Translate

Monday, November 4, 2013

ENDOGAMY A TABOO




George J. Poozhikala

Mr. Mathew Joseph's writing which denuded my community was humiliating. It was a mortifying experience. Obviously, truth hurts. Unfortunately in my community there are only very few, man enough, to take punches of truth and enlightened enough to learn from it. Enlightenment is the sun which rises above the evils such as hatred, snobbishness  racism, parochialism and nepotism. And the practice of endogamy is a breeding ground for such evils.
First of all a few words of appreciation of many of our endogamy traditionalists. They are exceptionally articulate and consequently 'the mob' persuasive. The content of their writings resembles a firework display, colorful and noisy followed by smoke. Their figurative language, full of rhetoric resembles a female dress, contour explicit and erotic which enhances nudity instead of covering it, worn by a leper deformed with infected limbs, and discharging mucus. They manifest the Machiavellian phenomenon which prevails on man and on Knanaya community in particular.

Inhibition as well as alcohol and tobacco is addictive. This mental disease surfaces itself in disorders such as denial, distortion of truth (nyaya abhasam) and articulation. The attention obsessed Machiavellians  dump their lies on 'the mob' concealed in articulation. History testifies that gift of articulation can be a curse because what brought Hitler to power was his exceptional skill in articulation. Brutus' idealism got wiped out in Mark Antony's articulate sophism.

The endogamy maniacs take the position of a paid lawyer who defends his client in a court trial with no interest in justice and truth. By doing so they are taking advantage of the 'mob'  vulnerability. When treated with juicy sentiments served in articulation crystal- glass the mob becomes the moth that saw a glowing fire ( pantham kanda perum chazhy ).     

The Sudhist (Knanaya) population in 1911, at the formulation time of the Kottayam Diocese was only 15000 (fifteen thousand).This is, more or less, mere 10% of what would have been the Knanayapopulation had it observed endogamy from A.D. 345 when the Knanaya population was 400. This assumption is based on the demographic growth pattern of Asia during this period according to the statistics in Vikipedia. Compared to the rest of Asia Kerala had a variety of favorable conditions  for the exponential population growth which is not taken into consideration in the above calculation. 

Mar Makil's appointment as the bishop of Chenganassery diocese marked a minority domination on a majority. In terms of effectiveness and acceptance this appointment wasn't the best possible move the Latin Church made. Considering the already existing split in the congregation which lead to the creation of two V.G.s to accommodate the split the appointment doesn't make sense and suggests poor diplomacy. In Catholic Church which turned into a solidly political institution rather than a spiritual one it is highly impossible for some one who is naive to be in  powerful positions such as that of a Bishop or even that of  a Vicar General. So such naive move is inconsistent with the winners in a rat race which proves their sophistication in administration. At the mean time, it is highly important to take into consideration the proven corrupt moral values and absence of sense of justice and fairness of the Latin Church authorities, from their centuries old dealings with the Syrian Christians. This factor is decisive in evaluating the history of the Syrian Church and the decisions of the Latin Church during the period in question. A dove will never come out of a serpent's egg.          
   
The above mentioned history, suggests that Mar Mathai Makil was a retaliation weapon for the Latin Church which rejected, resented and violently opposed the independence, even the existence, of the Syrian Christians. Their strategy was to 'divide and destroy' as the original 'divide and rule' strategy was out of place in this context. The Latin Church move to free the Syrian Christians from the Latin Church domination was not a spontaneous response to their sense of fairness. It was a dead end surrender of the Latin Church  to the centuries old struggle of the Syrian Christians for fairness which proved to be beyond suppression.

But the Latin Church in Kerala resented it. Mar Makil's appointment as the Bishop of the most popular Syro-Malbar diocese was a 'panacea worse than the disease' for those who understood the spirit in its struggle against the Latin Church. The inspiration which lead to the centuries old bitter struggle of the Syrian Christians manifests in the slogan of the movement " We won't accept any foreign bishops". But what they got was worse than what they opposed to. Because the original Latin domination was only a distant 'individual- delegate' rule. But under Mar Makil, it was a virtual 'foreign occupation' as he originally represented ,as V.G., a community which claimed distinct and refused to integrate with the rest of the congregation. What they got (Mar Makil) was virtually a 'foreigner' in disguise as he claimed his belonging to a community which boasted distinction and kept distance from the rest of Syrian Christians with the practice of endogamy which meant a taboo against them in spite of their common ethnicity and brotherhood which inevitably meant equality under the divine paternity.  

