കലികാലത്തിലൊരു കരി*കാലം!

മാർത്തോമ്മാ കേരളത്തിൽ വന്നിട്ടൊരുപാട് കാലമായെങ്കിലും, കത്തോലിക്കരുടെ കഴുത്തിനു പിടി മുറുക്കിയിട്ട് ഏതാണ്ട് 25 വർഷങ്ങളേ ആയിക്കാണൂ. മാർത്തോമ്മാ ഇന്ത്യയിൽ വന്നിരുന്നെങ്കിൽ തന്നെ ഒരു സഭ സ്ഥാപിച്ചിരുന്നോ എന്നൊരു ചോദ്യം ഉണ്ട്; അദ്ദേഹം സ്ഥാപിച്ചു എന്നു പറയുന്ന ഏഴര പള്ളികളിൽ എന്തു നടന്നുവെന്ന ചോദ്യവും അവിടെ ഇരിക്കട്ടെ, അന്നു നമ്പൂതിരിമാർ തെക്കേ ഇന്ത്യയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നോ എന്ന ചോദ്യവും അവിടെ ഇരിക്കട്ടെ, അദ്ദേഹം ഇവിടെ വന്നെങ്കിൽ അന്നു പ്രായം 75 എന്നു പറയുന്നവർ ഏതെങ്കിലും ഒരു സൈഡിൽ ഇരിക്കട്ടെ, റോമിലുള്ള തിരുശേഷിപ്പ് ഏതു തോമ്മായുടേതാണെന്ന ചോദ്യവും അവിടെ ഇരിക്കട്ടെ, തോമ്മായുടെ സുവിശേഷം അംഗീകരിക്കാൻ നമുക്കു കഴിഞ്ഞോയെന്ന ചോദ്യവും അവിടെ ഇരിക്കട്ടെ, വീട്ടിലിരിക്കുന്ന അത്മായർക്ക് ഈ MA (RSc) കൊണ്ടെന്തു പ്രയോജനം എന്ന ചോദ്യം മാത്രം നിൽക്കട്ടെ. മതം (Religious Science? -RSc-) ഒരു ശാസ്ത്രമാണെന്നു ഞാൻ ആദ്യം കേൾക്കുകയാ; സീറോ മലബാർ സഭ ശാസ്ത്രീയമാണെന്നു തോന്നിയിട്ടുണ്ട്, അത്രേയുള്ളൂ. ശാസ്ത്രം മതത്തിന്റെ അങ്ങേ അറ്റത്തുണ്ടെന്നും ശാസ്ത്രത്തിന്റെ അങ്ങേ അറ്റത്തു മതമാണെന്നുമൊക്കെ പലരും പിറുപിറുക്കുന്നതു കേട്ടിട്ടുണ്ട് താനും. ഇതുപോലത്തെ കുറെ മണ്ടൻ ചോദ്യങ്ങളുമായി എന്നെങ്കിലും സാത്താൻ വരുമെന്നാദ്യം മനസ്സിലാക്കിയത് ചങ്ങനാശ്ശേരിക്കാരാണെന്നു തോന്നുന്നു. അവരിൽ ചിലരുടെ നീളം കൂടിയ ദൃഷ്ടിയുടെ ഫലമായിരിക്കണം ചങ്ങനാശ്ശേരിയിലെ മാർത്തോമ്മാ വിദ്യാനികേതൻ. അവിടെ മതശാസ്ത്രത്തിൽ ഡിപ്ലോമാ, ഡിഗ്രി, മാസ്റ്റേർസ് ഡിഗ്രി മുതലായവ അർഹരായവർക്ക് കൃത്യമായി കൊടുക്കുന്നു. കർത്താവിന്റെ കണക്കനുസരിച്ചാണെങ്കിൽ വചനം പ്രസംഗിക്കാനും, വെളിവുണ്ടാകാനും പരി. ആത്മാവിന്റെ അനുഗ്രഹം മാത്രം മതി, സർട്ടിഫിക്കറ്റ് വേണ്ട. സ്നാപക യോഹന്നാന്റെ കണക്കനുസരിച്ച് ജലത്താൽ സ്നാനപ്പെടുത്തുന്നവരുടെ കാലം കഴിഞ്ഞിരിക്കണം, പരി. ആത്മാവാൽ സ്നാനപ്പെടുത്തുന്നവർ വന്നിരിക്കുകയും വേണം; അതിനും വേണ്ട MA (RSc). പവ്വത്തിൽ പിതാവു പഠിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതിനെതിരെ ആരെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും ചോദിച്ചാൽ മറുപടി പറയാൻ വിശ്വാസികളെ തയ്യാറാക്കുക എന്നതാണോ ഇതിന്റെ ലക്ഷ്യമെന്നു ഞാൻ സംശയിക്കുന്നു. അവിശ്വാസികൾ കാട്ടുകല്ലോ പന്നിപ്പടക്കമോ വികട സരസ്വതിയേയോ ആണു പുറത്തെടുക്കുന്നതെങ്കിൽ (പശ്ചിമ ഘട്ടത്തിലേതുപോലെ) എന്തു ചെയ്യണമെന്നു കോഴ്സിലില്ല (സിപ്പു തുറക്കുന്നവരെ എങ്ങിനെ കൈകാര്യം ചെയ്യണമെന്നും അതിലില്ല). ഈ കോഴ്സിലും പതിവു പോലെ, സഭ പഠിപ്പിക്കുന്നതു ശരിയാണെന്നതിനു തെളിവ് സഭയുടെ പഠനങ്ങൾ മാത്രമായിരിക്കാനാണു സാദ്ധ്യത. അച്ചന്മാരെ കുറ്റം പറയരുതെന്ന് അച്ചന്മാർ തന്നെ നമ്മളോട് പറയാറില്ലെ? അതു പോലെ. നമ്മുടെ വേദപാഠശാലയുടെ പേര് മതപാഠശാലയെന്നാക്കാൻ എത്ര നാളായി വിശ്വാസികൾ പറയുന്നു.

വടവാതൂർ സെമ്മിനാരിയിൽ നിന്നു പുറത്തിറങ്ങുന്ന ചങ്ങനാശ്ശേരി പോരാളികൾ മാത്രം മതി ഈ സഭയെ ഇതുപോലെ തന്നെ ശരിയാക്കാൻ എന്നിരിക്കെ ഇങ്ങിനെയൊരു നികേതൻ ആവശ്യമില്ലായിരുന്നുവെന്നാണ് എന്റെ അഭിപ്രായം. ഇങ്ങിനെ ഓരൊരുത്തരുടേയും പേരിൽ നികേതനങ്ങൾ വന്നാൽ എന്താ സ്ഥിതി? പവ്വത്തിന്റെ കാലശേഷം ഒരു നികേതനുള്ള സ്ഥലം ഇടണമല്ലോ!  വേണ്ടിയിരുന്നത് ആയോധന കലകളിൽ പരിശീലനം നൽകുന്ന ഒരു മാർത്തോമ്മാ സ്കൂൾ ഒഫ് മാർഷ്യൽ ആർട്സ് ആയിരുന്നുവെങ്കിലും (ലത്തീൻ - സുറിയാനി വിശ്വാസികളുടെ ഇടയിൽ വളർന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന സൗഹൃദത്തിന്റെ ബലം പെട്ടെന്നു കൂടിയാൽ കരുതിയിരിക്കുന്നതു നല്ലതാ) ഏറ്റവും ഉപകാരം ചെയ്യുമായിരുന്നത് ചെകുത്താനെ പുറത്താക്കാൻ പഠിപ്പിക്കുന്ന സ്കൂൾ ഓഫ് എക്സോർസിസ്റ്റ്സ് ആയിരുന്നു. പിശാചുക്കളുടെ എണ്ണം കണ്ടമാനം കൂടിയിരിക്കുന്നു! കർത്താവ് പിശാചുക്കളെ പുറത്താക്കാനും പാപങ്ങൾ മോചിപ്പിക്കാനുമുള്ള അധികാരം ശിക്ഷ്യന്മാർക്കു കൊടുത്തെങ്കിലും, മിക്ക അച്ചന്മാരും കുമ്പസാരിപ്പിക്കാനുള്ള അധികാരം മാത്രമേ എടുക്കുന്നുള്ളൂ (പിശചുക്കളെ, വേണമെങ്കിൽ അത്മായൻ നേരിട്ടോട്ടെയെന്ന ഈ നിലപാട് ശരിയല്ല). അച്ചന്മാർക്ക് ചെകുത്താനുമായി ഒരു ധാരണ ഉണ്ടോയെന്നു ഞാനും സംശയിക്കുന്നു. വ്യാപകമായി നാമുപയോഗിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നതും, സർവ്വ ഡ്രാക്കുളാ സിനിമകളിലും മനുഷ്യന്റെ ഏറ്റവും മികച്ച പ്രതിരോധായുധമായി കാണിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്ന കുരിശു മാറ്റി മാനിക്കേയൻ കുരിശ് (ചെകുത്തന്റെ അടയാളം എന്നു വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെട്ടു കേട്ടിട്ടുണ്ട്) അവതരിപ്പിച്ചത് എന്റെ സംശയം കൂടാനും കാരണമായി എന്നു പറയാതെ വയ്യ. 

