അവരെന്റെ‍ വസ്ത്രങ്ങള്‍ ഉരിഞ്ഞു മാറ്റി ......

പഥഞ്‌ജലി മഹര്‍ഷി ‘യോഗ സൂത്രാ’യിലൂടെ മനുഷ്യനോളം തന്നെ പഴക്കമുള്ള യോഗാനുഷ്ടാനങ്ങള്‍ക്ക് സമ്പൂര്‍ണ്ണമായ ഒരു വ്യാഖ്യാനം നല്‍കി. ഉള്‍ക്കാഴ്ചയുള്ള ഒരു മഹര്‍ഷിയും, പാണ്ഡിത്യമുള്ള ഒരു ഗവേഷകനുമായിരുന്ന അദ്ദേഹം യോഗയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട യാതൊന്നും പരാമര്ശിക്കാതിരുന്നില്ല. പക്ഷേ, അന്ന് മുതല്‍ ഇന്ന് വരെ അദ്ദേഹം അവതരിപ്പിച്ച വ്യാഖ്യാനങ്ങളെ വ്യക്തിവല്‍ക്കരിച്ചു തനതു ക്രിയകള്‍ ആവിഷ്കരിച്ച അനേകം വ്യക്തികളെയും പ്രസ്ഥാനങ്ങളെയും നമുക്ക് കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഹൈന്ദവ ഗുരുക്കന്മാര്‍ അത് ശ്രദ്ധാപൂര്‍വ്വം ചെയ്തപ്പോള്‍ അജ്ഞരായ അപരര്‍ അടിസ്ഥാന തത്ത്വങ്ങളെപ്പോലും അവഗണിച്ചുകൊണ്ട് യോഗാനുഷ്ടാനങ്ങളെ വികലമാക്കി. ഒരുദാഹരണം പറഞ്ഞാല്‍ ശ്രി ശ്രി രവിശങ്കര്‍ ആര്‍ട്ട് ഓഫ് ലിവിങ്ങിലൂടെ പരിചയപ്പെടുത്തിയ സുദര്‍ശന ക്രിയയെ തന്നെയെടുക്കാം. ആ ക്രിയ അദ്ദേഹത്തിനു വെളിപ്പെട്ടു കിട്ടിയതാണെന്നാണ് അദ്ദേഹം പറയുന്നതെന്നാണ് അത് പഠിപ്പിക്കുന്നവര്‍ പറയുന്നത്. പക്ഷേ സുദര്‍ശന ക്രിയയിലെ ഏതു ഭാഗമാണ് യോഗ സൂത്രായില്‍ ഇല്ലാത്തതെന്ന് അവര്‍ പറയുന്നില്ല.

യോഗായ്ക്കു നിരവധി നിര്‍വ്വചനങ്ങള്‍ ഞാന്‍ തന്നെ വായിച്ചിട്ടുണ്ട്. എന്തൊക്കെയാണെങ്കിലും,  യോഗാകൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് ശരീരത്തിന്‍റെയും, മനസ്സിന്‍റെയും, അരൂപശരീരത്തിന്‍റെയും ആരോഗ്യം. ഇത് മറ്റൊരര്‍ത്ഥത്തില്‍ സമ്പൂര്‍ണ്ണ വിശുദ്ധീകരണം തന്നെ. ഇത് സാദ്ധ്യമാക്കുന്ന എല്ലാ തന്ത്രങ്ങളെയും യോഗയുടെ ഗണത്തില്‍പ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. ആസനങ്ങളും യോഗായാണ്, ധ്യാനവും യോഗായാണ്, ഗുരുവരവും യോഗായാണ്. പ്രാണിക് ഹീലിംഗും യോഗായാണ്, റെയിക്കിയും യോഗായാണ്, കളരിയും യോഗായാണ്, സൂര്യ സ്നാനവും യോഗായാണ്. ഇതില്‍ ഗുരുവില്‍നിന്നു ലയവത്കരണ(initiation)ത്തിലൂടെ പരിശീലനം ആര്‍ജ്ജിക്കേണ്ടതുമുണ്ട്‌, പ്രകൃത്യ നാം ലയവത്കരിക്കപ്പെട്ടവയുമുണ്ട്. ശ്വാസം, ശരീരം, മനസ്സ് ഇതില്‍ ഒരു മാധ്യമം ആണ് യോഗാനുഷ്ടാനത്തിന് ഉപകരണമായി സാധാരണ ഉപയോഗപ്പെടുത്താറ്. യോഗായെപ്പറ്റി ഒരു സമ്പൂര്‍ണ്ണ വിവരണം അല്ല ഞാന്‍ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്. അത് നല്‍കാന്‍ വേണ്ട പാണ്ഡിത്യം എനിക്കില്ല താനും. സൂര്യനമസ്കാരം ക്രൈസ്തവല്‍ക്കരിക്കപ്പെട്ടിട്ടു കുറച്ചു നാളായി. അത് ധാര്‍മ്മികമായി ശരിയല്ലെന്നുള്ളതിനേക്കാള്‍ അത് സൂര്യനമസ്കാരത്തിന്‍റെ ഗുണം ചെയ്യില്ലെന്നുള്ള സത്യം പങ്കു വെയ്ക്കുക മാത്രമാണ് ഞാന്‍ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്.

