Translate

Tuesday, August 30, 2016

സ്വയമറിയാത്ത മെത്രാൻ = പുങ്കൻമെത്രാൻ !

സ്വയമറിയാത്ത മെത്രാൻ = പുങ്കൻമെത്രാൻ !

"ഏൻ ഓതിയോതി, പിള്ള കിറിഞ്ചിക്കിറിഞ്ചി" എന്ന ഹരിജനങ്ങളുടെ പഴംചൊല്ലുപോലെയാണ് ദൈവത്തെ അറിയാത്ത ക്രിസ്തീയ സംഘടനകളെ [സഭകളെ] ഭരിച്ചു മുടിക്കുന്ന ഇന്നിന്റെ നാണംകെട്ട പൗരോഹിത്യവും ! കാലിത്തൊഴുത്തിലെ എളിമയോളം, പിന്നെ ശിഷ്യന്മാരുടെ കാലുകഴുകൾ വരെ കർമ്മത്തിലൂടെ 'താഴ്മ' ധരിച്ചവൻ വിനയം കാണിച്ചെന്നാലും, 'വിനയ'മെന്നു എഴുതാൻകൂടി അറിയാത്ത 'ഫുൾടൈം' പുങ്കന്മാരുടെ കൈകളിൽ സഭകൾ ഇന്ന് അമർന്നു പോയല്ലോ എന്ന ദുഃഖസത്യമാണെന്റെ അകക്കാമ്പിൽ ! "മെത്രാൻമാർ ജാടയും ആർഭാടവും ഉപേക്ഷിക്കണം " എന്ന് പോപ്പ് കൂടെക്കൂടെ മുറവിളി കൂട്ടിയാലും, ഒരിയ്ക്കൽ ളോഹയ്ക്കകത്തു കയറിയ ഒരുവനും ആർഭാടവും [സ്വയം ദൈവത്തേക്കാളും മുഴുത്തവൻ] എന്ന ഉള്ളഹങ്കാരവും വെടിയുകയില്ല കാലൻ ഇവരെ ചെയ്യുന്നവരെ (കാലം ചെയ്യും വരെ)!      
 കഴിഞ്ഞയാഴ്ച കേരള കത്തോലിക്കാ മെത്രാൻമാർ മെഴ്സിഡീസിൽ പറന്നുവന്നു  'സിനഡ്' കൂടി,  'താഴ്മ' ധരിക്കാൻ കൈയ്യടിച്ചു തീരുമാനിച്ചശേഷം, അതെ മെഴ്‌സീഡീസുകളിൽ അവരവരുടെ അരമനകളിലേയ്ക്ക് പള്ളികൊള്ളാൻ പറന്നു പോയി! ജനം ഇതുകണ്ട് കോരിത്തരിച്ച്ചുംപോയി ! മാലാഖമാർ മുഖം മറച്ചു !     "നിങ്ങളിൽ, എല്ലാവരിലും വലിയവൻ ആകുവാൻ ഇശ്ചിക്കുന്നവൻ എല്ലാവര്ക്കും സേവകനാകട്ടെ" എന്ന മിശിഹായുടെ  'വിനയത്തിന്റെ മനഃശാസ്ത്രം' മെത്രാന്മാരെ, നിങ്ങൾ ഒരിയ്കൽപോലും വായിച്ചിട്ടില്ലയോ? "നിങ്ങളെ ബഹുമാനിക്കുന്ന ഞങ്ങൾ എത്ര ശപിക്കപ്പെട്ടവർ"എന്ന് കാലം കേഴുന്നു ! കാരണം , "ദുഷ്ട്ടനെ നീതിമാൻ എന്ന് വിളിക്കുന്നവൻ ശപിക്കപ്പെട്ടവൻ" എന്ന്  തിരുവായ്  മൊഴിഞ്ഞുവല്ലോ! 

ഇന്നലെ ഞാനൊരു ശവസംസ്കാരത്തിനു സാക്ഷിയാകാൻ ഒരു പള്ളിയിൽ പോയി ! പള്ളിയിലെ അന്ത്യകൂദാശ തുടങ്ങാൻ, മെത്രാൻ എത്തിച്ചേരാൻ താമസിക്കുന്നതിനാൽ , അതുവരെ വീട്ടിൽപാടുന്ന പഴയ ക്രിസ്തീയ ഗാനങ്ങൾ പാടാനായി പെൺആടുകളെ  വികാരി ഭരമേല്പിച്ചിട്ടു സ്ഥലം കാലിയാക്കി ! ശവത്തെയും, പള്ളിയിലിരിക്കുന്ന ജനത്തെയും ഒരുപോലെ കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ പെൺപട പാട്ടും തുടങ്ങി ! ബോറടിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ സ്ഥലം കാലിയാക്കി ! കുറേ സമയം കൂടി  ഇഷ്ടജനത്തോട് കുശലം പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാൻ പള്ളിമുറ്റം ചവിട്ടിത്തേച്ചു നിന്നു! നിന്നു  നിന്ന് മടുത്തപ്പോൾ ഡാ..കൊടിവച്ച മുന്തിയ കാറിൽ വരുന്നു മെത്രാൻ !!

കാറിന്റെ പിൻസീറ്റു മൂന്നുവശവും ഉഗ്രൻ കർട്ടൻ ഇട്ടിരിക്കുന്നതിനാൽ                                  അകത്താരെന്നറിയാതെ ഞാൻ ഉൾത്തിരഞ്ഞു ! കൊടിവച്ച രാജകീയ കാറായതിനാൽ  ഒരു മെത്രാനതിൽ ഉണ്ടെന്നു ഏതു മടയനും അറിയാമല്ലോ ! ഗൾഫ് നാടുകളിൽ പെണ്മയെ പൊതിയാൻ 'പർദ' [കാറിനു ഇതുപോലെ 'പർദ' ] ഇടാറുള്ളത് കണ്ടു ശീലിച്ച എനിക്ക് ഈ മെത്രാൻകൊച്ചന്റെ കാറിനു പര്ദയിട്ടപ്പോൾ "നാണക്കേട്" കൊണ്ടായിരിക്കാം എന്ന് മാത്രം കരുതി ആശ്വസിച്ചു! പിന്നെയും ഒരു ചോദ്യം "40meeter തുണിയല്ലേ ളോഹയ്ക്കു ?, പിന്ന്നെന്തിരു നാണിക്കാൻ!" എന്ന് ! പോപ്പുമുതൽ വിനയമുള്ള കർദ്ദിനാൾവരെ 'പുരോഹിതന്റെ അഹമ്മതിയും ആർഭാടവും കുറയ്ക്കാൻ' കരയുമ്പോൾ, നാലാഴ്ച കൂടുമ്പോൾ കാറു മാറുന്ന പുങ്കൻമെത്രാനെ ചുമ്മാൻ ഇവിടെ മനനമില്ലാത്ത ജനമുണ്ടല്ലോ എന്നോർത്തു കർത്താവും, [പഴയകഴുതപ്പുറം ഓർത്തു] വിലപിച്ചു ! ക്രിസ്തുവിനു "പറ്റിയപറ്റേ! ? "കാറിന്റെ പർദാ മാനം കൂട്ടാനോ// നാണം മറയ്ക്കാനോ? ഉത്തരം കണ്ടെത്തുക ക്രിസ്ത്യാനി! ഒരു ക്യുസ്!

നാലാംക്ളാസ്സും ടാപ്പിംഗും പഠിച്ചവൻ 'കാതോലിക്കാ' ആയപ്പോൾ, ആണ്ടുതോറും കോടികളുടെ കാറ് മാറാമെങ്കിൽ ഈ പാവം മെത്രാൻകൊച്ചനിതു ആയിക്കൂടെ ?എന്നൊരു ചോദ്യവും എന്റെ ഉള്ളിലുണർന്നു! ശരിയാണ്, "ദൈവത്തെ ഭയവും മനുഷ്യനെ ശങ്കയുമില്ലാത്തവർ" എന്ന് ക്രിസ്തു നിര്വചിച്ചവർ ഇവർ തന്നെയാണ്  നിശ്ചയം! കൂടെകൂടെ മാറുന്ന കാറേ,  കൊടിവച്ച കാറേ,  നിന്റെ വില പാവം ആടുകളുടെ ചോര വിറ്റതാണ് കാറേ .. ..അല്ലാതെ ഇവരുടെ കുടുംബത്തിൽ നിന്നും ഉള്ളതല്ല! ആയതിനാൽ പുങ്കൻകാറേ , നീ ഭയപ്പെടുക! "മുറുക്കി കൊട്ടുന്നത് നിർത്താനാണ്!" ഈ മെത്രാന്മാരുടെ കാറിന്റെ 'കൊടിഫാഷൻ' നാളെ കേരളത്തിലെ നാനാജാതി നേതാക്കളും ഒരു പകച്ചാവ്യാധിപോലെ പകർത്തുകയില്ല എന്നാരു കണ്ടു ? എങ്കിൽ നമ്മുടെ മെത്രാന്മാർക്ക് ചുവന്ന ലൈറ്റ് കത്തുന്ന സംവിധാനം കാറിന്റെ മുകളിൽ ഫിറ്റുചെയ്യേണ്ടിവരും, അതുമല്ലേൽ ആംബുലൻസിന്റെ ഹോൺ  ! കർത്താവ് പോയി ഒന്ന് കൂടി കുരിശിൽ മരിക്കട്ടെ അവർക്കെന്തു ചേതം? പാസ്റ്റർമോൻമാരെ കാറിനു കൊടിവയ്ക്കണേ ...വെള്ളാപ്പള്ളി കണ്ടുപഠിക്കട്ടെ ! smuelkoodal

All 7 Chakras Healing Meditation Music

Wednesday, August 24, 2016

സീറോ മലബാർ മക്കളുടെ തളരാത്ത പോരാട്ടത്തിന്റെ കഥ !