കർത്താവ് അൽഭുതങ്ങൾ ചെയ്തു എന്നു നാം പറയുന്നു. വി. പത്രോസ് (കൊർണേലിയൂസിന്റെ ഭവനത്തിൽ) കർത്താവിന്റെ അൽഭുതങ്ങളെപ്പറ്റി പറഞ്ഞപ്പോൾ അതു ചെകുത്താനെ പുറത്താക്കൽ മാത്രമായി. യേശുവിൽ നിന്നു പിശാചുക്കളെ പുറത്താക്കാനുള്ള അധികാരം നേരിട്ടു കിട്ടിയ പതിനൊന്നു ശിക്ഷ്യരേയും ഭയമായിരുന്നതു കൊണ്ടാവണം, പൗലോസ് സ്ഥാപിച്ച സഭയുടെ പിന്നാലെ എല്ലാരും പോയത്; അവിടെനിന്നാണല്ലോ, ക്രിസ്ത്യാനികൾ  ഒരു പ്രസ്ഥാനമായതും പിന്നീട്  മതമായതും, കൂദാശകൾ ഒന്നൊന്നായി പെറ്റു പെരുകിയതും. കർത്താവാകട്ടെ ശിക്ഷ്യന്മാരാകട്ടെ, എല്ലാവരും ഒറ്റക്കൊറ്റക്കാളെ വിളിച്ച് പിശാചിനെ ഇറക്കി വിട്ടു; നമ്മുടെ കരി*ക്കുകാരാവട്ടെ (കരി* =കരിസ്മാറ്റിക്) ആളുകളെ കൂട്ടത്തോടെ വരുത്തി പിശാചുക്കളെ നേരിടുന്നു. എന്റെ സംശയം, ശരിക്കും പിശാചു ബാധിച്ചിരിക്കുന്നത് ആർക്കാണെന്നാ? തമാശയല്ല ഞാൻ പറയുന്നത്; മറുതുണിപോലുമെടുക്കാതെ കോയമ്പത്തൂർ നഗരത്തിൽ കറങ്ങി നടന്ന അതിരമ്പുഴയിലെ ഒരു പ്രസിദ്ധ ധ്യാനപ്രസംഗകന്റെ തലക്കുള്ളിൽ പരി. ആത്മാവായിരുന്നെന്നു മെത്രാൻ പോലും പറയില്ല (ധ്യാന പ്രസംഗകനായിരുന്ന അദ്ദേഹം ആരോടും പറയാതെ എവിടൊക്കേയോ ഏതാനും ആഴ്ചകൾ അലഞ്ഞു നടന്നുവെന്നു പറയപ്പെടുന്നു); എഡ്വിനച്ചനെ ഒളിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത് പരി. ആത്മാവാണെന്നും ആരും പറയില്ല. തൊടുപുഴയിൽ പ്രൊ. ജോസഫിനേയും, പഴയ നിയമത്തിലെ ജോബിനേയും പരീക്ഷിച്ചത് മാലാഖമാരായിരുന്നില്ലല്ലൊ. മോനിക്കായുടെ കാര്യത്തിൽ മോനിക്കാക്കുറപ്പുണ്ട്, നടന്നതെന്താണെന്ന്. വിദേശങ്ങളിൽ ഒരു വർഷം ഇരുപതിലേറെ കരി*ധ്യാനങ്ങൾ (ഏകദിനമായും ഏകവാരമായും) നടക്കുന്ന പള്ളികൾ വരെ ഉണ്ടത്രെ. ധ്യാനങ്ങളുടെ അതിപ്രസരം ഉണ്ടായാൽ, വീട്ടമ്മമാർക്ക് ഭ്രാന്തും, ഭർത്താക്കന്മാർക്കു കിറുക്കും, മക്കൾക്ക് വട്ടും, കാർന്നോന്മാർക്ക് ബുദ്ധിഭ്രമവും പിടിച്ചേക്കാമെന്നു മരക്കോന്തന്മാർ വരെ പറയുന്നു. വളരെ ദയനീയമാണവസ്ഥ, ഓരോരുത്തർ വിവരിക്കുന്നതു കേട്ടാൽ! 