ഒരു സമ്പൂര്‍ണ്ണ യോഗക്രിയ എന്നു തന്നെയാണ് സൂര്യനമസ്കാരം വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്നത്. അത് ചെയ്യേണ്ട സമയവും കാലവുമുണ്ട്, അതിനു ഗുരുവില്‍നിന്നുള്ള ലയവത്കരണവും ആവശ്യമുണ്ട്; അക്ഷരാര്‍ത്ഥത്തില്‍ സഭാ വസ്ത്രം ധരിച്ചുകൊണ്ട് ചെയ്യാവുന്നതുമല്ല.  യോഗ്യനായ ഒരു ഗുരുവും സൂര്യനമസ്കാരത്തിനിടക്ക്, സുകൃതജപം ചൊല്ലാന്‍ ആവശ്യപ്പെടില്ല. കാരണം, അവിടെ ഓരോ ശരീര ചലനത്തിലും ശ്വാസം എടുക്കേണ്ട രീതിയും ക്രമവും നിര്‍ണ്ണായകമാണ്. ‘എന്‍റെ കര്‍ത്താവേ, എന്‍റെ ദൈവമേ – യോഹന്നാന്‍ 20: 20’ എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ സൂര്യനമസ്കാരത്തില്‍ ഉദ്ദേശിക്കുന്നതുപോലുള്ള ശ്വസനം ആകുന്നില്ല, എടുക്കുന്ന ആയാസത്തിനു പ്രതിഫലവും ലഭിക്കണമെന്നില്ല. ഈ ശ്വാസം എന്ന് പറയുന്നത് വെറുമൊരു തമാശയല്ല; ഉറങ്ങി എണില്‍ക്കുമ്പോള്‍ നമുക്ക് ഉന്മേഷം തോന്നുന്നുവെങ്കില്‍ ഒരു കാരണം നാം ഉറക്കത്തില്‍ അവലംബിച്ച ഇടവേളകളോടെയുള്ള ദീര്ഘശ്വസനങ്ങള്‍ തന്നെയാണ്. ഒരു മിനിറ്റില്‍ ഒരു ജീവി എടുക്കുന്ന ശ്വാസങ്ങളുടെ എണ്ണം അതിന്‍റെ ആയുര്‍ ദൈര്‍ഘ്യത്തെപ്പറ്റി നമുക്ക് സൂചന തരും. ഒരു കാര്യം ചര്‍ച്ച ചെയ്യുമ്പോള്‍ നമ്മുടെ ശ്വാസം ഏതു രീതിയിലാണോ അത് വരാനിരിക്കുന്ന ഫലത്തെ വരെ സൂചിപ്പിക്കും. അത്ര സൂഷ്മ തലങ്ങളുണ്ട് നാം ചെറുതെന്ന് കരുതുന്ന ഈ ശ്വാസത്തിന്.