പി. സി. ജോസഫ്

1 - നമുക്കും വേണം തനിമ
അനുസരണയും, പേടിയുമുള്ള ആടുകള്‍ ഇടയന്മാര്‍ക്ക് കിട്ടുന്ന വരദാനമാണ്. കുറെ പാപബോധവും നരകപേടിയും മുലപ്പാലില്‍ അരച്ചുകൊടുത്തു വളര്‍ത്തിയ ആടുകള്‍ക്ക് വേലിയോ വടിയോ വേണ്ട. 1990 വരെ മഹറോന്‍ എന്നൊരു വാള്‍ ആടുകളുടെ പേടി സ്വപ്നമായിരുന്നു. ഒരു ദുര്‍ബല നിമിഷത്തില്‍ ആ വാള്‍ ആരോ എടുത്തു മാറ്റി. 1963-1964 –ല്‍ കത്തോലിക്ക സഭ എകീകരിക്കാന്‍ ബ: പോപ്‌ ജോണ്‍ 23 ഒരു ശ്രമം നടത്തി, രണ്ടാവത്തിക്കാന്‍സുനഹദോസ്.
ഇതു സുറിയാനി മെത്രാന്മാരുടെ കണ്ണ് തുറപ്പിച്ചു. അവര്‍ക്കൊരിക്കലും പോപ്പ് ആകാന്‍ സാധിക്കില്ല; ഒരു കര്‍ദിനാളാകാന്‍ പോലും വത്തിക്കാനിലെ സായിപ്പന്മാർ കനിയണമെന്ന സ്ഥിതി - റോമില്‍ നിന്നും ഇനി പണം വരുകയുമില്ല. അവര്‍ പഴയ പോലെ മുട്ടിന്മേല്‍ ഇഴഞ്ഞു പോപ്പിന്റെ കൈ മുത്തണം. ഒരു നാടന്‍ പുണ്യവാനെയോ, പുണ്യവതിയേയോ കിട്ടില്ല - പുണ്യവാളനാകാനുള്ള ആഗ്രഹം ആര്‍ക്കും ഉണ്ടാകുമല്ലോ.
പ്രമാണം വേറെ, പ്രവൃത്തി വേറെ. രണ്ടാം വത്തിക്കാന്‍ സുനഹദോസ് പ്രമാണത്തില്‍ നിന്നും ഒരു സുവര്‍ണ വാചകം അവര്‍ തപ്പിയെടുത്തു. പൂര്‍വദേശ സഭകള്‍ക്ക് അവരുടെ പൌരാണിക ആചാരക്രമാദികള്‍ അനുസരിച്ച് പ്രാർത്ഥിക്കാം.
2 രൂപതക്കുള്ളിൽ രൂപത
വത്തിക്കാനിനു കിഴക്കാണു കേരളം, ഞങ്ങളും കിഴക്കന്മാരാണ് മാത്രവുമല്ല കല്ദായമാര്‍ഗ്ഗം പഴയതുമാണ്.  പുറം തിരിഞ്ഞു കുര്‍ബാന - അത് വേണ്ടെന്നു ചില പുത്തന്‍ മെത്രാന്‍ന്മാര്‍ പറഞ്ഞു. അവർക്കും പാതി നേരെയും, പാതി പുറം തിരിഞ്ഞുമുള്ള കുര്‍ബാന ആകാമായിരുന്നു താനും. മാര്‍ തോമ്മായുടെ മക്കള്‍ തോമ്മാക്കുരിശു കൊണ്ടുവന്നു; യാക്കോബായ ക്കാരെ പോലെ വെറും കുരിശു മതിയെന്നും കല്പിച്ചു. അങ്ങിനെയവർ കര്‍ത്താവിനെ കുരിശില്‍ നിന്നിറക്കിയവർ രക്ഷിക്കുമെന്നായപ്പോഴാണ്  ചില തിരുവതാംകൂര്‍ ചേട്ടന്മാര്‍ കര്‍ത്താവിനെ രക്ഷിക്കാന്‍ വരുന്നവരുടെ കൈ വെട്ടുമെന്നു പറഞ്ഞത്.  അത് വേണ്ടെന്നു വച്ചു! കൊന്ത നമസ്കാരം വേണ്ടെന്നു വച്ചു (യാക്കോബായക്കാരെ പോലെ); പിന്നീട്  കൊന്തയാകാമെന്ന് കല്‍പ്പിച്ചു.
കുഞ്ഞാടുകള്‍ വളരെ ഉണ്ടെങ്കിലും ഇടയന്മാരുടെ എണ്ണം കുറവ്. കര്‍ദ്ദിനാളന്മാരുടെ എണ്ണം വളരെ കുറവ്.  കുറവ് നികത്താന്‍ രൂപതകളുടെ എണ്ണം കൂട്ടണം. കേരളത്തിനകത്തെ രൂപതകള്‍ പിരിച്ചാല്‍ ചില വന്‍ മെത്രന്മാര്‍ കോപിക്കും. അതുകൊണ്ടു പ്രവാസികളെ പിടിച്ചുകൂട്ടി  പുതിയവ ഉണ്ടാക്കാം.
ഇതെല്ലാം പോപ്പ് അറിയാതെ ഉത്തരവ് ഇറക്കാന്‍  വത്തിക്കാന്‍ ലോബി ഉണ്ടാക്കി. ( ഒരു വത്തിക്കാന്‍ പെരിയ പിതാവിന്റെ 7 വിട്ടുകാര്‍ക്ക് നമ്മ ബാങ്കുകളില്‍ വേല കൊടുത്തു വായടപ്പിച്ചു) വത്തിക്കാന്‍ പിതാവ് മദ്രാസില്‍ വന്നു. അല്‍മേനിയായിലെയും യുക്രയിനിലെയും മറ്റും കഥ പറഞ്ഞു. 
“ഇപ്പോള്‍ നാം ഭാരതത്തില്‍ ഒരു വിത്ത് നടാന്‍ പോകുന്നു. അത് കിളുര്‍ത്ത് മരമായി  പന്തലിച്ചു വളരും.”
ഇത് കേട്ട് നിന്ന ഒരു അവിവേകി ചോദിച്ചു. “പിതാവേ അത് നല്ല മരമാകുമോ, അഥവാ വിഷ വൃക്ഷമാകുമോ?”
പിതാവിന് ആ ചോദ്യം പിടിച്ചില്ല. അടുത്ത് നിന്ന മാര്‍ അരുളപ്പയോട് ചോദിച്ചു. “ ഏതാ ആ കുള്ളന്‍?”
മാര്‍ അരുളപ്പ പറഞ്ഞു. “എനിക്കറിയില്ല പിതാവേ. പക്ഷെ അയാളുടെ ചോദ്യത്തിന് നല്ല പൊക്കമുണ്ട്.” ഏതായാലും വത്തിക്കാന്‍ പിതാവ് മാര്‍ പടിയറപിതാവിനെ ഭാരതം മുഴുവന്‍ നടന്നു പ്രജകളുടെ മനസ്സറിയാന്‍ നിയമിച്ചു. അപ്പസ്തോലിക വിസിറ്റേറ്റർ  ഓടിനടന്നു വിവരങ്ങള്‍ ശേഖരിച്ചു കൈയ്യൊപ്പിട്ടു റിപ്പോര്‍ട്ട് സമര്‍പ്പിച്ചു.
“ഇടയ സ്നേഹം കിട്ടാതെ സിറോമക്കള്‍ അലഞ്ഞു നടക്കുന്നു. അവര്‍ക്ക് ആണ്ടുകുമ്പസാരം നടത്താന്‍ സാധിക്കുന്നില്ല. വിടുകളില്‍ തിരുഹൃദയ പ്രതിഷ്ഠ നടത്താന്‍ പറ്റുന്നില്ല. ഉടനെ മെത്രാനും മെത്രാസനവും രുപതയും കൊടുത്തു രക്ഷിക്കുമാറാകണം ആമ്മേന്‍."
44 ലത്തീന്‍ മെത്രാന്മാര്‍ ഒപ്പിട്ടെഴുതി,  ഇതനാവശ്യമാണ്. രുപതക്കുള്ളില്‍ വേറൊരു രൂപത വന്നാല്‍ സഭയുടെ ഏറ്റവും സങ്കടമുള്ള ദിനമാകുമെന്ന് മദ്രാസ്‌ മെത്രാപ്പോലിത്ത ബ: അരുളപ്പാ പോപ്പിനു എഴുതി. കുറെ ആടുകളും അവരുടെ സങ്കടം എഴുതി. മറുപടിയൊന്നും കിട്ടിയില്ല. 
3  തൊപ്പിയും വടിയും മുബേക്ക്                                               
മെത്രാനുള്ള കുറി വീണു. സ്വര്‍ണ കുപ്പായം അളവെടുത്തു തുന്നിച്ചു. തൊപ്പിയും അംശ വടിയും വന്നു. അരമനക്കുള്ള സ്ഥലം വാങ്ങി. കുഞ്ഞാടുകള്‍ തുള്ളിച്ചാടി. പക്ഷെ ഒരു തടസ്സം പിന്നെയും വന്നു. മദ്രാസ്‌ മെത്രാപോലിത്തായുടെ ഒരു സമ്മത പത്രം വേണം. ബ. അരുളപ്പാ “അറിവുള്ള” മലയാളി കത്തോലിക്കരുടെ മനമറിഞ്ഞു പറഞ്ഞു ഞാന്‍ ഒപ്പിടില്ല. തുന്നിച്ച തങ്ക കുപ്പായവും വടിയും ബോംബെക്കയച്ചു. ആരും അറിയാതെ ആരോടും പറയാതെ ബോംബെ കല്യാണ്‍ രൂപത വന്നു.  
ഒരു കൂട്ടം മലയാളി കത്തോലിക്കര്‍ രൂപതയുടെ ഭാരവും നടത്തിപ്പും എടുത്തു കാട്ടി ആടുകളെ ബോധവന്മാരാക്കാന്‍ ഒരു ശ്രമം നടത്തി. രൂപതയിലെ മറ്റു കത്തോലിക്കര്‍ കാര്യ കാരണങ്ങള്‍ സഹിതം മേമ്മോറാണ്ടം അയച്ചപേക്ഷിച്ചു. ഇതെല്ലാം  രണ്ടും കല്പിച്ചിറങ്ങിയ സുറിയാനി  മെത്രാന്മാര്‍ പുശ്ചിച്ചു തള്ളി. 
“ഞങ്ങള്‍ തോമ്മാ സ്ലീഹായുടെ മക്കളാണ്, ഞങ്ങള്‍ക്ക് വേണം സീറോ രൂപത.” കുഞ്ഞാടുകള്‍  പറഞ്ഞു. 
ഇരിഞ്ഞാലക്കുട സുറിയാനി മെത്രാനും 25 അച്ചന്മാരും പിന്നെ കുറെ കന്യസ്ത്രികളും വീടു വിടാന്തരം കയറി സുറിയാനി മഹാത്മ്യം വിളമ്പി. 
'ഇത് പരിശുദ്ധ പിതാവിന്റെ കല്പനയാണ്. സ്വന്തം റീത്തില്‍ കുര്‍ബാന കണ്ടാലെ കടം തീരൂ. നമ്മടെ മക്കളെ ഈ മുക്കുവരുടെ കൂടെ കുട്ടു കൂടിപ്പിക്കരുത്." 
ബ. അരുളപ്പാ മെത്രാ പോലീത്തായ്ക് പിറകെ വന്ന ബ. കാസിമിര്‍ ജ്ഞാനാധിക്ക്യം മെത്രപോലീത്തയും പറഞ്ഞു, "ഞാന്‍ ഒപ്പിടില്ല."
അടുത്ത മെത്രാനച്ചന്‍ ബ. അരുള്‍ ദാസ്‌ ജയിംസും സമ്മതപത്രം കൊടുക്കാന്‍ മടി കാട്ടി. 
വത്തിക്കാനില്‍ നിന്നും ഉന്തു വന്നപ്പോള്‍ അങ്ങേരുടെ മനമിളകി. ആറിടവക കൊടുക്കാമെന്നൊന്ന് മൂളി. ഇവിടത്തെ ഒരു പി.എ. ജോസഫ് എഴതി. 
“സഹോദരാ, താങ്കള്‍ ഇവിടത്തെ ഒരു താത്ക്കാലിക ഇടയനാണ്. ഇന്നല്ലെങ്കില്‍ നാളെ ഇവിടം വിടാനുള്ളവനാണ്. വരും തലമുറയെ വില്‍ക്കാനുള്ള അധികാരം താങ്കള്‍ക്കില്ല. പ: പിതാവിന്റെ Erga migrenta charithas Cristi എന്ന പ്രമാണപ്രകാരം പ്രവാസി കത്തോലിക്കര്‍ക്ക് ജ്ഞാനോപദേശ കടമ ഇവിടത്തെ മെത്രാനാണ്. അതിനു കഴിവില്ലങ്കില്‍ മാത്രം മെത്രാനെ ഇറക്കുമതി ചെയ്യുക.” ബ. മെത്രാപ്പോലീത്താക്ക് അല്പം ധര്യം കിട്ടി.
4  ഒരു പെട്ടിക്കു പത്തിടവക                                                                                 
“ഇല്ല ഞാന്‍ വേറെ രൂപത വരാന്‍ സമ്മതപത്രം കൊടുക്കില്ല.”
2004 –ലെ സിനഡ് ഏക സ്വരത്തില്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. “സിറോകള്‍ക്ക് ഒരു ഇടവക പോലും കൊടുക്ക കൂടാത്.”
ബ; അരുൾദാസ് ജയിംസ് ദിവംഗതനായപ്പോള്‍ സാന്തോമില്‍ മെത്രാനില്ല. ഡല്‍ഹിയിലെ അപ്പസ്തോലിക്ക പ്രതിനിധിയെ സ്വാധീനിച്ച് ഇടവേളയില്‍ ഒരു ചാണക്യ വിദ്യക്കൊരുങ്ങി. 
മദ്രാസില്‍ 28 “പളളി”കളില്‍ ഒരു വാരം മഹാ മലയാള ധ്യാനം നടത്തി. ധ്യാനാവസാനം ഒരു മഹാസമ്മേളനം ഒരുക്കി. ഡല്‍ഹി അപോസ്തോലിക്ക നോണ്‍ഷ്യോയുടെ അധ്യക്ഷതയില്‍. ആഘോഷം പ്ലാനിട്ടു. ഒരു മഹാ ഡെലിഗേഷന്‍ ഡല്‍ഹിക്ക് പോയി ക്ഷണിച്ചു. ക്ഷണം സ്വികരിച്ചു. പത്രവാര്‍ത്ത കൊടുത്തു. പത്ര പരസ്യം കൊടുത്തു.  2005 ഫെബ്രുവരി 20 നു  മഹാസമ്മേളനം.
സ്വര്‍ഗത്തിലെ കട്ടുറുമ്പുകള്‍ അവിടെയും തടസ്സമുണ്ടാക്കി. വിണ്ടും പി.എ. ജോസഫ് എഴുതി. ബ; അപ്പസ്തോലിക്ക നൂൺസിയോ അറിവാന്‍. 
“താങ്കള്‍ വെറും അംബാസ്സഡർ ആണ്. ഇവിടെ മെത്രാനില്ല. താങ്കളെ വിളിച്ചത് തെറ്റ്. (Innapropriate) ക്ഷണം സ്വികരിച്ചത് തെറ്റ്. ഇവിടെ വരുന്നത് തെറ്റ്. വിശ്വാസികളെ വേർപിരിക്കലല്ല താങ്കളുടെ പണി. സൂക്ഷിച്ചോ.”
ഫെബ്രുവരി 20-നു സുനാമി ദുരന്തനിവാരണ പണികള്‍ കണ്ട ശേഷo അടിയന്തിരമായി അംബാസ്സഡർ ഡല്‍ഹിക്ക് പറന്നു.
പുതിയ മെത്രാപോലീത്ത ബ. എ. എം.ചിന്നപ്പയോടു വിവരമുള്ള മലയാളി കത്തോലിക്കര്‍ പറഞ്ഞു. “ഞങ്ങള്‍ക്കു നന്ദി പറഞ്ഞാലും. മദ്രാസ്‌ രൂപത മുഴുവനായി ഭരമേല്പിക്കുന്നു. ഇത് ഒന്നായി നില നിറുത്തുക.”
എല്ലാവരെയും അത്ഭുതപ്പെടുത്തി മെത്രാനച്ചന്‍ നീട്ടുരം പുറപ്പെടുവിച്ചു സിറോകള്‍ അനുവാദമില്ലാതെ പണിത പള്ളികള്‍ തീറെഴുതിതരണം. ഇന്ന് മുതല്‍ നമ്മുടെ കിഴില്‍ പ്രേഷിത വേല പണ്ണിക്കോ. ശമ്പളം തരുന്നതാണ്.
സുറിയാനി ചാണക്യന്മാര്‍ മെത്രാനച്ചന്റെ ഇഷ്ടം എന്താണെന്നു തിരക്കി കണ്ടുപിടിച്ചു. ഇഷ്ടം പെട്ടിയിലാക്കി സാന്തോം അരമനയില്‍ എത്തിച്ചു. പെട്ടിയുടെ പ്രത്യക്ഷം 2008 ഡിസംബര്‍ മാസത്തില്‍ പുറത്തു വന്നു. “സിറോ മലബാര്‍ സഭക്ക് ചെന്നൈയില്‍ പത്ത് ഇടവക നാം അനുവദിക്കുന്നു.”
5 ഓറിയന്റൽ പ്രീഫക്ട് നീന്തൽ പഠിക്കുന്നു
അത്ഭുതം കണ്ടു ലത്തിന്‍ പളളികളിലെ അച്ചന്മാര്‍ ഞെട്ടി. ആടുകള്‍ ഞെട്ടി. ലോകം ഞെട്ടി. വത്തിക്കാന്‍ ഇതൊന്നും അറിഞ്ഞുമില്ല കേട്ടുമില്ല. സിറോ മലബാര്‍ പറഞ്ഞു. ഇടവക പോരാ രൂപത തന്നെ വേണം.
വിവരമില്ലാത്ത കുറെ മലയാളി ആടുകള്‍,  മദ്രാസ്‌ കോടതിയില്‍ മെത്രാനച്ചനെതിരായി  കേസു കൊടുത്തു. മെത്രാനച്ചന് അതും ഒരു തണലായി. കേസുള്ളപ്പോള്‍ രൂപത കൊടുക്കാന്‍ വയ്യ.
പള്ളിക്കാര്യം കാനോന്‍ കാര്യം എന്ന് പറഞ്ഞു കോടതി കേസ് തള്ളി. വിവരം കെട്ടവര്‍  ഹൈക്കോര്‍ട്ടില്‍ അപ്പീൽ പോയി. മെത്രാനച്ചന്‍ മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ പെന്‍ഷന്‍ പറ്റി തടി തപ്പി.
അടുത്ത മെത്രാപൊലീത്താ സ്ഥാനത്തിനു പലരും ശ്രമിച്ചു. ഒരു ആഫ്രിക്കന്‍ രാജ്യത്തെ തമിഴ് നാടൻ ബ. ജോര്‍ജ് അന്തോണി സ്വാമിക്കു കുറികിട്ടി. വിവരം അറിഞ്ഞ പാടെ ഇവിടത്തെ വിവരംകെട്ട  മലയാളം കത്തോലിക്കര്‍ ഇ മെയില്‍  വഴി ഇവിടത്തെ സ്ഥിതിഗതികളും 35 വര്‍ഷത്തെ സമര വിവരങ്ങളും അറിയിച്ചു. ഇവിടെ വന്നു സ്ഥാനാരോഹണം ചെയ്യും മുന്‍പേ കാക്കനാട്ടു  നിന്നും  ഹൈക്കമാണ്ട് പറന്നെത്തി ആവശ്യങ്ങള്‍ അറിയിച്ചു. “പാക്കലാം” നയതന്ത്ര പരമായി മറുപടി കിട്ടി.
മറുനാടന്‍ മലയാളത്തന്മാര്‍ രൂപത വരുമ്പോള്‍ തിരിച്ചു പിടിക്കാമല്ലോ എന്നോര്‍ത്ത് കൊടുത്ത പിരിവു കൊണ്ടു A/C പള്ളികള്‍ പണിതു. ഞായറാഴ്ച്ച പിരിവു കുറഞ്ഞു വന്നു.  അങ്കമാലി, കൊരട്ടി, ചാലക്കുടി പളളികളില്‍ മദ്രാസ് സീറോ മലബാര്‍ പിരിവു തുടങ്ങി. ഇനിയുള്ള തന്ത്രങ്ങള്‍ ആലോചിച്ചു വരുന്നു.
മദ്രാസിലെ വിവരം കെട്ടവര്‍ 180 ലത്തിന്‍ മെത്രാന്മാര്‍ക്കെഴുതി - 'ഇതപകടമാണ്'. അവര്‍ പറഞ്ഞു, "മലയാളത്താന്മാര്‍ പോനാല്‍ പോകട്ടും."  
ഡല്‍ഹി രൂപത പോയപ്പോള്‍ കൂടെ Delhi Bishop സ്ഥാനം സിറോ മെത്രാന് കിട്ടി. B.J.P. യെയും R.S.S. നെയും കുട്ടു പിടിച്ചു പ്രധാനമന്ത്രിയെ വീട്ടില്‍ പോയി കണ്ടു. വിജ്ഞാന്‍ ഭവനില്‍ മോടിജിയുടെ പ്രസംഗം അമേരിക്കയില്‍ പ്രക്ഷേപണം ചെയ്ത് അവരുടെ Anti Hindu  ആക്രമണം തടഞ്ഞു. ഇവിടെ ക്രിസ്ത്യാനികള്‍ക്ക് പരമസുഖ മാണെന്ന് ലോകത്തെ പ്രസംഗിച്ചു  അറിയിച്ചു.
ഇതെല്ലാം  കണ്ടു ലത്തീൻ കാർ ഒന്നനങ്ങി. ഇവിടെ നിന്നും അയക്കുന്ന അപേക്ഷകള്‍ Oriental prefect, ഒതുക്കുന്നു എന്നറിഞ്ഞു. അവരുടെ സ്വന്തം
6 സഭ പാറയാകുന്നു, ആരു ശ്രമിച്ചാലും നന്നാവില്ല.
Prefect ഡല്‍ഹികക്കാര്‍ക്കെഴുതിയ “ലേഖനം” എല്ലാ സുറിയാനി പള്ളികളിലും വായിച്ചു കേള്‍പ്പിച്ചു. അങ്ങിനെ വത്തിക്കാനിലെ സിറോ ലോബിയുടെ ശക്തി വലുതാണെന്ന് ലോകം മനസിലാക്കി.
ഇതില്‍ നിന്നും കത്തോലിക്കര്‍ ഒന്ന് മനസ്സിലാക്കണം. സഭ കരിങ്കല്‍പാറയാ.  ആരു ശ്രമിച്ചാലും അതിനെ നന്നാക്കാന്‍ പറ്റില്ല. പോപ്‌ ഫ്രാൻസീസിനു പോലും.
NB
ചെന്നൈയിൽ നിന്നും ശ്രീ പി. സി. ചാക്കോ അയച്ചു തന്ന ലേഖനമാണിത്.