With the expulsion punishment the kind of endogamy the suddist practiced was caste-endogamy. It insinuates racial purity,superiority of the expeller ,hatred of fellow-man, and caste inequality in disguise. In the caste-system which was predominantly present around the Syrian Christians, in a non-endogamous, inter-cast marriage, the receiving caste of the expelled endogamy violators was the lower caste. This also meant that the community which expels the violators to be superior caste. MarMakil's approval of his community's endogamy practice was also his approval of the superiority of his community to the rest of the congregation. They all addressed him 'pithave' . But he was only a step-father to the majority ( vadakkum bhagar). Under the circumstances, if Mar Makil got rejected, being a discriminating father, he deserved it.   

Mar Makil  manipulated the Papacy into the formation of the Kottayam Diocese. In his request for a separate diocese for the Suddists ( Thekkumbhagar ) he did not reveal the endogamy end of the future diocese. To expect the Vatican to presume endogamy practice in a diocese in the preparation of its legal documents is to expect coconut trees and domesticated elephants in the Vatican's back yard. Because practice of endogamy is exclusively a product of caste-system. Which was unknown out side the boarders of India. It is cheating to hide facts which are not obvious and impossible to presume. Obviously, the Papacy, within its reach, conceived that Mar Makil's request was only for the establishment of an eparchy of an ethnic peripheral.  

The following confirms the above assumption;- (1) The Papal decree, establishing the diocese of Kottayam, doesn't stipulate the, unavoidable, congregation- destiny of the endogamy expeled victims of the endogamous diocese. If the Papal intention were an endogamous diocese of racial purity with the endogamy- expulsion the expelled are, consequently, on a 'no man's land' without an authorized Church designated to administer on them the sacraments which, as per the church ruling are essential, inevitable and mandatory to be in divine grace. This makes it a serious negligence of the Church and also inconsistency with its claim of matriarchal love and shelter and failure of its canonical precision. 

But a close look at the circumstantial evidences proves that there is no inconsistency  or negligence in the decree.  Rites are isolation of different cultural entities,based on the ritual practces, within the Church- not racial. In a legal system that which is normal -status qua- is 'presumption'. To particularize it is redundancy. Unless otherwise stated the presumption evolved from the status qua prevails. And as per the status qua and Christian values the Catholic Church is  non endogomous    

(2) The authorities of the Kottayam Diocese from its very beginning have been playing a dirty game,cheap and hypocritical, on the candidates who seek exonomous marriage. They  compel them to volunteer to submit a request to terminate their membership in Kottayam Diocese and permission to leave the diocese . If refused to yield to the above blackmail tactics the clearance certificate that qualifies the candidate to receive the sacrament of marriage will not be issued. This crafty behavior proves the undeniable truth that there is no provision in the Papal decree, in question, to expel the candidates of non- endogamous marriages from the diocese of Kottayam and its awareness of the diocese authorities. This further establishes that the motive behind this blackmail is to cover up the above mentioned 'presumption factor' and the illegitimacy of the endogamy-expulsion as well as the violation of the spirit of the said decree.              
(to be continued)
George J. Poozhikala.
_______________________________________________________________________________________________________

ENDOGAMY A TABOO

All the endogamy maniacs in Knanaya community has one thing in common; In a confrontation with reasoning and moral values they hide under an escapism called attention deviation such as; the deliberate erotic exposure of the vendor woman to deviate the customer's attention from the measurement facility or the tactics a mother uses when she feeds a fussy baby who is reluctant to eat. The tactic here is to draw the child's attention to a distant object like the moon and by pass the child's resistance. When the moral value of the endogamy practice is questioned the endogamy bullies draw the mob attention to the community's contributions,sacrifices, antiquity and tradition value of theduracharam of endogamy, technical excuses, other people's sense of fairness and generosity as solution to the wrong consequences of endogamy, etc.,etc.,in exaggeration and distorted truth. On the other hand sometimes they beg, plea, plead and solicit the movements that oppose the endogamypractice for their understanding with a touch of sympathy. 

