KCRMNA നടത്തിയ ടെലികോൺഫെറൻസ് (മാർച്ച് 11, 2020) റെക്കോർഡിങ്

https://fccdl.in/mcDhvNcjxd
KCRMNA നടത്തിയ ടെലികോൺഫെറൻസ് (മാർച്ച് 11, 2020) റെക്കോർഡിങ് ശ്രവിക്കുക

കെസിആർഎം നോർത് അമേരിക്കയുടെ ഇരുപത്തിയഞ്ചാമത് ടെലികോൺഫെറൻസ് റിപ്പോർട്ട്

ചാക്കോ കളരിക്കൽ

കെസിആർഎം നോർത് അമേരിക്ക, മാർച്ച് 11, 2020 ബുധനാഴ്ച്ച നടത്തിയ ഇരുപത്തിയഞ്ചാമത് ടെലികോൺഫെറൻസിൻറെ റിപ്പോർട്ട് ചുവടെ കൊടുക്കുന്നു. രണ്ടരമണിക്കൂറോളം നീണ്ടുനിന്ന ആ യോഗത്തിൽ അമേരിക്കയിലെയും കാനഡയിലെയും വിവിധ പ്രദേശങ്ങളിൽനിന്നുമായി വളരെ അധികംപേർ പങ്കെടുത്തു. മോഡറേറ്റർ ശ്രീ എ സി ജോർജിൻറെ ആമുഖത്തിനുശേഷം മൗനപ്രാർത്ഥനയോടെ യോഗം ആരംഭിച്ചു. ഇപ്രാവശ്യത്തെ മുഖ്യ പ്രഭാഷകൻ ആർച്ച്ഡയോസിസൻ മൂവ്മെൻറ് ഫോർ ട്രാൻസ്പരൻസി (Archdiocesan Movement for Transparency)-യുടെ സ്പോക്സ് പേഴ്സൺ ശ്രീ ഷൈജു ആൻറണി (Shyju Antony) ആയിരുന്നു. വിഷയം: ‘എറണാകുളം-അങ്കമാലി അതിരൂപത ഭൂമി വിവാദവും സഭാ നവോത്ഥാന മുന്നേറ്റങ്ങളും’. വിഷയാവതാരകൻ ശ്രീ ഷൈജു ആൻറണിയെ ടെലികോൺഫെറൻസിൽ സംബന്ധിച്ചവർക്ക് ചാക്കോ കളരിക്കൽ പരിചയപ്പെടുത്തി. എറണാകുളം-അങ്കമാലി അതിരൂപതയുടെ ഭൂമി കച്ചവടത്തെക്കുറിച്ച് ചർച്ച ചെയ്യാൻ  കെസിആർഎം നോർത് അമേരിക്ക കാണിച്ച വലിയ മനസ്സിനെയും കേരള സഭയ്ക്കുവേണ്ടി സംഘടന ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന മഹനീയ പ്രവർത്തനങ്ങളെയും അനുസ്മരിച്ചുകൊണ്ടാണ് ശ്രീ ആൻറ്റണി തൻറെ വിഷയാവതരണം ആരംഭിച്ചത്.

എറണാകുളം-അങ്കമാലി ഭൂമി കച്ചവടത്തിൽ വിവാദം സൃഷ്ടിക്കാനുള്ള അടിസ്ഥാന കാരണങ്ങളിൽ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ടത് ഒരു രൂപതയെ ഭരിക്കുന്ന മെത്രാന് കാനോൻ നിയമം അനുവദിച്ചുകൊടുക്കുന്നത് അതി ഭയങ്കര അധികാരമാണ്. നിയമനിർമാണം, നിയമനിർവഹണം, നിയമവ്യാഖ്യാനം (Legislative, Executive, and Judiciary) എന്നീ മൂന്ന് അധികാരങ്ങളും ഒരു രൂപതാമെത്രാനിൽ നിഷിപ്തമായിരിക്കുന്നു. പണ്ട് രാജാക്കന്മാരും ചക്രവർത്തിമാരും കൈയ്യാളിയിരുന്ന മേല്പറഞ്ഞ മൂന്ന് അധികാരങ്ങളും ഇന്ന് ലോകത്ത് ഒരു അധികാരിക്കും ഉണ്ടായിരിക്കുകയില്ല, മെത്രാന്മാരൊഴിച്ച്. പഴയ ആ ഭരണരീതിയെ ഇന്ന് ജനാധിപത്യഭരണം മാറ്റിസ്ഥാപിച്ചിരിക്കുന്നു. സഭാംഗങ്ങൾക്ക് മെത്രാനോട് അമിത വിധേയത്വം ഉണ്ടാകാൻ കാരണം മെത്രാനിൽ നിക്ഷിപ്തമായിരിക്കുന്ന അധികാരങ്ങളാണ്. കൂടാതെ അവരെ വിശുദ്ധരായും സഭാപൗരർ കാണുന്നു. മെത്രാന്മാരും സാധാരണ മനുഷ്യരാണെന്നും അവർക്കും തെറ്റുപറ്റാമെന്നും സഭാംഗങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല. മേല്പറഞ്ഞ കാരണങ്ങൾകൊണ്ട് മെത്രാൻ ചെയ്യുന്ന തെറ്റായ കാര്യങ്ങളെ ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടാറില്ല. ഇനി ആരെങ്കിലും ഏതെങ്കിലും വിഷയത്തിൽ മെത്രാനെ ചോദ്യം ചെയ്‌താൽ അത് അവിടെവെച്ചുതന്നെ തീർന്നു പോകുകയേ ഉള്ളൂ. അതിന് കാരണമുണ്ട്. ഒരു മെത്രാൻ തെറ്റുചയ്താൽ പുനർ വിചാരണ അപേക്ഷ കൊടുക്കേണ്ടത് ആ തെറ്റുചയ്തതും ആ തെറ്റിന്മേൽ വിധികല്പിക്കാൻ അധികാരമുള്ളതുമായ മേത്രാനു തന്നെയാണ്; മറ്റാർക്കുമല്ല.