കടുവയുടെ മൂക്കിൽ പഞ്ഞി വയ്ക്കുന്ന കിടുവ !

ഇപ്പൻ

2006  ആഗസ്ററ്  ലക്കം 'സത്യജ്വാല'യിൽനിന്ന് 




Tuesday, August 23, 2016

'ഇന്ത്യന്‍ ഭരണഘടനയും ക്രൈസ്തവ സഭാ ചട്ടങ്ങളും'


'ഇന്ത്യന്‍ ഭരണഘടനയും ക്രൈസ്തവ സഭാ ചട്ടങ്ങളും' എന്ന വിഷയത്തെ ആസ്പദമാക്കി ജോയിന്‍റ് ക്രിസ്ത്യന്‍ കൌണ്‍സില്‍, തോപ്പുംപടി ബീയെംസ് ഹാളില്‍ സംഘടിപ്പിച്ച സെമിനാറില്‍പങ്കെടുത്തു. ഡോ. സെബാസ്റ്റ്യന്‍ പോള്‍ സെമിനാര്‍ ഉദ്ഘാടനം ചെയ്തു. ജോസഫ്‌ വെളിവില്‍ അദ്ധ്യക്ഷത വഹിച്ച സെമിനാറില്‍ ഫെലിക്സ് ജെ പുല്ലൂടന്‍, എം.വി.ബെന്നി, അഡ്വ. വര്‍ഗീസ്‌ പറമ്പില്‍, അഡ്വ. ഇന്ദുലേഖ തുടങ്ങിയവര്‍ സംസാരിച്ചു. ജോയിന്‍റ് ക്രിസ്ത്യന്‍ കൌണ്‍സില്‍ അംഗമല്ലെങ്കിലും ഞാന്‍ അവര്‍ക്കു നല്‍കിവരുന്ന സഹകരണത്തെ മാനിച്ച്, ചടങ്ങില്‍ അവര്‍ എന്നെ ആദരിച്ചു. ലാലന്‍ തരകന്‍ എനിക്ക് പൊന്നാടയും ഉപഹാരവും നല്‍കി.
കത്തോലിക്കാ സഭാ നേതൃത്വത്തോടുള്ള അവരുടെ എതിര്‍പ്പ് വിശ്വാസപരമല്ല, അത് സഭാ നേതൃത്വത്തിന്‍റെ ജനാധിപത്യ വിരുദ്ധമായ നിലപാടുകളോടും സാമ്പത്തിക അഴിമതിയോടുമുള്ള എതിര്‍പ്പ് ആണെന്നാണ്‌ ഞാന്‍ മനസിലാക്കിയിട്ടുള്ളത്. 






കത്തോലിക്കാസഭയുടെ മൈക്രോഫിനാന്‍സ് ക്രമക്കേട്: പരാതി കിട്ടിയിട്ടും തൊടാന്‍ പോലീസിനു ഭയം!

ടി.കെ. സുനില്‍കുമാര്‍

(2016 ആഗസ്റ്റ്  ലക്കം സത്യജ്വാല മാസികയിൽനിന്ന്)  

കൊച്ചി: കത്തോലിക്കാസഭ സംസ്ഥാനമെമ്പാടും നടത്തിവരുന്ന മൈക്രോഫിനാന്‍സ് പദ്ധതികളിലെ ക്രമക്കേടുകള്‍ക്കെതിരെ കേസെടുക്കാന്‍ പോലീസ് മടിക്കുന്നു. സഭയുടെ കീഴിലെ 32 രൂപതകളിലുമുള്ള സര്‍വ്വീസ് സൊസൈറ്റികളില്‍ പലതും നിയമവിരുദ്ധമാണ്. ചാരിറ്റബിള്‍ സൊസൈറ്റീസ് ആക്ട് പ്രകാരം രജിസ്റ്റര്‍ ചെയ്തവയാണ് ഈ സൊസൈറ്റികള്‍.
റിസര്‍വ് ബാങ്ക് ചട്ടങ്ങളും നിക്ഷേപനിയന്ത്രണനിയമങ്ങളും മറികടന്ന് സാമ്പത്തിക ഇടപാടുകള്‍ നടത്തുന്ന സ്ഥാപനങ്ങള്‍ക്കെതിരെ പോലീസിന് സ്വമേധയാപോലും നടപടിയെടുക്കാം. എന്നാല്‍, പരാതികള്‍ കിട്ടിയിട്ടും ഒരു കേസുപോലും രജിസ്റ്റര്‍ ചെയ്തിട്ടില്ല.
ദരിദ്രകുടുംബങ്ങള്‍ക്കു താങ്ങായി ലഘുസമ്പാദ്യനിക്ഷേപം എന്ന പേരില്‍ നടപ്പിലാക്കിയ പദ്ധതികളിലാണ് വ്യാപകമായ ക്രമക്കേടുകള്‍ നടക്കുന്നത്. 
പാവപ്പെട്ട വീട്ടമ്മമാരില്‍നിന്നു മൂന്നു ശതമാനം പലിശയ്ക്കു ശേഖരിക്കുന്ന തുക 13 ശതമാനംവരെ പലിശയ്ക്കു മ്യൂച്വല്‍ ഫണ്ടുകളിലും മറ്റും നിക്ഷേപിച്ചു വന്‍സാമ്പത്തികനേട്ടമാണ് സൊസൈറ്റികള്‍ ഉണ്ടാക്കിയത്. വരാപ്പുഴ രൂപതയുടെ കീഴിലെ എറണാകുളം സോഷ്യല്‍ സര്‍വ്വീസ് സൊസൈറ്റിക്കെതിരെ പരാതികളുണ്ടായിട്ടും, റിസര്‍വ് ബാങ്ക് അന്വേഷണം നടന്നിട്ടും, ഇതുവരെ നടപടിയുണ്ടായില്ല. എറണാകുളം സോഷ്യല്‍ സര്‍വീസ് സൊസൈറ്റിക്കെതിരായ പരാതികള്‍ റിസര്‍വ് ബാങ്ക് 2016 ജനുവരിയില്‍ സംസ്ഥാന പോലീസിനു കൈമാറിയിരുന്നു.
മൈത്രി സമ്പാദ്യപദ്ധതിയെന്ന പേരില്‍ തങ്ങളില്‍നിന്നു സമാഹരിച്ച തുക മ്യൂച്വല്‍ ഫണ്ടുകളില്‍ നിക്ഷേപിച്ച് വന്‍ ലാഭമുണ്ടാക്കിയെന്നു രണ്ടു നിക്ഷേപകര്‍ സെക്യൂരിറ്റീസ് ആന്‍ഡ് എക്‌സ്‌ചേഞ്ച് ബോര്‍ഡിനു (സെബി) കഴിഞ്ഞ ദിവസം പരാതി നല്‍കി.
പിന്നാക്ക കോര്‍പറേഷനില്‍നിന്ന് 25 കോടി
സഭയുടെ സൊസൈറ്റികള്‍ 2002-03 മുതല്‍ 2015-16 വരെ 25 കോടിയിലധികം രൂപ രണ്ടു ശതമാനം പലിശയ്ക്കു സംസ്ഥാന പിന്നാക്കക്ഷേമകോര്‍പറേഷനില്‍നിന്ന് സ്വീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്.
ന്യൂനപക്ഷ വികസനകോര്‍പറേഷനില്‍നിന്നും വന്‍തുക വായ്പയെടുത്തിരുന്നു. ഇതിന്റെ നടത്തിപ്പിനെക്കുറിച്ച് അന്വേഷണം വേണമെന്ന് മറ്റൊരു പരാതിക്കാരനായ ജോയിന്റ് ക്രിസ്ത്യന്‍ കൗണ്‍സില്‍ സംസ്ഥാന പ്രസിഡന്റ് ജോസഫ് വെളിവില്‍ ആവശ്യപ്പെട്ടു.
നെയ്യാറ്റിന്‍കര സൊസൈറ്റിയിലും ക്രമക്കേട്
കത്തോലിക്കാസഭയുടെ നെയ്യാറ്റിന്‍കര രൂപതയുടെ കീഴിലുള്ള നെയ്യാറ്റിന്‍കര ഇന്റഗ്രല്‍ ഡെവല്പമെന്റ് സൊസൈറ്റി മൈക്രോ ഫിനാന്‍സ് പദ്ധതിക്കായി സംസ്ഥാന പിന്നാക്ക വികസനകോര്‍പറേഷനില്‍ നിന്നു വാങ്ങിയ മൈക്രോ ക്രെഡിറ്റ് ലോണ്‍ വിനിയോഗത്തിലും ക്രമക്കേട് നടന്നു. മൂന്നു ശതമാനം പലിശയ്ക്ക് 1,49,30,000 രൂപയാണ് വായ്പ. ഇത് ചട്ടങ്ങള്‍ ലംഘിച്ച് സര്‍ക്കാരുദ്യോഗസ്ഥര്‍ ഉള്‍പ്പെടെയുള്ളവര്‍ക്കു വിതരണംചെയ്തു. കോര്‍പറേഷന്‍ സൊസൈറ്റിയോടു വിശദീകരണം തേടിയിരിക്കയാണ്.
(കടപ്പാട്: കേരളകൗമുദി, ജൂലൈ 19)

Monday, August 22, 2016

Sunday, August 21, 2016

ചങ്ങനാശ്ശേരി ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പ് മാര്‍ ജോസഫ് പെരുന്തോട്ടത്തിന് ഒരു തുറന്ന കത്ത്


അല്‍മായ ഫോറം, അതിരമ്പുഴ
മാന്നാനത്ത് അപ്രതീക്ഷിതമായി നടന്ന ഒരു 'പാസ്റ്ററല്‍ സെന്ററിന്റെ' ഉദ്ഘാടനവും അവിടെ സ്ഥാപിക്കാന്‍ ഉദ്ദേശിക്കുന്ന ഇടവകയുമാണ് ഈ കത്തെഴുതാന്‍ ഞങ്ങളെ പ്രേരിപ്പിച്ചത്. 