The wide spread obsession of the Knanaya community with endogamy is incredible because it is an empty shell with nothing in it. It is morally wrong, no cultural value, as a tradition it stinks. It stinks worse than a never washed koupeenam which was a tradition as well. It is an out-dated duracharamthat embarrasses the civilized people. It is a pagan heresy to original Christian teachings. To top it all, it is fatally counter productive as it lead the community to demographic negative growth and eventual extinction. It is the irresistible nature's law that what doesn't adapt extincts. 

In spite of all these crystal clear disadvantages and evil in endogamy why is it a wide spread obsession for the Knanaya community ?. In spite of its inbreeding, it is predominantly a community of sane, normal people like any other community. As a matter of fact much better than many other communities in wealth and prosperity as well as education and professionalism. Further more, this insanity is very well supported by a lot of highly educated members of the community. This again, is a strange contradiction. Then again in most cases, irrespective of its level and kind, education means acquiring survival skill- not enlightenment.

A contradiction in human behavior, in most cases if not all, is superfluous. In the case of Knanaya Community's endogamy fanaticism there is a phenomenon which super impose this contradiction in the subconscious level. This phenomenon manifests itself in the rat race in the community for different leadership lime lights. The motivating factor of this race is exhibitionism, exposure and the mob attention which abundantly gratify any body's ever annoying, irresistible craving of the inferiority complex and insecurity feeling. 
     
In spite of all the above mentioned evils in it the endogamy practice, it is justified by its supporters with one thing which not even a reason but a silly excuse. The excuse leveled is the 'tradition value of the custom.This again is a contradicting insanity that doesn't make sense at all. Because, man's history of civilization is predominantly history of change of customs and traditions which were also taboos like the practice of endogamy. Most importantly, Jesus Christ  never valued tradition and Christianity itself is a rejection of tradition. In some of his words Jesus was even contemptuous of traditions and traditionalists (Mathew-15:1-9, Mark- 7: 1-13) 
The explanation that would normalize the above contradiction and insanity can be detected in the sub conscious of the community in general. The clue is in the word the endogamist use consistently " paramparyam" (tradition, that is). Taboos are customs which become tradition (parmparyam).Endogamy is one of them. When people value something which apparently has no value and constantly talk about it and glorifies it, it suggests that the value of it is symbolic and they get emotionally hurt in the absence of that which is valued symbolically .
The symbolic value of paramparyam (tradition) is that it symbolizes aristocratic origin (abhijathyam). And on the other hand, with its symbolic value, a claim of it suggests ones aristocracy, which also masks the poor origin and pacify the hurt of the shame  of being of poor origin. The claim of paramparyam is an escapism.

Fashioned after the feudal tradition of the Catholic Church the Knanaya congregation virtually was a 'serfdom' of the 'have nots' with a few 'haves' here and there until.the recent prosperity of the American migration. The 'haves' who also constituted the exclusive club of aristocracy by consensus dominated the community's lime light and recognition which mostly originated in the Church. Parmparyam was crucial for the eligibility to that exclusivity  And  'paramparyam' (tradition) was consistently and constantly attributed to them as their most out standing merit and virtue. Paramparyam determined ones acceptance, recognition and respect in the community. At the mean time not having paramparyam (tradition) meant exclusion, suppression,rejection and discrimination in the Church and community. Parmparyam, as well as caste, was a cause for endogamy. The parmparyam based endogamy is called class endogamy. The difference between the class endogamy and caste endogamy is that the former is enforced with exclusion while the latter is enforced with expulsion. The class endogamy enforced exclusion also included matrimonial alliances as well as  recognition in the church and community. The nursing professionals " the stone which the mason rejected turned out to be the corner stone" who were the foundation of the above mentioned boom were also the victims of the class endogamy exclution. 

