നിധി

ഇതങ്ങനെയൊരു കാലമാണ് . എല്ലാത്തിനെയും ഒരിക്കൽ കൂടിയൊന്ന് കണ്ടെത്താനും കണ്ണു നനയാനുമുള്ള കൃപയുടെ കാലം . വെറുതെ , നെഞ്ചിലെ തണുപ്പിൽ പൂച്ചക്കുഞ്ഞിനെപ്പോലെ പമ്മിക്കിടക്കുന്ന ആ ക്രൂശിത രൂപത്തെ കൈകളിലെടുത്ത് ഒന്നുറ്റു നോക്കുക . പിന്നെ സ്വന്തം പ്രാണനോടു ചോദിക്കുക : ആരാണ് ഈ കുരിശടയാളത്തിലിങ്ങനെ ? എന്തിനാണിയാൾ ഇപ്രകാരം ? അയാളുടെ പീഡാസഹനവും മരണവും എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഗുണപരമായ എന്തു വ്യത്യാസമാണ് സമ്മാനിക്കാൻ പോകുന്നത് ? അപ്പോൾ , മോശ കണ്ട മുൾപ്പടർപ്പു പോലെ ഒരു കഴുമരം പ്രകാശിക്കുന്നു . നിയന്ത്രിക്കാനാകാത്ത ഒരു സങ്കടപ്രവാഹത്തിൽ എനിക്ക് ജ്ഞാനസ്നാനമുണ്ടാകുന്നു . അതെ , അതങ്ങനെയാണ് . എന്തിനും രണ്ടുതരം അർത്ഥമുണ്ട്‌ . ഒരു given meaning - ഉം ഒരു acquired meaning - ഉം . ആദ്യത്തേത് നമുക്ക് നൽകപ്പെടുന്നതാണ് . രണ്ടാമത്തേതോ നമ്മൾ കണ്ടെത്തുന്നതും . ആ രണ്ടാം പാതിയാണ് ജീവിതത്തിന്റെ ശ്രേഷ്ഠതയും ഗുണപരതയും നിർണ്ണയിക്കാൻ പോകുന്നത് .

ക്രിസ്തു പറഞ്ഞ ഒരു രൂപകത്തിന്റെ തന്നെ വ്യാഖ്യാനമാണിത് . വയലിൽ കിളയ്ക്കുവാൻ പോയ ഒരാൾ കണ്ടെത്തിയ നിധിയെന്നാണ് വേദപുസ്തകം അതിനെ അടയാളപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത് . ഇത്രയും കാലം അയാൾ അന്തിക്കൂലിക്കുവേണ്ടി ഓരോന്നിന്റെയും മേൽത്തട്ടിലൂടെ മാത്രം സഞ്ചരിക്കുകയായിരുന്നു . അഷ്ടിക്കുള്ള വകയൊക്കുന്നതുകൊണ്ട് അതിന്മേൽ കാര്യമായ സന്ദേഹങ്ങളൊന്നുമില്ലായിരുന്നു . എന്നാൽ , പെട്ടെന്നൊരു ദിവസം അയാൾക്ക്‌ തോന്നുകയാണ് ജീവിതം കുറേക്കൂടി അഗാധമായ അനുഭവങ്ങളെ തേടുന്നുണ്ടെന്ന് . അങ്ങനെയാണ് അയാൾ ചില ഖനനങ്ങൾ ആരംഭിച്ചത് . ഓരോ തൂമ്പാപ്പാട് താഴോട്ടു കുഴിക്കുവാൻ ധൈര്യപ്പെട്ടെന്നു സാരം . അപ്പോഴാണ് അയാൾക്ക്‌ മനസ്സിലായത് ,‌ തരിശും വിരസവുമെന്നു കരുതുന്ന വാഴ്വിന്റെ എല്ലാ വയലുകൾക്കും താഴെ , അഗാധതയിൽ , ചില നിലനിൽപ്പുകളുടെ നിധി കാത്തുകിടപ്പുണ്ടെന്ന് . ഇനിയൊരിക്കലും ജീവിതം അയാൾക്ക്‌ പഴയതാകില്ല .