പള്ളിയും അനുബന്ധസ്ഥാപനങ്ങളും നിര്‍മ്മിക്കുന്നതിനുവേണ്ടി രണ്ടരകോടി രൂപയുടെ വസ്തു വാങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു. പള്ളിക്കെട്ടിടത്തിനുവേണ്ടി വിശ്വാസികളില്‍നിന്ന് പിരിവ് നടത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. മാന്നാനത്തുള്ള സെന്റ് മേരീസ്, സെന്റ് ജോസഫ് കൂട്ടായ്മകളും മാന്നാനം ഇടവകയുടെ അതിര്‍ത്തിയില്‍ വരുമെന്ന് പള്ളിയില്‍ നിന്നു 'കല്‍പന'യുണ്ടായി. അതിരമ്പുഴ പള്ളിവികാരി സിറിയക്കച്ചനും, മാന്നാനം ഇടവകാധികാരി ജോര്‍ജച്ചനും തങ്ങള്‍ പെരുന്തോട്ടം പിതാവിന്റെ ഇഷ്ടം നിറവേറ്റുകമാത്രമാണു ചെയ്തതെന്നാണ് അറിയിച്ചത്.
ഒരു ജനാധിപത്യസംസ്‌കാരത്തില്‍ ആ പ്രദേശങ്ങളിലെ ജനങ്ങളുടെ ഇഷ്ടം എന്താണെന്നു മനസ്സിലാക്കുകയും അതനുസരിച്ച് പ്രവര്‍ത്തിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടത് ഏതു പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെയും പ്രധാന ഉത്തരവാദിത്വമാണ്. കുടുംബകൂട്ടായ്മകളോട് ആലോചിക്കാതെ മെത്രാനും അച്ചന്മാരും അവരുടെ പിണിയാളുകളുംചേര്‍ന്ന് പുറപ്പെടുവിക്കുന്ന ഇത്തരം 'കല്പനകള്‍21-ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ  ജനാധിപത്യ ഇന്ത്യയ്ക്കു യോജിച്ചതല്ല. സെന്റ് ജോസഫ്, സെന്റ് മേരീസ് കൂട്ടായ്മകളിലെ ഏകദേശം എല്ലാ കുടുംബങ്ങളുടെയും കൈയൊപ്പുള്ള ഒരു പരാതി, ചങ്ങനാശ്ശേരി ആര്‍ച്ച്ബിഷപ്പ്  ബഹു. ജോസഫ് പെരുന്തോട്ടത്തിനു ഞങ്ങള്‍ സമര്‍പ്പിച്ചെങ്കിലും, 'നിങ്ങളുടെ നന്മയ്ക്കും ആത്മീയാനുഭവത്തിനും ഉത്തേജനമാകുന്ന ഈ ഇടവകയോടു സഹകരിക്കണം' എന്ന സന്ദേശമാണ് ഞങ്ങള്‍ക്കു കിട്ടിയത്. ജനാധിപത്യത്തിന്റെ എല്ലാ പരിരക്ഷകളും ആവോളം അനുഭവിക്കുന്ന ഒരു പുരോഹിതന്‍ അഭിപ്രായപ്പെട്ടത്, സഭയില്‍ പുരോഹിതഭരണമാണെന്നും, ജനാധിപത്യചിന്തയ്ക്കു സ്ഥാനമില്ലെന്നുമാണ്!
ചുരുക്കത്തില്‍, അതിരമ്പുഴ പള്ളിയുടെ ബഹു. വികാരി സിറിയക്കച്ചന്‍ പറഞ്ഞത്, നമ്മള്‍ ആഗ്രഹിക്കാത്തതും നമ്മള്‍ക്കാവശ്യമില്ലാത്തതും നമ്മള്‍ ഒരു കാലത്തും ഉപയോഗിക്കാന്‍ ഇഷ്ടപ്പെടാത്തതുമായ ഒരു പള്ളി മാന്നാനത്ത് നമ്മള്‍ ക്കുവേണ്ടി, നമ്മുടെ പണം പിടിച്ചുവാങ്ങി നിര്‍മ്മിക്കുവാന്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പ് പെരുന്തോട്ടം തിരുമനസ്സായിരിക്കുന്നുവെന്നാണ്. ഭീകരത നിറഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്ന ആഫ്രിക്കയിലെ ഏകാധിപത്യരാജ്യങ്ങളില്‍പ്പോലും ഇത്തരം നിന്ദ്യമായ ചിന്തകള്‍ ഉദയംചെയ്യില്ല.
ഈ കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളിലും ഫ്രാന്‍സീസ് പാപ്പാ പുരോഹിത സ്വേച്ഛാധിപത്യത്തിനെതിരെ വാളെടുത്തു. പൗരോഹിത്യം സ്വീകരിക്കുന്നതിനുമുന്‍പ് എല്ലാവരും അല്‍മായരായിരുന്നെന്നും അല്‍മായരാണ് ക്രിസ്തുവിന്റെ യഥാര്‍ത്ഥ പടയാളികളെന്നും, അവരുടെ സേവനമായിരിക്കണം പുരോഹിതശ്രേണികളുടെ ലക്ഷ്യമെന്നും അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. അല്‍മായരുടെ വ്യക്തിത്വത്തെ ഇല്ലാതാക്കുന്ന പുരോഹിതസ്വേച്ഛാധിപത്യമാണ്, സഭ ഇന്നു നേരിടുന്ന ഏറ്റവും വലിയ വിപത്ത് എന്നദ്ദേഹം പുരോഹിതരെ ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചു. തങ്ങളുടെ കൈവശം എല്ലാത്തിനും പ്രതിവിധികളുണ്ടെന്നും, ഒരു സമൂഹത്തിന്റെ പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ തീര്‍ക്കേണ്ടത് തങ്ങളാണെന്നുമുള്ള ചിന്ത പുരോഹിതര്‍ വെടിയുമ്പോള്‍ അല്‍മായരുടെ സാമൂഹികബോധവും നീതിദര്‍ശനവും പുരോഹിതര്‍ക്കു സ്വയം ബോദ്ധ്യപ്പെടും. അല്‍മായരുടെ അവകാശങ്ങളെപ്പറ്റി അര്‍ത്ഥശങ്കയില്ലാതെ എത്രയോ ഉപദേശങ്ങള്‍ ദിവസംതോറും നിങ്ങള്‍ കാണുകയും കേള്‍ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. എന്നിട്ടും എന്തേ, അതനുസരിച്ച് പ്രവര്‍ത്തിക്കുവാനുള്ള ഉള്‍ക്കാഴ്ച നിങ്ങള്‍ക്കില്ലാതെ പോയി?
മാന്നാനത്ത് പുതിയ ഒരു ഇടവക സ്ഥാപിക്കുന്നതിനു കാരണമായി പറയുന്നത്, മാന്നാനത്തെ വിശ്വാസികള്‍ക്ക്
ആത്മീയ പോഷണം ശരിക്കും ലഭിക്കുന്നില്ല എന്നതാണ്. നിര്‍മ്മാണപ്രവര്‍ത്തനങ്ങളും ഉദ്ഘാടനാഘോഷങ്ങളും വെടിഞ്ഞ് പുരോഹിതര്‍ ആത്മീയതയില്‍ നിവസിക്കുമ്പോള്‍ തീരാവുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങളേയുള്ളൂ. ഫൊറോന  ഇടവകകളായ അതിരമ്പുഴയിലെയും കുടമാളൂരെയും മാന്നാനത്ത് വസിക്കുന്ന വിശ്വാസികള്‍ ചെറിയ ഇടവകകളായ മുടിയൂര്‍ക്കരയിലേക്കോ, വില്ലൂന്നിയിലേക്കോ ചേരുമ്പോള്‍ പരിഹരിക്കപ്പെടാവുന്ന ആത്മീയപോഷണക്കുറവേ ഈ സമൂഹത്തിനുള്ളൂ. അതുകൊണ്ടുതന്നെ, ഒരു സമൂഹത്തിന്റെ വലിയ സമ്പത്ത് ധൂര്‍ത്തടിക്കുവാന്‍ ഉദ്ദേശിക്കുന്ന മാന്നാനം ഇടവക ഉപേക്ഷിക്കുകയാണു വേണ്ടത്.
ഫ്രാന്‍സീസ് പാപ്പായുടെ ചാക്രികലേഖനം, ഈ പ്രപഞ്ചത്തിലെ ഏക വാസഗ്രഹമായ ഭൂമിയെ ദൈവഹിതമനുസരിച്ച്, മനുഷ്യര്‍ ഉള്‍പ്പെടെയുള്ള എല്ലാ ജീവജാലങ്ങള്‍ക്കുംവേണ്ടി സംരക്ഷിക്കുവാന്‍ ബാധ്യതയുണ്ടെന്ന് നമ്മെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു. കരുണയുടെ ഈ വര്‍ഷത്തില്‍, കാലാവസ്ഥാവ്യതിയാനങ്ങളിലും മാനുഷിക ഇടപെടലുകളിലും ഉലയുന്ന നമ്മുടെ ഈ വാസഗ്രഹത്തിനും കരുണ ആവശ്യമുണ്ടെന്ന് ഓര്‍മ്മിക്കുക. കോടികള്‍ മുടക്കിയുളള നിര്‍മ്മാണപ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍, ജനസാന്ദ്രത വളരെ കൂടുതലുള്ള മാന്നാനത്തിന് ശാപമായിത്തീരും. ഇടപ്പള്ളിപള്ളിയുടെ നിര്‍മ്മാണത്തില്‍ ലജ്ജിതനായ ആലഞ്ചേരിപിതാവ്, കൂടുതല്‍ പള്ളികള്‍ നിര്‍മ്മിക്കുന്നതില്‍നിന്നു സഭാധികാരികളെ വിലക്കിയിരുന്നു. പക്ഷേ, ചങ്ങനാശ്ശേരി അതിരൂപത ഒരു കൂസലുംകൂടാതെ ഒരു സമൂഹത്തിന്റെ സമ്പത്ത് ധൂര്‍ത്തടിക്കുകയും, ചുറ്റുപാടും പരിസ്ഥിതിപ്രശ്‌നങ്ങള്‍ ഉണ്ടാക്കുകയും ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. റബ്ബറിന്റെ വിലയിടിവും, ക്രൂഡ് ഓയിലിന്റെ തകര്‍ച്ചമൂലമുണ്ടായ  തൊഴിലില്ലായ്മയും ക്രിസ്തീയസമൂഹത്തിന്റെ സാമ്പത്തികഭദ്രത തകര്‍ത്തു. വീണ്ടും പള്ളികളുണ്ടാക്കി കൂടുതല്‍ ദുരിതങ്ങള്‍ ഞങ്ങള്‍ക്കു സമ്മാനിക്കേണ്ടതില്ല എന്ന് ഞങ്ങള്‍ അങ്ങയെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു.
സ്വന്തം കടമകള്‍ മറന്ന് ബിഷപ്പിന്റെ താല്പര്യങ്ങള്‍  ഇടവകജനങ്ങളില്‍ അടിച്ചേല്‍പ്പിക്കുന്ന വൈദികര്‍ ഇടവകകളില്‍ അരാജകത്വം സൃഷ്ടിക്കുകയാണ്. ഇന്നത്തെ വൈദികരുടെ കണ്ണുകളിലും ചേഷ്ടകളിലും തെളിഞ്ഞു കാണുന്ന മെത്രാന്‍ഭക്തി എന്ന വികാരം വിശ്വാസികളെ പേടിപ്പെടുത്തുന്നു. ഫ്രാന്‍സീസ്പാപ്പാ പറഞ്ഞ 21-ാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആത്മീയതയില്‍  ഇവര്‍ക്ക് വിശ്വാസമില്ല.  ഇവര്‍ ഇന്നുകളെ നശിപ്പിച്ച് ഇരുണ്ടയുഗത്തിലേക്കുള്ള പ്രയാണം ലക്ഷ്യംവയ്ക്കുന്നു. ഇവടകജനത്തെ മറന്ന് ജീവിക്കുന്ന ഇവരെല്ലാം ചിന്താദാരിദ്ര്യമുള്ള പുരോഹിതരോ, ജീവിക്കുന്ന ശവങ്ങളോ ആയി മാറിയിരിക്കുന്നു.
കരുണയുടെ ഈ വര്‍ഷത്തില്‍ സഭാനേതൃത്വത്തിന്, സാമൂഹികപ്രതിബദ്ധതയും അതുള്‍ക്കൊള്ളുന്ന സന്ദേശവും എന്താണെന്ന് വ്യക്തമായി അറിവുണ്ടായിരിക്കണം. സമൂഹത്തിന് ദോഷംവരുത്തുന്നതും പരിസ്ഥിതിക്ക് ആഘാതം ഉണ്ടാക്കുന്നതുമായ നീതിനിഷേധവും കെടുകാര്യസ്ഥതയും നിരുത്തരവാദിത്വവും ഉപേക്ഷിക്കുമ്പോള്‍ സഭ സാമൂഹികപ്രതിബദ്ധതയുള്ളതാകും. കര്‍ത്താവിന്റെ സുവര്‍ണ്ണ നിയമമായ, മറ്റുള്ളവര്‍ നിങ്ങളോട് എങ്ങനെ പെരുമാറണമെന്ന് നിങ്ങള്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവോ, അങ്ങനെതന്നെ നിങ്ങള്‍ അവരോടു പെരുമാറുക, എന്ന വചനത്തില്‍ നമുക്കുണ്ടാവേണ്ട സാമൂഹികപ്രതിബദ്ധതയും അടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. ഏതു ദിനപത്രത്തിലും നിങ്ങള്‍ക്കു വായിക്കാം, വേദനയിലും യാതനയിലും നിരാശ്രയത്വത്തിലും ജീവിക്കുന്ന അനേകമനേകം മനുഷ്യജന്മങ്ങളുടെ കഥകള്‍. കഷ്ടത അനുഭവിക്കുന്ന, രോഗപീഡകളാല്‍ വലയുന്ന, ദുഃഖിതരായ ഇവരോട് ഒരിറ്റു കരുണ കാണിക്കുവാന്‍  നിങ്ങള്‍ കൂട്ടാക്കാത്തതെന്തേ? ധാര്‍മ്മികതയും പ്രകൃതിസംരക്ഷണവും സാമ്പത്തിക അച്ചടക്കവും നിങ്ങളുടെ ഉത്തരവാദിത്വങ്ങളാണെന്ന് ചിന്തിക്കാത്തതെന്തേ? പരിസ്ഥിതിസംരക്ഷണത്തിനുവേണ്ടിയും മനുഷ്യകുലത്തിന്റെ ഉന്നമനത്തിനുവേണ്ടിയും ഒരു നന്മയും നിങ്ങള്‍ക്ക് നല്‍കാനില്ലേ? 'പള്ളിപണി'യെന്ന നിരുത്തരവാദിത്വപ്രവണതയില്‍ നിന്നു പിന്മാറി, എന്തുകൊണ്ട് ആ പണം സ്‌നേഹവും നന്മയും നിറയുന്ന ഒരു സമൂഹം സൃഷ്ടിക്കുവാന്‍ ഉപയോഗിച്ചുകൂടാ? മനുഷ്യ രാശിയെ മുഴുവന്‍ ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്ന, പ്രകൃതിയെ സംരക്ഷിക്കുന്ന, ഓരോ ജീവനിലും സ്‌നേഹസ്പര്‍ശമായി വളരുന്ന ഒരു സഭയാണ് ഇന്നിന്റെ ആവശ്യം  എന്നു നിങ്ങള്‍ എന്തേ മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല?
കഴിവും ദിശാബോധവും വ്യക്തിത്വവും ഇല്ലാത്ത സിറിയക്കച്ചന് ഇടവകയുടെ പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ മനസ്സിലാക്കാനോ പരിഹരിക്കുവാനോ കഴിവില്ല. വര്‍ഷങ്ങളായി ഓവര്‍ഡ്രാഫ്റ്റ് എടുത്തു പള്ളിഭരണം നടത്തുന്ന വികാരിയച്ചന്‍ മാന്നാനത്ത് സ്ഥലം വാങ്ങുവാന്‍ അതിരമ്പുഴ പള്ളി പണയപ്പെടുത്തി ഒന്നര കോടി രൂപ ഓവര്‍ഡ്രാഫ്റ്റ് എടുത്തു. അതിരമ്പുഴ പള്ളി ഇന്ന് എല്ലാ ദിവസവും 20000 രൂപയെങ്കിലും പലിശ ബാങ്കിനു 'കരുണ'യായി കൊടുത്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു! ഇത്രമാത്രം സാമ്പത്തികബാധ്യത നമ്മുടെ പള്ളിക്കു വരുത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന സിറിയക്കച്ചന്‍ കരുണയുടെ പിച്ചപ്പാത്രം ഓരോ വീട്ടിലും സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുന്നു. പള്ളിയുടെ 50-ാം ജന്മദിനം ആഘോഷപൂര്‍വ്വം കൊണ്ടാടാന്‍ ത്രിവര്‍ണ്ണത്തില്‍ ബ്രോഷര്‍ അച്ചടിച്ച് 1 ലക്ഷം രൂപയുടെയെങ്കിലും 'കരുണ' കാണിച്ചു. ഇങ്ങനെ എത്രയെത്ര കാരുണ്യപ്രവാഹങ്ങള്‍! മിഷന്‍പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളിലാണ് താല്പര്യമെന്ന് അച്ചന്‍ നേരത്തെ സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നു. മനുഷ്യാവകാശങ്ങളെപ്പറ്റി നല്ല ധാരണയുള്ള സിറിയക്കച്ചന് വടക്കുള്ള ഏതെങ്കിലും മിഷന്‍ ആയിരിക്കും അഭികാമ്യം. എന്തായാലും സിറിയക്കച്ചന്‍ അതിരമ്പുഴയുടെ തീരാക്കളങ്കമാണ്, മാറിയേ പറ്റൂ, മാറ്റിയേ പറ്റൂ.
ഞങ്ങളുടെ ആവശ്യം വ്യക്തവും സുദൃഢവുമാണ്. മാന്നാനത്ത്  ഒരു പുതിയ പള്ളി അനുവദിച്ചുകൂടാ. പള്ളിക്കുവേണ്ടി വാങ്ങിയ സ്ഥലം വിറ്റ ശേഷം, പള്ളി എടുത്തിരിക്കുന്ന ഓവര്‍ ഡ്രാഫ്റ്റ് എത്രയും പെട്ടെന്ന് അടച്ചു തീര്‍ക്കുക. പള്ളിക്കു നഷ്ടം വരുത്തുന്നവര്‍ക്ക് കാനന്‍ നിയമപ്രകാരം കൈക്കാരനായിരിക്കുവാന്‍ യോഗ്യതയില്ല. ഓവര്‍ഡ്രാഫ്റ്റ് എടുക്കുവാന്‍ സഹായിച്ച എല്ലാ കൈക്കാരന്മാരും കുറ്റക്കാരാണെന്ന് ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു. വികാരിയച്ചന്റെ നോമിനികളോ പണം കൊടുത്ത് അധികാരത്തിലെത്തിയവരോ ആയ ഇപ്പോഴുള്ള എല്ലാ കൈക്കാരന്മാരും സ്വയം രാജിവച്ച് ഒഴിയുകയോ, അല്ലാത്തപക്ഷം പിരിച്ചുവിടുകയോ ചെയ്യുക. ധാര്‍മ്മികതയും നീതിബോധവും ഉള്ളവരെ പുതിയ കൈക്കാരന്മാരായി പൊതുയോഗം  തിരഞ്ഞെടുക്കട്ടെ. പള്ളിയുടെ സമ്പത്ത് ബിഷപ്പിന്റെപേരില്‍ രജിസ്റ്റര്‍ ചെയ്തതും നിയമലംഘനംതന്നെയാണ്.
വിശ്വാസിസമൂഹത്തെയും ഞങ്ങള്‍ ചില കാര്യങ്ങള്‍ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കട്ടെ. ജീവിതദര്‍ശനങ്ങളെ അന്ധതയിലേക്കു നയിക്കുന്നത് പുരോഹിതരല്ല; മറിച്ച്, ഈ കപടളോഹധാരികളെ അന്ധമായി അനുഗമിക്കുന്ന വിശ്വാസിസമൂഹംതന്നെയാണ്. നമ്മുടെ ഉള്‍ക്കാഴ്ചയില്ലായ്മയും നമ്മിലുള്ള മൂല്യശോഷണവുമാണ് ഇന്നത്തെ ദുഃസ്ഥിതിക്കു കാരണം. നമ്മുടെ വികാരങ്ങള്‍ കച്ചവടമാക്കുകയും നമ്മുടെ ജീവിതപന്ഥാവ് നിശ്ചയിക്കുകയുംചെയ്യുന്ന പുരോഹിതരില്‍നിന്നു നാം അകന്നുനിന്നേ മതിയാകൂ. ഒരിക്കല്‍പ്പോലും തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ലാത്ത പുരോഹിതവര്‍ഗ്ഗത്തിന്, നമ്മുടെ മൗലികാവകാശങ്ങളില്‍ കൈകടത്താനോ, അവ ഇല്ലാതാക്കാനോ സാധിക്കുകയില്ല. യാതൊരു ദാര്‍ശനികതയുമില്ലാത്ത ഈ തിരുമണ്ടന്മാരുടെ ആശയങ്ങള്‍ നമുക്കു മനസ്സിലായില്ലെന്ന് നടിക്കരുത്; ഈ സമൂഹത്തിന്റെ സമ്പത്തു നശിപ്പിക്കുവാന്‍ കൂട്ടുനില്ക്കരുത്. ഈ അധാര്‍മ്മികരെ നമ്മുടെ ഇടയില്‍നിന്നും പുറത്താക്കി, നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലും, നമ്മുടെ നാളെകളിലും അവര്‍ എഴുതിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന തിന്മയുടെ ലിഖിതങ്ങള്‍ ഒറ്റക്കെട്ടായി നിന്ന് നമുക്കു മായിച്ചു കളയാം.