The Ccommunity's perception of the parmparyam as a highly valued asset proves that the victims fails to recognize the evil in the practice. This establish the unfortunate fact that the victims of the evil of domination do not realize the denial of human right and social justice in it. On the contrary, they envy the perpetrators on account of the kick they indulge in. To envy is to appreciate. 
So it is the KICK that promote endogamy.  
   
George J. Poozhikala

3 comments:

  1. ക്നാനായ സമുദായത്തിലെ ബുദ്ധിജീവി വിഭാഗത്തിൽപ്പെട്ട അറിവും പാകതയുമുള്ള ശ്രീ ജോർജ് ജെ പൂഴിക്കാലായുടെ പണ്ഡിതോചിതമായ ലേഖനം ഓരോ ക്നായക്കാരനും മനസിരുത്തി വായിക്കേണ്ടതാണ്. നല്ല ആശയങ്ങളെ, ഉൾക്കൊണ്ട്‌ ആധികാരികമായി കിടിലം കൊള്ളിക്കുന്ന ഒരു ലേഖനം കാഴ്ച്ചവെച്ചതിൽ അദ്ദേഹത്തെ അഭിനന്ദിക്കട്ടെ. പ്രിയപ്പെട്ട ക്നാനായ തീവ്രവാദികൾ ജനിച്ച മണ്ണിനോട് കൂറ് പുലർത്തി കണ്ണ് തുറക്കുമെന്നും വിചാരിക്കുന്നു. ഒരു വലിയ ലോകമാണ് ശുദ്ധമായ നിങ്ങളുടെ രക്തത്തെ പരിഹസിക്കുന്നത്. മറ്റുള്ള ജാതികൾക്ക് ക്നനായക്കാരോട് അസൂയയാണെന്ന് ആരൊ എഴുതി. അസൂയയോ? അതിന് അവകാശപ്പെടാൻ നിങ്ങള്ക്കെന്താണ് മെച്ചം? ജ്ഞാനം നിങ്ങളെ വിവേകികളാക്കും. അന്ന് അവിവേകികൾ നിങ്ങളോട് അസൂയപ്പെടും. അതുവരെ നിങ്ങളെ നയിക്കുന്നത് ശുദ്ധരക്തമെന്ന സ്വപ്നലോകത്തിലെ വിഡ്ഢികളും.

    സത്യത്തെയും അസത്യത്തെയും തിരിച്ചറിയാൻ ജ്ഞാനോദയമുണ്ടാകണം. .പൗരാണിക തമിഴ്കൃതികളും യഹൂദരുടെ ചരിത്ര പാരമ്പര്യവുമെല്ലാം തുലനം ചെയ്യുമ്പോൾ നിങ്ങൾ ഭാരതമണ്ണിന്റെ മക്കൾ. ഒരു ക്നനായ്ക്കാരനും ശുദ്ധരക്തം സത്യങ്ങളെന്ന് തെളിയിക്കാൻ സാധിക്കില്ല.

