അല്മായശബ്ദം

വഴി തെറ്റിപോകുന്ന ഭാരത കത്തോലിക്കസഭ

By Joseph Mattapally

ഭാരത കത്തോലിക്കാ സഭക്ക് എന്ത് സംഭവിച്ചു? അടുത്ത കാലത്തിവിടെ നടന്ന ജനശ്രദ്ധ ആകര്ഷിച്ച നിരവധി സംഭവങ്ങള്‍ മുന്നില്‍ ഭൂതത്തെപ്പോലെ കണ്ണു തുറിച്ചു നോക്കുന്നു. ബാംഗ്ലൂരിലും ആന്ധ്രയിലും നടന്ന രണ്ടു വൈദികരുടെ കൊലപാതകങ്ങള്‍, തൊടുപുഴയില്‍ സലോമിയുടെ ആത്മഹത്യയിലൂടെ തുടരുന്ന ഇനിയാരും അറിയാനില്ലാത്ത കൈവെട്ടു കേസ്, ഇടുക്കിയിലെ രാഷ്ട്രിയവും തുടര്ന്നു്ണ്ടായ കോലാഹലങ്ങളും, ആലപ്പുഴയിലെ ശ്രേയയെന്ന സാധു പെണ്കുട്ടിയുടെ മരണം, താമരശ്ശേരിയില്‍ വൈദികരുടെ നേതൃത്വത്തില്‍ ഫോറസ്റ്റ് ഓഫിസ് അഗ്നിക്കിരയാക്കിയ സംഭവം, തലോറില്‍ ഒരു പള്ളിയുടെ പേരില്‍ നടക്കുന്ന കോലാഹലങ്ങള്‍, ഞാറക്കല്‍ കന്യാസ്ത്രികളുടെ സ്കൂള്‍ പിടിച്ചെടുക്കല്‍, കാഞ്ഞിരപ്പള്ളിയിലെ മോനിക്കാ കേസ് ......... അങ്ങിനെ പലതും. ഇതിന് മുമ്പ്, സഭ ഇതുപോലെ ആകെ കുലുങ്ങിയ അവസരങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടോ എന്ന് ഞാന്‍ സംശയിക്കുന്നു. മാധ്യമങ്ങള്‍ കിട്ടിയ അവസരം ഉപയോഗിച്ച് സര്‍വ്വ വേദികളിലും സഭാ പിതാക്കന്മാരുടെ നേരെ ചെളി വാരി എറിയുന്നു. ഒരു മെത്രാനെ നികൃഷ്ടജീവി എന്ന് ഒരു MLA വിളിച്ചപ്പോള്‍ അതിനെതിരെ പ്രതിക്ഷേധിക്കാന്‍ യുവദീപ്തിക്കാര്‍ പോലും മുന്നോട്ട് വന്നില്ലായെന്ന് അറിയുക. എത്രമാത്രം മരവിപ്പിലാണ് വിശ്വാസികള്‍ എന്ന് കാണിക്കാന്‍ വേറെ ഒരു തെളിവും വേണ്ട. നിരവധി വൈദികരുടെയും ദൈവശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരുടെയും ലേഖനങ്ങളാണ് സഭയെ മുച്ചൂടും വിമര്‍ശിച്ചുകൊണ്ട് ലോകമെമ്പാടുമുള്ള കത്തോലിക്കാ വായനക്കാരില്‍ അനുദിനം എത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. 

