വിശുദ്ധ അല്ഫൊൻസാ പള്ളിയും വയനാടൻ വികാരിയും

By ജോസഫ് പടന്നമാക്കൽ 

ഇക്കഴിഞ്ഞ  ജൂലൈ എട്ടാംതിയതി മുതൽ മെക്സിക്കോ, അറ്റ്ലാന്റാ മുതലായ സ്ഥലങ്ങളിലേക്ക് യാത്ര നടത്തേണ്ടി വന്നു. മെക്സിക്കോയിൽ പോയി കുറഞ്ഞ ചെലവിൽ പല്ലുകളൊക്കെ  ശരിയാക്കി അവിടെനിന്ന്എന്റെ  അനുജത്തിയുടെ ക്ഷണപ്രകാരം   അറ്റ്ലാന്റായിലെ അവരുടെ വാസസ്തലത്തെത്തി. . അവിടുത്തെ ഒരാഴ്ചത്തെ താമസം  ഒരു തീർഥ യാത്ര പോലെയായിരുന്നു. പള്ളിയും പട്ടക്കാരുമായി ജീവിക്കുന്ന ആ ഭവനം ഒരു ദേവാലയത്തിന് തുല്യമാണ്. അറ്റ്ലാന്റായിൽ വന്നതിന്റെ പിറ്റേദിവസം ഞായറാഴ്ച അവിടുത്തെ  വിശുദ്ധ അല്ഫോന്സായുടെ  നാമത്തിലുള്ള  പള്ളിയിൽ  വിശുദ്ധ കുർബാനയിൽ സംബന്ധിച്ചു. വർഷങ്ങൾ കൂടി  സീറോ മലബാർ റീത്തിന്റെ കുർബാന കാണാനും അതിനുള്ളിലെ നവീകരിച്ച പല മാറ്റങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളാനും സാധിച്ചു.  ദൈവജനങ്ങൾ പള്ളി നിറയെ  ഉണ്ടായിരുന്നു.

എന്റെ അനുജത്തിയും ഭർത്താവും പള്ളി സംഘടനകളുടെ നേതാക്കന്മാരായതുകൊണ്ട് തികച്ചും ഒരു വി.ഐ.പി യെപ്പോലെ പരിചയപ്പെട്ടവരെല്ലാം  സ്നേഹാദരവുകളോടെ പെരുമാറി. അവരുടെ  സ്നേഹ പ്രകടനങ്ങൾക്ക്  കുറവ് വരാതിരിക്കാൻ ഞാനും കുഞ്ഞാടായി അഭിനയിച്ചു. പള്ളിയും പട്ടക്കാരും  മെത്രാന്മാരും അവിടുത്തെ ദൈവ ജനങ്ങളുടെ വിഷയങ്ങളായിരുന്നു. പുരോഹിതരെയും അഭിക്ഷിക്തരെയും    പുകഴ്ത്തുന്ന സമയങ്ങളിൽ ഞാനും അവരോടൊപ്പം പങ്കുചേർന്നിരുന്നു. അറയ്ക്കലും കോതമംഗലം ബിഷപ്പും പോലുള്ള വില്ലന്മാരും അവിടെ പള്ളിയിൽ വന്നവരുടെ ദിവ്യന്മാരായിരുന്നു.  ഷിക്കാഗോ ബിഷപ്പിനെയും  വെത്താനത്തച്ചനെയുംപ്പറ്റിയുള്ള  വാഴ്ത്തലുകൾ  കേട്ടപ്പോൾ അവരെപ്പറ്റി ചില ബ്ലോഗുകളിൽ ഞാൻ എഴുതിയ  അഭിരുചിയില്ലാത്ത ലേഖനങ്ങൾ ആരും  വായിച്ചു കാണരുതെന്നും ആഗ്രഹിച്ചു.  അല്ഫോന്സാ വളരെ ശക്തിയുള്ള  പുണ്യവതിയാണെന്നാണ് അവിടെ പള്ളിയിൽ വന്ന ഭക്ത ജനങ്ങൾ വിശ്വസിക്കുന്നത്.

അവരോടൊപ്പം സമയം ചിലവഴിച്ചപ്പോൾ ആത്മാവിൽ പുഷ്ടിനിറഞ്ഞ  അനുസരണയുള്ള ഒരു  കുഞ്ഞാടിനെപ്പോലെ  സ്വയം എനിക്കും തോന്നിപ്പോയി.  ഞാൻ കണ്ടുമുട്ടിയ  ഭൂരിഭാഗം മലയാളി ജനങ്ങളിലും പരിശുദ്ധാത്മാവിനാൽ വരപ്രസാദം നിറഞ്ഞവരായിരുന്നു.  പുണ്യാളന്മാരുടെ വീരകഥകളും അത്ഭുതങ്ങളും കേട്ട് മനസിന് പുതിയ  ഉണർവും  ഊർജവും ഉന്മേഷവും ആർജിച്ചതായും തോന്നിപ്പോയി. ചില സുഹൃത്തുക്കളുടെ  ഇനിമേൽ നല്ലവനായി  ജീവിക്കാനുള്ള  ഉപദേശങ്ങൾ  എനിക്ക് ലഭിക്കുമ്പോൾ  നിശബ്ദനായി ഞാനതല്ലാം  കേട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു.  പുരോഹിതരെ വിമർശിക്കുന്നത് കൊടും പാപമാണെന്നും കുമ്പസാരിച്ചാലും തീരില്ലെന്നും ഒരു സുഹൃത്ത് ഉപദേശിച്ചപ്പോഴും  ശരിയെന്നു പറഞ്ഞ് ഞാനും സമ്മതിച്ചു.   ലോകത്തിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ     ധർമ്മസ്ഥാപനങ്ങൾ നടത്തുന്നത് ക്രിസ്ത്യൻ സഭകളാണെന്നും ഒരു വിദ്വാൻ എന്നെ പഠിപ്പിച്ചു. പുരോഹിതരുടെ  കീശവീർത്തു കഴിഞ്ഞ് പരോപാകാരം എത്ര ശതമാനം പോവുന്നുണ്ടെന്നുള്ള  അറിവ്  അദ്ദേഹത്തിനുണ്ടോയെന്നും  അറിയില്ല. പത്തുവയസുള്ള കൊച്ചിനെ പീഡിപ്പിച്ച കൊക്കനച്ചൻവരെ നേർച്ചപ്പണത്തിന്റെ  ബലത്തിൽ കേസുകൾ നടത്തുന്ന കാര്യങ്ങളൊന്നും ഈ സുഹൃത്തുക്കൾക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു.  ഒരു വിവാദത്തിൽ ഏർപ്പെടാൻ ധൈര്യം ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് അവരോടൊന്നും മറുപടി പറയാൻ .ഞാൻ മെനക്കെട്ടില്ല. സംസാരിക്കാൻ പോയാൽ പരാജയപ്പെടുമെന്നും എനിക്കറിയാമായിരുന്നു. പള്ളിക്കുവേണ്ടി  ജീവൻ  കളയാൻ തീരുമാനിച്ചിരിക്കുന്ന അവരുടെ രക്തം ഞാനായിട്ട് എന്തിന് തിളപ്പിക്കണമെന്നും ചിന്തിച്ചു. . എസ്.എസ്.എൽ.സി.  പീ.എച്ച്.ഡി ബിരുദങ്ങളുള്ള  പുരോഹിതർ പറയുന്നത് തത്തമ്മ പോലെ പറയാൻ അവിടെയുള്ള പള്ളി കുഞ്ഞേലികൾക്കുവരെ അറിയാം. പള്ളിയിൽ നിത്യവും പോകാത്തതിന്റെ പോരായ്മയും എന്റെ അറിവിന്റെ അപ്രാപ്യതയും അന്ന് മനസിലാക്കേണ്ടി വന്നു. പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ കുറവ് എനിക്കുണ്ടെന്ന്  അവിടുത്തെ സുഹൃത്തുക്കളുടെ  ഒഴുക്കുള്ള വചന സംസാരം കേട്ടപ്പോഴാണ് ഞാൻ മനസിലാക്കിയത്. എന്റെ ബലഹീനതകളെയും അപ്പോൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. 