ഓരൊ കരി*ധ്യാനം കഴിയുമ്പോഴും പ്രദേശത്തെ മൊത്തം പിശാചുക്കളുടെ എണ്ണം കൂടുകയാണോ കുറയുകയാണോ? The experiences of an Exorcist ൽ സഭയുടെ ഔദ്യോഗികനായ Fr Gabriel Amorth പറയുന്നത്, "നുണയന്മാരുടെ രാജാവാണ് പിശാചെന്ന കാര്യം നമുക്കു മറക്കാതിരിക്കാം, അവൻ വെറുതെ ആരിലെങ്കിലും കുറ്റം ആരോപിക്കുകയും സംശയവും ശത്രുതയും ഉണ്ടാക്കുകയും ചെയ്യും..." എന്നാണ്. മിക്ക കരി*ത്തൊഴിലാളികളും മനുഷ്യരെ കുറ്റക്കാരാക്കി പരസ്പരം ശത്രുതയുണ്ടാക്കുകയാണെന്നു പറയാം. അനന്ത സ്നേഹമായ ദൈവത്തിന്റെ കോപത്തിൽ നിന്ന് ഓടിയകലാനാണവർ പറയുന്നത്. അനന്തസ്നേഹം കടിക്കുമോ? ശിക്ഷിക്കുന്ന ദൈവത്തിന്റെ സ്നേഹം, എങ്ങനെ അനന്തവും വ്യവസ്ഥാതീതവുമാകും? കരി*ത്തൊഴിലാളികൾക്ക് സീറോമലബാർ മാത്രം ദൈവത്തിന്റെ മക്കളും ബാക്കിയെല്ലാം പിശാചിന്റെ സന്തതികളുമാണല്ലൊ! കരി*പ്രേഷിതരെ എതിർക്കുന്നവരെ (പരോക്ഷമായി) അവർ ശപിക്കുന്നതും കാണാം. "ശാപങ്ങൾ തിന്മയെ സഹായത്തിനു വിളിക്കുന്ന രീതിയാണിത്' (The experiences of an Exorcist - Fr Gabriel Amorth). ഈ ആധികാരിക പുസ്തകം തുടർന്നു പറയുന്നു, "ദൈവത്തിൽ നിന്നു വേർപെടുമ്പോൾ മനുഷ്യൻ പാവപ്പെട്ടവനും അസന്തുഷ്ടനുമാകുന്നു; ജീവിതത്തിന്റെ അർഥം മനസ്സിലാക്കാൻ അവനു സാധിക്കുകയില്ല. അതിലുപരി കഷ്ടപ്പാടുകളുടെയും സഹനത്തിന്റെയും മരണത്തിന്റെയും അർത്ഥവും. ലോകം ഒരു വശീകരണം പോലെ വെച്ചു നീട്ടുന്ന സന്തോഷങ്ങൾക്കായി അവൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. ധനം, അധികാരം, ആരോഗ്യം, സ്നേഹം, സന്തോഷം, കീർത്തി...... പിശാച് ഇപ്രകാരം പറയുന്നതുപോലെ തോന്നും, "നീ എന്നെ ആരാധിച്ചാൽ ഇവയെല്ലാം നിന്റേതാകും"- ലൂക്കാ 4:6-7. ഓരോ കരി*ധ്യാനങ്ങളിലേക്കും ഇടിച്ചു കയറുന്ന മനുഷ്യർ മുകളിൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഏതെങ്കിലുമൊന്നിനു വേണ്ടിയാണ് ഓടിയടുക്കുന്നതെന്ന സത്യം നടുക്കത്തോടെ മാത്രമേ എനിക്കു കാണാൻ കഴിയുന്നുള്ളൂ. അതുകൊണ്ടാണ് ഞാൻ പറഞ്ഞത് സഭയിൽ, ദൈവത്തിൽ നിന്നകലുന്നവരുടെ എണ്ണം വർദ്ധിക്കുകയാണെന്ന്. ഈ പുസ്തകത്തിൽ തന്നെ പറയുന്നു, "ജനക്കൂട്ടത്തെ ഇളക്കാനായി ചില പാട്ടുകാർ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഉന്മത്തമായ സംഗീതം പിശാചിന്റെ ആയുധമാണെന്നു പറയാൻ ഞാൻ മടിക്കുന്നില്ല." 