    ശ്രീ പൂഴിക്കാലായുടെ വാചകങ്ങൾ ഞാൻ കടം എടുക്കുകയാണ്. "ജോസഫ് മാത്യൂ എഴുതിയ ലേഖനം വസ്തുതകളെ നിഷേധിക്കുന്നവർക്ക്‌ അപമാനമെന്ന്‌ തോന്നുമെങ്കിലും സത്യം ചിലർക്ക് മുറിവേലക്കും. നിർഭാഗ്യവശാൽ ജ്ഞാനം തേടുന്നവരും സത്യത്തിന്റെ കാഹളം ശ്രവിക്കുന്നവരും എന്റെ സമൂഹത്തിൽ ചുരുക്കം പേരെയുള്ളൂ. ഉദിച്ചുയരുന്ന അറിവിന്റെ പ്രകാശകിരണങ്ങൾ സർവ്വതിന്മകളുടെയും അസ്തമയലയനമാണ്. അവിടെ വെറുപ്പില്ല, ഞാൻ വലിയവനെന്ന അഹംബോധമില്ല. വർഗീയ, സങ്കുചിത, സ്വജനപക്ഷപാതം എന്നീ സാമൂഹിക അരാചകത്വങ്ങൾ അജ്ഞാനിയുടെ ദുരവസ്തകളാണ്."
    ക്നായക്കാർ ഇന്ത്യയിലെ ആദിദ്രാവിഡർ തന്നെയാണെന്ന ആധികാരികമായ എല്ലാവിധ ശാസ്ത്രതെളിവുകളുമുണ്ട്. അവരുടെ ഭക്ഷണരീതികൾ, ശരീരഘടന, സമുദായാചാരങ്ങൾ, സാമൂഹിക ചിട്ടകൾ എന്നിങ്ങനെ തനി ഭാരതീയ പാരമ്പര്യം വിളിച്ചുപറയുന്നു. സംശയമുണ്ടെങ്കിൽ വെള്ളാള ചെട്ടിമാരുടെ ജീവിതരീതികളെ പഠിക്കൂ.
    ആദിഭാരതീയർ എന്ന് പറയുന്നതിൽ എന്താണ് അപമാനമുള്ളതെന്നും മനസിലാകുന്നില്ല. ഇല്ലാത്ത തോമ്മായെവെച്ച് ബ്രാഹ്മണത്വം പുലമ്പി നടക്കുന്ന മറ്റൊരു കൂട്ടരുമുണ്ട്. പുരാതന കാലത്ത് കേരളത്തിലെ പറയ, പുലയ ജാതികൾ അലഞ്ഞുനടന്ന യഹൂദ യാചകരെക്കാളും സംസ്ക്കാരമുള്ളവരായിരുന്നു. വേദങ്ങൾ രചിച്ച വേദവ്യാസൻ ചണ്ഡാളനായിരുന്നു. പ്രാചീന തമിഴ്കൃതികളിൽ ഉള്ള 72 അവകാശങ്ങൾ രാജാവ് കൽപ്പിച്ചത് നമ്മുടെ പൂർവിക തലമുറകളായ പുലയർക്കും പറയർക്കുമായിരുന്നു. ക്നനായക്കാർ ആ അവകാശങ്ങളുടെ ചുവട് പിടിച്ചുനടന്നു.

    1700 വർഷങ്ങളോളം ഒരു ജീവജാലങ്ങൾക്കും ശുദ്ധരക്തവുമായി തരണം ചെയ്യാൻ സാധിക്കില്ല. മേനാച്ചേരി, വെള്ളിയാൻ ജേക്കബ്, പൊടിപ്പാറ, ചാഴികാടൻ എന്നിവർ കൊടുത്തിരിക്കുന്ന ഗ്രന്ഥങ്ങളിലെ റഫറൻസ് പച്ചകള്ളങ്ങളാണ്. നുണകൾകൊണ്ട് മെനഞ്ഞെടുത്ത കഥകൾ വിശ്വസിച്ച് ആഡ്ഡ്യത്യം പുലർത്തുന്ന വെറും പാവങ്ങളാണ് ക്നനായക്കാർ. പ്രകൃതിയോട് മല്ലടിച്ചുജീവിച്ചിരുന്ന ആദികേരള ജനതതക്ക് കപടതയില്ലായിരുന്നു. ക്നാനായ സമൂഹവും അതുപോലെ തന്നെ. തട്ടിപ്പും വെട്ടിപ്പുമായി നടക്കുന്ന ക്നനായ സമൂഹത്തിന്റെ ഭാഗമായ എഴുത്തുകാരും പുരോഹിത ലോകവുമാണ് ഇവരെ ഇരുട്ടിലേക്ക് നയിച്ചത്.