അന്നത്തെ  ഞായറാഴ്ച്ചത്തെ  കുർബാനയിൽ  അനുജത്തിയും ഭർത്താവും  വലിയ ഒരു തുക പള്ളിക്കു കൊടുക്കാൻ എഴുതുന്നത് കണ്ടു. അവർ രണ്ടുപേരും സാമ്പത്തിക ഭദ്രതയുള്ളവരായതുകൊണ്ട്  അവരെ സംബന്ധിച്ച് വലിയ തുകകൾ പള്ളിക്കു കൊടുക്കാൻ സാധിക്കും. പള്ളിയകത്തുണ്ടായിരുന്നവർ  ഈ  പള്ളി പണുതപ്പോൾ  പതിനായിരക്കണക്കിനു ഡോളർ ഡൊണെഷൻ  കൊടുത്തവരായിരുന്നു. ആത്മാഹൂതി ചെയ്ത ഗയാനയിലെ ' ജിം ജോണ്സന്റെ കള്ട്ടുപോലെ'  പള്ളിയും പട്ടക്കാരും മാത്രമാണ് അവരുടെ ലോകം. കൂടാതെ  വരുമാനത്തിന്റെ പത്തുശതമാനം മുടങ്ങാതെ പള്ളിക്ക് കൊടുക്കണമെന്നുള്ളതും വചനത്തിലും പള്ളിയിലും എഴുതപ്പെട്ട നിയമമാണ്. ആ നിയമങ്ങൾ ഏതാനും  കുഞ്ഞാടുകൾ അനുസരിക്കാത്തതിൽ അവിടുത്തെ വികാരി വ്യാകുലനുമാണ്. കൂടുതൽ പണം കൊടുക്കുന്നവർക്ക്  അല്ഫോൻസായുടെ  പുണ്യം ഏറെ കിട്ടുകയും ചെയ്യും. പള്ളിയിൽ നേർച്ച  (എൻവെലപ്പ്) കൊടുക്കുന്ന സമയം  നൂറിന്റെ നോട്ടുകൾ ഇടുന്നവർ  ധാരാളം പേരുണ്ടായിരുന്നു. കപ്പ്യാർ പിള്ളേർ കൈനീട്ടി വരുമ്പോൾ  അഞ്ചു ഡോളറായിരുന്നു  കൊടുക്കാൻ ഞാൻ പരിപാടിയിട്ടിരുന്നത്. പണം പിരിക്കാൻ ഓരോ നിരയിലും  അഞ്ചാറു പിള്ളേരെയും കണ്ടു. ഒപ്പം അച്ചനെപ്പോലെ വേഷം ഇട്ട മീശയുള്ള ഒരു കപ്യാരും ഉണ്ടായിരുന്നു. അയാളുടെ മീശ കണ്ട് അഞ്ചു ഡോളർ കൊടുക്കാനിരുന്ന ഞാൻ പത്താക്കി നേർച്ച സഞ്ചിയിൽ ഇട്ടു. ഇട്ട പണം കുറഞ്ഞുപോയതുകൊണ്ടായിരിക്കാം കുപ്പായം ധരിച്ചിരുന്ന മീശകപ്യാർ എന്നെ ഒന്ന് തുറിച്ചു നോക്കിയത് .’ ഇയാൾ ഏതു നാട്ടില്നിന്നു വന്ന ദരിദ്രവാസിയെന്നും’ മീശകപ്യാർ ചിന്തിച്ചുകാണും. ഞാൻ  ഇത്രയും കുറച്ചു പണം കൊടുത്ത കാര്യം  അനുജത്തിയോടും  കുടുംബത്തോടും  മീശ കപ്യാർ  പറഞ്ഞുവോയെന്നും  അറിയത്തില്ല. സഹോദരാ, നിവൃത്തിയില്ലാത്തതുകൊണ്ടാണ്കുറഞ്ഞ തുകയായി പത്തുരൂപാ പള്ളിക്ക് കൊടുത്തതെന്ന് ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറയണമെന്നും തോന്നി. വിധവയുടെ കൊച്ചുകാശെന്ന  വചനവും  എന്റെ ഓർമ്മയിൽ വന്നു. ഏകദേശം രണ്ടു മണിക്കൂറോളം കുർബാന, നാൽപ്പതു മിനിറ്റ് അച്ചന്റെ ബോറടിച്ച പ്രസംഗം, ഇരിക്കാൻ ബെഞ്ചുകൾ ഉണ്ടെങ്കിലും  കൂടുതൽ നേരവും നിലക്കണം. എഴുന്നേൽക്കുക , നിൽക്കുക  എന്നെല്ലാം  ഒരു  പട്ടാളമുറയിലുള്ള  ആചാരങ്ങളും കുർബാനയുടെ സമയത്ത് അനുഷ്ടിക്കണം. ഇരുപ്പും എഴുന്നേല്പ്പും യോഗാ പോലെ അനേക തവണകളായപ്പോൾ  ഞാൻ അവശനായിപ്പോയിരുന്നു.  പ്രായത്തിന്റെയും യാത്രയുടെയും ക്ഷീണം കാരണം എനിക്ക് കൂടുതൽ സമയവും ഇരിക്കേണ്ടി വന്നു. ഞാൻ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടു ചുറ്റുമുള്ളവർക്ക് പിടിച്ചില്ലന്നു  കരുതണം..നിൽക്കുന്നവർ മാറി മാറി എന്നെ തുറിച്ചു നോക്കുന്നതും കണ്ടു. തിരുവോസ്തി  ഉയർത്തി  എല്ലാവരും മുട്ടേൽ നിന്നപ്പോഴും  എനിക്ക് ഇരിക്കാനേ  സാധിച്ചുള്ളൂ. കർത്താവ് പീഡാനുഭവങ്ങൾ സഹിച്ചെങ്കിൽ ഞാൻ എന്തിന് അതുപോലെ മിമിക്രി കാണിക്കണം. . അല്ഫോന്സായുടെ വലിയ ഒരു ആൾ രൂപം അൾത്താരയുടെ നടുക്കുതന്നെയുണ്ടായിരുന്നു. മരത്തടികൊണ്ടുള്ള ആ ബിംബത്തെ മുത്താൻ അനേകർ അവിടെ തടിച്ചു കൂടിയിട്ടുമുണ്ടായിരുന്നു. ബിംബത്തെ ആരാധിക്കുന്ന ഇവരെ  തല്ലാൻ  ചാട്ട വാറെടുക്കുന്ന യേശുവിനെ ഞാൻ ആ ബലി പീഠത്തിൽ കണ്ടില്ല. മറിയക്കുട്ടിയുടെ ബനഡിക്റ്റച്ചൻ സഹനദാസ വിശുദ്ധനെന്ന്  പള്ളിയിൽ  വന്ന ഒരുവിദ്വാൻ എന്നോട്  പറഞ്ഞു.

സിനിമാക്കൊട്ടക പോലെയിരിക്കുന്ന ആ  പള്ളിയുടെ  മോന്തായത്തിൽ  ഇറാക്കിലെ കൾട്ട്  നേതാവായിരുന്ന മാനിക്കെയൻ ഉപയോഗിച്ച ക്ലാവർ കുരിശെന്ന പേരിൽ അറിയപ്പെടുന്ന താമര കുരിശും കണ്ടു.  അത്തരം കുരിശുകളെപ്പറ്റി  അല്മായ ബ്ലോഗുകളിലെ ചർച്ചകളിൽ ഞാൻ പങ്കു ചെർന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ആദ്യമായിട്ടാണ് ഒരു ക്ലാവർ  കുരിശ് നേരിട്ടുകാണുന്നത്. മനോഹരമായ ഇതളോടു കൂടിയ താമരയെ കുറെനേരം  നോക്കിനിന്നു. ഇങ്ങനെയൊരു കുരിശിൽ കിടന്ന ക്രിസ്തു എത്രയോ ഭാഗ്യവാനെന്നും ഓർത്തുപോയി. പൂക്കളോടു കൂടിയ  ഈ കുരിശിന്റെ രൂപകല്പ്പനയും മനസിന് ആനന്ദം തരുന്നതുതന്നെ.  മഹാലക്ഷ്മി വാണരുളുന്ന താമരയിൽ ക്രിസ്തുവും  ഒപ്പം ഉണ്ടല്ലോയെന്നും മനസ്സിൽ ഓർത്തുപോയി.  ഒരിക്കൽ പണക്കാരുടെ വാലാട്ടിയായി നടന്ന പവ്വത്ത് ബിഷപ്പാണ് ഈ ക്ലാവർ കുരിശിന് കേരളത്തിൽ തുടക്കമിട്ടത്. ഇറ്റാലിയൻ കടൽ വെടിവെപ്പുകാരെ പ്രകീർത്തിച്ചു ദേശദ്രോഹ പ്രസ്താവന നടത്തിയ കർദ്ദിനാൾ  ആലഞ്ചേരിയും ഈ കുരിശിന്റെ ഭക്തനാണ്.

അച്ചന്റെ അന്നത്തെ പള്ളിയിലുള്ള പ്രസംഗത്തിൽ വിശുദ്ധയായ അല്ഫോൻസായെപ്പറ്റിയും അവരുടെ അത്ഭുതങ്ങളെപ്പറ്റിയും യുവതലമുറകളെ മയക്കാനുള്ള യൂത്ത്  ലീഗുകളെപ്പറ്റിയുമായിരുന്നു. . സ്ത്രീജനങ്ങൾക്കായ  മരിയാ  സംഘടനകളും  വിഷയങ്ങളായിരുന്നു. എന്തൊക്കെയോ വികാരി അന്ന് നാടൻ ഇംഗ്ലീഷിൽ  പ്രസംഗിച്ചു. അവിടെയുള്ള അമേരിക്കൻ മലയാളി കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക് അദ്ദേഹത്തിൻറെ പ്രസംഗം മനസിലായോയെന്നും അറിയത്തില്ല. കാര്യമായി  എനിക്കന്ന് ഒന്നും  ഗ്രഹിക്കാൻ  സാധിച്ചുമില്ല. പള്ളിയിൽ  ഭൂരിഭാഗവും മദ്ധ്യവയസ്ക്കരും  വൃദ്ധ ജനങ്ങളും കുഞ്ഞു പിള്ളേരും  ആയിരുന്നുണ്ടായിരുന്നത്.  യുവാക്കളിൽ  സീറോ ബോറടികൾ  ശ്രവിക്കാൻ പള്ളിയിൽ പോവുന്നവർ  ചുരുക്കമാണ്.

അല്ഫോന്സായിൽനിന്നും സംഭവിക്കുന്ന  ചിലരുടെ രോഗശാന്തിയും അത്ഭുതങ്ങളും  കേട്ടപ്പോൾ ഞാനും വിഢികളുടെ   സ്വർഗത്തിലെന്ന് ഓർത്തുപോയി. പണംഉണ്ടാക്കാൻ വത്തിക്കാൻ  ആയിരക്കണക്കിന് പുണ്യാളന്മാരെയും പുണ്യവതികളെ യും  സൃഷ്ടിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. മാന്നാനം കൊവേന്ത സ്ഥാപിച്ച  മരാമത്തു പണി നടത്തിക്കൊണ്ടിരുന്ന  ചാവറയെ  വിശുദ്ധനായി വാഴിക്കുന്നതുകൊണ്ട്   അല്ഫൊൻസായുടെ  മാർക്കറ്റ് ഇടിയാൻ സാദ്ധ്യതയുണ്ട്.  ആരുടെയോ നിവർക്കാൻ സാധിക്കാത്ത കൈ നിവർത്തിയെന്ന് പറഞ്ഞാണ് അല്ഫോന്സായെ പുണ്യവതിയാക്കിയത്. അല്ഫോന്സായുടെ നാമത്തിൽ അറ്റ്ലാന്റായിലെ മലയാളീധനികർ പള്ളി പണിയിച്ചതും അത്ഭുതങ്ങളുടെ പട്ടികയിൽപ്പെടുത്താം. അല്ഫോന്സായുടെ നാമത്തിലുള്ള ഈ പള്ളിയിൽ  തന്നിലെന്നും വൈകാരിക ചിന്തകൾ ഉണ്ടാക്കാറുണ്ടെന്ന് ആരോ അവിടെനിന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഇത്തരം ബാലിശ ചിന്താഗതിക്കാരെയും കണ്ടുമുട്ടിയല്ലോയെന്നും ഓർത്തുപോയി. ഇരുപത്തൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിലെ മാനവ ചിന്താഗതികൾക്ക് ഇവരൊക്കെ ഒരു അപവാദമാണെന്നതിലും സംശയമില്ല.  ക്രിസ്തുവിനെക്കാളും ഇഷ്ടം ക്രിസ്തുവിനെ വിറ്റു കാശാക്കുന്ന പള്ളികളോടാണെന്നതും കാണുമ്പോൾ നമ്മുടെ സമൂഹം എത്രമാത്രം അപരിഷ്കൃതമെന്നും  തോന്നിപ്പോവാറുണ്ട്. ഒരു പള്ളിയും സ്ഥാപിക്കാത്ത ക്രിസ്തു ഇതൊക്കെ കണ്ട് ഇവരെ നോക്കി പരിഹസിക്കുന്നുണ്ടാവാം.  പുരോഹിതർക്കും മെത്രാനും വയറ്റിൽ പിഴപ്പിനും  തിന്നുകുടിക്കാനും ഉണ്ടാക്കുന്ന  സത്രങ്ങളാണ് ഈ പള്ളികളെന്ന്   മനസിലാക്കാനുള്ള  ഒരു ബോധോദയം ആർക്കും ഒരിക്കലും ഉണ്ടാവുകയില്ല. വിമർശനപരമായ  ഒരു  ലേഖനം പോലും വായിക്കാനുള്ള കഴിവും പരിശുദ്ധാത്മാവ് ഇവർക്ക് കൊടുത്തിട്ടില്ല. തെറ്റുകളുടെ ഒരു കൂമ്പാരം പുരോഹിത കപട പടകൾ ലോകം മുഴുവൻ ഇന്ന് നിറച്ചിരിക്കുകയാണ്.