ഇവിടെ മാര്ത്തോ്മ്മായുടെ പാരമ്പര്യം അടിച്ചേല്പ്പിക്കുമ്പോള്‍ ലോകം ചര്‍ച്ച ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നത് വൈദികരുടെ ബാലപീഡന കഥകളായിരുന്നു. നിരവധി നവീകരണ പ്രസ്ഥാനങ്ങള്‍ അത്മായരുടെതായി സഭയില്‍ ഉണ്ടാകാന്‍ ഇത് കാരണമായി. പക്ഷെ, സഭയുടെ ഉരുക്ക് മുഷ്ടിയുടെ മുമ്പില്‍ പ്രായേണ നിസ്സഹായരായി നില്ക്കാനേ അവക്കൊക്കെ കഴിഞ്ഞുള്ളൂവെന്നു തന്നെ പറയാം. സഭയുടെ വാതായനങ്ങള്‍ അനേകം നൂറ്റാണ്ടുകള്ക്ക് ശേഷം മലര്ക്കെ തുറക്കപ്പെട്ടത്‌ ഫ്രാന്സിസ് മാര്പ്പാപ്പയുടെ വരവോടെയാണ്. എന്താണ് സഭ, അഭിഷിക്തര്‍ എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടത് എന്നൊക്കെ അദ്ദേഹം മുഖത്തു നോക്കി പറഞ്ഞു. പക്ഷെ, ആ ശരികള്‍ ഇവിടെ വിശ്വാസികളുടെ ഇടയിലെത്തിക്കാന്‍ ഭാരതസഭ യാതൊരു ശ്രമവും നടത്തിയില്ല. കുടുംബ സര്‍വ്വേ നടക്കാത്ത രാജ്യങ്ങളില്‍ ഭാരതം മുമ്പില്‍ നില്ക്കു ന്നു. കേരളത്തില്‍ നിന്നുള്ള ഒരു സിറോ മലബാര്‍ മെത്രാന്‍ മറകൂടാതെ പറഞ്ഞത് ‘മാര്പ്പാപ്പയെ ഗൌനിക്കുന്നില്ല’ എന്നാണ്. പറഞ്ഞത് സോള്‍ ആന്ഡ്ല‌ വിഷന്‍ എന്ന പ്രസിദ്ധീകരണത്തിന്റെ ചീഫ്‌ എഡിറ്ററോട്. വിശ്വാസികളില്‍ പ്രത്യാശ വളര്ത്താന്‍ ഫ്രാന്സിമസ് മാര്പ്പാപ്പാക്ക് കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് എന്നത് നിസ്സാരമായ ഒരു കാര്യമല്ല; അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പം പ്രവര്ത്തിച്ചിട്ടുള്ള ചില വൈദികരും, പ്രമുഖരായ അത്മായരും ചേര്ന്ന് ഒരു അന്തര്ദ്ദേ ശീയ അത്മായാ സംഘടനക്ക് രൂപം കൊടുക്കുകയും മാര്പ്പാ പ്പയുടെ നവീകരണ പ്രവര്ത്തനങ്ങള്ക്ക് പിന്തുണ പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യാന്‍ അതിടയായി. ഈ സംഘടനയിലൂടെ ലോകത്ത് സഭയുടെ പേരില്‍ നടക്കുന്ന സര്‍വ്വ ദുര്ഭടരണത്തിന്റെയയും കഥകള്‍ ഇപ്പോള്‍ വത്തിക്കാനില്‍ എത്തി തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. 

ഭാരത സഭയില്‍ ഒരു നവീകരണം ആവശ്യമുണ്ട് എന്ന് ആദ്യം പ്രഖ്യാപിച്ചത് നമ്മുടെ വൈദികര്‍ തന്നെയാണ്. അവര്‍ തുടങ്ങി വെച്ച Indian Currents എന്ന പ്രസിദ്ധീകരണം അടുത്ത കാലത്താണ് രജതജൂബിലി ആഘോഷിച്ചത്. തിരുത്തല്‍ വേണ്ടത് എവിടെയൊക്കെയാണെന്ന് നിരവധി പണ്ഡിതര്‍ അതിലൂടെ തുടര്ച്ച യായി എഴുതി, ശരിയായ മാതൃകകള്‍ അവര്‍ എടുത്തു കാട്ടി. ബധിരകര്ണ്ണ ങ്ങളിലാണ് അവ പതിച്ചതെന്ന് പറയാതെ വയ്യ. പലരും ആരോപിക്കുന്നതുപോലെ വായനയും എഴുത്തും നമസ്കാര പുസ്തകങ്ങളില്‍ മാത്രം ഒതുക്കിയ SSLC + PhD ക്കാരായിരുന്നോ നമ്മുടെ പിതാക്കന്മാര്‍? മാനേജ്മെന്റ് വിഗ്ധരെയായിരുന്നോ മാത്തോമ്മാ കുരിശു തലക്കു പിടിച്ചവരെയായിരുന്നോ അതോ വിശ്വാസികള്ക്ക് മാതൃക കാട്ടാന്‍ കെല്പ്പുള്ളവരെയായിരുന്നോ മെത്രാന്മാരായി നാം നിയോഗിച്ചത്?