എറണാകുളം-അങ്കമാലി അതിരൂപതയുടെ വസ്തു വില്പനയിൽ നഷ്ടം സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് റോം നിയമിച്ച അന്വേഷണ സമതിയുൾപ്പെടെ എല്ലാ സമിതികളും സമ്മതിച്ചിട്ടുണ്ട്. അന്വേഷണ സമിതികളുടെ റിപ്പോർട്ടിൽ പറയുന്നതിൻറെ ഇരട്ടി നഷ്ടമാണ് യഥാർത്ഥത്തിൽ അതിരൂപതയ്ക്ക് സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഈ വിഷയത്തിൽ ഒരു തീരുമാനം ഉണ്ടാക്കാൻ സീറോ മലബാർ സഭയുടെ പെർമനെൻറ് സിനഡിനെയാണ് റോം നിയമിച്ചത്. അഞ്ച് മെത്രാപ്പോലീത്തമാർ ഉള്ള പെർമനെൻറ് സിനഡിൻറെ അധ്യക്ഷൻ കുറ്റാരോപിതനായ കർദിനാൾ ആലഞ്ചേരിതന്നെയാണ്. അദ്ദേഹത്തിൻറെ അടുത്താണ് നഷ്ടപരിഹാരം ആവശ്യപ്പെടേണ്ടത്.  അദ്ദേഹം തന്നെയാണ് അന്തിമ തീരുമാനമെടുക്കാൻ ഉത്തരവാദപ്പെട്ട ആളും. കർദിനാൾ ആലഞ്ചേരി ചെയ്ത തെറ്റിന് അദ്ദേഹം അധ്യക്ഷനായ പെർമനെൻറ് സിനഡിൻറെ പക്കൽ പരാതിപ്പെട്ടാൽ എന്തായിരിക്കും സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് എല്ലാവർക്കും ഊഹിക്കാവുന്നതേയുള്ളു. ഈ തലതിരിഞ്ഞ രീതിയാണ് നമ്മുടെ സിസ്റ്റം! യഥാർത്ഥത്തിൽ കർദിനാൾ ആലഞ്ചേരി ഒരു പ്രതീകം മാത്രമാണ്. ആലഞ്ചേരി പോയാൽ വേറൊരു മെത്രാപ്പോലീത്ത ആ സ്ഥാനത്തുവരും. ക്യൂരിയ, ഫിനാൻസ് കമ്മറ്റി, ആലോചനാസമതി എന്നുവേണ്ട എല്ലാ നൈയ്യാമിക സമതികളുടെയും അധ്യക്ഷൻ രൂപതാ മെത്രാനാണ്. മെത്രാന്മാർക്ക് പരമാധികാരം കല്പിച്ചുകൊടുക്കുന്ന സിസ്റ്റമാണ് ഈ വിഷയത്തിലെ വില്ലൻ.

എറണാകുളം-അങ്കമാലി അതിരൂപതയുടെ വസ്തു വില്പന യോഗത്തിലെ മിനിറ്റ്സിൽ കർദിനാൾ ആലഞ്ചേരി പല നിർദേശങ്ങളും വച്ചതായി കാണാം. യോഗകാര്യങ്ങൾ രഹസ്യമായി സൂക്ഷിച്ചുകൊള്ളാമെന്ന് സത്യപ്രതിജ്ഞ എടുത്തതിനാൽ വിയോജിപ്പുള്ളവർക്ക് ഒന്നും പുറത്തു പറയാൻ സാധിച്ചില്ല. അഴിമതി നടക്കുന്നത് കൺമുമ്പിൽ കണ്ടാലും സമിതി അംഗങ്ങൾക്ക് അത് പുറത്തുപറയാൻ പാടില്ല. എറണാകുളം-അങ്കമാലി അതിരൂപത ഫിനാൻസ് സമതിയിൽ  നാല് പ്രഗത്ഭരായ അല്മായർ ഉണ്ടായിരുന്നു. കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം മനസ്സിലാക്കിയ അവർ മറ്റു പോംവഴികൾ ഒന്നും കാണാതെ വന്നതിനാൽ ഒടുവിൽ സമതിയിൽനിന്നും രാജിവെച്ചുപോയി. രഹസ്യം സൂക്ഷിക്കണമെന്നുള്ള പ്രതിജ്ഞയാണ് അവർ രാജിവെയ്ക്കാനുള്ള കാരണം. ഗുരുതരമായ തെറ്റുകണ്ടൽപോലും പുറത്തുപറയാൻ പാടില്ല. അതാണ് സഭയുടെ ഇപ്പോഴത്തെ സംവിധാനം. അതുകൊണ്ട് പ്രബുദ്ധരായ സഭാംഗങ്ങൾ നിലവിലുള്ള സഭാ ഭരണ സംവിധാനത്തെ പഠിക്കുകയും ഭാവിയിൽ അടിസ്ഥാനപരമായി സഭാ ഭരണ നിയമങ്ങളിൽ മാറ്റം വരുത്താൻ ശ്രമിക്കുകയുമാണ് വേണ്ടത്. അപ്രകാരമൊരു മാറ്റം സംഭവിക്കാതെ സഭയിൽ നവീകരണം അഥവാ നവോത്ഥാനം ഉണ്ടാകാൻ പോകുന്നില്ല. രണ്ടാം വത്തിക്കാൻ കൗൻസിലിനുശേഷം പുറത്തിറക്കിയ കാനോൻ നിയമത്തിലെ സഭാഭരണ കാര്യത്തിൽ മെത്രാന്മാർക്കു നൽകുന്ന പരമാധികാരത്തെ പുനർപരിശോധിക്കേണ്ടതാണ്.