നിനച്ചിരിക്കാതെ കണ്ണുനിറഞ്ഞൊഴുകുന്നുവെന്നുള്ളതാണ് ഈ കണ്ടെത്തലിന്റെ പ്രത്യേകത . ഭൂമി സ്നേഹം നിറഞ്ഞൊരിടമായി അനുഭവപ്പെടുകയും അഗാധസ്നേഹത്തിന്റെ ചില മിന്നലാട്ടങ്ങൾ മറനീക്കി നമ്മിലേക്ക്‌ എത്തുന്നതും കാണുമ്പോൾ കരയാനല്ലാതെ മറ്റെന്തിനാണ് കഴിയുക .

തന്റെ സ്നേഹിതരെ അത്തരം ചില കണ്ടെത്തലുകളിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോയി അവരുടെ ജീവിതത്തിന് അഴകും ആഴവും നൽകി ക്രിസ്തു സഹായിച്ചിട്ടുണ്ട് . താനാരാണെന്നാണ് നമ്മുടെ കാലം പറയുന്നത് എന്ന കൊച്ചുവർത്തമാനത്തിലാണ് അത് ആരംഭിക്കുന്നത് . ഓരോരുത്തർക്കും തങ്ങളുടെ കേട്ടറിവുകൾ പങ്കുവെക്കാനുള്ള നേരം ഉണ്ടായിരുന്നു . ചിലർ അവനെ യോഹന്നാനെന്നും വേറെ ചിലർ ഏലിയായെന്നും , ജെറെമിയായെന്നു മറ്റുചിലരും , പ്രവാചകൻമാരിൽ ഒരാളെന്ന് പൊതുവായ ഉത്തരവും . എല്ലാത്തിലും സത്യത്തിന്റെ ചില അംശങ്ങൾ ഇല്ലാതില്ല . യോഹന്നാൻ അഗാധമായ സത്യത്തിന്റെയും , ഏലിയ നീതി ബോധത്തിന്റെയും , ജെറെമിയ കളഞ്ഞുപോയ സൗഭാഗ്യങ്ങളെ വീണ്ടെടുക്കുന്നവനായും കരുതാവുന്നതാണ് . പിന്നെ , ഉയിരിൽ ദൈവശബ്ദം മുഴങ്ങുന്ന ആർക്കും ചേരുന്നതാണ് ആ പ്രവാചകനെന്ന വിശേഷണം . എന്നാലിതൊക്കെ കൂട്ടിച്ചേർത്താലും ആ ചെറുപ്പക്കാരനാകില്ല .അബ്രാഹത്തിനു മുമ്പേ ഞാനുണ്ടായിരുന്നുവെന്ന് പറഞ്ഞ് തന്റെ കാലത്തെ പരിഭ്രമിപ്പിച്ച ഒരാൾ . രൂപാന്തരീകരണ മലയിൽ മോശയ്ക്കും ഏലിയായ്ക്കും ക്രിസ്തുവിനും ഓരോ കൂടാരങ്ങൾ പണിയാമെന്ന് പത്രോസ് വിളിച്ചുപറഞ്ഞപ്പോൾ വിശ്വപ്രകൃതി ഒരു മേഘം കൊണ്ടാണ് അവരുടെ സങ്കൽപ്പങ്ങളെ മായിച്ചു കളഞ്ഞത് . കമുകിനും തെങ്ങിനും ഒരേ തളപ്പ് പാടില്ലായെന്ന് ഇതിനു ഗ്രാമീണഭാഷ്യം.

തികച്ചും വൈയക്തികമായ ഉത്തരം അർഹിക്കുന്നൊരു ചോദ്യത്തിന്റെ മുന രാകി അഗാധബന്ധത്തിന്റെ വേരുകൾ പിണഞ്ഞുകിടക്കുന്ന കണ്ടെത്തലുകളിലേക്ക് ക്രിസ്തു അവരെ ക്ഷണിച്ചു . ആട്ടെ , നിങ്ങൾക്ക് ഞാനാരാണ് ? വലിയൊരു കയത്തിലേക്കെത്തിനോക്കുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങൾക്കെന്നപോലെ ഒരു വിറയൽ അടിമുടി അവർ അനുഭവിച്ചിട്ടുണ്ടാകണം . പത്രോസ് ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു :

" നീയോ , നീ ജീവനുള്ള ദൈവത്തിന്റെ പുത്രനായ മിശിഹാ തന്നെ " .