സഭയുടെ സിദ്ധാന്തങ്ങളെക്കാള്‍ വേഗത്തില്‍ ലോകം വളരുന്നുവെന്നത് ആരും കണ്ടില്ല. എല്ലാവര്ക്കും മൊബൈല്‍ ഉപയോഗിക്കാന്‍ അറിയാം, കൊള്ളാം! പക്ഷെ, മൊബൈല്‍ യുഗവും അവസാനിക്കുകയാണ്, ക്ലൌഡും, ഗൂഗിള്‍ ഗ്ലാസ്സുകളും, നാനോ പെയിനുകളും പുറത്തിറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു. മെത്രാന്മാര്‍ അതിന് പിറകെ ഇപ്പോഴേ ഓടണം എന്നല്ല ഞാന്‍ പറഞ്ഞത്. പക്ഷെ, ലോകം എങ്ങിനെ ചിന്തിക്കുന്നു, അവര്ക്കെന്താണ്‌ വേണ്ടത് എന്നറിയാന്‍ അവര്‍ ശ്രമിക്കുകയെങ്കിലും വേണമെന്നാണ് താനും. മേജര്‍ ആര്ച്ച് ബിഷപ്പ് മാര്‍ ആലഞ്ചേരിക്ക് ഇമെയില്‍ നോക്കാന്‍ അറിയില്ലായെന്നാണ് ഞാന്‍ കേട്ടിരിക്കുന്നത്. ഏതായാലും, വിരുദ്ധ അഭിപ്രായങ്ങളുള്ള അത്മായരുമായി ഒരു ഡയലോഗ് അദ്ദേഹം ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ലെന്ന് സ്പഷ്ടമാക്കിക്കഴിഞ്ഞു. ഇത് രണ്ടും ഒരു സഭാ ഭരണാധികാരിക്ക് ഒരു വലിയ കുറവല്ല; പക്ഷെ, കീഴിലുള്ള മെത്രാന്മാരെ നിയന്ത്രിക്കാനുള്ള കഴിവില്ലായ്മയും, ഒരു മാതൃകയായി മാറാനുള്ള വൈമനസ്യവും കൂടി ഒപ്പം ചേര്ന്നാ ല്‍ അത് വിഷം തന്നെയാകുമെന്ന് പറയാതെ വയ്യ. പതിനേഴു ലക്ഷം രൂപയുടെ (പിരിച്ചെടുത്തത്) സ്വീകരണം അഹമ്മദാബാദില്‍ ഏറ്റു വാങ്ങുകയും, അമേരിക്കയില്‍ ലിമോസിനില്‍ സഞ്ചരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന നമ്മുടെ മേജര്‍ ആര്ച്ച്യ ബിഷപ്പിന്റെി കാര്യമാണ് ഞാന്‍ പറഞ്ഞത്. 