സീറോമലബാർ സഭയുടെ പ്രത്യേക നിയമം (particular law) ഉണ്ടാക്കി പ്രസിദ്ധം ചെയ്ത കർദിനാൾ ആലഞ്ചേരിതന്നെയാണ് അതിലെ ആർട്ടിക്കിൾ 214 ലംഘിച്ച്‌ വസ്തുകച്ചവടം നടത്തിയത്. 25 കോടിയിൽ കൂടിയ വസ്തുവില്പനയാണെങ്കിൽ പെർമനെൻറ് സിനഡിൻറെ അംഗീകാരം ആവശ്യമാണ്. ആ അംഗീകാരം വാങ്ങാതെ മാർ ആലഞ്ചേരി വസ്തുവിറ്റ് അദ്ദേഹംതന്നെ കൈയ്യൊപ്പുവെച്ച സീറോ മലബാർ സഭയുടെ പ്രത്യേക നിയമത്തെ നഗ്നമായി ലംഘിച്ചു. കാനോൻ നിയമത്തിൻറെ ലംഘനവും ആ വസ്തു കച്ചവടത്തിൽ ഉടനീളം സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്. അത്ഭുതകരമായ പണനഷ്ടമാണ് ആ കച്ചവടത്തിൽ സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നത്. ആധാരത്തിൽ പൈസ കൈപ്പറ്റിയെന്ന് എഴുതിവെച്ചെങ്കിലും ഒരു രൂപപോലും അതിരൂപതയുടെ കണക്കിൽ വന്നിട്ടില്ല. ആധാരം നടന്നപ്പോൾ മൂന്നുകോടിയിൽപരം തുക വാങ്ങാൻ മറന്നുപോയി എന്നാണ് മാർ ആലഞ്ചേരിയുടെ വിശദീകരണം. പത്തിരുപത്തിനാല് മാസമായിട്ട് എന്തുകൊണ്ട് ആ പൈസ വാങ്ങിയില്ല എന്നുചോദിക്കുമ്പോൾ നിങ്ങൾ കൊണ്ടുപോയി കോടതിയിൽ കേസു കൊടുക്ക്; ഞാൻ കോടതിയോട് മറുപടി പറഞ്ഞോളാം എന്ന ധാർഷ്ട്യഭാവത്തിലുള്ള മറുപടിയാണ് അദ്ദേഹത്തിനുണ്ടായിരുന്നത്. നിയമത്തെ ഏതുവിധത്തിലും വളച്ചൊടിക്കാൻ ഒരു മെത്രാന് സാധിക്കും എന്നതിൻറെ തെളിവാണ് നാമിവിടെ കാണുന്നത്. അതിരൂപതയുടെ വസ്തുക്കൾ വിറ്റ് കടം വീട്ടാനുള്ള ആലോചനയ്ക്കായി 2016-ൽ ഫിനാൻസ് കമ്മറ്റി കൂടി. എന്നാൽ  അതിനുമുന്നേ പത്തൊൻപത് ആധാരങ്ങളുടെ രജിസ്ട്രേഷൻ നടന്നുകഴിഞ്ഞു എന്ന ഗൗരവതരമായ തെറ്റും ഇവിടെ കൂട്ടിവായിക്കേണ്ടതാണ്. ഭൂമികച്ചവടത്തിലെ വസ്തുതാപരമായ തെറ്റുകൾ കാനോൻ നിയമപ്രകാരവും സിവിൽ നിയമപ്രകാരവും ക്രിമിനൽ നടപടിപ്രകാരവും തെറ്റുകൾ തന്നെയാണ്. ഒരു കമ്മറ്റിക്കും ആ തെറ്റുകൾ മറച്ചുവയ്ക്കാൻ സാധിക്കുകയില്ല. അത്രയ്ക്കും വ്യക്തവും കൃത്യവുമായ തെറ്റുകളാണ് വസ്തുവില്പനയിൽ സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നത്. നാലഞ്ചു കേസുകളിലെങ്കിലും മാർ ആലഞ്ചേരിയോട് നേരിൽ ഹാജരായി പ്രോസിക്കൂഷന് വിധേയമാകണമെന്ന് മജിസ്‌ട്രേറ്റ് കോടതി ഉത്തരവിട്ടിട്ടുണ്ട്. സ്വാധീനമുപയോഗിച്ച് സ്റ്റേവാങ്ങി തല്കാലത്തേയ്ക്ക് അദ്ദേഹം പിടിച്ചുനിൽകുകയാണ്. ഈ വിഷയത്തിൽ പൊതുജനം മനസ്സിലാക്കേണ്ടത് ഒരൊറ്റ കേസിൽപോലും കഴമ്പില്ല എന്ന് ഒരു കോടതിയും ഇതുവരെയും അഭിപ്രായപ്പെട്ടിട്ടില്ല എന്ന വസ്തുതയാണ്.

കേരള സർക്കാരിൻറെ നികുതിവകുപ്പ് ആറുമണിക്കൂറോളം മാർ ആലഞ്ചേരിയെ ചോദ്യം ചെയ്യുകയുണ്ടായി. പിന്നീട് മൂന്നരക്കോടി രൂപ നികുതി വകുപ്പിന് അതിരൂപത പിഴയടക്കേണ്ടിവന്നു.