പുരോഹിതരുടെ  ഇങ്ങനെ വളർത്തുന്ന അന്ധവിശ്വാസങ്ങളാണ് സഭയെ നയിക്കുന്നത്. കേരളത്തിലെ  മെത്രാന്മാരും പുരോഹിതരും   കോടിക്കണക്കിന് രൂപാ മുടക്കി സൃഷ്ടിച്ച് രൂപക്കൂട്ടിലാക്കിയ ഒരു വിശുദ്ധയില്നിന്ന്  അവർക്ക് മുടക്കുമുതൽ കിട്ടിയേ മതിയാവൂ. ഒരാളെ വിശുദ്ധനാക്കുന്നതിന് വത്തിക്കാൻ ബ്യൂറോക്രസിയിൽ കോടിക്കണക്കിനു രൂപാ കൊടുക്കേണ്ടതായി ഉണ്ട്.  അല്ഫോന്സായുടെ അത്ഭുതങ്ങളിൽ  അവർ   വിശുദ്ധയായതിൽ പിന്നീട് ഭരണങ്ങാനത്തെ റോഡിന്റെ വളവുകൾ നിവർന്നുവെന്നു ശ്രീ സക്കറിയാസ് നെടുങ്കനാൽ എഴുതിയ ഒരു ലേഖനത്തിൽ ഞാൻ വായിച്ചിട്ടുണ്ട്.  മനോഹര ഗ്രാമമായിരുന്ന ഭരണങ്ങാനം ഇന്ന് തീർത്ഥയാത്രകർ മൂലം  യാചകരുടെയും കള്ളന്മാരുടെയും താവളങ്ങളായി മാറിക്കഴിഞ്ഞു. ആ പ്രദേശങ്ങളിൽ ജനപ്രവാഹം മൂലം  പ്രകൃതിപോലും നശിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.  ദുർഗന്ധംകൊണ്ട് ഇന്ന് ഭരണങ്ങാനത്തുകൂടി സഞ്ചരിക്കാനും യാത്ര ചെയ്യാനും ബുദ്ധിമുട്ടായി കഴിഞ്ഞു. നാട്ടിലെ കയറു മുറിച്ചു നടന്ന കുറെ പുരോഹിതർ അമേരിക്കൻ മലയാളികളുടെ കുടുംബബന്ധങ്ങളെ തകർക്കുന്ന ദയനീയ കാഴ്ചകളാണ് ഇന്ന് സംഭവിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.  പേഗൻ പതിപ്പിലുള്ള ഒരു സഹായമെത്രാൻ കൂടി ഷിക്കാഗോയിൽ തെരഞ്ഞെടുത്തു കഴിഞ്ഞു.  ഭരണങ്ങാനത്തെ നേർച്ചകളായി ലഭിക്കുന്ന ചാക്കുനിറയെയുള്ള പണം പാലാ മെത്രാന്റെഅരമനയിലെക്കാണ് ഒഴുകുന്നത്. റോഡുകൾ നന്നാക്കണമെങ്കിൽ നികുതി കൊടുക്കുന്നവന്റെ പണംതന്നെ വേണം.  മെത്രാന്റെ അരമന പൂന്തോട്ടങ്ങൾ സഹിതം  ബില്ല്യൻ കണക്കിന് രൂപാ ചിലവാക്കി ഭരണങ്ങാനത്ത് ഉടൻ വിപുലീകരിക്കാനും  പോവുന്നു.  ഇതെല്ലാം ഭരണങ്ങാനത്ത് ഒരിയ്ക്കൽ ജീവിച്ചിരുന്നപ്പോൾ ആർക്കും വേണ്ടാഞ്ഞ ഒരു കന്യാസ്ത്രിയുടെ  അത്ഭുത ലീലകളാണ്. ഇത്ര ശക്തിയേറിയ  അല്ഫൊൻസായ്ക്ക്  നിത്യവും സംഭവിക്കുന്ന ബസപകടങ്ങളും സുനാമിയും കൊടുംകാറ്റും പിടിച്ചു നിർത്തരുതോ?  

അറ്റ്ലന്റായിലെ അല്ഫോന്സാ പള്ളിയിലേക്കുള്ള പുണ്യതീർഥയാത്രയിൽ  പരിചയപ്പെട്ട  ഒരു   സുഹൃത്തിന്റെ വീട് വെഞ്ചരിപ്പിനും  പങ്കുചേരുകയുണ്ടായി. വീട് വെഞ്ചരിച്ചത് അല്ഫോന്സാ പള്ളിവികാരിയായിരുന്നു.  വയനാട്ടുകാരനായ ഈ പുരോഹിതന് എന്നെ അത്ര പിടിച്ചില്ല. ബൌദ്ധികതലങ്ങളിൽ ഞാനെന്തെങ്കിലും സംസാരിച്ചാൽ വ്യക്തിപരമായി പരിഹസിക്കാനായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിനിഷ്ടം. കണ്ടുമുട്ടിയ സമയംമുതൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ നോട്ടപുള്ളിയായി എന്നെ കണ്ടു.  സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോഴെല്ലാം മറുപടി ഒറ്റ വാക്കിൽ പറയാനായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന് താല്പര്യം. എന്തഭിപ്രായം പറഞ്ഞാലും വ്യക്തിപരമായി ചെറുതാക്കാൻ നോക്കും. അതൊരു പ്രതിരൂപേണ ദർശിക്കുന്ന സ്വന്തം മതത്തെ, വർഗത്തെ മാത്രം ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ടിപ്പിക്കൽ സീറോ മലബാർ  പുരോഹിതന്റെ ഗുണമാണ്. ഇദ്ദേഹത്തിൽ അത്തരം ഗുണങ്ങൾ വളരെയേറെ  പ്രതിഫലിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അദ്ദേഹം വീട് വെഞ്ചരിക്കാൻ വന്നപ്പോഴേ ഭയഭക്തിയോടെ എല്ലാവരും എഴുന്നെറ്റൂ നില്ക്കുന്നതും കണ്ടു. ചെറുപ്പക്കാരനായ  ഈ പുരോഹിതനെ കണ്ടപ്പോൾ എഴുന്നെല്ക്കാതെ  കസേരയിൽ ഞാനിരുന്നതും പിടിച്ചു കാണില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു. പൊതുവെ അദ്ദേഹത്തിൽ ഒരു അപകർഷാബോധവും  കണ്ടു.

വെഞ്ചരിപ്പ് പ്രാർഥനയിൽ ക്ഷണപ്രകാരം വന്നെത്തിയ ഞാനും സഹകരിച്ചു. വെള്ളം കൊണ്ടുള്ള ഈ പവിത്രീകരിക്കൽ പണ്ട് പേഗൻമതങ്ങൾ മുതലുള്ള ചരിത്രമാണെന്നെല്ലാം മനസ്സിൽ ഓർത്തു. ഈ പുരോഹിതന് വെഞ്ചരിപ്പിനുശേഷം  വീട്ടുകാരോടും  കൊച്ചുപിള്ളേരോടും യുവാക്കളോടും യുവതികളോടും കൂട്ടുകൂടാൻ നല്ല വശമുണ്ടെന്നും മനസിലായി. പ്രായമായവരുടെ മുഖത്തു നോക്കാൻ സങ്കോചവും ഉണ്ടായിരുന്നു.  അവിടെ കണ്ട ചെറുപ്പക്കാരായവരെയും  യുവതികളെയും  മടിയിൽ ഇട്ടു വളർത്തിയപോലെ   എടാ പോടാ പോടിയെന്നൊക്കെ വിളിക്കുന്നത് കേട്ടു.  ‘എടാ പോടാ' വിളികളുമായി  കാടൻ സംസ്ക്കാരം പുലർത്തുന്ന പുരോഹിതർ പലരെയും ഞാൻ ഈ നാട്ടിൽ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. വിദ്യാഭ്യാസം പൂർത്തിയാക്കുന്ന  ചെറുപ്പക്കാരെ ബഹുമാനിക്കാതെ സംസാരിക്കുന്ന ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ സംസ്ക്കാരം എങ്ങനെ ഈ നാട്ടിലെ യുവ ജനങ്ങൾ സഹിക്കുന്നതെന്നും അതിശയം തോന്നി. ലോകത്തിന്റെ അറിവ് മുഴുവൻ അദ്ദേഹത്തിന്റെ തലയ്ക്കുള്ളിൽ നിറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്ന അഹങ്കാരവും  നിഴലിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കീഴോട്ടു കുനിഞ്ഞ് ഫ്രാൻസീസ് മാർപ്പാപ്പയെപ്പോലെ കൊച്ചുതള്ളമാരോട് കുഞ്ഞുങ്ങളെ മേടിക്കാനും ഇഷ്ടമായിരുന്നു. ചില തള്ളമാർ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ തലയ്ക്കു പിടിപ്പിക്കുന്നതും കണ്ടു. നാട്ടിലെ ഒരു നാടൻപുരോഹിതന്റെ എല്ലാ കള്ളലക്ഷണങ്ങളും ഇദ്ദേഹത്തിൽ പ്രകടമായി കാണാമായിരുന്നു.  