കേരളത്തില്‍ ഒരു ജോസഫ് പുലിക്കുന്നനെന്ന ഒറ്റയാള്‍ സൈന്യത്തെ ചെറുക്കാനെ സഭക്ക് കഴിഞ്ഞുള്ളു, തോല്പ്പിക്കാന്‍ ആയിട്ടില്ല. ഇന്നത്‌ അനേകം അണികളുള്ള ഒരു സേനയായി മാറി; സഭയും പിതാക്കന്മാരും പതറിയും തുടങ്ങി. അതാണ്‌ കോതമംഗലത്ത് നാം കണ്ടതും, ഇനി പലയിടത്തും കാണാന്‍ പോകുന്നതും. സൌമ്യരെന്ന് ഞാന്‍ കരുതിയവര്‍ പോലും സഭാ പിതാക്കന്മാര്ക്കെതിരെ ഫെയിസ് ബുക്കിലൂടെ പരസ്യമായി എഴുതിയത് ഞാന്‍ വായിച്ചു. ഏതൊരു ന്യൂമാന്‍ കോളെജിന്റെെ പേരിലാണോ അവിടെ മെത്രാന്‍ ഊറ്റം കൊള്ളുന്നത്‌ ആ കോളേജ് അത്മായരുടെ വിയര്പ്പി്ല്‍ നിന്ന് രൂപം കൊണ്ടതാണ്. ഒരത്മായന് സഭ ഭരിക്കുന്ന ഒരു സ്ഥാപനവും ഇതെന്റെതും കൂടിയാണെന്ന് പറയാന്‍ ധൈര്യമില്ലാത്ത ഒരവസ്ഥയാണ് സംജാതമായിട്ടുള്ളത്. സമൂഹത്തില്‍ നിന്ന് ഒറ്റപ്പെട്ട് വരും തലമുറകള്ക്കു കൂടി പാര പണിയെണ്ടായെന്ന ചിന്ത പ്രൊഫ. ജോസഫിനെയും പിടി കൂടിയില്ലേ? ജൊസഫ് സാര്‍ ഉദ്ദരിച്ച വാചകം ശ്രി. പി. റ്റി കുഞ്ഞുമുഹമ്മദിന്റെപ സിലബസ്സിലുള്ള പാഠഭാഗത്ത് നിന്നുള്ളതാണെങ്കില്‍ പ്രൊഫ. ജൊസഫ് ഒരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ല. അതാണ്‌ കോടതിയും യൂണിവേഴ്സിറ്റിയും പറഞ്ഞത്. കൊള്ളാത്ത സിലബസ് തലയില്‍ കയറ്റി വെച്ചത് ആരാണ്? 

യേശുവിന്റെെ വചനങ്ങള്ക്കല്ല മൂല്യച്യുതി സംഭവിച്ചത്, സഭ അതിന് കൊടുത്ത വ്യാഖ്യാനങ്ങള്ക്കാണ് തകരാര്‍. തെറ്റല്ലാത്തതെല്ലാം ശരിയെന്ന് യേശു പറഞ്ഞിട്ടില്ല, അങ്ങിനെ ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടുമില്ല. സഭ യേശുബന്ധിതമായി മാറുകയെന്നതല്ലാതെ മറ്റൊരു മാര്ഗ്ഗവും നമ്മുടെ രക്ഷക്ക് എനിക്ക് നിര്ദ്ദേശിക്കാനില്ല. കാനോന്‍ നിയമങ്ങളല്ല സ്നേഹത്തിന്റെവ നിറവാണ് നമ്മുടെ വഴികാട്ടിയാവേണ്ടത്; ശിക്ഷാനടപടികളല്ല ക്ഷമയാണ് നമുക്കാവശ്യം; അറിവല്ല, ജ്ഞാനമാണ് നമുക്കാവശ്യം; സംഘടനകളെയല്ല സാന്മാര്‍ഗ്ഗികളെയാണ് നാം സൃഷ്ടിക്കേണ്ടത്‌; പുണ്യവാന്മാരെയല്ല പ്രബോധകരെയാണ് നമുക്ക് വേണ്ടത്, സിദ്ധന്മാരെയല്ല ഗുരുക്കന്മാരെയാണ് നമുക്ക് വേണ്ടത്; ഭരിക്കുന്നവരെയല്ല നയിക്കുന്നവരെയാണ് നമുക്ക് വേണ്ടത്; ഇരുളല്ല വെളിച്ചമാണ് നമ്മില്‍ നിറയേണ്ടത്‌. പണ്ടത്തേതു പോലെ സഭയെ ഉപേക്ഷിച്ചു പോകാതെ അതെന്റെ ജന്മാവകാശമാണെന്ന് കണ്ട് സമഗ്ര നവീകരണത്തിനു വേണ്ടി സുധീരം പൊരുതുന്ന അത്മായസഹോദരങ്ങളോട് ഒരു വാക്ക്, ദൈവേഷ്ടം ഇവിടെയും നടപ്പാകാന്‍ വേണ്ടി നിങ്ങള്‍ ചിന്തുന്ന വിയര്പ്പു തുള്ളികള്‍ ഒരിക്കലും വ്യര്ത്ഥമാവില്ല, ഭാരം ചുമക്കുന്നവരുടെ അത്താണിയായി എന്നും ഒപ്പമുണ്ടാവും, യേശുവെന്ന മഹാഗുരു.