 Contact No: 9447569 908

Saturday, August 20, 2016

'ക്‌നാനായത്തനിമ' - ഒരു പ്രതികരണം

ചാക്കോ കളരിക്കല്‍

തെക്കുംഭാഗ സമുദായത്തിലെ ഒരാള്‍ സമുദായത്തില്‍നിന്നുമാറി വിവാഹം ചെയ്താല്‍ അയാളെ പള്ളിയംഗത്തില്‍നിന്ന് ബഹിഷ്‌ക്കരണം ചെയ്യുന്ന നടപടിയെ ചോദ്യം ചെയ്ത് പല ലേഖനങ്ങളും ഈ അടുത്ത കാലത്ത് 'സത്യജ്വാല'യില്‍ വായിക്കുകയുണ്ടായി. ഈ വിഷയത്തെ സംബന്ധിച്ചുള്ള വായനക്കാരുടെ പ്രതികരണങ്ങള്‍ എഡിറ്റര്‍ ക്ഷണിച്ചിരിക്കുന്നതുകൊണ്ടാണീക്കുറിപ്പ്.


ഈ വിഷയ പരാമര്‍ശമായി ചരിത്രപരമായും കൂടാതെ കഴിഞ്ഞ 30 വര്‍ഷങ്ങളായി റോമില്‍നിന്നു ലഭിച്ചിട്ടുള്ള നിര്‍ദേശങ്ങളെ അടിസ്ഥാനപ്പെടുത്തിയും ഞാന്‍ ഒരു ലേഖനം 2013-ല്‍ അല്മായശബ്ദം ബ്ലോഗില്‍ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുകയുണ്ടായി. 'കടന്നല്‍ക്കൂട്ടില്‍ കല്ലെറിയുക' എന്നു പറഞ്ഞപോലെ ആരുടെയൊക്കെയോ വികാരത്തെ തൊട്ടുകളിച്ചതുപോലെ തരംതാഴ്ന്ന പ്രതികരണങ്ങളുമായി ചിലര്‍ മുമ്പോട്ടുവന്നു. തെക്കുംഭാഗ സമുദായാംഗംപോലുമല്ലാത്ത (ഞാന്‍ വടക്കുംഭാഗ സമുദായക്കാരനാണ്) എനിക്ക് ഈ വിഷയത്തിലിടപെടാന്‍ എന്തവകാശമെന്നുവരെ ചിലര്‍ ചോദിച്ചു. കോട്ടയം/ഷിക്കാഗോ രുപതകള്‍ കത്തോലിക്കാ രുപതകളാണ്; തെക്കുംഭാഗ രുപതകളല്ല. കത്തോലിക്കനായ എനിക്ക് ആ രുപതകളില്‍ നടക്കുന്ന കൊള്ളരുതാത്ത നടപടികളെ വിമര്‍ശിക്കാനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യവും ഒരു തിരുത്തല്‍ ശക്തിയാകാനുള്ള കടമയുമുണ്ടെന്ന് എല്ലാവര്‍ക്കുമറിയാം.

തെക്കു-വടക്കു വിഭാഗീയത രുക്ഷമായത് മാര്‍ മാക്കീലിന്റെ കാലം തൊട്ടാണ്. 1911 വരെ തെക്കു-വടക്കു ഭാഗക്കാരും പുറത്തുനിന്ന് കല്ല്യാണം കഴിച്ചവരും ഒരേ ഇടവകയിലെ അംഗങ്ങളായിരുന്നു. കോട്ടയം വികാരിയാത്ത് നിലവില്‍ വന്നതു മുതല്‍ സമുദായത്തില്‍ നടന്നിരുന്ന പുറത്താക്കല്‍ പരിപാടി രുപതയുടെ ഔദ്യോഗിക നടപടിയായി ആക്കിത്തീര്‍ത്തു. സമുദായത്തില്‍ മെത്രാന്റെയും പുരോഹിതരുടെയും മേല്‍ക്കോയ്മയെ സിമെന്റിട്ടുറപ്പിക്കാന്‍വേണ്ടി സമുദായത്തിന്റെ തനതായ അവകാശങ്ങളും ആചാരങ്ങളും മെത്രാന്റേതാക്കിതീര്‍ത്തു. കുന്നശ്ശേരി മെത്രാന്‍ താന്‍ തെക്കുംഭാഗ സമുദായ നേതാവും കൂടിയാണെന്ന് സ്വയം പ്രഖ്യാപിച്ചു. ഒരു മെത്രാന് ആധ്യാത്മീകാധികാരമല്ലാതെ സമുദായ നേതൃത്വമില്ലന്നുള്ള ചരിത്രവസ്തുതയെ മാര്‍ കുന്നശ്ശേരി തമസ്‌ക്കരിച്ചപ്പോള്‍ നട്ടെല്ലും കെല്പുമുള്ള സമുദായ നേതാക്കള്‍ അതിനെ എതിര്‍ക്കാന്‍ ഇല്ലാതെപോയി. മാര്‍ കുന്നശ്ശേരിയുടെ സമുദായനേതാവുകളി ശുദ്ധരക്തവാദം, എന്‍ഡോഗമി, ക്‌നാനായത്തനിമ, സ്വവംശ വിവാഹനിഷ്ഠ, മാറിക്കെട്ടിയവരെ പള്ളിക്കുപുറത്താക്കല്‍ തുടങ്ങിയ ആഭാസങ്ങളെ ആവേശപൂര്‍വ്വം നടപ്പിലാക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചതിന്റെ  ഫലമായി സമുദായത്തിന്റെ ആധ്യാത്മിക വളര്‍ച്ചയ്ക്കും കാലോചിതമായ ആചാരപരിഷ്‌ക്കാരങ്ങള്‍ക്കും ദോഷം സംഭവിക്കുകയാണ് ചെയ്തത്.

ആദ്യകാല അമേരിക്കന്‍ കുടിയേറ്റക്കാര്‍ തെക്കു-വടക്കു വ്യത്യാസമില്ലാതെ ഒരേപള്ളിയില്‍ അംഗങ്ങളായി സന്തോഷപൂര്‍വ്വം കഴിഞ്ഞിരുന്ന ഒരു നല്ലകാലമുണ്ടായിരുന്നു. കുടിയേറ്റക്കാരുടെ ആത്മാവ് നശിക്കാതിരിക്കാന്‍ മാര്‍ കുന്നശ്ശേരിയുടെ നേതൃത്വത്തില്‍  'അജപാലന ശുശ്രുഷ' എന്ന കപടപ്പേരില്‍ പ്രവാസികളുടെ പിന്നാലെ സ്വന്തം കീശവീര്‍പ്പിക്കാന്‍ ക്ഷണിക്കാതെയെത്തിയ പുരോഹിത കഴുകന്മാരാണ് 'ക്‌നാനായത്തനിമ' എന്ന നാടകം അവതരിപ്പിച്ചുതുടങ്ങിയത്. അച്ചന്‍ ഭക്തന്മാരായ കുറെ പുതുമടിശീലക്കാര്‍ നാളെയെ മറന്ന് കാലഹരണപ്പെട്ട വംശീയമഹത്വത്തെ ഊതിവീര്‍പ്പിച്ചു് ശുദ്ധരക്ത വരേണ്യവര്‍ഗ്ഗമാകാന്‍ ഈ പഴുത് ഉപയോഗിച്ചുതുടങ്ങി. കാലക്രമേണ അമേരിക്കയിലും യുകെയിലുമെല്ലാം ക്‌നാനായത്തനിമ, വികാരത്തിന്റെ ഒരു പടികൂടി കടന്ന് തീവ്രവാദത്തിലും ക്‌നാനായ താലിബാനിസത്തിലും ചെന്നു നില്ക്കുകയാണിപ്പോള്‍. എന്നാല്‍ ഇവരുടെയൊക്കെ മക്കള്‍ അവര്‍ക്ക് തോന്നുന്ന ഇണയെ അവര്‍ തെരഞ്ഞെടുക്കുന്നു. പാശ്ചാത്യ രാജ്യങ്ങളില്‍ ജനിച്ചുവളരുന്ന പുതിയ തലമുറയുടെ മനോഭാവത്തെ ഉള്‍ക്കൊള്ളാന്‍ പഴയ തലമുറയുടെ വ്യര്‍ത്ഥാഭിമാനം അനുവദിക്കുന്നില്ല. എങ്കിലും തീവ്രവാദക്കാരുടെ മക്കള്‍പോലും മറ്റ് സമുദായത്തിലും ജാതിയിലും മതത്തിലും നിറത്തിലുമുള്ളവരെ കല്ല്യാണം കഴിക്കുന്നു. സ്വഭവനത്തില്‍ പ്രായോഗികമാക്കാന്‍ സാധിക്കാത്ത സ്വവംശ വിവാഹനിഷ്ഠയുടെ പേരില്‍, ജാതിത്തിരിവില്ലാത്ത ഈ നാട്ടില്‍വന്ന് രാഷ്ട്രീയക്കാരെപ്പോലെ പൊതുവഴിയില്‍ സമരം ചെയ്യുന്നതു കാണുമ്പോള്‍ ഇവിടെയുള്ളവര്‍ നമ്മെ പുഛിക്കുകയേയുള്ളു.

അമേരിക്കയിലെ തെക്കു-വടക്കു സമുദായക്കാരുടെ മെത്രാന്‍ മാര്‍ അങ്ങാടിയത്താണന്നും രണ്ടുകൂട്ടരും വാങ്ങിക്കൂട്ടുന്ന പള്ളികള്‍ അങ്ങാടിയത്തിന്റേതാണെന്നും അറിയാവുന്ന ക്‌നാനായക്കാര്‍ എന്തിന് 'അങ്ങാടിയാത്തുബഹിഷ്‌ക്കരണം' നടത്തുന്നു? അതിന് ഒരേയൊരു കാരണമേയുള്ളൂ. എന്‍ഡോഗമി ലംഘിച്ച് കല്ല്യാണം കഴിച്ചവരുടെ ഭാര്യമാര്‍ക്കും മക്കള്‍ക്കും തെക്കുംഭാഗ പള്ളികളില്‍ അംഗത്വം കൊടുക്കാന്‍ പാടില്ല. റോമിന്റെ നിര്‍ദേശത്തെ കാറ്റില്‍പറത്തി അങ്ങാടിയത്തുമെത്രാന്‍ ക്‌നാനായ താലിബാന്‍മാരെ പ്രീതിപ്പെടുത്താന്‍ ക്‌നാനായ മാതാപിതാക്കളില്‍നിന്നും ജനിച്ചവര്‍ക്കുമാത്രമെ ക്‌നാനായ പള്ളികളില്‍ അംഗത്വം നല്‍കൂ എന്ന ഒരു തിട്ടൂരം ഇറക്കി എന്നു കേട്ടു. മെത്രാന്‍ റോമിനെ അനുസരിക്കുന്നില്ലെങ്കില്‍ വിശ്വാസികള്‍ക്ക് മെത്രാനെയും അനുസരിക്കണ്ടല്ലോ. പ്രശ്‌നം ഇതുകൊണ്ടൊന്നും അവസാനിക്കാന്‍ പോകുന്നില്ല. സഭയും സമുദായവും ഒരേ നാണയത്തിന്റെ രണ്ട് വശങ്ങളാണെന്ന് മെത്രാനും അച്ചന്മാരും കള്ളപ്രചരണം നടത്തിയാലും സമുദായം മാറി വിവാഹം ചെയ്യുന്നവരെ പുറത്താക്കല്‍ പരിപാടി അക്രൈസ്തവമാണെന്ന കാരണത്താല്‍ ആ കള്ളപ്രചരണത്തിന് ദീര്‍ഘായുസുണ്ടാവില്ല. ജീവനുള്ള ദേവാലയങ്ങള്‍ കെട്ടിപ്പടുക്കേണ്ടതിനുപകരം ജീവനില്ലാത്ത പള്ളിക്കെട്ടിടങ്ങളും മറ്റു സ്വത്തുക്കളും വാങ്ങിക്കൂട്ടാന്‍ അങ്ങാടിയാത്തുമെത്രാനും വൈദികരും അവരുടെ ശിങ്കിടികളും കാണിക്കുന്ന ആക്രാന്തം തികഞ്ഞ അജ്ഞതയും അസംബന്ധവുമാണെന്ന് പറയാതിരിക്കാന്‍ വയ്യ.