ഊണുമേശയുടെ മുമ്പിൽ ഇരുന്നപ്പോൾ അല്ഫോൻസാമ്മയുടെ അത്ഭുതങ്ങളും  മാർത്തോമ്മാ ശ്ലീഹായുടെ ഭാരതത്തിലെ വരവും സംസാര വിഷയങ്ങളായി. ഈ പുരോഹിതൻ തത്സമയം എന്നോട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങിയതും അൽഫോൻസായിൽ നിന്നുള്ള അത്ഭുതമായിരിക്കാം. പിന്നീട് നാട്ടിലെ പള്ളികളുടെ വിഷയവും  കൂറ്റൻ കത്തീഡ്രലുകളുടെ മഹത്ത്വവും വലിയ അഭിമാനത്തോടെ സംസാരിക്കുന്നതും കേട്ടു. അപ്പോഴാണ് ചെറുപ്പകാലം മുതൽ   ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ഞങ്ങളുടെ പൂർവികരാൽ പണി കഴിപ്പിച്ച കാഞ്ഞിരപ്പള്ളി അക്കരപ്പള്ളിയിൽ മാത്രം  പോവുന്ന കഥ ഞാൻ പറഞ്ഞത്. ആഡംബരപ്രിയരായ മെത്രാന്മാരെ വെള്ളപൂശി എളിമയും പാവങ്ങളുടെ പിതാവുമായി ചിത്രീകരികരിക്കാനും ഈ  പുരോഹിതൻ മറന്നില്ല.  പുരോഹിതൻ തട്ടിവിടുന്ന അഭിപ്രായങ്ങൾക്ക് എതിരഭിപ്രായങ്ങൾ പറയാതെ  കടിച്ചുപിടിച്ചിരുന്നു. സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങിയാൽ ഇതിനെല്ലാം  ഉത്തരങ്ങൾ വോൾക്കാനപോലെ  മനസ്സിൽ തിളച്ചു വരുമെന്നും എനിക്കറിയാമായിരുന്നു. സെന്റ് തോമസ് ബ്രാഹ്മണരെ മുക്കിയ പൊട്ടകഥകളെ  ചർച്ചാവിഷയമാക്കിയപ്പോഴും  മിണ്ടാതെ തന്നെയിരുന്നു.  ബനഡിക്റ്റ്  പതിനാറാമൻ മാർപാപ്പാ  അങ്ങനെയൊരു  വിശുദ്ധൻ  ഇന്ത്യയിൽ വന്നിട്ടില്ലായെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ മഞ്ഞളിച്ച ചിരിയോടെ വികാരിയച്ചൻ എന്നെയൊന്ന്  തുറിച്ചുനോക്കി. പണ്ഡിതന്മാരായവരുടെ പുസ്തകങ്ങൾ വായിച്ചിട്ടാണോ അഭിപ്രായങ്ങൾ പറയുന്നതെന്നായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിൻറെ ചോദ്യം. അദ്ദേഹം  വായിച്ച പുസ്തകങ്ങളുടെ അമ്പതിരട്ടി പുസ്തകങ്ങൾ ഞാൻ വായിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നും പറയാൻ തോന്നിപ്പോയി.  യൌവനകാലം മുതൽ വിശ്വപ്രസിദ്ധമായ ഒരു ലൈബ്രറിയിൽ ജോലിചെയ്യാൻ ഭാഗ്യമുണ്ടായ എനിയ്ക്ക്  കാനോൻ നിയമമെന്ന ഒരു പുസ്തകം പഠിച്ച്  ദൈവശാസ്ത്രം ഡിഗ്രീ നേടിയ പുരോഹിതനോട് മറുപടി പറയാൻ തോന്നിയില്ല. .

സംസാരത്തിനിടയിൽ  ഭക്ഷണ മേശയ്ക്ക്  മുമ്പിൽനിന്ന് എന്നെപ്പറ്റി ഞാൻ പള്ളിയിൽ പോകില്ലെന്ന് ആരോ  പുരോഹിതനോട് തട്ടിവിട്ടു. അതുകേട്ടയുടനെ  എന്നെ ഏതോ കാഴ്ച്ചബംഗ്ലാവിൽനിന്നു കണ്ട പ്രതീതിയായിരുന്നു അപ്പോൾ ആ  പുരോഹിതനിൽ കണ്ടത്. ഒരു അച്ചന്റെ മുമ്പിൽ എന്നെപ്പറ്റി അഭിപ്രായം കളയണ്ടായെന്നു വെച്ച് ''അച്ചോ,  ഞാൻ അമേരിക്കൻ പള്ളിയിൽ പോകാറുണ്ടെന്ന് ” ആർക്കും   ദോഷമില്ലാതെ ഒരു  കൊച്ചു നുണ അപ്പോൾ തട്ടിവിട്ടു. ചുറ്റുമുള്ളവർ ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ എന്നെ നോക്കുന്നതും കണ്ടു. സത്യം പറഞ്ഞാൽ  വേദപുസ്തകം എടുത്ത് പുരോഹിതൻ  എന്നെ മഹറോൻ ചെല്ലുമെന്നും ഓർത്തുപോയി. പുരോഹിതർക്ക് എവിടെവെച്ചും  ആരെയും മഹറോൻ  ചെല്ലാൻ അധികാരമുണ്ടെന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ട്.ദളിതൻ  മരിച്ചാൽ തുട്ടു കിട്ടാത്തതുകൊണ്ട്  ശവസംസ്ക്കാരത്തിൽ  സംബന്ധിക്കാനും ഇവർക്ക് മടിയാണ്. ന്യൂയോർക്കിലുള്ള യോങ്കെഴ്സിൽ  നാട്ടിൽനിന്നു വന്ന ഒരുവൃദ്ധ മരിച്ചപ്പോൾ ഒപ്പീസ് ചെല്ലാൻ കാനോൻ നിയമം അനുവദിക്കുന്നില്ലെന്ന് അവിടുത്തെ വികാരി മറുപടി കൊടുത്തതും ഈ  അറ്റ്ലാന്റാ വികാരിയോടു പറയേണ്ടി വന്നു.  യുവദമ്പതികളുടെ വീട് വെഞ്ചരിക്കാൻ ഇക്കൂട്ടർക്ക് വലിയ ഉത്സാഹമാണ്. പതിനായിരം ഡോളർ ടിപ്പിനായി ടെക്സാസിൽ ഒരു പണക്കാരന്റെ വിവാഹം നടത്താൻ കർദ്ദിനാൾ ആലഞ്ചേരി നാട്ടില്നിന്ന് വിമാനത്തേൽ പാഞ്ഞെത്തിയ കഥയും എല്ലാവർക്കും അറിയാം.  പുരോഹിതരുടെ  പൊട്ട ദൈവശാസ്ത്രത്തെ വിമർശിച്ചതിന്എം.പി. പോളിനെ പള്ളിയിൽ അടക്കിയില്ല.  പുരോഹിതരെ  നമസ്ക്കരിച്ചു നിന്നില്ലെങ്കിൽ മക്കളുടെയും കുഞ്ഞുങ്ങളുടെയും കൂദാശകൾവരെ  മുടക്കാൻ അവർക്ക് ദൈവം തമ്പുരാന്റെ  അധികാരം ഉണ്ടെന്നാണ്  ഭാവം. . 

ഞാൻ  പള്ളിയിൽ പോവാറുണ്ടെന്ന  മറുപടി  വിശ്വസിക്കാതെ  ഈ വികാരി എന്നെ ഒരു പരിഹാസ ചിരിയോടെ നോക്കി എന്തോ പറയാൻ ഭാവിച്ചു. പറഞ്ഞില്ല.  സീറോ മലബാർ എന്ന കള്ട്ട് മതം അദ്ദേഹത്തിൻറെ രക്തത്തിൽ അലിഞ്ഞു കിടക്കുകയാണെന്നും മനസിലായി. ഒരു കുറ്റവാളിയെപ്പോലെ ഞാൻ അദ്ദേഹത്തിന്റെ നോട്ടപുള്ളിയായി.  എന്തു സംസാരിച്ചാലും പിടിക്കുന്നില്ലെന്നും മനസിലായി. പുരോഹിതരുടെ മുമ്പിൽ  അല്മെനിയെന്നും മഠയന്മാരായി കൈകൂപ്പി നിൽക്കണമെന്നാണ് ഇക്കൂട്ടർ ചിന്തിക്കുന്നത്. സഭയെ വിമർശിച്ചാൽ കൊടുംപാപമായി കരുതും. ബില്ല്യൻ കണക്കിന് വിശ്വാസികളുടെ പണം പുരോഹിതരുടെ ലൈംഗിക കുറ്റകൃത്യങ്ങൾക്ക്  ചിലവാക്കുന്ന കാര്യം ലോകമാധ്യമങ്ങളിൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്  പുരോഹിതരുടെ ശ്രദ്ധയിൽപ്പെടുത്തിയാൽ അല്മേനികൾ പാപികളാകും. അൾത്താരയിൽ അല്മെനിയുടെ ചിലവിൽ കഴിയുന്ന പുരോഹിതൻ  ആദ്യം പ്രാർഥിക്കുനത് മാർപ്പാപ്പയ്ക്കും പിന്നെ കർദ്ദിനാളിനും  മെത്രാനും  അവസാനം പാപിയായ അല്മേനിക്കുമായിരിക്കും. ഇല്ലാരാജ്യത്തിലെ രാജാവിന്റെ വേഷം ധരിച്ചുകൊണ്ട്  നിത്യം കുർബാന ചൊല്ലുന്ന ഇവർക്ക്  ബൌദ്ധികതലങ്ങളിൽ ചിന്തിക്കുന്ന  അല്മേനികളെ  കണ്ടുകൂടാ. അവരെ വ്യക്തിപരമായി പരിഹസിച്ചൊതുക്കാനും ഇവർക്കറിയാം. അന്ധവിശ്വാസങ്ങൾ മുഴുവൻ  തലയിൽ കയറ്റി വെച്ചിരിക്കുന്നതുകൊണ്ട്  എത്ര പണം ചോദിച്ചാലും കുഞ്ഞാടുകൾ കൊടുത്തുകൊള്ളും. പെരുന്നാളും വെടികെട്ടും നടത്തി പതിനായിരക്കണക്കിന് പണവും ചിലവാക്കിക്കൊള്ളും. ക്രിസ്തു ഏതെങ്കിലും പള്ളിയിൽ പോയതായോ പള്ളി  സ്ഥാപിച്ചതായോ  ചരിത്രത്തിലോ വേദഗ്രന്ഥങ്ങളിലോ കാണാൻ സാധിക്കില്ല.  പള്ളിയിലെ  പ്രസംഗത്തിൽ ചരിത്രവസ്തുതകൾ പലതും പുരോഹിതർ മറച്ചു വെക്കും. 