ഇതേ പുസ്തകം, യഥാർത്ഥ വരങ്ങളും ദാനങ്ങളും വിവേചിച്ചറിയാൻ നാലു മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശങ്ങൾ തരുന്നു: 1) വ്യക്തികളോ സമൂഹങ്ങളോ കലർപ്പ്പില്ലാത്ത സുവിശേഷം ജീവിക്കുന്നവരാകണം (ഫാ.എഡ്വിൻ അടക്കം, വചനപ്രഘോഷകരായ നിരവധി പേർ ഗുരുതരമായ ആരോപണങ്ങൾക്കു വിധേയരായിട്ടുണ്ട്, (ഇപ്പോൾ തിളങ്ങിനിൽക്കുന്ന മിക്കവരും ആരോപണ വിധേയരാണ്). 2) വ്യക്തികളും സമൂഹവും ഇത്തരം ദാനങ്ങൾ സ്വീകരിക്കുന്നതു തികച്ചും സൗജന്യമായിട്ടായിരിക്കണം. സമ്പന്നരാകാനുള്ള കുറുക്കുവഴികളായി സംഭാവനകൾ പോലും സ്വീകരിക്കരുത് (പണം വാങ്ങാതെയോ പിരിവെടുക്കാതെയോ സുവിശേഷം പ്രസംഗിക്കുന്ന ഒരൊറ്റ കരി*പ്പണിക്കാരനെയെങ്കിലും ആർക്കെങ്കിലും കാണിച്ചുതരാമോ?). 3) ഇത്തരം ഭക്താഭ്യാസങ്ങളിൽ കൃപ സ്വീകരിക്കുന്നതിനായി ഉപയോഗിക്കുന്ന വഴികൾ സഭ ഔദ്യൊഗികമായി അംഗീകരിച്ചതാവണം (ഇപ്പോഴത്തെ കരിസ്മാറ്റിക് ധ്യാനരീതികൾ നമ്മുടെ സഭ അംഗീകരിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ സദയം അറിയിക്കുക). 4) ഫലങ്ങൾ നന്മ ഉളവാക്കുന്നതായിരിക്കണം; ഫലത്തിൽനിന്നു വൃക്ഷത്തെ അറിയുക - മത്തായി 12: 32 (സമൂഹത്തിൽ ഇത്രയും ധ്യാനങ്ങൾ നടന്നു, സഭാമക്കൾ ധാർമ്മികമായി വളർന്നോ തളർന്നോ? ഫലമറിയാൻ, കേരളത്തിലെ ക്രിസ്ത്യൻ കുറ്റവാളികളുടെ ശതമാനം മാത്രം കണ്ടാൽ മതി; അല്ലെങ്കിൽ കരി*ധ്യാനങ്ങൾക്ക് മുമ്പും പിമ്പുമുള്ള കേരള കത്തോലിക്കരിലെ വിശ്വാസജീവിതം പരിശോധിച്ചാലും മതി; ഒന്നുമല്ലെങ്കിൽ, ഒരു ക്രിസ്ത്യാനിക്കിപ്പോൾ സമൂഹത്തിലുള്ള വില സുറിനോമീറ്റർ* (മറ്റുള്ളവർ പറയുന്ന ആക്ഷേപത്തിന്റ് വോൾട്ടേജ് അളക്കുന്ന മീറ്റർ) ഉപയോഗിച്ച് അളന്നു നോക്കിയാലും മതി. ഈ പുസ്തകം വായിക്കേണ്ടവർ, Sophia Books, Malaparamba, Kozhikode, 673009 എന്ന വിലാസത്തിൽ ബന്ധപ്പെടുക. 160 രൂപയാണ് ഈ പുസ്തകത്തിന്റെ വില. കോട്ടക്കൽകാരൻ മൈക്കിൾ, ഒന്നര വർഷം മുമ്പു വായിക്കാൻ തന്ന ഒരു പുസ്ഥകമാണിത്. റോമാ സഭയുടെ ഔദ്യോഗിക ഭൂതോശ്ചാടകനായിരുന്ന ഒരു വൈദികൻ എഴുതിയതാണിത്.