'അല്പന് അര്‍ത്ഥം കിട്ടിയാല്‍ അര്‍ധരാത്രിക്കും കുടപിടിക്കും' എന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ട്. അതുപോലെ പ്രവാസി ജീവിതത്തില്‍ നാലു കാശുണ്ടാക്കിയപ്പോള്‍ യഹൂദരായി, വംശശുദ്ധി വര്‍ദ്ധിച്ചവരായി, വരേണ്ണ്യവര്‍ഗ്ഗമായി, ശുദ്ധരക്ത വക്താക്കളായി, ക്‌നാനായ തനിമയും പാരമ്പര്യവും പൊക്കിപ്പിടിക്കുന്നവരായി, അക്രൈസ്തവരായി, സ്വന്തം സഹോദരനും മകനുംപോലും പള്ളിഅംഗത്വം നിഷേധിക്കുന്നവരായി, അവസാനം മറ്റുള്ളവരാല്‍ അപഹാസ്യരുമായി. യൂ.കെയിലും അമേരിക്കയിലും കഴിയുന്ന തെക്കുംഭാഗക്കാര്‍ക്ക്, അവരുടെ സമുദായത്തിലെ 'പുറത്താക്കല്‍ പരിപാടി' ആചാരാഭാസമാണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞു പ്രവര്‍ത്തിക്കേണ്ടവര്‍ക്ക്, കോട്ടയം രൂപതയിലുള്ള ക്‌നാനായക്കാര്‍ക്കുള്ള വകതിരിവുപോലും ഇല്ലല്ലോ എന്നോര്‍ക്കുമ്പോള്‍ സഹതാപവും ഒപ്പം സങ്കടവും തോന്നുന്നു. സമുദായത്തെ നല്ല രീതിയില്‍ നയിക്കേണ്ട പ്രവാസികള്‍ അപരിഷ്‌കൃതരെപ്പോലെ ചിന്തിക്കുന്നത് ഒരു വിരോധാഭാസം തന്നെയാണ്.

പ്രവാസീ കത്തോലിക്കരെ സംബന്ധിക്കുന്ന ഔദ്യോഗിക മാർഗ്ഗരേഖ !

ജോസഫ് മറ്റപ്പള്ളി


(സീറോ മലബാർ സഭാംഗങ്ങളുടെ കേരളത്തിനു പുറത്തേക്കുള്ള കുടിയേറ്റത്തിനു ദശാബ്ദങ്ങളുടെ പഴക്കമുണ്ട്. പ്രതികൂല സാഹചര്യങ്ങളിലും തങ്ങളുടെ വിശ്വാസം അവർ കാത്തു സൂക്ഷിച്ചു. അവരുടെ വിശ്വാസപരമായ എല്ലാ ആവശ്യങ്ങളും സമീപത്തുണ്ടായിരുന്ന ലത്തീൻ വൈദികർ നിർവ്വഹിച്ചു കൊടുക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു. സീറോ മലബാർ സഭ സ്വയംഭരണാവകാശം (പരിമിതമാണെങ്കിലും) വത്തിക്കാനിൽ നിന്നു നേടിയതിനു ശേഷം, ഇവിടെ വ്യാപകമായ പരിഷ്കാരങ്ങൾ നടപ്പിൽ വരുത്തി. അതിലൊന്നായിരുന്നു സഭാ സ്വത്തുക്കളുടെ ഉടമസ്ഥാവകാശം യഥാർത്ഥ ഉടമകളിൽ നിന്നെടുത്തുമാറ്റിയതും നടത്തിപ്പുകളുടെ സുതാര്യത നഷ്ടപ്പെട്ടതും. സഭാധികാരികൾക്കു കിട്ടിയ അമിതാധികാരവും വിശ്വാസികൾ നൽകിയ അമിത ബഹുമാനവും വൈദികവൃത്തിയിലേക്കു  യുവാക്കളെ ആകർഷിക്കാൻ ഒരു വലിയ കാരണമായിരുന്നു - ഇന്നും അതങ്ങിനെത്തന്നെ തുടരുന്നു. 

സഭാധികാരികൾ, സഭയുടെ വളർച്ചയെന്നു പറഞ്ഞാൽ ഭൗതിക സമ്പത്തുകളുടെ മേനിയാണെന്നു ധരിച്ചുവശായി നമ്മുടെ പൈതൃക ദേവാലയങ്ങളെ ഇടിച്ചു നിരപ്പാക്കി. സെ. പീറ്റേഴ്സ് ബസിലിക്കായെപ്പോലും വെല്ലാൻ പോന്ന ദേവാലയങ്ങളുടേയും പാരീഷ് ഹാളുകളുടേയും ഷോപ്പിങ് കോമ്പ്ലക്സുകളുടേയും നിർമ്മാണങ്ങളുടെ ഒരു പരമ്പരയാണ് തുടർന്നങ്ങോട്ടാരങ്ങേറിയത്. പണം തികയാതെ വന്നപ്പോൾ രൂപതകൾ കണ്ട ഒരുപായമായിരുന്നു വിദേശ കത്തോലിക്കരുടെ സേവനാർത്ഥം വൈദികരെ വിദേശത്തേക്കയക്കൽ. പാരമ്പര്യത്തിലൂടെ മാത്രമേ ക്രിസ്തുവിനേക്കാണാവൂയെന്നവർ പഠിപ്പിച്ചു; കരിസ്മാറ്റിക്കുകാരും ഇതു തന്നെ ആവർത്തിച്ചപ്പോൾ, ആരാധനാക്രമത്തിലെ പ്രർത്ഥനകളും ഇതിൻ പ്രകാരമായപ്പോൾ തെറ്റിദ്ധരിക്കപ്പെടാൻ ആയിരക്കണക്കിനു വിശ്വാസികളുണ്ടായി. അവിടെയെല്ലാം പിരിവുകളും വ്യാപകമായി, നിർമ്മാണങ്ങളും നടന്നു, എപ്പാർക്കികളും രൂപതകളുമുണ്ടായി, അവ നോക്കാൻ പ്രത്യേക വിസിറ്റേറ്ററുകളുമുണ്ടായി. എവിടെയെല്ലാം സീറോ മലബാർ പോയിന്റുകളുണ്ടൊ അടുത്തുള്ള  കേരളകത്തോലിക്കാ പ്രവാസികളെല്ലാം അവിടെ നിർബന്ധമായും ചേർന്നിരിക്കണമെന്നതു റോമിന്റെ തന്നെ നിർദ്ദേശമാണെന്നും വ്യാഖ്യാനിക്കപ്പെട്ടു. വിഷമിച്ച കാലത്ത് ഒരു ചില്ലിപ്പൈസായുടെ പോലും സഹായം ചെയ്യാതിരുന്ന സീറോ മലബാർ സഭ, പ്രവാസികളുടെ സമ്പന്നതെയെ ചൂഷണം ചെയ്യാൻ ഒരു മടിയും കാണിച്ചില്ല. 

ഇതു ശരിയല്ലെന്നു പറയാൻ ധാരാളം ആളുകളുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അവരെയൊക്കെ ഒതുക്കാൻ സഭാധികാരികളുടേ തന്ത്രങ്ങൾക്കു കഴിഞ്ഞു - ഉദാഹരണങ്ങൾ ധാരാളം. കേരളത്തിനു പുറത്ത് സീറോ മലബാർ രൂപതകളുണ്ടായപ്പോഴും എല്ലായിടത്തു നിന്നും എതിർപ്പുകളുമുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ, വിശ്വാസികൾ നീതിക്കുവേണ്ടി നടത്തിയ പോരാട്ടത്തിൽ നിർണ്ണായകഫലം നേടാൻ കഴിഞ്ഞതു ഡൽഹിയിലെ ധീരരും മാന്യരുമായ കേരള കത്തോലികർക്കു മാത്രം. അവർ വത്തിക്കാനു പരാതി അയച്ചു - വത്തിക്കാനിൽ നിന്നു കിട്ടിയ മറുപടി വായിച്ചാൽ പ്രവാസികത്തോലിക്കരെ സഭാ നേതൃത്വം എത്രമാത്രം തെറ്റിദ്ധരിപ്പിക്കുകയായിരുന്നുവെന്നു കാണാം. 

ഫരീദാബാദ് അതിരൂപത (വത്തിക്കാന്റെ രേഖകളിൽ 'എപ്പാർക്കി') ഡൽഹി അതിരൂപതയുമായി ചേർന്നിറക്കിയ സംയുക്ത ഇടയലേഖനപ്രകാരം ഡൽഹിയിലുള്ള എല്ലാ കേരള കത്തോലിക്കരും നിർബന്ധമായും അകലെയുള്ള ഫരീദാബാദ് രൂപതയുടെ കീഴിൽ വരുമായിരുന്നു. ഇതിനെ ഡൽഹി കത്തോലിക്കർ ഒന്നടങ്കം എതിർത്തു. ചർച്ചകൾ പലതു പദ്ധതിയിട്ടെങ്കിലും ഫരീദാബാദ് രൂപത ക്രിയാത്മകമായി ഒന്നിനോടും പ്രതികരിച്ചില്ല. പ്രതിക്ഷേധം ശക്തമായപ്പോൾ മാർ ഭരണിക്കുളങ്ങര പറഞ്ഞത് വേണമെന്നുള്ളവർ വന്നാൽ മതിയെന്നാണ്. ലത്തീനിൽ തുടരുന്നവർ പിന്നിങ്ങോട്ടു വന്നാൽ സ്വീകരിക്കില്ലെന്നു തന്നെയാണദ്ദേഹം ഉദ്ദേശിച്ചത്. ഈ തർക്കത്തിന്റെ ഇടയിൽ ഒത്തുകല്യാണത്തിന്റെ തലേന്ന് ബന്ധപ്പെട്ട കുറി വാങ്ങാൻ ഒരു ഡൽഹി വിശ്വ്വാസിക്കു വിമാനത്തിൽ  കേരളത്തിൽ വന്നു പോകേണ്ടി വന്നു. വിശ്വാസികളുടെ ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ ആരും ഒരിക്കലും കണക്കിലെടുക്കുന്നില്ല. ഇതാണ് കത്തോലിക്കാസഭയെ വലിയ ഒരു തകർച്ചയിലേക്ക് നയിക്കുന്നതെന്ന് പറയാതെ വയ്യ. ഡൽഹിയിലെ പരാതിക്കാർക്കു വത്തിക്കാനിൽ നിന്നും പരി. സിംഹാസനം നൽകിയ കത്തും അതിന്റെ മലയാളം തർജ്ജമയും (ഞാൻ ചെയ്തത്), ഓരോ വാചകത്തിന്റെയും വ്യാഖ്യാനവും (Laity4Unity Coordinating Group - Delhi നൽകിയത്) ക്രമാനുസൃതം താഴെക്കൊടുക്കുന്നു)


Understanding the Rome “Instruction” of January 2016 on the Syro-Malabar issue

Background (for your understanding):

What our Petition of 24 May 2014 had asked for.   
            First,  we prayed that His Holiness would expand the scope and maintain the spirit of the indult issued by St. John Paul II, for Mumbai in 1993 by issuing unequivocal rulings that apply to all migrants, not only in Delhi but all over the world.
            Second, we prayed that the spirit of the Indult issued in Mumbai 1993 be extended to Delhi immediately. In short, that His Holiness paternally guide the two Archbishops to consider withdrawing altogether the JPL of 1 November 2013. This was an interim prayer, the final petition begins at no. 3 below; as we did not know if the Church would take such an over-riding decision as requested at No. 3 below in the very first instance.
            Third (and this was the substantive petition), w3 prayed His Holiness promulgate a universal edict that no one may pass any law, develop any policy or prescribe any procedure that will erect legalistic or bureaucratic barriers between one church and another. “Unity”, must not be destroyed on grounds of “diversity”
…………………………………………………….

Instruction of the congregation for the oriental churches
Concerning the request of some faithful of the Syro-Malabar Church residing in Delhi
To be permitted to receive the sacraments in the Latin Church
___________________________

For many years, the Archdiocese of Delhi has generously provided for the pastoral care of the Syro-Malabar faithful living within the confines of that ecclesial circumscription. Consequently, it is not surprising that some members of this Oriental Church, having lived for a long time in a Latin ecclesial context, should experience a sense of disorientation after the erection of the Eparchy of Faridabad of the Syro-Malabar faithful.  Nevertheless, the situation can be happily managed, even within the framework of existing law, if all concerned act with mutual understand and respect.

In the first place it could be useful to recall a few juridical points of reference.  There does not exist a general right to choose one’s rite; rather, there is a duty to follow one’s own rite insofar as possible (cfr. CCEO can.40 §3 and can.35).  However, situations arise in which the request to pass to another Church sui iuris is comprehensible.  In the case at hand, the Bishops concerned are ready to facilitate the passage for anyone desiring it, and the assent of the Apostolic See may be presumed (cfr CCEO can.32 §2). Care should be taken to register all such transfers accordingly to CCEO can.37.

Some faithful of the Syro-Malabar Church, who experience difficulties participating in the parish of their own Church sui iuris, do not wish to pass over the Latin Church: this is most understandable and even praiseworthy, in the light of what has been recalled above.  Such persons may exercised their right to participate in the liturgical functions of any church sui iuris (cfr. CCEO can.403 §1, CIC can.923).  The Code of Canon Law of the Latin Church emphasises that the custom of receiving the sacraments in a given Church sui iuris does not imply ascription to it (CIC can.112 §2).

Consequently, a Syro-Malabar faithful, who, in force of the law itself, is a member of the Syro-Malabar parish where he has domicile (CCEO can. 280 §1), can remain fully involved in the life and activities of eh parish of the Latin Church.  Both the pastors are called to understand the delicate situation of such persons and to facilitate the tranquil and serene prosecution of their life of faith.

In practice, this requires that the Latin pastor, who substitutes for the faithful’s legitimate pastor, fulfil what is established by law for the following sacraments: baptism, confirmation and marriage. For baptism, the Latin pastor will request permission from the Oriental pastor (cfr. CCEO can.677 §1, 678 and 683).  The registration of the baptism is to be made in the Baptismal Register of the Latin parish, specifying the membership in the Syro-Malabar Church. Moreover, the Latin pastor will send to the Oriental pastor a certificate of the baptism for notification.  The same process regards confirmation. As for marriage, the Latin pastor is the competent minister as long as one of the two parties is Latin.  If, instead, the marriage concerns two Orientals, the Latin pastor will request delegation ad validitatem from the Oriental pastor.  In the case of mixed marriage or disparity of cult, the competent Hierarch is the Oriental.  In all these cases, the Latin pastor will send a notification to the Oriental pastor.  Such inner-ecclesial collaboration should take place with respect, solicitude and promptitude, having the spiritual good of the faithful as the final goal.