പുരോഹിതരുടെ വിവാഹത്തെപ്പറ്റിയും  അറ്റ്ലാന്റായിലെ സുഹൃത്തിന്റെ വീട്ടിലെ ചർച്ചകളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. അമേരിക്കയിൽ വന്നപ്പോൾ ആദ്യമായി എന്റെ വീട് വെഞ്ചരിച്ച അച്ചൻ ഇന്ന് വിവാഹജീവിതം നയിക്കുന്നുവെന്നും  അദ്ദേഹം എന്റെ  സുഹൃത്താണെന്നും പറഞ്ഞപ്പോൾ ഈ വികാരി എന്റെ വാക്കുകളിൽ  കയറിപ്പിടിച്ചു. ഞാൻ വ്യത്യസ്തനായതിന്റെ കാരണം അത്തരക്കാരുമായ കൂട്ടുകെട്ടാണെന്നും വികാരി തുറന്നടിച്ചു. ഒടുവിൽ പീറ്ററും ക്രിസ്തുവിന്റെ പല ശിക്ഷ്യന്മാരും വിവാഹം കഴിച്ച കഥകളും അച്ചനെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തേണ്ടി വന്നു. ക്രിസ്തു വിവാഹിതനായിരുന്നുവെന്നും പറയേണ്ടി വന്നു. ഒരു പെണ്ണിന്റെ ചൂട് അനുഭവിക്കാതെ ഞെരിപിരികൊണ്ട് കുപ്പായത്തിനുള്ളിൽ കഴിയുന്നതിലും ഭേദം വിവാഹമാണ്  പവിത്രമെന്നും  ഈ വികാരിയെ ഓർമ്മിപ്പിച്ചു. കുഞ്ഞാടുകളോട്  സ്നേഹമുണ്ടെങ്കിൽ പൌലോസിന്റെ വചനങ്ങൾ ഇനിമുതൽ  പള്ളിയിൽ വായിക്കണമെന്നും ഉപദേശിച്ചു. ബ്രഹ്മചര്യം കാക്കാൻ കഴിവില്ലാത്തവർ പൌരാഹിത്യം ഉപേക്ഷിക്കാൻ ഫ്രാൻസീസ് മാർപ്പാപ്പാ പറഞ്ഞ കാര്യവും പറയേണ്ടി വന്നു. മാർപ്പാപ്പാമാർ അഞ്ഞൂറുവർഷം മുമ്പുവരെ വിവാഹം കഴിച്ചിരുന്നതും  വേശ്യകളെ കൂടെ പാര്പ്പിച്ചിരുന്ന മാര്പ്പാമാരുടെ കഥകളും പറയാൻ  ആരംഭിച്ചപ്പോൾ അറ്റ്ലാന്റാ വികാരി ശാന്തനായി.  സത്യം കേട്ടപ്പോൾ വികാരിക്ക് എന്റെ അഭിപ്രായങ്ങൾ രസിച്ചു കാണുമെന്നും തോന്നുന്നില്ല. 

ക്രിസ്തുവിൽ യഹൂദനെന്നും ക്രിസ്ത്യാനിയെന്നും വ്യതാസമില്ല. പാരമ്പര്യത്തിൽ വിശ്വസിച്ചിരുന്ന പീറ്ററിനെ പോൾ ശകാരിക്കുന്നുണ്ട്. അങ്ങനെയുള്ള ഒരു ബൈബിളിൽ വിശ്വസിക്കുന്നവരായ  ഇവർ സീറോ മലബാർ പാരമ്പര്യം ലോകം മുഴുവൻ പ്രചരിപ്പിക്കുന്നതെന്തിനെന്ന ചോദ്യത്തിനും അച്ചനിൽനിന്ന് ഉത്തരം കിട്ടിയില്ല. ഇന്നുള്ള പ്രൈമറി സ്കൂളിൽ പഠിക്കുന്നവർ പോലും  ഏതു മെത്രാനെക്കാളും പുരോഹിതനെക്കാളും അറിവുള്ളവരെന്ന വസ്തുതയും ബഹുമാനം മാത്രം പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന   കുപ്പായക്കാർ   മനസിലാക്കുകയില്ല. കുപ്പായത്തിന്റെ ശക്തിയിൽ ബൌദ്ധിക ചിന്താഗതിക്കാരെ അടിച്ചമർത്താമെന്നും ഇവർ  ഭാവിക്കുന്നു.  ഉഷ്ണകാലത്തിലും ളോഹ ധരിച്ചുകൊണ്ട് വീട്ടമ്മമാരുടെ വീടുകളിൽ പോയി കറിയ്ക്കുപ്പുണ്ടോയെന്നു നോക്കാൻ ഇവർ ബഹുമിടുക്കരാണ്. എന്നെപ്പോലെ എഴുതിയും ലോകപരിചയവുമുള്ള എന്റെ നേരെ ഒരു പുരോഹിതന്റെ നിലപാട് ഇത്തരത്തിലെങ്കിൽ നിത്യം പള്ളിയിൽ പോയി പുരോഹിത വചനം കേൾക്കുന്ന കുഞ്ഞാടുകളുടെ കാര്യം കഷ്ടമെന്നേ പറയാൻ സാധിക്കുന്നുള്ളൂ.  പഴഞ്ചൻ നൂറ്റാണ്ടിൽ ഇന്നും ജീവിക്കുന്ന പുരോഹിതർ അറിവിന്റെ വെളിച്ചം നേടാൻ ഇനിയും ദീർഘദൂരം സഞ്ചരിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.

സത്യത്താലും  വസ്തുതകളാലും  കുറേക്കൂടി വിശാലമായി മനസിലാക്കാൻ അല്മായശബ്ദം പോലുള്ള വെബ്സൈറ്റുകൾ വായിക്കാൻ പുരോഹിതനെ ഞാൻ ഉപദേശിച്ചപ്പോൾ  അതിനൊന്നും സമയമില്ലെന്ന് തിരിച്ചു മറുപടി പറഞ്ഞു. മത വർഗീയത വെടിഞ്ഞു വിശാലമായി ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടുള്ള മതങ്ങളെപ്പറ്റി കൂടുതൽ അറിയാൻ ഇവർ  ശ്രമിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ  ഇത്തരം പുരോഹിതരുടെ  വിഢിവർത്തമാനങ്ങൾക്ക് ശമനം കിട്ടുമായിരുന്നു. മയക്കു മരുന്നിനെക്കാളും ശക്തിയായി യുവതലമുറകളുടെ  ചിന്തിക്കാനുള്ള കഴിവിനെ നശിപ്പിക്കുന്ന മഞ്ചെട്ടിവിഷങ്ങളാണ് പുരോഹിതകൂട്ടങ്ങളെന്ന് കുഞ്ഞാടുകൾ മനസിലാക്കുന്ന കാലം അധിക ദൂരമില്ല. മഞ്ചെട്ടിവിഷമെന്ന പദം ഞാൻ കടം എടുത്തതും പ്രസിദ്ധ ദൈവശാസ്ത്ര വൈദികനായ ഗുരുദാസച്ചനിൽ നിന്നുമാണ്. അന്ധമായി വിശ്വസിക്കുന്ന അറ്റ്ലാന്റാ വികാരിക്ക് സമയമുണ്ടെങ്കിൽ ബഹുമാനപ്പെട്ട ഗുരുദാസച്ചന്റെ 'തട്ടുംപുറത്തെ ദൈവം' എന്ന  കവിതാ സമാഹരമെങ്കിലും വായിച്ചാൽ  പൌരാഹിത്യത്തിനു വെളിയിലുള്ള ലോകത്തെയും മനസിലാക്കാൻ സാധിക്കുമായിരുന്നു.  സഭാപരമായ കാര്യങ്ങളിൽ  വാദവിവാദങ്ങൾ നടത്താൻ  ഞാൻ തയാറെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും എന്നെ വ്യക്തിപരമായി പരിഹസിക്കാൻ  അപ്പോഴെല്ലാം അദ്ദേഹം  താല്പര്യപ്പെട്ടു.  അഹന്ത അദ്ദേഹത്തിനുണ്ടായിരുന്നിട്ടും   ഒരു പുരോഹിതനെന്ന നിലയിൽ  വളരെയേറെ ബഹുമാനിച്ചുകൊണ്ടാണ് ഞാൻ സംസാരിച്ചത്. പിന്താങ്ങുന്ന ചുറ്റുമുള്ളവരുടെ  ആൾബലവും ഈ വികാരിയെ സംഭാഷണ വേളയിൽ ഒരു  ഹീറോയാക്കിയിരുന്നു. 

Joy Alappatt (Bishop Chicago)

നാടാകെ "അരിപ്രാഞ്ചികള്‍"

നാടാകെ "അരിപ്രാഞ്ചികള്‍"

'അരിപ്രാഞ്ചി' എന്ന കഥാപാത്രത്തെ മലയാളസിനിമയില്‍ അവതരിപ്പിച്ച നമ്മുടെ ഭരത് മമ്മൂട്ടി സത്യം,  ഇന്ന് നാടാകെ ആ കഥാപാത്രത്തിന്റെ ഡ്യൂപ്ലിക്കേറ്റുകളെ നമുക്ക് കാണാം ! ഒന്ന് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയാല്‍ മതി, ഇത്തിരി 'പേരിനും പെരുമയ്ക്കും' വേണ്ടി ഏതു വേഷവും (തനിക്ക് ചേരുന്നതല്ലെങ്കിലും) കെട്ടുന്ന പണക്കാരപുങ്കന്മാരെ കാണാം.
ഞാന്‍ എന്റെ ഒരു അനുഭവം വിവരിക്കുമ്പോള്‍ ആര്‍ക്കാനും "ഇതു ഞാനാണ്","എന്നെക്കുറിച്ചാണ്"എന്ന് സ്വയം തോന്നുന്നുവെങ്കില്‍ , വേഗം വഴിമാറി ചിന്തിക്കൂ ...അല്ലാഞ്ഞാല്‍ നാളെ ലോകം നിങ്ങളെ തിരിച്ചറിയും,നിശ്ചയം !