    പൂർവികരുടെ അസ്ഥികളെ ദൈവങ്ങളായി പൂജിക്കുന്നത് ക്രിസ്തീയതയല്ല. ക്നായ തൊമ്മനെന്ന സങ്കല്പ്പ യഹൂദനാവികനെ ലോകത്തിലെ ഏതു ഗ്രന്ഥപ്പുരയിൽ അന്വേഷിച്ചാലും കണ്ടെത്തില്ല. പതിനൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ചൈനക്കാർ കണ്ടുപിടിച്ച വെടിമരുന്നുകൊണ്ട് മൂന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ആ നാവികനെ101 ആചാര വെടികൾകൊണ്ട് ആചരിച്ചെന്നുവരെയാണ് ചരിത്രഗ്രന്ഥങ്ങൾ രചിച്ചിരിക്കുന്നത്. മൂന്നു തൊട്ട് അഞ്ചു നൂറ്റാണ്ടുകൾവരെ കേരളചരിത്രം ഇരുട്ടിൽ തപ്പുമ്പോൾ ഈ കടൽനാവികൻ വന്ന കൃത്യമായ സ്ഥലവും ജനിച്ച തിയതിയും രാജകീയ പ്രമാണങ്ങളും ക്നായക്കാർക്കറിയാം. പോർട്ടുഗീസുകാരുടെ പച്ചനുണകൾ ഒരു സമൂഹത്തെ മുഴുവൻ മസ്തിഷ്ക്ക പ്രഷാളനം ചെയ്തുവെന്നാണ് സത്യം.
    പൗരാണികകാലം മുതലേ യഹൂദരുടെയും അറബികളുടെയും രക്തം സങ്കരമാണ്. പിന്നെ സങ്കരമല്ലാത്ത രക്തം ക്നായക്കാർക്ക്‌ എങ്ങനെയുണ്ടായി.? ചിന്തിക്കാൻ അവർക്ക് നേരമില്ല. പണ്ട് മൂപ്പനെന്ന് വിളിച്ചവരുടെ സ്ഥാനത്തല്ലയോ അഭിനവ തിരുമേനിമാർ അംശവടിയും കൂഷ്മാണ്ടൻ തൊപ്പിയുമണിഞ്ഞ് നടക്കുന്നത്. .

    ഞാൻ എഴുതിയ ആദിദ്രാവിഡരുടെ കൗപീനം ശുദ്ധമായിരുന്നു. അക്കരെ ശുദ്ധമായ കൗപീനം ധരിച്ചവരെപ്പറ്റി മാത്രമേ ഞാൻ എഴുതിയുള്ളൂ. എന്നാൽ ശ്രീ പൂഴിക്കാലയുടെ ലേഖനത്തിൽ ഒരു പടികൂടി മുമ്പോട്ട് എഴുതിയിരിക്കുന്നു. “It is morally wrong, no cultural value, as a tradition it stinks. It stinks worse than a never washed koupeenam which was a tradition as well." ക്നാനായ സമൂഹത്തെ മുഴുവൻ ശുദ്ധരക്തം നാറിക്കുന്നുവെന്ന് അദ്ദേഹം അഭിപ്രായപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. അങ്ങനെ പിന്തിരിപ്പനായ നിങ്ങളുടെ സമൂഹം പുരോഗമന ലോകത്തിലെ മാറ്റത്തിനായി മുറവിളികൂട്ടണം.