The Members of the Synod of Bishops of the Syro-Malabar Church will ask of their Priests the same spirit of willing collaboration whenever a Syro-Malabar faithful who frequents a Latin parish in Delhi request or participates in the above- mentioned sacraments in Kerala.  Documentation based upon the register (e.g. “free state certificate”) will be accepted from either the Syro-Malabar pastor or the Latin Pastor of the place of baptism.  If other attestations are needed (for example, that the person is currently practicing), these should be given by the Latin pastor of the parish frequented by the individual.

In sum, the faithful ascribed to the SM church residing in the territory of the Eparchy of Faridabad are subject to the Eparchial Bishop of that ecclesial Circumscription, even if, in practice, they frequent Latin parishes.  Nonetheless, let them rest assured that their situation is understandable and their motivations respected. All should take care so that these persons do not feel excluded from full involvement in the Latin parish or slighted by the SM parish.  On their part, a joyful acceptance of the ecclesial norms is requested, for these serve to foster the harmonious coexistence of the faithful of the various sui iuris Churches in India.

This Congregation, keeping in mind the necessities of the faithful and observing the current canonical norms, confident of the pastoral solicitude of the Pastors, both the Latin and Syro-Malabar, considers it neither necessary nor opportune to grant particular indults of a general character.

Vatican City, 28 January 2016
                                                                                                                              Signed,
                                                                                                            Leonardo Card. Sandri
                                                                                                            Prefct

                                                                                                            Signed
                                                                                                            Cyril Vasil’, S.J.
                                                                                                            Archbishop Secretary
......................................................................

മലയാളം വിവർത്തനം 

ലത്തീൻ റീത്തിന്റെ കീഴിലുള്ള പള്ളികളിൽ നിന്നും തുടർന്നും കൂദാശകൾ സ്വീകരിക്കാൻ അനുവദിക്കണമെന്നാവശ്യപ്പെട്ട ഡൽഹി നിവാസികളായ സീറോ-മലബാർ സഭാവിശ്വാസികൾക്ക് പൗരസ്ത്യസഭകൾക്കായുള്ള വത്തിക്കാൻ തിരുസംഘം നൽകുന്ന നിർദ്ദേശങ്ങൾ:

നിരവധി വർഷങ്ങളായി, സ്വന്തം ഔദ്യോഗിക ഭരണപരിധിക്കുള്ളിലായിരുന്ന (the confines of that ecclesial circumscription) സീറോ-മലബാർ സഭാംഗങ്ങളുടെ വിശ്വാസപരമായ ആവശ്യങ്ങൾ, ഡൽഹി അതിരൂപത സുമനസ്സോടെ നിർവ്വഹിച്ചുപോന്നു. സന്ദർഭവശാൽ, സീറോ-മലബാർ വിശ്വാസികളുടേതു മാത്രമായി ഫരിദാബാദിൽ ഒരു എപ്പാർക്കി സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ, ലത്തീൻ പശ്ചാത്തലത്തിൽ ഏറേക്കാലമായി വിശ്വാസജീവിതം നയിച്ചുപോന്ന കുറച്ചുപേർക്കെങ്കിലും ഒരു അഭിവിന്യാസനഷ്ടം (disorientation) തോന്നിയെങ്കിൽ അതിൽ ഒട്ടും അതിശയോക്തി തോന്നേണ്ട കാര്യമില്ല. ശ്രദ്ധേയമായ കാര്യം, ബന്ധപ്പെട്ട എല്ലാവരും പരസ്പര ധാരണയോടും ബഹുമാനത്തോടുംകൂടെ സഹകരിക്കുന്നുവെങ്കിൽ, തൽസംബന്ധമായി ഉടലെടുത്ത പ്രശ്നങ്ങൾ നിലവിലുള്ള നിയമങ്ങളുടെ സഹായത്തോടെ പരിഹരിക്കാവുന്നതേയുള്ളൂ എന്നതാണ്.

ആദ്യം, ഇവിടെ പ്രസക്തമായിട്ടുള്ള ഭരണഘടനാപരമായ ഏതാനും ചട്ടങ്ങൾ (few juridical points of reference) പരിശോധിക്കാം. യാതൊരാൾക്കും യഥേഷ്ടം ഒരു റീത്തു തിരഞ്ഞെടുക്കുവാനുള്ള അവകാശമില്ല (a general right to choose one’s rite); പകരം, സാദ്ധ്യമായിരിക്കുന്നിടത്തോളം സ്വന്തം റീത്തിൽ തന്നെ തുടരുകയെന്നത്  ഒരാളുടെ കടമയെന്നാണ് (cfr. CCEO can.40 §3 and can.35) സഭാനിയമം അനുശാസിക്കുന്നത്. എങ്കിലും, മറ്റൊരു റീത്തിലേക്ക് മാറ്റം ആവശ്യപ്പെടേണ്ടി വരുന്ന (sui iuris) ചില സാഹചര്യങ്ങളും ഉണ്ടാവാമെന്ന് മനസ്സിൽ വയ്കേണ്ടതുണ്ട്. നിലവിലെ സ്ഥിതിയിൽ (പരാമർശിക്കപ്പെട്ട സാഹചര്യത്തിൽ), ബന്ധപ്പെട്ട രൂപതാദ്ധ്യക്ഷന്മാർ, ഒരു വിശ്വാസി അവൻ/അവൾ ആഗ്രഹിക്കുന്ന റീത്തിലേക്ക് മാറുന്നതിന് ആവശ്യമായ സഹായങ്ങൾ ചെയ്തു തരുന്നതിന് തയ്യാറാണ്; ഇതിൽ യാതൊരപാകതയും പരിശുദ്ധ സിംഹാസനം കാണുന്നില്ല (cfr. CCEO can. 32 §2). പക്ഷേ, ഇത്തരം മാറ്റങ്ങളെല്ലാം CCEO can.37 എന്ന വകുപ്പുപ്രകാരമാണെന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തേണ്ടതാണ്.

സീറോ-മലബാർ റീത്തിൽപ്പെട്ട, സ്വന്തം (the parish of their own Church sui iuris,) സഭയിലെ പള്ളികളിൽ പങ്കുചേരാൻ  ബുദ്ധിമുട്ടനുഭവിക്കുന്ന കുറെ വിശ്വാസികൾ ലത്തീൻ പള്ളിയിൽ നിന്നും മാറി പോരാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ലായെന്ന് എടുത്തിരിക്കുന്ന നിലപാട് മനസ്സിലാക്കാവുന്നതെയുള്ളു; എന്നു മാത്രമല്ല, മുകളിൽ സൂചിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന നടപടിക്രമാനുസൃതം അത് അഭിനന്ദനാർഹവുമാണ്. അങ്ങനെയുള്ള ആളുകൾ അവർക്കിഷ്ടമുള്ള ഏതെങ്കിലും പള്ളിയിലെ ശുശ്രൂഷകളിൽ പങ്കെടുക്കട്ടെ - sui iuris (cfr. CCEO can. 403 §1, CIC can. 923). ലത്തീൻ റീത്തിനെ ബാധിക്കുന്ന കാനോൺ നിയമപ്രകാരം ആ റീത്തിൽ നിന്നും കൂദാശകൾ സ്വീകരിക്കുന്നവർ അതിനു വിധേയരായവർ മാത്രമായിരിക്കണമെന്നില്ല (CIC can.112 §2).

ഇതനുസരിച്ച്, നിയമാനുസൃതം ഏതെങ്കിലുമൊരു സീറോ-മലബാർ ഇടവകയിൽപ്പെട്ട ഒരു വിശ്വാസിക്ക്, പ്രവാസിയായിരിക്കെ, (CCEO can. 280 §1) അവനായിരിക്കുന്ന ലത്തീൻ പള്ളിയിലെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളിലും പൂർണ്ണമായി ഉൾപ്പെട്ടിരിക്കാൻ കഴിയും. ഇത്തരം ഒരു സാഹചര്യത്തിന്റെ ദൗർബല്യം മനസ്സിലാക്കി രണ്ടു വിഭാഗത്തിൽപ്പെട്ട സഭാ ശുശ്രൂഷകരും വ്യക്തിയുടെ വിശ്വാസജിവിതത്തിന്റെ വളർച്ച ലക്ഷ്യമാക്കി പ്രവർത്തിക്കേണ്ടതാണ്.

ഫലത്തിൽ, ഈ വ്യക്തിയുടെ നിയമാനുസൃതമുള്ള സഭാ മേലധികാരികളിൽ നിന്ന് ലഭിക്കേണ്ടിയിരുന്ന മാമ്മോദീസാ, സ്തൈര്യലേപനം, വിവാഹം എന്നീ കൂദാശകൾ ലത്തീൻ റിത്തിലെ വൈദികൻ നിർവ്വഹിക്കേണ്ടതാണ്. മാമ്മോദീസായുടെ കാര്യത്തിൽ ലത്തീൻ മേലധികാരി പരാമർശിക്കപ്പെട്ട പൗരസ്ത്യ സഭാധികാരികളോട് അനുവാദം ചോദിക്കേണ്ടതുണ്ട് (cfr. CCEO can.677 §1, 678 and 683). മാമ്മോദീസാ, ലത്തീൻ പള്ളിയിൽ തന്നെ, സീറോ മലബാർ അംഗം എന്ന സൂചനയോടെ രജിസ്റ്റർ ചെയ്യണം. മാത്രമല്ല, ലത്തീൻ മേലധികാരി മാമ്മോദിസാ സർട്ടിഫിക്കറ്റിന്റെ പകർപ്പു ബന്ധപ്പെട്ട പൊരസ്ത്യസഭാമേലധികാരിക്ക് അയച്ചു കൊടുക്കേണ്ടതുമാണ്. ഇതേ നടപടിക്രമം തന്നെയാണ് സ്തൈര്യലേപനത്തിന്റെ കാര്യത്തിലും അനുവർത്തിക്കേണ്ടത്. വിവാഹത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ, കക്ഷികളിലൊരാൾ ലത്തീൻ റീത്തിലുള്ളതാണെങ്കിൽ തീരുമാനം എടുക്കാനുള്ള പൂർണ്ണമായ അധികാരം ലത്തീൻ സഭാധികാരിക്കു തന്നെയായിരിക്കും. അതേ സമയം, വിവാഹം രണ്ടു പൗരസ്ത്യ റീത്ത് അംഗങ്ങൾ തമ്മിലുള്ളതാണെങ്കിൽ, ലത്തീൻ പാസ്റ്റർ പൊരസ്ത്യ റീത്തധികാരികളിൽ നിന്നും അനുവാദവും ബന്ധപ്പെട്ട രേഖകളും വാങ്ങിയിരിക്കേണ്ടതാണ്. മിശ്രവിവാഹത്തിന്റെ കാര്യത്തിലും അന്തിമ തീരുമാനം പൊരസ്ത്യ റീത്തിലെ മേലധികാരിയുടേതായിരിക്കും. ചുരുക്കത്തിൽ, എല്ലാ സാഹചര്യങ്ങളിലും ലത്തീൻ പാസ്റ്റർ പൊരസ്ത്യ സഭാധികാരിയെ വിവരം അറിയിക്കേണ്ടതുണ്ട്. ഈ സഭാതല സഹകരണം വിശ്വാസിയുടെ ആത്മീയ വളർച്ച ആത്യന്തിക ലക്ഷ്യമായെടുത്ത്, പരസ്പര ബഹുമാനത്തോടെയും ഉത്തരവാദിത്വത്തോടെയും സമയബന്ധിതമായി ബന്ധപ്പെട്ടവർ നടപ്പാക്കിക്കൊടുക്കേണ്ടതാണ്.

ഡൽഹിയിൽ ലത്തീൻ റീത്തിൽ ആയിരിക്കുന്ന ഒരു സീറോ -മലബാർ വിശ്വാസി, മേൽപ്പറഞ്ഞ എതെങ്കിലും കൗദാശികാവശ്യം കേരളത്തിൽ ആവശ്യപ്പെടുകയോ അതിൽ സംബന്ധിക്കുകയോ ചെയ്യുമ്പോൾ, സഹകരണമനോഭവത്തോടെ അതു ചെയ്തുകൊടുക്കാൻ സീറോ-മലബാർ സഭയുടെ മെത്രാൻസമിതി, തങ്ങളുടെ കീഴിലുള്ള വൈദികരോട്  നിഷ്കർഷിക്കേണ്ടതുമുണ്ട്. മാമ്മോദീസാ രജിസ്റ്റർ പ്രകാരമുള്ള അംഗത്വാവസ്ഥയെ (e.g. “free state certificate”) അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള സർട്ടിഫിക്കറ്റുകൾ ഇരു കൂട്ടരും അംഗീകരിച്ച് സ്വീകരിക്കേണ്ടതാണ്. കൂടുതൽ വ്യക്തത ആവശ്യമായി വരുന്ന സന്ദർഭങ്ങളിൽ, വ്യക്തി ഉൾപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന ലത്തീൻ പള്ളിയിലെ അധികാരിയാണ് അതിനാവശ്യമായ രേഖകൾ തയ്യാറാക്കേണ്ടത്.

ചുരുക്കത്തിൽ, ഫരിദാബാദ് രൂപതയുടെ ഔദ്യോഗികാതിർത്തിയിൽ താമസിക്കുന്ന സീറോ-മലബാർ സഭാംഗങ്ങൾ, അവർ ആശ്രയിക്കുന്നത് ഏതെങ്കിലും ലത്തീൻ പള്ളി ആയിരുന്നാലും, ഫരിദാബാദ് എപ്പാർക്കി മെത്രാന്റെ കീഴിൽ തന്നെയായിരിക്കും തുടരേണ്ടത്. അവരുടെ സാഹചര്യം മനസ്സിലാക്കുകയും അവരുടെ ഉദ്ദേശ്യത്തെ ബഹുമാനിക്കുകയും ചെയ്തു കൊണ്ട്, അവരെ ലത്തീൻ ഇടവകയുടെ കാര്യങ്ങളിൽ നിന്നൊഴിവാക്കുകയാണെന്നോ സീറോ മലബാർ സഭ അവരെ നിർവ്വീര്യരാക്കുകയാണെന്നോ വരുത്തിതീർക്കാതിരിക്കാൻ എല്ലാവരും ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതുണ്ട്.

രണ്ടു റീത്തിന്റെ കാര്യത്തിലും ഇപ്പോഴുള്ള നടപടിക്രമങ്ങൾ പാലിച്ചുകൊണ്ട് തന്നെ, സഭാംഗങ്ങളുടെ ആവശ്യങ്ങൾ അവസരോചിതമായി നിറവേറ്റുന്ന കാര്യത്തിൽ പൊതു സ്വഭാവമുള്ള എന്തെങ്കിലും ഒഴിവ് ഇപ്പോഴുള്ള നിയമങ്ങളിൽ വരുത്തേണ്ടതില്ലെന്നും ഈ തിരുസംഘം കരുതുന്നു.