സഭയുടെ പണം ഉപയോഗിച്ച് പ്രഗത്ഭരും വമ്പിച്ച ഫീസ് ഈടാക്കുന്നവരുമായ  വക്കീലന്മാരെവച്ച് കേസു നടത്താൻ കർദിനാൾ ആലഞ്ചേരിക്ക് കഴിയും. മേൽക്കോടതികളിൽ അപ്പീലിനുപോകാനും സഭയ്ക്ക് പണമുണ്ട്. കേസുമായിപോകുന്ന സാധാരണ സഭാംഗങ്ങളുടെ സാമ്പത്തികസ്ഥിതി മോശവുമാണല്ലോ. അതുകൊണ്ട് അവരുടെ വക്കീലന്മാർ സാധാരണ വക്കീലന്മാരുമായിരിക്കും. ഹൈകോടതിയിലേയ്‌ക്കോ സുപ്രീംകോടതിയിലേയ്‌ക്കോ കേസുമായി പോകാൻ സാധാരണക്കാർക്ക് സാധിക്കുകയുമില്ല. ഒരു സാധാരണ സഭാപൗരന് നിയമപരമായിപോലും സഭാധികാരികളുടെ കുറ്റകൃത്യങ്ങളെ നേരിടാൻ സാധിക്കയില്ല എന്ന യാഥാർത്ഥ്യമാണ് നാമിവിടെ മനസ്സിലാക്കേണ്ടത്. അതീവ ഗുരുതരവും, നഗ്നവുമായ ക്രമക്കേടുകളും നിയമ ലംഘനങ്ങളും വസ്തു വിൽപ്പനയിൽ നടന്നിട്ടുണ്ട് എന്ന കാര്യം പകൽപോലെ വ്യക്തമായിട്ടുപോലും മാർ ആലഞ്ചേരി തൻറെ സ്ഥാനത്തുനിന്നും തല്കാലത്തേയ്‌ക്കെങ്കിലും മാറിനിൽക്കാൻ തയ്യാറായില്ല എന്നതും ശ്രദ്ധേയമാണ്. എറണാകുളം-അങ്കമാലി അതിരൂപതയിലെ വസ്തു വില്പനയിൽ സംഭവിച്ച ക്രമക്കേടുകളും കാനോൻ-സിവിൽ-ക്രിമിനൽ മിയമലംഘനങ്ങളും ഭാവിയിൽ ഉണ്ടാകാതിരിക്കാൻ ക്രിസ്ത്യൻ സഭകൾക്കുവേണ്ടി ചർച്ച് ട്രസ്റ്റ് ബില്ലുപോലുള്ള സിവിൽ നിയമങ്ങൾ സർക്കാർ മുൻകൈയെടുത്ത് നടപ്പിലാക്കേണ്ടതാണ്.

വിഷയാവതരണത്തിനുശേഷം സുദീർഘവും വളരെ സജീവവുമായ ചോദ്യോത്തരങ്ങളും ചർച്ചയും നടക്കുകയുണ്ടായി. ശ്രീ ഷൈജു ആൻറണിക്ക് ഈ വിഷയത്തിലുള്ള ആഴമായ അറിവ് വിഷയാവതരണത്തിലും കോൺഫെറൻസിൽ പങ്കെടുത്തവരുടെ ചോദ്യങ്ങളുടെ വിശദീകരണത്തിലും പ്രകടമായിരുന്നു.         ചർച്ചയിൽ സംബന്ധിച്ച എല്ലാവരുംതന്നെ അദ്ദേഹത്തെ അഭിനന്ദിച്ച് സംസാരിക്കുകയുണ്ടായി. മോഡറേറ്റർ ശ്രീ എ സി ജോർജ് എല്ലാവർക്കും പ്രത്യേകിച്ച് ശ്രീ ആൻറണിക്കും നന്ദി രേഖപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് യോഗം അവസാനിപ്പിച്ചു.

അടുത്ത ടെലികോൺഫെറൻസ് ഏപ്രിൽ 08, 2020 (April 08, 2020) ബുധനാഴ്ച 09 PM (EST) നടത്തുന്നതാണ്. വിഷയം അവതരിപ്പിക്കുന്നത് റിട്ടയേർഡ് പ്രഫ. ഡോ. എം. കെ. മാത്യു (Dr. M. K. Mathew) ആയിരിക്കും. വിഷയം: ‘മതങ്ങളുടെ മനഃശാസ്ത്രം’.

Latin-Syro Laity Stalwarts Dialogue!

 George compliments Pamplanil on ‘Covid 19’

Our columnists George(Latin)  and Pamplanil(Syro) belong to the two main factions of the Catholic Church in India. Both are two frankly speaking lay stalwarts on religion and politics. ‘Covid 19’  has brought them together to complement each other on the too many ritual excesses practiced and promoted by the clergy in their respective churches.

Church by definition is the “People of God” comprising all believers. Horizontal and vertical dialogue should be the outstanding trait of any vobrant community small or big (family, state or nation). In the Church this does not happen, especially vertical dialogue, due to the man-made division between Clergy and laity.

Foot-washing is Church hall mark!

There should be no place for’Hierarchyy’ in the Church because ‘we are all brothers only’{Mt.23,8} called to do ‘foot-washing’ ministry imitating Jesus. Until hierarchy of domination vanishes – it will never vanish on its own until it is castout forcefully – no vertical dialogue will ever take place.

Three-fold Vireses!

What is happening now is stray horizontal dialogue between committed laity with conviction and courage like George and Pamplanil. Laity in their middle ages may never see it.

The present teen agers may hope to see it when they are bend with age since  the present  hierarchy is infected with the thriple vires called, Criminal Silence, Criminal coverup and criminal climbing, worse than ‘Covid 19! james kottoor, editor ccv.

Please read below  on ‘Covid  18’ on Latin Church!

Dear James,

This refers to our common friend and philosopher Varghese Pamplany’s article in which he hopes that something good may come out of the present Covid-19 crisis. 

Varghese is at his scathing best when pinpointing the excesses that are happening in his community of Syro Malabar Catholics.  He could not have been more right.  Today, the Catholic faith is all about rituals and throwing money on avoidable church feasts and on ceremonies, such as in honor of dead persons. 

