൈമാറണം. നമ്മുടെ ജനാധിപത്യ വ്യവസ്ഥിതിക്ക് നിരക്കാത്ത പഴയ കോളണിവാഴ്ചയുടെ അവസാനത്തെ അവശിഷ്ടമാണ് ബിഷപ്പുമാരുടെ സര്‍വ്വാധിപത്യം. രാഷ്ട്രീയനേതാക്കളും ഭരണകര്‍ത്താക്കളും ഇതു മനസിലാക്കണം. ഇത് ലക്ഷ്യമാക്കി, അങ്ങയേപ്പോലുള്ള സഭാസ്‌നേഹികളുടെ എല്ലാ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ക്കും വിജയം ആശംസിക്കുന്നു, പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നു. മുകളില്‍ അടിവരയിട്ടിരിക്കുന്ന 'ആഘാതങ്ങളേ'പ്പറ്റി വിശദമായി ഇനിയൊരിക്കല്‍ എഴുതാം.

സ്‌നേഹാദരങ്ങളോടെ,

അനിയന്‍