വത്തിക്കാൻ സിറ്റി



28 ജനുവരി 2016                          ഒപ്പ്
                            കർദ്ദിനാൾ ലെയനാർഡോ സാന്ദ്രി                                                   പ്രീഫെക്റ്റ്                                                      

                                                    ഒപ്പ്
                                                    സിറിൽ വാസിൽ എസ് ജെ,
                                                    ആർച്ച് ബിഷപ് സെക്രട്ടറി
 ..............................................................................
വാചകാനുവാചക  വ്യാഖ്യാനം (Laity4Unity)

The Rome Document (text)

The Title of the Document

“Instruction of the congregation for the oriental churches
Concerning the request of some faithful of the Syro-Malabar Church residing in Delhi
To be permitted to receive the sacraments in the Latin Church

Our Comments and Explanations 

This document came by mail (hard copy) and was addressed explicitly to the two Bishops who signed the Joint Pastoral Letter (JPL). In its body, it also addressed the SM Synod, as we will show. It is signed by Leonardo Cardinal Sandri, Prefect of the Congregation for the Oriental Churches.

Please note: the document is an “Instruction” to all of them. It is not an “idea” or a “suggestion”; it is not a “proposal”; it is not a “concept note for discussion”. It is not a “subject for debate” by the bishops concerned or by the SM Synod. It is explicitly an “Instruction” to them. What does that mean?

In any hierarchy, an “instruction” to someone, coming from a person that has authority over that someone, is a command. It is a command from the Congregation for the Oriental Churches, the supreme authority under the Holy Father, on this issue.  

This “Instruction” directly concerns “the request of some faithful of the Syro-Malabar church who reside in Delhi, to be permitted to receive the sacraments in Latin Church.” In other words, it is issued in response to our Petition of 24 May 2014.
………………………………………………………………….

The Rome Document (text)

For many years, the Archdiocese of Delhi has generously provided for the pastoral care of the Syro-Malabar faithful living within the confines of that ecclesial circumscription.  Consequently, it is not surprising that some members of this Oriental Church, having lived for a long time in a Latin ecclesial context, should experience a sense of disorientation after the erection of the Eparchy of Faridabad of the Syro-Malabar faithful.  Nevertheless, the situation can be happily managed, even within the framework of existing law, if all concerned act with mutual understanding and respect.

Our Comments and Explanations 

Recognizing the role that all of us know that the Latin Archdiocese of Delhi has played in our spiritual development over a century or so, the Church also finds it quite understandable, “not surprising”, that we have “a sense of disorientation” with the coming of the SM eparchy - the same phrase used in the indult of Bombay.

[Here we will not go into the finer points of Canon Law, which we quoted in our Petition, and under which we argued that the SM Church having come to Delhi 103 years after the latter’s establishment, forfeited its “rights” over us the moment the period crossed 100 years. Leaving aside this legalistic issue, the Church understands our “sense of disorientation” and we are happy to leave it at that.]

What is critical here is that the Church emphasizes that “even within the framework of existing law” this problem “can be happily managed’.  Two consequences immediately flow out of this unequivocal statement. First, the SM Eparchy is wrong when it claims that we are flouting canon laws.  Second, since this is “within the framework of existing law”, there is no need for a special concession or exception, which is called an “Indult”. In other words, no Indult is required. So the SM Church’s public statements that no Indult was issued is a deliberate misinterpretation to the public. Quite obviously, if no Indult is required, why would one be issued? 

Thus the document gently but firmly clarifies that the problem could easily have been sorted out and solved locally here in Delhi ‘within the framework of the existing law’ by the Bishops concerned. Remember, the petitioners had met both the Bishops and even the Apostolic Nuncio in this regard – without receiving a solution! While the Latin Archdiocese was prepared to listen and reconsider the Joint Pastoral Letter of November 2013, the Faridabad Eparchy remained intransigent on its stand that “basically there is no choice” for the faithful of Syro-Malabar ancestry.

What next? “All concerned” should “act with mutual understanding and respect”. We have every intention to do that. However, is this not an implicit comment to the Bishops to whom the Instruction is addressed that, so far, this Christian spirit was missing?
…………………………………………..

The Rome Document (text)

In the first place it could be useful to recall a few juridical points of reference.  There does not exist a general right to choose one’s rite; rather, there is a duty to follow one’s own rite insofar as possible (cfr. CCEO can.40 §3 and can.35). 

However, situations arise in which the request to pass to another Church sui iuris is comprehensible.  In the case at hand, the Bishops concerned are ready to facilitate the passage for anyone desiring it, and the assent of the Apostolic See may be presumed (cfr CCEO can.32 §2). 

Care should be taken to register all such transfers accordingly to CCEO can.37.

Our Comments and Explanations 

“There does not exist a general right to choose one’s rite”. This is easily understood in the context of the word “ascription”, used at other points in the document. “Ascription” is something that is given to us, beyond our control; e.g. race, gender. In the same way we are “ascribed” a rite simply by the fact of our birth.

What is explicitly emphasized here, and what was emphasized in a meeting one of our representatives had with Cardinal Sandri in April three months after the issue of the Instruction, was the proviso, “as far as possible”. His Eminence also stated to our representative that the diversity in the Church was perceived to be part of its richness and beauty, but under no circumstances was it intended to divide people. This principle was stated in our Petition; and this sentiment can be easily shared by the vast majority of Indians, who see their country being deliberately fragmented by unsavoury characters and groups setting off its diverse communities against one another.

In the case of situations where people want to change their Rite, the Bishop signatories of the JPL had already expressed their willingness to facilitate the process. Our Petition, however, was unambiguously from those people who do not want to change our Rite; and, under Canon Law, no Bishop is permitted to induce such change in any way. Unfortunately, the SM Church, by repeatedly taunting the faithful with “Why don’t you change your Rite to Latin?” was contravening an explicit prohibition (cited in our Petition) in Canon Law
………………………………………………..

The Rome Document (text)

Some faithful of the Syro-Malabar Church, who experience difficulties participating in the parish of their own Church sui iuris, do not wish to pass over the Latin Church: this is most understandable and even praiseworthy, in the light of what has been recalled above.  Such persons may exercise their right to participate in the liturgical functions of any church sui iuris (cfr. CCEO can.403 §1, CIC can.923).  The Code of Canon Law of the Latin Church emphasises that the custom of receiving the sacraments in a given Church sui iuris does not imply ascription to it (CIC can.112 §2).

Our Comments and Explanations 

As for those of us who are proud of their SM heritage and at the same time wish to be an intrinsic part of the Latin church, the Church finds our position “most understandable and even praiseworthy”. This is a direct rebuttal of the specious argument advanced by some members of the SM laity, with apparent encouragement from the Syro Malabar hierarchy. Why, they had asked (with no idea of the meaning of Church), are you keeping your feet in two boats?

Most Indians would immediately understand why this is 'praiseworthy”. If a Punjabi pop singer gives excellent renditions of Subbalakshmi’s Carnatic music, would you decry his efforts? Would you ask him why he is putting his feet into two boats – Punjabi pop and Carnatic classical? Or would you rather find his effort “praiseworthy”?  

Alternatively, most Catholics would find it clearly ‘praiseworthy if a Latin Priest devotes his ministry to serving leprosy patients in a Syro-Malabar diocese.  Would it not be absurd – and un-Christian – for anyone to ask him why he is putting his feet into two boats – Latin and Syrian?  

The Church clarifies beyond all doubt that, within the existing laws, such persons may “exercise their right” to participate in the liturgical functions of any church sui iuris  (autonomous church). Note this is a “right”, not a favour being granted by a local Bishop or even by the Syro-Malabar Synod.  

Also, simply because you exercise this “right” in a Latin Church you do not become “ascribed” to it – your SM heritage remains with you undiminished. If you, as a Syro-Malabar person participate fully in the Latin Church, you don’t automatically become Latin.  Your SM heritage stays with you - it is ascribed to you, that’s the way you are, that’s your ancestry, that’s your birth-right.
.......................................................................

The Rome Document (text)

Consequently, a Syro-Malabar faithful, who, in force of the law itself, is a member of the Syro-Malabar parish where he has domicile (CCEO can. 280 §1), can remain fully involved in the life and activities of the parish of the Latin Church. 

Both the pastors are called to understand the delicate situation of such persons and to facilitate the tranquil and serene prosecution of their life of faith.

Our Comments and Explanations 

You do not by any means have to ask anyone’s permission to exercise this “right” to take part and be fully involved in the life and activities of the Latin Church. This “Instruction” is addressed to the two pastors, the Bishops and, by implication, all who draw authority from them. In the first place, both the pastors (both Bishops) are explicitly called to show understanding of “the delicate situation of such persons”.          

But the “Instruction” goes far beyond: they are commanded to make it possible for such people to deal with their life of faith in a calm (“tranquil”) and peaceful (“serene”) atmosphere. The Church is repeating even more strongly its earlier exhortation to act with mutual understanding and respect. In other words, the Church is not just laying down the letter of the law; it is “instructing” the pastors even on the spirit in which they are to practise the law.
……………………………………………

The Rome Document (text)

In practice, this requires that the Latin pastor, who substitutes for the faithful’s legitimate pastor, fulfil what is established by law for the following sacraments: baptism, confirmation and marriage. For baptism, the Latin pastor will request permission from the Oriental pastor (cfr. CCEO can.677 §1, 678 and 683). The registration of the baptism is to be made in the Baptismal Register of the Latin parish, specifying the membership in the Syro-Malabar Church. Moreover, the Latin pastor will send to the Oriental pastor a certificate of the baptism for notification. The same process regards confirmation. As for marriage, the Latin pastor is the competent minister as long as one of the two parties is Latin. 

If, instead, the marriage concerns two Orientals, the Latin pastor will request delegation ad validitatem from the Oriental pastor.  In the case of mixed marriage or disparity of cult, the competent Hierarch is the Oriental.  In all these cases, the Latin pastor will send a notification to the Oriental pastor. 

Such inter-ecclesial collaboration should take place with respect, solicitude and promptitude, having the spiritual good of the faithful as the final goal.

Our Comments and Explanations 

The SM faithful have no problem and have never had a problem in accepting the fact that, being of SM ancestry, their “legitimate pastor” (shepherd in the law) is the SM bishop.  What they have objected to, and will continue to object to, is any authoritarian behaviour by an SM (or a Latin) pastor, especially through misuse of the sacraments.  The law and the sacraments are not meant to be used by pastors to go against the fundamental faith of the people. So the Church lays down explicitly here that the Latin pastor will have to “fulfil what is established by law for the following sacraments: baptism, confirmation and marriage”. 

Lest there be any misunderstanding or legal or bureaucratic quibbling here, the Church gives clear instructions for all three sacraments. The registration of the baptism is to be made in the Baptismal Register of the Latin parish, specifying that the baptised person is a member of the Syro-Malabar Church. [This is easily understood. There are statistical reasons for this. That is how you would know how many people of Latin or Syro-Malabar or Chaldean or Ukrainian “ascription” exist in the world.] But the instructions imply clearly that the people must not be harassed. We don’t have to run around. We don’t have to plead with anyone who tries to make things difficult for us.

Specifically, if the marriage concerns two SM people, the Latin pastor (not the candidate himself or herself!) will request “delegation” and “validation” from the Oriental pastor. Again we don’t come into the picture. Our Latin pastor does it on our behalf.

Finally (just in case either pastor hasn’t got the idea yet), here comes further emphasis: “such inter-ecclesial collaboration should take place with respect [no authoritarianism], solicitude [concern] and promptitude [no delays]”.  The Church’s no-nonsense firmness on these aspects is evident.
……………………………………………………..

The Rome Document (text)

The Members of the Synod of Bishops of the Syro-Malabar Church will ask of their Priests the same spirit of willing collaboration whenever a Syro-Malabar faithful who frequents a Latin parish in Delhi request or participates in the above- mentioned sacraments in Kerala.  Documentation based upon the register (e.g. “free state certificate”) will be accepted from either the Syro-Malabar pastor or the Latin Pastor of the place of baptism.  If other attestations are needed (for example, that the person is currently practicing), these should be given by the Latin pastor of the parish frequented by the individual.

Our Comments and Explanations

Now, the “Instruction” (i.e. command) goes to the Synod of Bishops of the SM Church, which had started the whole problem in the first place by restraining their priests from accepting status liber certificates (marriage NOCs) from Latin priests. They are to “ask of their Priests the same spirit of willing collaboration (note, not reluctant acceptance!)”. In other words, they are to comply with all good will. They cannot escape from this very strict condition imposed by the Church. ­­­­
…………………………………………………………..

The Rome Document (text)

In sum, the faithful ascribed to the SM church residing in the territory of the Eparchy of Faridabad are subject to the Eparchial Bishop of that ecclesial Circumscription, even if, in practice, they frequent Latin parishes.  Nonetheless, let them rest assured that their situation is understandable and their motivations respected.  All should take care so that these persons do not feel excluded from full involvement in the Latin parish or slighted by the SM parish. On their part, a joyful acceptance of the ecclesial norms is requested, for these serve to foster the harmonious coexistence of the faithful of the various sui iuris Churches in India.

Our Comments and Explanations

To sum up, as SM faithful belonging to the SM church yet fully immersed in our Latin parishes, we would naturally come under the SM Bishop. However, this does not give any kind of authoritarian carte blanche to the SM Eparchy. The Church in Rome, far higher than the Eparchy, and the Synod to which the Eparchy reports, gives us its overriding assurance that our situation is understandable.

Not only that, “all” (a clear reference to the SM Eparchy and indeed to some unwilling Latin pastors) are to “take care” that we “do not feel excluded from full involvement” in our respective Latin parishes.  So no pastor, SM or Latin, may say, you can’t come here because you are Syrian, or you can’t join the SVP, or you can’t be in the Parish Council. Also, none may be “slighted by the SM parish” either. And whose responsibility is it to ensure that such things do not happen? The two Bishops, the SM Synod, every pastor.

Finally, only “a joyful acceptance of the ecclesial norms“ will “serve to foster the harmonious coexistence of the faithful of the various sui iuris  Churches in India”.  The Church enjoins on all of us to make it work.
……………………………….

The Rome Document (text)

This Congregation, keeping in mind the necessities of the faithful and observing the current canonical norms, confident of the pastoral solicitude of the Pastors, both the Latin and Syro-Malabar, considers it neither necessary nor opportune to grant particular indults of a general character.
Vatican City, 28 January 2016.

Our Comments and Explanations

We now address the important issue that has been so deliberately misrepresented by the SM Synod and the Faridabad Eparchy.

Expressing confidence that both the Bishops will show genuine concern for the spiritual well-being of all the faithful, and having made it clear right at the outset that this problem can be sorted out with good will within the existing laws, the “Instruction” quite logically concludes that no exception (or Indult) to these existing laws is called for.  The logic is clear: if the law permits an action, why should there be a special exception to permit that already permitted action? 

In fact, this is what we said at a meeting with the SM Eparchy team a few months prior to the issuance of the “Instruction”. We categorically told the Faridabad Eparch we did not want an Indult; because that would sound like a special exception for the Petitioners. We wanted a rollback of the JPL for the whole church. This ruling from the Church is crystal clear: what we are asking for is within Church laws, so we don’t need to be given an special concession or exception – in the words of the “Instruction”, no indult is “necessary”. 

…………………………………..

Conclusion:

This is why we proclaim that the Instruction from Rome is an extremely positive and favourable response and takes into account all the possibilities and difficulties we highlighted in our petition.

Also, by ruling that our request is within existing church laws, it is clear to us that the Church is laying down – for all to note – certain important universal principles. 

Laity4Unity Coordinating Group (Delhi)