ആഴം ആഴത്തെ തൊടാനായുന്ന ആ ഭാഷണത്തിന്റെ രംഗവേദി കൂടി അറിഞ്ഞിരുന്നാൽ നല്ലത് - കേസറിയാ ഫിലിപ്പി . നാലു പുരാതന മതങ്ങളുടെ ഭൂമികയാണായിടം . ബാബിലോണിയൻ ദൈവ സങ്കൽപ്പമായ ബാലിനു വേണ്ടിയുള്ള കുറെയധികം ക്ഷേത്രങ്ങൾ . ഗ്രീക്ക് മിത്തോളജിയിലെ പാൻദേവനു പിറവി കിട്ടിയെന്നു പറയുന്ന മലമുകളിലെ ആ കുടീരം . യഹൂദരുടെ പുണ്യതീർത്ഥമായ ജോർദ്ദാന്റെ ഉറവയാരംഭിക്കുന്നതും അതേ താഴ്വരയിൽ നിന്ന് . ഒടുവിലായി അതിനെയെല്ലാം വെല്ലുന്ന വിധത്തിൽ റോമൻ ഭരണാധികാരിയായിരുന്ന സീസറിനെ ആരാധിക്കാൻ വേണ്ടിയുള്ള ക്ഷേത്രസമുച്ചയങ്ങൾ . പകിട്ടും പ്രൗഡിയുമുള്ള അതിന്റെ നടുമുറ്റങ്ങളിൽ എവിടെയോ വച്ചാണ് അലഞ്ഞു നടക്കുന്ന ഒരു നാടോടി തച്ചനെ നോക്കി , അവൻ മിശിഹായാണെന്ന് പത്രോസ് പറയുന്നത് .

ക്രിസ്തുവിനറിയാം , മാനുഷികമായ വിചാരങ്ങൾ കൊണ്ടും പരിഗണന കൊണ്ടും ഒരാൾക്കും ഇത്തരം ചില പ്രകാശങ്ങളിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാനാകില്ലെന്ന് . അതുകൊണ്ടാണ് മാംസരക്തങ്ങളല്ല എന്റെ സ്വർഗ്ഗസ്ഥനായ പിതാവിന്റെ ആത്മാവാണ് ഇത് നിന്നെക്കൊണ്ടു പറയിച്ചതെന്ന് ക്രിസ്തു ആ കണ്ടെത്തലിനെ സംഗ്രഹിച്ചത് . അതങ്ങനെ തന്നെയാണ് . മാനുഷികമായ മുഴക്കോൽ കൊണ്ട് ഈ പ്രപഞ്ചത്തിലിന്നോളം ഒരു ഗുരുവിനെയും ആർക്കും അളക്കാനായിട്ടില്ല . കുട്ടിക്കാലത്തെങ്ങോ കേട്ടു മറന്ന അംഗുലപ്പുഴുവിനെപ്പോലെ , അവർക്കു മീതെ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടുമിഴഞ്ഞ് വളരെ വേഗത്തിൽ നാമവരുടെ ജീവിതത്തെ ചുരുക്കിയെഴുതും , ഏതാണ്ടിങ്ങനെ : അവൻ ആ തച്ചന്റെ മകനല്ലേ .. അവന്റെ സഹോദരിമാർ നമ്മോടൊപ്പം നാട്ടുകിണറ്റിൽ നിന്ന് വെള്ളം കോരാൻ വരുന്ന ആ ദാരിദ്ര്യം പിടിച്ച സ്ത്രീകളല്ലേ ? അവൻ എന്തു പഠിച്ചിട്ടുണ്ട് ?

ഇല്ല , നമ്മുടെയീ അങ്കം കൊണ്ട് ഒരു കണ്ടെത്തലും സാധ്യമല്ല . ഒരു കൂട്ടുകാരിയുടെ ആഴം പോലും കണ്ടെത്താനാകില്ല . അതിന് ആ പരമചൈതന്യത്തിന്റെ മഹാകാരുണ്യം തന്നെ സഹായിക്കണം . ആ ചൈതന്യം ആവസിക്കുവോളം ആരും ആരുടേയും ജെറുസലേം വിട്ടുപോകരുത് . അതിനുശേഷം നിങ്ങൾ എല്ലാം നൽകും . അവനെ പ്രതിയും അതിനെ പ്രതിയും ബാക്കിയുള്ളതൊക്കെ ഞാൻ കുപ്പയായി എണ്ണിയെന്ന് നാൾവഴി പുസ്തകത്തിൽ കുറിച്ചിടുകയും ചെയ്യും .

( ശ്രീ . ബോബി ജോസ് കട്ടിക്കാടിന്റെ 'മൂന്നാംപക്കം' എന്ന പുസ്തകത്തിൽ നിന്ന് )