എങ്ങിനയോ ഒത്തിരിപ്പണം കൈവശം വന്നെങ്കിലും, ഇത്തിരി 'പേരില്ലാതെ'പോയതിനാല്‍ , ഏതു മാരത്തോണ്ചാട്ടവും , ഏതു മരാമത്തും സ്വയം ഏറ്റെടുത്തു ; ലോകഗുരുക്കളെ വെല്ലുന്ന എളിമയും മൂല്യപ്രകടനങ്ങളും ലോകത്തിനു കാഴ്ച്ച വയ്ക്കുന്ന "പാവംപുങ്കന്മാരെ" നമുക്കോരോ ഗ്രാമങ്ങളിലും നഗരങ്ങളിലും കാണാം എന്നതൊരു കലികാലവൈഭവം തന്നെ !

എന്നാല്‍ 'ആത്മീയത' എന്തെന്നറിയാതെ , അവരവരുടെ സഭകളുടെ പരമ്പരാഗത വഴികളിലൂടെ യാനം ചെയ്യുവാന്‍ ഏതോ കാരണങ്ങളാല്‍ മനം മടിക്കുന്ന പലരും , ഇന്ന് ഒരു 'പേരുണ്ടാക്കുവാന്‍' തനിക്കൊരു പുട്ടും അറിയാത്ത "ആത്മീയതയില്‍" കയ്യാംകളി നടത്തുന്നത്, അവര്‍ കാലത്തോട് ചെയ്യുന്ന വലിയ കുറ്റമാണ്,ക്രൂരതയാണ് ,സംശയമില്ല !  

ഇന്നത്തെ സഭകളുടെ പുരോഹിതന്റെ കുര്‍ബാന/കൂദാശ കളിപ്പീരുകളും, പാസ്ടരുടെ നാവിലെ വിവരക്കേടും കൊണ്ടും കേട്ടും മടുത്തു , പലരും അവരുടെ  സഭകളുടെ വിശ്വാസ കൂടാരങ്ങള്‍ വിട്ടോടി ഈ അല്പ്പജ്ഞാനികളുടെ അജ്ഞാനതമസിന്റെ കൂടാരങ്ങളില്‍ മനസിനെ ഉറക്കുന്നത് ആപല്‍ക്കാരം തന്നെ ! 

എനിക്കിവരോട് ഒന്നേ ആമുഖമായി പറയുവാനുള്ളൂ ; അല്ല അപേക്ഷിക്കുവാനുള്ളൂ.... "സ്നേഹിതരേ, ദയവായി ശ്രീമത് ഭഗവത്ഗീത മനസിലാകുംവരെ പലകുറി വായിച്ചു, മനസ്സില്‍ ഇത്തിരിപോന്ന ആത്മീയജ്ഞാനം എങ്കിലും ഉണര്ത്തിയിട്ടെ ഈ കടുംകൈചെയ്യാന്‍ മിനക്കെടാവേ ..അല്ലാഞ്ഞാല്‍ ക്രിസ്തുവിന്റെ 'കുരുടന്മാരായ വഴികാട്ടികളുടെ' ലിസ്റ്റില്‍ കാലം നിങ്ങളെയും ഉല്പ്പെടുത്തും നിശ്ചയം !  ഭഗവത്ഗീത ഒരു മതഗ്രന്ഥം അല്ല ; മറിച്ചു മാനവരാശിയുടെ ജീവനശാസ്ത്രമാണ്, സത്യം!         

വരുംതലമുറയ്ക്കായെങ്കിലും ഭാരതസര്‍ക്കാര്‍ ഈ മഹത്ഗ്രന്ഥം വിദ്യാഭ്യാസ രംഗത്ത് നിര്‍ബന്ധവിഷയമായി ചട്ടംമൂലം കൊണ്ടുവന്നിരുന്നെകില്‍, ഈ ഭാരതഭൂമി പഴയ ഋഷിഭൂമിയായെനേം ! അക്രമരാഷ്ട്രീയ/മതപ്രസരം ഇവിടെ ഇല്ലാതെ ആയേനേം! ഓരോ ഗ്രാമത്തിലും ഒരു ഗീതാപാരായണശാല ഉണ്ടായിരുന്നെകില്‍ പിന്നെയീ നാനൂറുതറി പള്ളികള്‍ പണിതു ക്രിസ്ത്യാനി വലയില്ലായിരുന്നു; തൊഴിലെടുക്കാന്‍ നാട്ടില്‍ ആളും കണ്ടെനേം (കുര്ബാനക്കൂദാശ/പ്രസംഗ തൊഴിലാളികള്‍ സ്വയം വയറ്റിപ്പാടിനായി ഭൂമിയില്‍ പാദങ്ങള്‍ ഉറപ്പിച്ചേനേം.....          (തുടരും)

ഇസ്രായേലും പാലസ്‌തീനയും തമ്മിലുള്ള  സന്ധിയില്ലാ യുദ്ധത്തില്‍‍ സാമാധാനത്തിന്റെ ആഹ്വാനമായി പോപ്പ്‌ ഫ്രാന്‍സീസും മറ്റുരാഷ്‌ട്രനേതാക്കളും!

ഡല്‍‍‍ഹി ഗാസയെപോലെ ഒരു യുദ്ധകളമായി മാറുമോ? ഇവിടെ യുദ്ധകക്ഷികള്‍‍ കൈ്രസ്‌തവ വിഭാഗങ്ങള്‍.‍ 

ആളികത്തുന്ന സീറോമലബാര്‍‍ ലത്തീന്‍ വിദേഷമാണ്‌ ഇവിടത്തെ പ്രശ്‌നം. ഇത്‌ ലോകമെമ്പാടും പടരുകയാണ്‌. ഇതിനിടയില്‍‍‍  അകപ്പെട്ടു പോയ ജനങ്ങളുടെ സങ്കടങ്ങള്‍‍‍ ആര്‌ കേള്‍ക്കാനാണ്‌?

വിശ്വാസികളെ കളരിയക്കുപുറത്തു നിറുത്തിക്കൊണ്ട്‌ ഒരു മള്‍‍‍ട്ടി നാഷനല്‍‍ സാമ്പത്തിക ‍ കോര്‍പ്പറേഷന്‍‍‍ ഉണ്ടാക്കുവാനുള്ള ആസൂത്രിത ശ്രമത്തോടു വിശ്വാസജനം യോജിക്കുമോ? 

വിശ്വാസികളുടെ വേതന ശതമാനമാണ്‌ സഭാധികാരികളുടെ ഉന്നം. അതുടന്‍‍ മെത്രാന്‍‍ സ്വത്തായി മാറും.

ഡല്‍‍‍ഹിയില്‍‍ ഗതിമുട്ടിയ സീറോമലബാര്‍ വിശ്വാസികളുടെ  പ്രശ്‌നങ്ങളോടു വളരെ സാമ്യമുള്ളതാണ്‌ േലാകത്തിന്റെ മറ്റിതരഭാഗങ്ങളില്‍‍ താമസിക്കുന്ന സീറോമലബാര്‍‍ വിശ്വാസികളുടെ ബുദ്ധിമുട്ടുകളും.

ഡല്‍ഹിയിലെ വിശ്വാസികള്‍‍‍ പോപ്പ്‌ ഫ്രാന്‍സിസിന്‌ അയച്ച 155 പേജുള്ള  ഹര്‍ജിയുടെ കോപ്പി‍ ആവശ്യകാര്‍ക്കു ലഭ്യമാണ്‌.

George Katticaren, Editor, Soul and Vision, Contact: soulandvision@gmail.com

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

25 July 2014.

Dear Friend 

You may have heard about the "Syro-Malabar issue" that has suddenly become a hot topic in Delhi. You may be wondering what the agitation is all about and, more importantly, whether or how it will affect Indian Catholics in Delhi and everywhere else, whether or not they are of Syro-Malabar ancestry. 

Please be sure that this matter is not a small, localised or limited matter pertaining to one section of Catholics. This matter threatens to blow up into a full-fledged division of the Catholic Church in India. It also has the potential to expose our beloved Church to scandal and scorn. And be sure, it WILL, sooner rather than later, affect YOU, whichever part of India you come from. 

Some of us feel so strongly about this matter that we sent a formal Petition to the Holy Father on 24 May 2014, feast of Mary Help of Christians. The Petition, which we worked on for several months, is 155 pages long, of which 109 are documents dating back to 1974 (40 years) exposing the machinations of the Syro-Malabar Church of Kerala. A PDF version of the Petition is attached herewith. 

For the love of our Catholic Church, we are attaching the first issue of "Laity4Unity",  a one-sheet leaflet (two sides), which will explain very briefly and simply what the issue is all about. We call upon you, whether of Syro-Malabar ancestry or otherwise, to join us in halting in their tracks these attacks on the unity of the Universal Church by a few people. 

Your feedback on the leaflet would be welcome. 

Yours in Our Lord

The Coordinating Group

Syro Malabar Catholics

Delhi Catholic Archdiocese

Email: riteissuencr@gmail.com

Facebook: Rite Issue

Pope warns clergy on 'celibate life lived as sterility'

Bitterness and gossip can be the consequence, he says.

Posted on July 29, 2014, 11:15 AM

Vatican City: 

One of the dangers of a "sterile" form of celibacy is bitterness and gossip, Pope Francis told a group of priests and bishops in Caserta.

"A man who is alone ends up bitter, not fruitful, and he gossips about others," the pope said July 26 during a meeting with 123 priests working in the Diocese of Caserta and 19 bishops from Italy's Campania region.

When a priest disagrees with his bishop or when bishops disagree with each other, they must air their differences -- even loudly -- but never talk behind each other's backs, Pope Francis told the group of bishops and priests. A transcript of the pope's remarks was released by the Vatican July 27.

"Say it to his face," the pope recommended. "You're a man, so if you have something against your bishop, go and tell him. There may be consequences, but pick up your cross, be a man!"

Not for the first time, the pope admitted that he, too, has been tempted to gossip. "I've wondered if this isn't the consequence of a celibate life lived as sterility, not fruitfulness."

A priest in Rome, he said, once told him that he was worried that so many priests and bishops are bitter and angry with each other.