കരി*ക്കുടുംബങ്ങളുടെ (വിദേശങ്ങളിലെ) ഒരു വശം ഇങ്ങിനെ: ആകാവുന്ന മകനും ഭാര്യയും ജോലിസ്ഥലത്തു നിന്നു മാറിയാൽ പള്ളിക്കകത്ത് (ചില പുണ്യസ്ഥലങ്ങളിൽ രാത്രി ഒൻപതു മണിക്കു വീട്ടമ്മമാരുടെ ടെലിഫോൺ കൊന്തയുണ്ട്, ചിലടത്തിതു വാട്സാപ്പിലാണ് ); ഒപ്പമുള്ള അപ്പനും അമ്മയും മുഖത്തോടു മുഖം നോക്കി തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നു നേരം വെളുപ്പിക്കുകയും കറുപ്പിക്കുകയും ചെയ്യും. പ്രിയപ്പെട്ട റ്റാബ്ലറ്റ് മക്കൾ അവരുടെ മാതാപിതാക്കന്മാരെ വല്ലപ്പോഴും കാണുന്നു, അത്യാവശ്യ കാര്യങ്ങൾ മാത്രം സംസാരിക്കുന്നു, പരസ്പര ധാരണ എന്നതു കുടുംബത്തിൽ നിന്നും അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു. ഇവിടെ വീടിനു കുഴപ്പമൊന്നും വരാതെ എല്ലാവരും നോക്കുന്നു; വീട്ടിനുള്ളിലുള്ള കുടുംബം തകരുന്നതാരും കാണുന്നുമില്ല! അമ്മമാർ ജോലികഴിഞ്ഞു വന്നു വീട്ടുജോലിയും ചെയ്തു വിശ്രമിക്കുകയും അപ്പന്മാർ പള്ളി സംബന്ധമായ കാര്യങ്ങളിൽ മിച്ച സമയം ചിലവാക്കുകയും ചെയ്യുന്ന വീടിന്റെ കാര്യം ഓർത്തു നോക്കിക്കേ! ഇംഗ്ലണ്ടിലെ വട്ടായി പ്രശ്നം, പരി. ആത്മാവിന്റെ ആളുകളെ വല്ലാതെ നോവിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് കാണാൻ, ചിലർ സോഷ്യൽ മീഡിയാകളിലൂടെ നടത്തുന്ന ന്യായീകരണങ്ങൾ കേട്ടാൽ മതി (താമസിയാതെ പരി. ആത്മാവും ഫെയിസ് ബുക്കിൽ അക്കൗണ്ട് തുടങ്ങിയേക്കാം!). ഇപ്പോൾ അവർ പറയുന്നു, വട്ടായി ഒരു സാധാരണ അച്ചൻ മാത്രമെന്ന് (ഇതു തന്നെയല്ലെ ഞങ്ങൾ എക്കാലവും പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നത്?). ആളുകൾ എതിർക്കുന്നത് വട്ടായി അച്ചനേയോ സോജി അച്ചനേയോ അല്ല, സമൂഹത്തെ അടിമുടി നശിപ്പിക്കുന്ന കരി*പ്രസ്ഥാനങ്ങളെ മൊത്തമാണ്. കുട്ടികളെന്തോർക്കുമെന്നു കരുതി, ഭാര്യയെ പിണക്കേണ്ടെന്നു കരുതി, സമൂഹത്തിൽ വിമതനാകേണ്ടെന്നു കരുതിയൊക്കെ ധ്യാനത്തിൽ വന്നു കൈപൊക്കി കാശും തന്നു പോകുന്ന നിരവധി പുരുഷന്മാരും, കെട്ടിയോന്മാരുടെ ശല്യം സഹിക്കാഞ്ഞ്‌ ധ്യാനത്തിൽ പങ്കെടുക്കുന്ന ഭാര്യമാരും, മാതാപിതാക്കൾ വഴക്കു പറഞ്ഞു വിടുന്ന കുട്ടികളും