I belong to Latin branch of Catholic faith.  This branch has traditionally been regarded as the poor cousin of Syro Malabar gentry of elite Catholics in Kerala.   When I say “poor”, it is not like being the TV images of starving people in some countries in Africa.  Here the poverty is relative.  If Syro Malabar’s total net worth of properties, investments, cash on hand etc. add up to Rs 20,000 Cr, those of the Latin’s come to Rs 10,000 Cr – quiet a nice way to be poor!

 Many think that I am Syrian as I happen to look and speak unlike a typical Latin.  I recall an interesting episode.  I happen to join a tour which one of the Ernakulam based tour companies organized on the occasion of late Pope John Paul’s elevation to sainthood.  There were four priests in our group, all belonging to Syro Malabar.  I concealed my identity as Latin.  On the day of ceremony we could not go anywhere near the Basilica and ended up witnessing the proceedings on screen at a café.

 Next day, we visited Vatican.  I have been to Rome thrice before but joined nevertheless the group as I haven’t yet started studying Bible.  Today, even if my grandfather is declared a saint, I would rather sit at home and watch than go to St. Peters.  As we were moving around and admiring the pomp and majesty of the Basilica, I happen to come by one of the priests from our group.  I casually mentioned to him that all these things are in the hands of Latins.

That was enough for the priest to let loose his accumulating feeling of helplessness inside him.   He mentioned that the whole world is with them except Kerala.  The chap thought I was Syrian!  I was just testing him out as I had heard stories that Syro people in Kottayam area refer Latins as cats, meaning that they are leopards or tigers.  He had this look on his face that had this expression of him having just shrunken to a cat.  I am mentioning this to point out the dark side of caste divide within Catholic Church in Kerala while it pontificates rest of India about communal harmony and acceptance. 

My Church is equally ugly when it comes to making grand affairs of weddings, ceremonies to commemorate the dead, baptism, first Holy Communion and a whole host of functions and rituals. Very often people end up having to borrow money to have these functions as they have become the standard to be kept and respected.   All these functions give a false sense to people of other faiths that the Catholic community is very well to do.  Sad reality is that there is poverty among Catholics; poverty not so much for food but of education, health-care and housing.

 What right does the Church have to keep on encouraging all these wasteful expenditure when one of its members is in dire need of help?  Instead ever so many occasions are being invented and people are made to follow the herd mentality – that person has done it so I must, otherwise what people will talk of us. Even a daily wage worker who relies on his daily earning to feed his family end up having to do functions like wedding with minimum 300 persons.  He will spend rest of his life repaying loans he took and some friendly loans will never get paid.  Why to have such grand functions?

  It is the church’s responsibilities to constantly educate the parishioners to live within one’s means.  They don’t do it as every occasion represents a money generating opportunity for the priests.  When my son got married to a Lithuanian girl at the Cathedral in Vilnius, there were just 30 guests including my wife and me.  That is the way weddings are conducted in Europe.  Varghese too referred to such standards in Europe. 

With regard to my church I am particularly peeved at a relative new church feast known as “OotuThirunal”, roughly translated as “Holy Feast of Meals”.  This is done in memory of St. Joseph.  I remember that this feast used to happen in the grand old days only at Kannamaly Church, a coastal area located almost at the southern tip of Kochi.  I remember going there with three of my friends walking all the way from Nettoor.  I may have been 10 when I first went there. 

Those days Nettoor was an island.  So, we used to cross the ferry to next island Kumbalam and then take another ferry to Edakochi.  It is a long walk from there all the way to Kannamaly.  None of us had any money with us.  The ferrymen used to takes us free as we were children.  Along the way, all that we had was way side tea shops for getting free glasses of water.   If I recollect well, there was a small charge for partaking the meal but we being children were allowed in gratis.  That was once in year experience of having bellyful of a meal!  Then, we walk back.  Imagine,  will any mother these days allow a 10 year to undertake such a thing. 

My mother didn’t used say a word because she knew why we were doing this – hunger.   Those were the days 9 out 10 families in Kerala were considered lucky if they could have one meal a day.  Today I am very happy that I grew up that way.

I left Kerala at a very young age.  My trips home for vacation was infrequent as spare money was hard to come by.  Then the gulf boom started and Kerala changed all of sudden.  I too ended up in Gulf and during my visits home I began to notice that this oottuthirunalfeast was catching up like a virus. If this church can have it, we must too.  Then the competitive spirit of doing better than the other began.  I am not sure if Syro Malabar people have this feast but Latin churches throughout Kerala conducts this jamboree once every year. 

This morning’s (15/3/2020) Times of India carried a report that Kannamally church has decided to cancel this feast due to Covid-19.  Varghese, let us both take this as the beginning of many good to follow.  The report stated that their budgeted expense was Rs 40 lakhs!  Reading this my thoughts began to shift to another church in Ernakulam that takes out full page advertisements in leading dailies to announce their ottuthirunal. Last year it reported to have catered to 250,000 persons! They announce it as some great achievement.

I sigh to myself, “What a waste!  Does anyone think and ask himself “why are we doing this”, “what for”, “Do we have the moral authority to do this when this money could be used to better the lives of our poor”? Kannamaly and nearby Chellanam, for example, every year face the wrath of the sea and monsoons.  Several people, mostly fisher folks,  lose their home or land or both every year.   Rs 40 lakhs is enough for building 4 homes costing 10 lakhs each. 

The truth is that it is possible for Catholic Church at each parish level to alleviate the poverty of education, health and housing by simply downsizing all functions and money thus saved donated to societies like St Vincent de Paul which every parish has and whose accounts are audited too.  For example, if there is a wedding and list of invitees come to 300 then cut it down to 100 or even less and contribute the money saved to the society.  Similarly the functions held on 7^th, 30^th and 40^th day and annual commemorative service can be downsized and money donated to the society in memory of the deceased.  The church must also donate a portion of their collections and other income to the society. 