    ReplyDelete
  2. എന്റെ 'വടക്കെ അമേരിക്കയിലെ ക്നാനായ പ്രതിസന്ധി: ഒരു അവലോകനം' എന്ന ലേഖനത്തിനും ശ്രി ജോസഫ് മതുവിന്റെ 'മുണ്ടുടുക്കാത്ത നാട്ടില് വെളുത്തേടന് മുണ്ടുടുപ്പിക്കാൻ' എന്ന ലേഖനത്തിനും ചില ക്നാനായ സഹോദരന്മാരിൽനിന്നും കിട്ടിയ മറുപടി ദയനീയമായിരുന്നു. ആശയത്തെ ആശയംകൊണ്ട് സംവാദിച്ച് സത്യത്തെ കണ്ടുപിടിക്കുന്നതിനുപകരം വ്യക്തികളെ ആക്ഷേപിക്കുന്ന തന്ത്രം അപക്വതയുടെ ലക്ഷണമാണ്. ഉയർന്ന നിലവാരത്തിൽ നിന്നുകൊണ്ട് സംവാദിക്കാൻ ക്നാനായ സമൂഹത്തിൽ ആരുമില്ലല്ലോ എന്ന ഇശ്ചാ ഭംഗത്തോടെ ഇരിക്കുമ്പോളാണ് ശ്രി ജോര്ജ് പൂഴിക്കാലയുടെ അതിഗംഭീരമായ ലേഖനം വെളിച്ചം കണ്ടത്. പണ്ഡിതോചിതമായ ആ ലേഖനം പ്രസിദ്ധം ചെയ്തതിന് ശ്രി പൂഴിക്കാലക്ക് അഭിനന്ദനങ്ങൾ. ക്നാനായക്കാരുടെ അപകടം നിറഞ്ഞ ഒരു നില്പ്പാണ് സ്വവംശ വിവാഹംകൊണ്ടുള്ള സ്വയം ഒറ്റപ്പെടുത്തൽ.
    നൂറു വര്ഷം മുൻപുള്ള സമുദായ നടപടികളും പാരമ്പര്യങ്ങളുംപോലും സാമൂഹ്യ പരിഷ്ക്കാരത്തിന്റെ കുത്തൊഴുക്കിൽ കടയോടെ ഒഴുകിപ്പോയതായിട്ട് നമുക്കറിയാം. സ്വവംശ വിവാഹ നിഷ്ഠയുടെ മരണമണി വടക്കെ അമേരിക്കയി ൽ അടിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ആ ദുരാചാരത്തിന് അമേരിക്കയിൽ ഇനി ഭാവിയില്ല.
    ശുദ്ധഗതിക്കാരും നല്ല മനുഷരുമായ ക്നാനായക്കാരെ പള്ളിമേധാവിത്വം അവരുടെ അധികാരത്തിനും നിലനില്പ്പിനും ആഡംഭരത്തിനുംവേണ്ടി കള്ളക്കഥകൾ സൃഷ്ടിച്ച് പറഞ്ഞു വിശ്വസിപ്പിച്ചു. പള്ളിയില്ലാതെ ക്നാനായ സമുദായമില്ല എന്നാണവർ ധരിച്ചുവശായിരിക്കുന്നത്. സമുദായത്തെ കൊള്ളയടിക്കുന്ന സഭയുടെ കള്ളത്തരം ശ്രി പൂഴിക്കാല സയുക്തം തെളിയിച്ചിരിക്കുന്നു. സ്വവംശ തിമിരം കയറിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്ന യാഥാസ്ഥിതികർക്ക് പത്ത് പൂഴിക്കാലാമാർ എഴുതിയാലും ഒരു പ്രയോജനവും ഇല്ല. കര്ത്താവീശോമിശിഹായെ സ്നേഹിച്ച് സ്വർഗത്തിൽ പോകുന്നതിന് സ്വവർഗത്തിൽനിന്നും കെട്ടണമെന്നുണ്ടോ? ഇതെന്തൊരു ദൈവശാസ്ത്രം?
    Southist -നു വേണ്ടിയാണ് കോട്ടയം രൂപത 1911 -ൽ സ്ഥാപിച്ചത്. ആ രൂപതാധികാരിയുടെ അധികാര അതിർത്തി കേരളത്തിനും അതിനടുത്ത സംസ്ഥാനങ്ങളിലുള്ള സീറോ മലബാറികളുടെ അതിർത്തിവരയെ ഉള്ളൂ. വടക്കെ അമേരിക്കയിൽ ഭരിക്കുന്നത് അങ്ങാടിയത്ത് മെത്രാനാ ണ്. അവിടെ മാറികെട്ടിയവർക്കും ക്നാനായ പള്ളികളിൽ അംഗത്വം നല്കണമെന്നുള്ളത് റോമിന്റെ തീരുമാനമാണ്. അതുകൊണ്ട് വടക്കെ അമേരിക്കയിലെ ക്നാനായ ഇടവകകളിൽ മാറിക്കെട്ടിയവർക്കും അംഗത്വമുണ്ട്. റോമിന്റെ തീരുമാനത്തെ ഇഷ്ടപ്പെടാത്തവർ എന്തിന് സങ്കര പള്ളിയിൽ നില്ക്കുന്നു.