ഒക്കെയുണ്ടിതിൽ. അവസരം കിട്ടിയാൽ എല്ലാവരും തിരുവായ് തുറക്കുമെന്നിനിയെങ്കിലും മനസ്സിലാക്കുക (ഇംഗ്ഗ്ലണ്ടിൽ ഇത്രയും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല അല്ലേ?). ഇപ്പോൾ അച്ചന്മാരെ കുറ്റം പറഞ്ഞാൽ തറവാട് അറ്റുപോകും എന്ന വാദഗതി നിർത്തി, പരി. ആത്മാവിനെ കുറ്റം പറഞ്ഞാൽ മൊത്തം തീർന്നു എന്ന നിലയിലായി. (അതായത്, ഇവർ പറയുന്നിടത്തേ പരി. ആത്മാവിനു വരാൻ പാടുള്ളൂ, ഇവർ പറയുന്നതേ പരി.ആത്മാവു ചെയ്യാൻ സാദ്ധ്യതയുള്ളൂ, ഇവരെ വിമർശിക്കുകയെന്നാൽ പരി. ആത്മാവിനെ വിമർശിക്കുന്നതിനു തുല്യം; പരി. ആത്മാവു വരണമെങ്കിൽ ഇതു പോലെ കൂട്ടം കൂടി ബഹളം വെയ്ക്കണം!). നന്നായിരിക്കുന്നു കുട്ടികളെ, സാക്ഷാൽ യേശുമിശിഹായെ തെറി പറഞ്ഞവരോടു പോലും കർത്താവ് ഇങ്ങിനെ പറഞ്ഞിട്ടില്ല. 

നോട്ടിങ്ങ്ഹാം ന്യായീകരണം പോകുന്നതു കണ്ടോളൂ, സംഭവം നടന്നത് വേദിക്കു പുറത്ത് (അതായത് നൂറടികൂടി അകത്തേക്കു വന്നിരുന്നെങ്കിൽ സുരക്ഷിതരായേനെ), ഇവർ പ്രാർത്ഥിക്കാമെന്നേ പറയുന്നുള്ളൂ അൽഭുതം പ്രവൃത്തിക്കുന്നത് പരി. ആത്മാവാണ് (അപ്പോൾ പിന്നെ, അഭിഷേകാഗ്നി, രോഗശാന്തി, മലപ്പുറം കത്തി, തോക്ക്, കുന്തം, വാൾ, ചുറ്റിക എന്നൊക്കെ എന്തിനാ പറയുന്നത്?). പ്രിയ സ്നേഹിതരെ, സഭക്കു പുറത്തുള്ളവരല്ല, അകത്തുള്ളവരാ നിങ്ങളെ കൂടുതൽ വെറുക്കുന്നത്. ലത്തീനിലേക്കു മാറാൻ സമ്മതിച്ചാൽ സൗകര്യപ്പെടുന്നവർ മുഴുവൻ പോകും. സീറോ മലബാർ ഒഴിച്ചു ബാക്കി എല്ലാ റീത്തുകളും, മതങ്ങളും, സംസ്കാരങ്ങളും ദൈവത്തിനബദ്ധം പറ്റി നശിക്കാൻ വേണ്ടി സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടതാണെന്നുള്ള വില കുറഞ്ഞ വാദഗതി ഒന്നു നിർത്തിയാൽ കരി*വാദികളെ സുബുദ്ധിയുള്ളവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ മറ്റുള്ളവർ പരിഗണിച്ചെന്നിരിക്കും. കുറഞ്ഞോരു കാലം കൊണ്ട് ഏറ്റവും അബദ്ധവിശ്വാസികൾ എന്ന പദവി ഐ എസ് ഭീകരരുടെ കൈയ്യിൽ നിന്നും സീറോ മലബാർ സ്വന്തമാക്കും. ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വൈബ്രന്റ് കമ്മ്യുണിറ്റി എന്നാണ് സഭയുടെ വെബ് സൈറ്റിൽ തന്നെ സ്വയം പറയുന്നത്. സത്യമാ....