 Also, a Donor Club can be constituted whereby well off among the parishioners can commit certain funds monthly to the society.  At present St Vincent de Paul Societies don’t get much.  The church should take leadership in changing the believers’ attitude.  If this suggestion is implemented, the Society will be in a better position to provide help in housing, health and education needs.  As superstar Mohanlal says in one of his advertisements, “Lets Change”. And as our own super star of a writer Varghese says, “Let us hope something good may come”. George Nedumparambil, cochin1949@gmail.com, #9567157947

അമ്പല പറമ്പിലെ കാള

ചാക്കോ കളരിക്കൽ

കൗമാരപ്രായക്കാരനായ ഒരാൾ സ്വയം കൊന്നതിനാൽ അയാൾക്ക് സ്വർഗത്തിലേക്കുള്ള പ്രവേശനം നിഷേധിക്കപ്പെട്ടേക്കാം എന്ന് ശവസംസ്ക്കാര ശുശ്രൂഷയിലെ പ്രസംഗത്തിൽ ഒരു വൈദികൻ പറഞ്ഞാൽ മരിച്ചയാളിൻറെ മാതാപിതാക്കൾ പരിഭ്രാന്തരാകും. ആ പ്രസംഗത്തിൽത്തന്നെ പലപ്രാവശ്യം ആത്മഹത്യയെക്കുറിച്ച് പരാമർശിച്ചാൽ ആ മാതാപിതാക്കൾക്കുണ്ടാകാവുന്ന വേദനയെപ്പറ്റി ഒന്നു ചിന്തിച്ചുനോക്കുക. മരിച്ചടക്ക് ശുശ്രൂഷ മരിച്ചയാളിൻറെ ജീവിതം ആഘോഷിക്കലാണെന്ന കാര്യംതന്നെ ആ മണ്ടൻ പാതിരി മറന്നുപോകുന്നു. അത്തരം വൈദികർ സാധാരണമല്ല. പക്ഷെ അവർ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുമ്പോൾ അവർക്ക് നാശം വിതയ്ക്കാൻ കഴിയും. നല്ല ഒരു വൈദികൻ വർഷങ്ങൾ പരിശ്രമിച്ച് ഒരു ഇടവകയെ കെട്ടിപ്പടുക്കുന്നു. എന്നാൽ പുതിയ ഒരു വികാരിക്ക് ചുരുങ്ങിയ ആഴ്ചകൾകൊണ്ട് എല്ലാം നശിപ്പിക്കാൻ കഴിയും.

ഒരു മോശം പുരോഹിതനെക്കാൾ വേഗത്തിൽ ഒരാളെ കത്തോലിക്ക സഭയിൽനിന്നും അകറ്റുന്നതൊന്നുമില്ല. പുരോഹിതൻ ഒരു ബാലപീഡകനോ സ്ത്രീപീഡകനോ ആകണമെന്നില്ല. അയാൾ അഹങ്കാരിയായ പുരുഷാധിപത്യക്കാരനോ വിവേകസൂന്യനോ പൊട്ടനോ ആകാം. കൂടുതൽ ജനങ്ങൾ സഭ വിട്ടുപോകുന്നത് സിദ്ധാന്തത്തിൽമേലുള്ള അഭിപ്രായവ്യത്യാസങ്ങൾ കൊണ്ടല്ല; മറിച്ച്, മോശം പുരോഹിതർ കാരണമാണ്.

ഒരു സ്ത്രീ ദിവ്യബലി അർപ്പിച്ചാൽ അവൾ അതിനാൽത്തന്നെ സഭയ്ക്ക് പുറത്താക്കപ്പെടും. എന്നാൽ ഒരു പുരോഹിതൻ പതിനാറുകാരിയെ ഗർഭിണിയാക്കി കുട്ടിയുടെ അപ്പനായാലും ഒരു മെത്രാൻ കന്ന്യാസ്‌ത്രിയെ ലൈംഗികമായി പീഡിപ്പിച്ചാലും അവർക്ക് പുരോഹിതരായി സഭയിൽ തുടരാം.

ഇത്രയും ആമുഖമായി എഴുതാൻ കാരണം സീറോ മലബാർ സഭയുടെ ആധുനിക ദുരന്തമായ നോബിൾ തോമസ് പാറക്കൽ എന്ന മാനന്തവാടി രൂപതയിലെ പിആർഒയെപ്പറ്റി പറയാനാണ്. ഫ്രാൻസിസ് പാപ്പ ആവശ്യപ്പെടുന്നതുപോലെ സെമിനാരി റെക്ടറോ പട്ടം കൊടുത്ത മെത്രാനോ നോബിളിനെ മനഃശാസ്ത്രപരമായ വിലയിരുത്തലിന് വിധേയമാക്കിയിട്ടില്ലെന്ന് തോന്നും, ഇയാളുടെ പ്രവർത്തികൾ കണ്ടാൽ.