‘ഓം നമശിവായ’ ഒരു മന്ത്രമാണെങ്കില്‍ നമുക്കുമാകാം യോഗയുടെ ഇടയ്ക്ക് ഒരു സുകൃതജപം എന്നാ നിലപാട് പമ്പര വിഢ്ഢിത്വമാണെന്നു പറയാതിരിക്കാന്‍ വയ്യ. ഓം നമശിവായ എന്നുച്ചരിക്കുമ്പോള്‍ ശ്വാസത്തിന്‍റെ ഗതി എന്താണോ അതിനനുശരിച്ചു രൂപകല്‍പ്പന ചെയ്ത ശരീര ചലനമാണ് ഒപ്പമുള്ളതെന്നു കാണുക. സംസ്കൃതം അനേകം പണ്ഡിതരെ വിശ്മയിപ്പിച്ചിട്ടുള്ള മനോഹരമായ ഒരു ഭാഷയാണ്‌. അ യില്‍ തുടങ്ങി ഹ യില്‍ അവസാനിക്കുന്ന അക്ഷരമാല തന്നെ സൂചിപ്പിക്കുന്നത് സര്‍വ്വതും അഹത്തിലാണെന്നാണ്. നമ എന്ന വാക്കും ശിവയെന്ന വാക്കുമൊക്കെ നമുക്ക് അശ്പര്ശ്യമാണെന്ന് ചിന്തിക്കുന്നത് തന്നെ നമ്മുടെ അജ്ഞതയെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ശിവാ എന്നാ വാക്കിന്‍റെ അര്‍ഥം നിത്യമംഗള സ്വരൂപി യെന്നാണ്. (മടിച്ചു മടിച്ചാണെങ്കിലും അറബിയില്‍ നാം ദൈവത്തെ അള്ളാ എന്ന് വിളിക്കുന്നു). ഈ പദങ്ങളും ശബ്ദങ്ങള്മൊക്കെ ഹിന്ദുവിസത്തിന്‍റെ ഭാഗമായി നാം കാണുന്നുവെങ്കിലും ഇവയൊക്കെ ഉണ്ടായി അനേകം നൂറ്റാണ്ടുകള്‍ കഴിഞ്ഞാണ് ഇവിടെ ഹിന്ദുവിസം രൂപം കൊണ്ടത്‌. അവരുടേത് അവരെടുത്തോട്ടെയെന്നു കരുതി നാം ഇപ്പോഴും അകറ്റി നിര്‍ത്തിയിരിക്കുന്ന ഓം ശബ്ദം, സംസ്കൃതത്തിലെ ഒരക്ഷരമോ, ഹിന്ദുക്കളുടെ സ്വന്തമോ അല്ലെന്ന് എത്രപേര്‍ക്ക് അറിയാം? എസ്സക്കിയേല്‍ പ്രവാചകന്‍ കേട്ട ‘അവന്‍റെ’ ശബ്ദം ഒരു വലിയ ഓംകാരമായിരുന്നില്ലേ? ബൈബിളിലെ എല്ലാ വാക്കുകളും മലയാളത്തിലേക്കാക്കിയെങ്കിലും  ‘അമ്മേന്‍’ (അപ്രകാരമായിരിക്കട്ടെ)  എന്ത് കൊണ്ട് ആമ്മേന്‍ തന്നെയായി നിലനില്‍ക്കുന്നു?

ഓരോന്നിനെയും അതിന്‍റെ തനിമയില്‍ കാണാന്‍ ശ്രമിക്കാതെ സീറോവല്ക്കരിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നവരോട് ദൈവം പൊറുക്കട്ടെയെന്നെ എനിക്ക് പറയാനുള്ളൂ. സൂര്യ നമസ്കാരത്തില്‍ ഒരു ജപവും ചൊല്ലാന്‍ ആവശ്യപ്പെടുന്നില്ല. ദൈവത്തെ ഓര്‍ത്ത്‌ അതിനെ യേശു നമ്സ്കാരമെന്നും, സ്ത്രോത്ര നമസ്കാരമെന്നും വിളിക്കരുതേ! സൂര്യന്‍ സൌര യൂഥത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അതിനെ പിടിച്ചു നിര്‍ത്തുന്ന ഊര്‍ജ്ജ ശ്രോതസ്സാണ്. ആ പേരിലുമുണ്ടൊരു സൌന്ദര്യം.