വൈബ്രേറ്റ് ചെയ്യാത്തവർ ഇതിനുള്ളിൽ കുറവാ. രണ്ടച്ചന്മാരെ ഡെറാഡൂൺ ഫോറസ്റ്റ് ഓഫീസർ മിനിയാന്നു പിടിച്ചു - 12 കിലോ കാട്ടിറച്ചിയുമായി. ഇറച്ചിയോ മീനോ ഇല്ലാതെ ഒരു നേരം പോലും പോവില്ല പലർക്കും. ഐ എസ് പോരാളികൾ മനുഷ്യരെ കൊല്ലുകയേ ഉള്ളൂ, ഞെക്കി പിഴിയില്ല. ഒരൊറ്റ വർഷം കേരളത്തിലെ 800 ഓളം സീറോമലബാർ പള്ളികളിലെല്ലാം കൂടി നടക്കുന്ന പിരിവ്, ആയിരം കോടിക്കു മുകളിൽ വന്നേക്കാം. ആർക്കെങ്കിലും പേടി തോന്നുന്നുണ്ടോ? സഭാസ്ഥാപനങ്ങളിൽ കൂടി കിട്ടുന്ന ക്യാപ്പിറ്റേഷൻ വേറെ, ഷോപ്പിങ്ങ് കോമ്പ്ലക്സുകൾ തരുന്നതു വേറെ, വിദേശങ്ങളിൽ നിന്നൊഴുകുന്നതു വേറെ, സംഭാവനകൾ വേറെ! കുമരകത്തു വരുന്ന ദേശാടന പക്ഷികളേയും, കേരളത്തിൽ ജോലി തേടി വന്നിട്ടുള്ള വടക്കേ ഇന്ത്യാക്കാരെയും ഇവർ ഉപദ്രവിക്കാൻ സാധ്യതയില്ല; പക്ഷികൾക്കു പരി. ആത്മാവിനെ പേടിയില്ല, വടക്കേ ഇന്ത്യാക്കാർക്കച്ചന്മാരെയും പേടിയില്ല. അലക്കാനിട്ടിരിക്കുന്ന ളോഹ കണ്ടാൽ ഹൃദയം മിടിക്കുന്ന മലയാളി മണ്ടന്മാരുള്ളിടത്തോളം കാലം കരി* കട്ടയായവിടെത്തന്നെ കാണും.

പതുപതിനാറു വർഷം വേദപാഠം പഠിച്ച കുട്ടികൾ പുല്ലുപോലെ ഒരു മന:പ്രയാസവും കൂടാതെ സഭ വിട്ടുപോകുന്നതിനേപ്പറ്റിയാ ഇയ്യിടെ ഇടുക്കി മെത്രാൻ പറഞ്ഞത്. ഇവർക്കെന്തു പറ്റി? ഒന്ന് + ഒന്ന് = മൂന്നെന്നു പറഞ്ഞാൽ ആരെങ്കിലും വിശ്വസിക്കുമോ? സീറോ മലബാർ സഭ പഠിപ്പിക്കുന്ന കണക്കുകളും തിയറികളും ആരുടെയും പ്രായോജിക ജീവിതത്തിൽ ചേരുന്നില്ല; അതാണു പ്രശ്നം. പ്രാർത്ഥിക്കുമ്പോൾ ഇശ്ചിക്കുന്നതു പോലെ നടന്നാൽ അൽഭുതം, വെച്ചോ കാശ്; മറിച്ചാണ് സംഭവിക്കുന്നതെങ്കിൽ അതു ദൈവത്തിന്റെ പദ്ധതി - അതു കാണിച്ചു തന്നതിനു വെച്ചോ കാശ്. നിർത്തി പോയിക്കൂടെ ബഹുമാന്യ സ്നേഹിതരെ, സമുദായത്തെ നാണം കെടുത്താതെ? പണ്ടൊക്കെ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ഏതു പൊത്തിൽ ചെന്നാലും അവിടൊരു മലയാളിയെന്നൊരു സങ്കൽപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇന്നതു മാറി, എവിടെ പത്തു മലയാളിയുണ്ടോ അവിടെ ഒരു സീറോ - മലബാർ അച്ചൻ, ഒരു കരി*ധ്യാനം എന്ന നിലയിലായി കാര്യങ്ങൾ.