പ്രശസ്ത മാധ്യമ പ്രവർത്തകനായ ശ്രീ റോയ് മാത്യു പണിയില്ലാത്തവനാണെന്നും ഏഷ്യ നെറ്റ് ന്യൂസിലെ സിന്ധു സൂര്യകുമാർ മണ്ടത്തരം പറയുന്നവളാണെന്നും ഹൈ കോടതിയിലെ അറിയപ്പെടുന്ന അഭിഭാഷകനായ അഡ്വ ജയശങ്കർ വിദ്യാഭ്യാസപരമായി അയോഗ്യനാണെന്നും മറ്റും വിളമ്പുന്ന ഈ പാതിരി നാണംകെട്ട അലവലാതിയായി അധഃപ്പധിച്ചിരിക്കുകയാണ്. എല്ലാ മതാചാരങ്ങളും വേണ്ടെന്നുവെയ്ക്കാനും നിയന്ത്രിക്കാനും മനുഷർക്ക് കഴിഞ്ഞു. അതുകൊണ്ട് ഇവിടെ എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചോ? ഒരു ചുക്കും സംഭവിച്ചില്ല എന്ന് 'സിന്ധു ചേച്ചി' പറഞ്ഞെന്നും ആ യുക്തികൊണ്ടുതന്നെ സ്കൂളുകളും കോളേജുകളും അടച്ചാൽ ഒരു ചുക്കും സംഭവിക്കില്ലായെന്നു പറയാൻ കഴിയുമോ എന്നുമാണ് പിആർറോയുടെ വാദം. ഹാലോ പാറകൽ, സ്കൂൾ-കോളേജ് വിദ്യാഭ്യാസങ്ങൾ മതാചാരങ്ങൾ പോലെയല്ലെന്ന് സാമാന്യബുദ്ധിയുള്ളവർക്കെല്ലാം അറിയാം. മതാചാരങ്ങളും മനുഷ്യൻറെ മറ്റു പ്രവർത്തികളുമായി തുലനം ചെയ്യുന്നതിലെ വിഡ്ഡിത്തം ഈയാളെ ആര് പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കും? ഇയാളുടെ യുക്തി കടലും കടലാടിയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധംപോലെയെ ഉള്ളൂ. 'കുർബാന തൊഴിലാളി' ആയതിനാൽ പാറക്കന് ആ തൊഴിലുചെയ്യാനേ വിവരമുള്ളൂ എന്നു തോന്നുന്നു. യഥാർത്ഥത്തിൽ ഇയാൾ സഭയ്ക്കുതന്നെ നാണക്കേടാണ്, ഒരു ദുരന്തമാണ്, ഒരു ഭാരമാണ്.

ആല്പബുദ്ധിയെ മുതലെടുത്തുകൊണ്ട് യുക്തിവാദവും നിരീശ്വരവാദവും പ്രചരിപ്പിക്കാൻ സോഷ്യൽ മീഡിയായിൽക്കൂടി സഭാവിരുദ്ധർ അഴിങ്ങാടുകയാണ് എന്നാണ് ഇയാളുടെ പുതിയ കണ്ടുപിടുത്തം.

ലൂസി കളപ്പുര സിസ്റ്ററെ 'മുൻ കന്ന്യാസ്ത്രി', 'കുമാരി' എന്നെല്ലാം അഭിസംബോധനചെയ്ത് ആക്ഷേപിച്ചു. അവർ എഴുതി പ്രസിദ്ധീകരിച്ച പുസ്തകം 'അശ്ലീല സാധനം' ആണെന്നും ആ പുസ്തകം ഹൈ കോടതി കണ്ടുകെട്ടിയെന്ന കള്ളപ്രചാരണവും നടത്തി നുണപ്രവാചകനുമായി. സ്ത്രീത്വത്തെ അപമാനിക്കുന്ന വിഷയത്തിൽ ഡോക്ടറേറ്റിന് ഇയാൾ അർഹനാണ്. ചണ്ഡൻ, മുണ്ടൻ എന്നീ അസുരന്മാരെ നിഗ്രഹിക്കാൻ അവതരിച്ച ചാമുണ്ഡിയുടെ രൗദ്രഭാവം ഈ താടിക്കാരനിൽ പ്രകടമാണ്. ഈ വൈദികൻറെ എഴുത്തിലും സംസാരത്തിലും മൊത്തം പരിഹാസം, ഗർവ്, ശത്രുഭാവമെല്ലാമാണ്. കായേൻറെ ചോരമണം.

പരീക്ഷയ്ക്ക് മാർക്ക് കൂട്ടിക്കിട്ടാൻ പ്രാർത്ഥിച്ചും പെൻസിൽ വെഞ്ചരിച്ചുകൊടുത്തും  അത്ഭുതപ്രവർത്തനം നടത്തുന്ന സേവ്യർ ഖാൻ വട്ടായി, 'പ്രണയിക്കുന്നവർ വ്യഭിചാരികൾ', ‘ഓട്ടിസം ബാധിച്ച കുട്ടികളുടെ മാതാപിതാക്കൾ പാപികൾ' എന്ന് ഉത്ഘോഷിച്ച ഡൊമിനിക് വളംനാൽ, ലൈംഗിക കേസിൽ പ്രതിയായി ജയിലിൽ കിടന്ന ഫ്രാങ്കോയ്ക്ക് രക്തസാക്ഷിപ്പട്ടം കൊടുത്ത മാത്യു നായ്ക്കംപമ്പിൽ, സഭയിലെ നാറ്റക്കേസുകൾ പുതപ്പിട്ടുമൂടുന്ന ഡാനിയേൽ പൂവനത്തിൽ, 'കൃപാസനം' പത്രക്കാരൻ ജോസഫ് വല്യവീട്ടിൽ തുടങ്ങിയ ആത്മീയ കച്ചവടക്കാരെപ്പറ്റി ഈ പാറക്കന്  ഒന്നും പറയാനില്ല. ഫ്രാങ്കോ, റോബിൻ, എഡ്വിൻ, സോണി, കൊക്കൻ തുടങ്ങിയ പ്രശസ്ത വ്യക്തികളെപ്പറ്റിയും ഈ ന്യൂ ജെൻ പുരോഹിതൻ മൗനിയാണ്.