"When we find a priest who lives with such anger and tension, we think: This man drinks vinegar for breakfast. Then, for lunch, pickled vegetables. And, in the evening, a nice glass of lemon juice," the pope said.

Pope Francis told the priests it is normal and even "healthy" to get angry, but wallowing in that, not getting it off his chest, not airing differences directly, but talking behind someone's back cause more damage.

The key to a fruitful life, the pope said, lies in "double fidelity and double transcendence: being faithful to God is seeking him, opening oneself to him in prayer, remembering that he is the faithful one," and "opening oneself to others" with empathy, respect and patience.

The pope told the priests that "creativity" is "a divine word," because God told Adam to care for the earth, make it bear fruit, "be creative."

But as priests, that creativity must be inspired by the Holy Spirit and the only hope for that to happen is "the path of prayer," he said. "A bishop who doesn't pray, a priest who doesn't pray, closes the door, closes the path to creativity."

Openness to the Spirit must be accompanied by openness to other people and to their real problems, the pope said. The only way to learn about the needs of others is to listen to them, patiently and resisting the temptation to give easy answers.

"We cannot be a church closed in on itself, navel-gazing, a church that is self-referential, that stares at itself and is incapable of transcendence," he said. "Going out is not an adventure, but a journey, it is the journey to which God has called us since the moment he told Abraham, 'Leave your homeland.'"

Courtesy: UCANINDIA

ഭാരതത്തിന്‍റെ ധാര്‍മ്മികത തകര്‍ക്കുന്ന സ്ത്രീപീഡന കേസുകള്‍

23 ജൂലൈ 2014, മുബൈ
സ്ത്രീകള്‍ക്കെതിരായി ഇന്ത്യയില്‍ നടമാടുന്ന അധിക്രമങ്ങള്‍ രാഷ്ട്രത്തിന്‍റെ ധാര്‍മ്മികതയെ തകര്‍ക്കുന്നതാണെന്ന്, ജീവനുവേണ്ടിയുള്ള പൊന്തിഫിക്കല്‍ കൗണ്‍സില്‍ അംഗം, ഡോക്ടര്‍ പാസ്ക്വാള്‍ കര്‍വാലോ പ്രസ്താവിച്ചു. 
ഏതാനും ദിവസംങ്ങള്‍ക്കു മുന്‍പ് ബാംഗളൂരിലെ കോതനൂരില്‍ സന്ന്യാസാര്‍ത്ഥിനിയെ കൂട്ടബലാല്‍സംഗം നടത്തിയ സംഭവത്തെയും, അടിക്കടി ഉയരുന്ന അതുപോലുള്ള സ്ത്രീപീഡനത്തിന്‍റെ പരാതികളും പരിഗണിച്ചുകൊണ്ടാണ് ജൂലൈ 22-ാം തിയതി ചൊവ്വാഴ്ച മുമ്പൈയില്‍ ഇറക്കിയ പ്രസ്താവനയില്‍ ഡോര്‍ക്ടര്‍ കര്‍വാലോ ഇങ്ങനെ ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയത്. 

അമ്മയുടെ ഉദരത്തില്‍ത്തന്നെ ഭ്രൂണരൂപത്തില്‍ സ്ത്രീത്വം ഭാരതത്തില്‍ ആക്രമിക്കപ്പെടുന്നുണ്ടെന്നും, അതിന്‍റെ തുടര്‍ക്കഥകളാണ് കൂട്ടബലാല്‍സംഗവും സ്ത്രീപീഡനത്തിന്‍റെ ഇതരരൂപങ്ങളുമായി സമൂഹത്തില്‍ പൊന്തിവരുന്നതെന്നും അദ്ദേഹം ചൂണ്ടിക്കാട്ടി. ഭാരതസംസ്ക്കാരത്തിനും ധാര്‍മ്മികതയ്ക്കും ഘടകവിരുദ്ധമായ ഈ പ്രവണതയെ പിഴുതെറിയാന്‍ സാമൂഹ്യപ്രതിബദ്ധതിയുള്ളവരും നിയമപാലകരും ഒത്തൊരുമിച്ചു പരിശ്രമിക്കണമെന്ന്, മുമ്പൈയില്‍ ഇറക്കിയ പ്രസ്താവനയില്‍ ഡോക്ടര്‍ കര്‍വാലോ അഭ്യര്‍ത്ഥിച്ചു. 

ലൈംഗീക പീഡനക്കേസുകള്‍ പ്രത്യേകിച്ച് സ്ത്രീകള്‍ക്കെതിരായവ അനുദിനമെന്നോണം വര്‍ദ്ധിച്ചുവരുമ്പോള്‍, അവയ്ക്കെതിരായ ശിക്ഷാനടപടി ക്രമങ്ങള്‍ ഭാരതത്തില്‍ കുറഞ്ഞുവരുന്ന വിരോദാഭാസം പ്രസ്താവനയില്‍ സ്ഥിതിവിവര കണക്കുകളുടെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ ഡോക്ടര്‍ കര്‍വാലോ വ്യക്തമാക്കി. 

രാഷ്ട്രത്തില്‍ സാമൂഹ്യവ്യവസ്ഥിതിയിലും

അന്താരാഷ്ട്രതലത്തിലും അവഹേളിതരാകത്തക്ക വിധത്തിലാണ് ഭാരത്തില്‍ സ്ത്രകള്‍ക്കും പെണ്‍കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്കും എതിരായ പീഡനക്കേസുകളുടെ എണ്ണം ഉയര്‍ന്നുവരുന്നതെന്നും, മനുഷ്യാന്തസ്സും ലിംഗസമത്വവും മാനിക്കുന്ന സാമൂഹ്യചുറ്റുപാടു സൃഷ്ടിക്കേണ്ട് രാഷ്ട്രത്തിന്‍റെ അടിയന്തിര ആവശ്യമാണെന്നും ഡോക്ടര്‍ കര്‍വാലോ അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. 

ലൈംഗീകപീഡനക്കുറ്റത്തിന് എന്നാല്‍ സര്‍ക്കാര്‍ നിര്‍ദ്ദേശിക്കുന്ന വധശിക്ഷയും കുറ്റവാളിയുടെ ലൈംഗീകതയുടെ രാസനിര്‍വീര്യകരണ ശിക്ഷാനടപടിയും ധാര്‍മ്മികതയ്ക്കു നിരക്കാത്ത വീക്ഷണമാണെന്നും പ്രസ്താവനയില്‍ അദ്ദേഹം കുറ്റപ്പെടുത്തി. 

Source: Radio Vatican,  Report :William Nellikkal

Sathyadeepam Counters Praise of Modi by Sunday Shalom

By Babu K Peter

Published: 27th July 2014 08:26 AM

Last Updated: 27th July 2014 08:26 AM

KOCHI: A week after the Catholic publication ‘Sunday Shalom’ published an editorial praising Prime Minister Narendra Modi, ‘Sathyadeepam’, another prominent Catholic publication, has come up with an article severely criticising the controversial editorial.

It is stated in the article that paying tribute to someone by sacrificing one’s own soul was dangerous. The article that appeared in the column ‘Varikalkidayil’ was written by Fr Kuriakose Mundadan, former editor of ‘Sathyadeepam Malayalam’. The editorial by Sunday Shalom editor Benny Punnathara, terming Modi as a ‘Servant of Christ’, had created an uproar among the Catholic denominations.

The Sunday Shalom editorial described  Modi’s  victory in the Lok Sabha election as God’s decision.

In the  editorial, Benny Punnathara said  that the defeat of the Congress was essential for the Indian democracy as the same party repeatedly coming to power facilitated  corruption. “God can act through anyone. Even those who we perceive as our enemies can bless us,” the article said.   

The article published in Sathyadeepam severely criticises the Sunday Shalom editorial.

“The intention behind making Modi a ‘Servant of Christ’ is not known. Those who write such articles are doing nothing but confusing the readers. They would have certain objectives to achieve. Comparing Narendra Modi to Persian king Cyrus, who is referred as a ‘Servant of God’ in the Book of Prophet Isaiah, is utter foolishness,” Fr Mundadan says in his article.

It is stated in the Sathyadeepam article that Modi could not wash away the stains of the Godhra riots, and that he had even challenged the democratic system by removing the Governors appointed by the UPA Government only because of political reasons.

“The stand taken by the Modi Government on the Israel-Palestine conflict is also under a shadow,” it said. Meanwhile, Fr Mundadan, who penned the article said it should not be taken as a tug-of-war between two Catholic publications.

“I pointed out the impropriety of a Catholic publication by terming Narendra Modi  as a Servant of Christ. Using Biblical verses to establish a wrong stand is not fair. Quoting Biblical verses to establish stands is a practice adopted by sects which have deviated from the mainstream Catholic faith and teachings,” Fr Mundadan said.

Source: NEWINDIANEXPRESS.COM

Politics: Common Good or Private Gain?

Modified Image Abroad and at Home

        Politics: Common Good or Private Gain?

PM Modiji pole-vaulted to great heights with his interaction with SARC nations, forays to Bhutan and BRICS.His performance at home is a mixed bag of bouquets and brickbats, more of agonies than ecstasies!

 

dr..james kottoor

 

Politics has become a dirty world. Utter the word and you drive people crazy to take a stand for or against, more to divide than to unite them for a common cause. Yet politics is and ought to be all about common good, common weal, maximum amount of good for the maximum number of people in a democracy.  In that sense politics should be the one field which should attract all well-meaning people with idealism, vision, conviction and willingness to strive for the common good and serve especially the less fortunate.

But the fact is that the vast majority in the country, especially the electorate, think of politics, due to their experience in the last decades, as a resort of cheats, looters, criminals and cutthroats, a necessary evil to be tolerated than promoted. The lion’s share of blame for this thinking should be borne by parties that ruled the country long, especially the congress. The axiom: corruption of the best becomes the worst, is perhaps best exemplified in Politics.

 

Has the Modi Sarkar with an unprecedented majority of 282 in a 543 strong parliament modified  matters for the better? It has at least for the 31% who voted for Modi, while the 69%, majority of whom of course were Hindus, which did not, watch and wait, at best to give it issue based support, at worst to grin and bear bad times ahead to suffocating limit.