    ReplyDelete
  3. അത്മായ ശബ്ദം വെറും തമാശയല്ലെന്ന് തെളിയിക്കുന്ന മൂന്നു ലേഖനങ്ങള്‍ എന്ന് തന്നെ പറയാം മുകളില്‍ വന്നിരിക്കുന്നത്. അഹമ്മദാബാദില്‍ വന്നതിനു ശേഷം രണ്ടാഴ്ചയായി നെറ്റില്‍ വരാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല, അതുകൊണ്ട് വായന ഒന്നും നടന്നില്ല. ഇന്നാണ് നെറ്റ് ഒന്ന് ശരിയായത്. വന്നപ്പോള്‍ റോഷന്റെ ലേഖനം കണ്ടു. വൈദികരെയും കന്യാസ്ത്രികളെയും അടച്ചാക്ഷേപിക്കുന്നത് ശരിയല്ലെന്നാണ് എന്‍റെ അഭിപ്രായം. ഇവിടെ വടക്കേ ഇന്ത്യയില്‍ വേറൊരു കത്തോലിക്കാ സംസ്കാരമാണ്. ആള്‍ക്കൂട്ടത്തിനിടയില്‍ മെത്രാനെ തൊട്ടുരുമ്മി പോകേണ്ടി വന്ന രണ്ടു സന്ദര്‍ഭങ്ങള്‍ രണ്ടാഴ്ചക്കുള്ളില്‍ എനിക്കുണ്ടായി. ബറോഡായില്‍ നടക്കുന്ന ഒരു ആഘോഷത്തില്‍ പങ്കെടുക്കാന്‍ അഹമ്മദാബാദ് ബിഷപ്‌ വന്നത് മൂന്നു മണിക്കൂര്‍ സ്വയം വണ്ടി ഓടിച്ചാണ്. അവിടുള്ള മെത്രാന്മാര്‍ക്കെല്ലാം ഇന്റര്‍നെറ്റ്‌ നോക്കാനും അറിയാം ഫെയിസ് ബുക്ക് കളിക്കാനും അറിയാം. എന്‍റെ അക്കൌണ്ടില്‍ ഒരു ബിഷപ്‌ ഫ്രണ്ടായിട്ടുണ്ട്. ഇവിടുത്തെ ഒരു പള്ളിയിലെ ശബ്ദം ഉണ്ടാവണമെങ്കില്‍ അവിടുത്തെ നാല് പള്ളികള്‍ ഒരുമിച്ചു ചേരണം. രണ്ടും രണ്ടു സംസ്കാരമാണെന്നു തന്നെ പറയാം. ഇവിടുള്ളവര്‍ക്ക് അവിടുള്ളവരെ കാണരുതെന്നത് എല്ലാവര്‍ക്കും അറിയാവുന്ന സത്യം. മിക്ക വടക്കേ ഇന്ത്യന്‍ പള്ളികളിലും അള്‍ത്താര ബാലികമാരാണ് ഉള്ളത്.

    ശുദ്ധരക്ത ആത്മിയതയുമായി എങ്ങിനെ വചനം പ്രസംഗിക്കാനാവും എന്നാണു എന്‍റെ സംശയം. ക്രിസ്തു ശിക്ഷ്യനാണെങ്കില്‍ ലോകം മുഴുവന്‍ വചനം പ്രസംഗിക്കേണ്ടതുമുണ്ട്, ദരിദ്രരുടെയും വിജാതീയരുടെയുമൊക്കെ ഇടയില്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കേണ്ടതുമുണ്ട്.
    ഏതൊരു സാഹചര്യത്തിലും. സംശയമുണ്ടാകുമ്പോള്‍ സ്വയം ചോദിക്കുക, 'യേശു ഈ ചോദ്യത്തിന് എന്ത് മറുപടിയാണ് പറയാന്‍ പോകുന്നതെന്ന്'. അതിനു കിട്ടുന്ന ഉത്തരമാണ് ശരി.

    ReplyDelete