ജിമുക്കി കമ്മൽ ലുങ്കി ഡാൻസ് കളിക്കുന്ന കന്ന്യാസ്ത്രികളെ വിമർശിക്കാൻ സമയം കിട്ടാത്ത അച്ചൻ ലൂസി കളപ്പുര സിസ്റ്റർ ചൂരിദാറിട്ടതിനെപ്പറ്റി ഘോരഘോരം പ്രസംഗിക്കും. അയാൾക്ക് ഏതുവേഷത്തിലും പ്രത്യക്ഷപ്പെടാം. പുരോഹിതൻറെ വേഷംകെട്ടിയ ഒരു നടൻ. ഞങ്ങളെ ഉപദേശിക്കുന്നത് കണ്ണിലെ തടി എടുക്കാനല്ലേ? സ്വന്തം കണ്ണിലേയ്ക്കും ഇടയ്‌ക്കൊന്ന് നോക്കണം, തല്ലുകൊള്ളി. 

കോമാളി വേഷം കെട്ടുന്ന ഈ പാതിരിക്ക് ലവ് ജിഹാദിനെപ്പറ്റി നല്ലപോലെ സംസാരിക്കാനറിയാം. തിന്മയ്ക്ക് വളക്കൂറുള്ള മണ്ണായി സഭയെ വളർത്താൻ ഇദ്ദേഹം കിണഞ്ഞ് പരിശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്. ഈ മനുഷ്യൻറെ പിആർഒ ഓഫീസ് ഒരു വന്യജീവി സങ്കേതം പോലെയായിരിക്കും. കപടനാട്യക്കാരായ നിയമജ്‌ഞരേ, ഫരിസേയരേ, നിങ്ങള്‍ക്കു ദുരിതം!

ആഭാസ പ്രകടനങ്ങളിൽകൂടി  അയാൾക്ക് നൈമിഷിക ഉല്മാദങ്ങൾ ഉണ്ടായേക്കാം. എന്നാൽ അയാൾ സഭയ്ക്ക് അപശകുനമാണ്. സഭാതലത്തിൽ ഈ പുരോഹിതനെ കൃത്യമായി നിരീക്ഷിക്കുകയും നിയന്ത്രിക്കുകയും  ചെയ്യേണ്ടതാണ്. ഈ വൈദികൻറെ വിഷയത്തിൽ സഭാംഗങ്ങൾ നിസ്സംഗതരോ സഹിഷ്ണത ഉള്ളവരോ ആയിരിക്കാൻ പാടില്ല. ജാഗ്രതയോടെ ഇദ്ദേഹത്തെ തിരുത്തിയെ പറ്റൂ.

വിലക്കപ്പെട്ട കനിയുടെ മോഹ വലയത്തിൽപ്പെട്ട അടുത്ത നാറ്റക്കേസ് എവിടെനിന്ന് വരുമെന്ന ഭയത്തോടെ സഭാംഗങ്ങൾ കഴിയുമ്പോളാണ് മാധ്യമങ്ങൾ പുതിയ വാർത്തയുമായി രംഗത്തെത്തുന്നത്. സഭാപൗരർ ലജ്ജകൊണ്ട് തല താഴ്ത്തുമ്പോൾ നോബിളിന് മാധ്യമങ്ങളിൽമേൽ കുരുപൊട്ടലാണ്. ക്രൈസ്തവ സഭയേയും പൗരോഹിത്യത്തേയും അപമാനത്തിൻറെ പടുകുഴിയിലേക്ക് തള്ളിവിടുന്ന പൗരോഹിത്യ ലൈംഗിക പീഡനകഥകൾ മാധ്യമങ്ങൾ പുതപ്പിട്ട് മൂടണംപോലും! ആരോപണ വിധേയരായ മെത്രാന്മാരും വൈദികരും അവരുടെ നിരപരാദിത്വം ജനത്തിന് ബോധ്യപ്പെടുംവരെ അവരെ ചുമതലകളിൽനിന്ന് മാറ്റി നിർത്താത്തതിൽ കുമാരന് പ്രശ്നമില്ല. 

അധികാരം, മോഹം. ആഡംബരഭ്രമം, സമ്പത്തിനോടുള്ള ആർത്തി, വിലക്കപ്പെട്ട കനി വേണ്ടുവോളും ശാപ്പിടുക, വിനയവും വിവേകവുമില്ലാതെ പെരുമാറുക, ദൈവത്തെ ഭയവും മനുഷ്യനെ ശങ്കയും ഇല്ലാതെ ജീവിക്കുക എല്ലാം ചെയ്യുന്ന വൈദികർ സഭയുടെ വൃത്തികെട്ട പുഴുക്കുത്തുകളാണ്. അവരെ പൊറത്താക്കിയേ പറ്റു. അനുദിനം വൈദികരുടെ ഇടയിൽ മൂല്യച്യുതി സംഭവിക്കിന്ന ഈ കാലഘട്ടത്തിലും ആഭിജാത്യം, ബഹുമാന്യത, കാരുണ്യം, മര്യാദ, ജീവിത വിശുദ്ധി എല്ലാമുള്ള തങ്കപ്പെട്ട വൈദികരും സഭയിൽ ധാരാളമുണ്ടെന്നുള്ളത് ആശ്വാസകരമാണ്. ഫാ ഡൊമിനിക് പത്യാലയെപ്പോലെയും ഫാ ഡേവിസ് ചിറമേലിനെപ്പോലെയും ഉള്ള വൈദികർ സഭയ്ക്ക് മുതൽക്കൂട്ടും ദൈവജനത്തിന് അഭിമാനവുമാണ്.

മാനന്തവാടി മെത്രാൻ ജോസ് പൊരുന്നേടത്തിനോട്, താങ്കളുടെ പിആർഒ നോബിൾ പാറക്കൽ എന്ന പുരോഹിതനെ അമ്പലപ്പറമ്പിലെ കാളയെപോലെ മൂക്കുകയറില്ലാതെ സർവസ്വാതന്ത്ര്യത്തോടെ അഴിച്ചുവിടെരുതെന്ന് അഭ്യർത്ഥിക്കുന്നു.