What was it that prompted the 31% of youth,  middle class and the easily gullible unthinking illiterate masses to vote with a vengeance for Modi? On the one hand It was the glittering, alluring, enticing  publicity blitz promising the moon of instant development (God alone knows what was meant,   nothing was explained.) and the dawn of good times to come, convincingly unleashed in Nazi  . Goebbelian style.      On the other, it was the desperate compulsion culminating literally in a widespread hatred in people’s mind to shake off an unbearable, unending corruption-filled misrule of a Congress led government and  equally corrupt opposition parties. People had no time to think and so they thought any change would be far better than the hell they were in. That reduced the congress to just 44 seats. Weather the grand old party got that message is still very doubtful. If not just forget the party for good.

 

Proof of the pudding is in the eating. So what about the Modi Sarkar’s performance of promises during the past two months in office? All eyes were eagerly focused first on the railway and national budgets to see Modi’s magic Maidus touch unfolding his promise of “sabka saath sabka vikas (With all, development for all)". The discovery was the common folk got the shock of their life with the announcement of two budgets. Reeling in the frying pan of spiralling prices they were simply thrown literally off into the fire of unprecedented hike in the cost of train travel and all essential commodities. People expected to revel in ecstasy but were forced to regret in unbearable agony.  Who needs bullet trains when people are crying for enough ordinary trains on busy routes and enough space, at least standing accommodation, in available trains at affordable cost? Who could ever imagine, by sabka saath,sabka vikas, what Modi  meant was he would be all out  to sup with  the rich, the well to do and the marketing forces to foster and pamper them. not with the have-nots? “Development” unexplained and marketed as treasure chest to be uncovered only on receipt was designed to deceive and it worked.

Whole Man & All Men

 When explained, it should have meant Development of the Whole Man and All Men. Whole man includes  a whole lot of things: his material needs(food, shelter and clothing); physical needs(health and affordable medical care); intellectual (basic affordable educational facilities); spiritual (freedom to practice one’s religion like every body else); social (freedom to marry and form communities of one’s choice); cultural (to live and let live befitting  one’s legitimate taste and choice in music, fine arts and pastime)  and undertake anything else a normal person can think of. 

 

Development of all men is and should be a clear call to be all inclusive and exclude none. Only it should start with the last, least, lost, marginalized, neglected and therefore with those most in need of basics to survive on all fronts, not with the affluent top brass. Those who are well-fed and are with full stomachs should wait for the empty stomachs to have their turn for a square meal. This is what development in its authentic totality should have meant, explained and understood. It was neither explained nor understood by those concerned.

During the past two months following the victory, ever so many things happened both in the country and outside. Outside the country, what stand out are actions taken in foreign relations:  the handling of SARC nations, Visit to Bhutan and journey to BRICS in Brazil, in each case marching from success to  greater success. Inviting the eight SARC nations, especially Pakistan and Sri Lanka two problem neighbours, was a diplomatic master stroke to build bonhomie with close neighbours. It was the best good-will gesture which sweetly forced all of them to comply with a smile of good will in return on becoming PM of the world’s largest democracy.

 

 The highlight of  Visit to Bhutan, a small land-locked country of Buddhists and Hindus, also   the only country to have officially adopted gross national happiness instead of the gross domestic product as its main development indicator, was the inauguration  of  India-assisted  building of the Supreme Court of Bhutan and laying  the foundation stone of the 600MW Kholongchu Hydro-electric project, a joint venture between the two countries to augment happiness in both countries. While it was a gesture of India’s readiness to help develop a neighbour in need, it was also a calculated strategic stroke   to have a strong foothold in a country bordering China and India.

 

Historic Start of NDB

             Visit to Brazil on July 16 instead should stand out in history as a red letter day for starting the $100 billion New Development Bank (NDB), an equivalent or an alternative to the existing World Bank and IMF, by the five BRICS members – India, Brazil, Russia, China and South Africa – representing 40 per cent of the world’s population with a collective GDP of $24 trillion. Of course it will become operational only by 2015-16. World Bank and IMF were “offshoots of the 1944 Bretton Woods Conference where 44 allies, including the United States, Britain and France met to rebuild the international economic system while the Second World War was still raging. Over the years the US and Europe ruled these institutions” writes Deccan Chronicle 18/7/14

               US the richest county with a GDP of over $16 trillion controls them to its advantage today. What is relevant here is, India will be the chairman of this NDB for the next six years. It thus gives a signal to other groupings of powerful nations that India is up and ready to deal in the global arena on an equal footing and not as a second fiddle in today’s unipolar world. If it works out well, NDB will act as a much needed counterweight to economic domination of rich nations. All are agreed to contribute an equal share to ensure an envisioned equality among members. “If equal vote means equal veto power, like in the UN Security Council, the institution may be doomed,” since only China and Russia have enough excess reserves to fund the NDB, writes Russell Green in the Hindu. We may still take an optimistic view, for the moment.

        Vasudhaiva Kudumbakam?

But what about Modi Sarkar’s performance on the domestic front in the last two months?  After all didn’t he say at the BRICS summit: "I come from a land where the idea of the 'whole world being one family' is rooted in our ethos — Vasudhaiva Kutumbakam.”? How is this vision translated into action especially here in India in the area of all-inclusiveness? It looks; the feedback received  so far has been a mixed bag, more of agony than ecstasy, more of worry than cheer, more of the advent of bad days than of good ones promised. Both ardent supporters and rabid critics, readily gave a two=week honeymoon period to the Modi Sarkar.

For one thing Modi’s too profound  Hindutva leaning (recall his: I am a Hindu Nationalist) was all too evident from the very start,  from the  much publicized and politicized religious ceremony in Varnasi paving the way to his crowning as PM. No one would ever object to a person going to a Temple, Mosque, Church or Gurudwara to seek God’s blessing before taking up the momentous office of the PM of the world’s largest democracy.  Nay everyone would  have vied with one another to clap in approval of such a humble prayerful gesture had the nationally televised, politicised  affaire included not just Hindu Pujaries but also religious leaders from all other major religions of India to make shine his parroted vision of “Vasudeva Kudumbakam”. If that was not possible, it should have been done as a private function not to make it irksome to believers of other religions or non believers kept out as observers and not included as participants.

 

 Whether one likes it or not Modi  has been and is still seen by many as an anti Muslim, pro-Hindu RSS man at heart and a divisive person on socio-economic issues as well supporting crony capitalism ever since the Gujarat massacre presided over by him. It was precisely to rectify this negative divisive image that he projected development of all Indians as his election campaign plank and won with brute majority in parliament. But extreme, senseless Hindu communal fringe elements of his admirers see his victory as a license to go public with loose  talk of their divisive communal agenda of building a Ram Temple, enforcing uniform civil code, moral policing of night clubs, deciding how and what women should wear etc.

 A recent example was the shouting from the housetop of Vishwa Hindu Parishad’s chief patron, Ashok Singhal  that  BJP has won without the support of Muslims which is  a signal to the minority community to respect Hindu sentiment and  to see Narendra Modi is as an ‘ideal swayamsevak’ who will deliver on the Hindutva agenda  etc.  Think also of BJP MLA K Lakshman  calling   tennis star Sania Mirza, daughter-in-law of Pakistan and not a fit  Indian ambassador of  Telangana, or of the Siva Sena MP  force eating a Muslim canteen Manager in Bombay. When such gratuitous comments  and criminal misconduct   go unchallenged by Modi or passed over in silence, the very silence itself is  interpreted as approval by Modi  Sarkar especially by his rabid critics. While the whole world condemns such things BJP stalwarts stubbornly refuse to do so adding insult to injury. The best they do is to distance themselves from such incidents of criminal, communal poisoning which  is tarnishing  the Modi Sarkar beyond measure.. For instance think of  Modi’s silence on the cold blooded murder  of the innocent Muslim youth of Pune, hotly and furiously  discussed in the press. But Modi  kept his mouth shut, Such happenings are  provoking too many adverse comments

Budgets and After

                Some other too tall  election promises were:  bringing  down spiralling prices,  zero tolerance of  atrocities against women and  corruption,  more governess  and less government,  democratic decision making and execution instead of  diktats of just one  family or person. So when twin budgets were announced, people rightly expected a string of comforting caresses. Instead what people got was the shock of their life with skyrocketing train fare hike unprecedented in Indian history and increase in prices of petrol, diesel and cooking gas propelling prices of all basic commodities to shoot further. The cry from the crowd was: who wants bullet trains when people are crying for enough ordinary ones on busy routes at least and enough standing space in available rickety trains we have?

As for atrocities against women, any number of rape and brutal murder, too many to list here are happening in UP, Bengal,  Bombay and Karnataka. They  are exposed  and furiously debated in the media but Modi Sarkar pretend not to  see or hear  them. No action is taken even against a minister accused of rape  by the victim herself. On the governess front the whole government machinery seems to be waiting with bated breath  to take orders from the  all powerful PM who used to be blamed for talking too much during his one man campaign trail. Now the complaint is he has gone mute,  keeps journalists at a distance, refuses to take questions from them or takes only loyal ones on his foreign trips.

It is now alleged that Governors are sacked or appointed according to the will and pleasure of Modi, just as it used to be done during UPA government. Thus Amit Sha came to be appointed as party president, bypassing objections from the RSS. Even in the appointment of  Chief Justice . recommendations of the collegium are by passed

 

In addition the take over of very important TV Channels like Media 18 by Ambani his loyalist is seen as tightening grips on free speech. Permitting FDI up to 49% in key financial and industrial sectors, even in defence is seen as a threat to financial independence and national security. In the process many corrupt practices of the UPA are brought back trough back door or introduced with endearing names, all of which are creating a lot of disaffection even among Modi fans and BJP supporters.

People Friendly Offers to  Come?

Since the Government is ceased of these developments and can least afford to slide back in popular appreciation, especially since five state elections are to be won soon, Modi Sarkar is said to be busy unleashing quite a number of people friendly projects  before it completes its 100^th day in office on Sept 3^rd juts to woo back those getting alienated  from the party. .Manorama daily of July 23^rd lists 17 of them..

Some among them are to announce plans  to make arrangements to start metros to travel cheap and fast in cities, to provide facilities  to reach anywhere in India in 24 hours, to reduce phone rates further to help poorer sections, to replace contract jobs with permanent ones to reduce  exploitation of  unorganized labour force,  to improve the quality of services starting with  rural hospitals, setting up monitoring cells to make public corruption, to reduce it at all levels etc. Yes the critics of Modi Sarkar should allow him complete 100 days before rushing to give him a certificate of poor or bad performance. This writer hopes and prays that he gets an A+ certificate on his 100^th day in office.

                 Writer can be contacted at jkottoor@asianetindia.com

+++++++++++++++++++++++++++++++