Dr. Antonyയുടെ കമന്റിന് ഒരു മറുപടി

ശ്രീ ഫ്രാൻസിസ് റോഷൻ നവംബർ 21, 2014ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ‘ഞാനൊട്ടു സ്വാമിയുമല്ല, എനിക്കൊട്ടിരിമ്പുകടയും ഇല്ലാ’ എന്ന ലേഖനത്തിന് ശ്രീ സക്കറിയാസ് നെടുങ്കനാൽ എഴുതിയ കമെൻറ്റിൽ ഒരു ഡോക്ടർ ആൻറ്റണി സക്കറിയാസിനെഴുതിയ ഇംഗ്ലിഷിലുള്ള ഈമെയിൽ വായിക്കാനിടയായി. സാക്കിൻറെ കമെൻറ്റും ആ ഈമെയിലും ഇവിടെ ചേർക്കുന്നു:

Zach NedunkanalNovember 21, 2014 at 10:16 PM

"മെത്രാന്മാര്‍ക്ക് നാണമില്ലാത്തത് എന്തുകൊണ്ട്’ എന്ന വിഷയത്തിൽ ആരെങ്കിലും ഗവേഷണം നടത്തിയിരുന്നെങ്കിൽ‍ കാര്യം മനസ്സിലായേനെ." ഗവേഷണം നടത്താൻ പോലും കൊള്ളില്ലാത്ത ഈ വിഷയത്തിന്റെ പേരിൽ സമയം കളയാൻ ആരെയും കിട്ടുമെന്ന് റോഷൻ കരുതേണ്ട. ഫാ. സെബാസ്റ്യൻ കാപ്പനെപ്പറ്റിയുള്ള ചെറിയ പോസ്റ്റിനു ഞാനിട്ട കമെന്റ് വായിച്ചശേഷം ഒരു റവ.ഡോ. Antony അയച്ച മെയിൽ മാന്യ വായനക്കാർ സ്വയം വിലയിരുത്തുക. ഇത്തരം വൈദികർ ഇഷ്ടംപോലെ ഉള്ളിടത്തോളം കാലം മെത്രാന്മാർക്ക് എന്നല്ല, കത്തോലിക്കാസഭക്കും ഒന്നും പേടിക്കാനില്ല. Dr. Antony തന്നിരിക്കുന്ന ലിങ്ക് തുറന്നൽ കാണാം വൈദികപരിശീലനത്തിന്റെ ശക്തി.

Dear Zach
It has become a fashion among Christians to criticize their own religion. By doing it, they think, they stand above the ordinary ignorant believers. The simple reason for this is that there is no blasphemy law in catholic church. No person, in any other religion, would volunteer to criticize his own religion in public. And this is one reason for the plight of Christianity.

I am not a fanatically religious person. But I know there are fanatic religions in this world. And that is the problem of the world. Not those simple celibate unfortunate priests destined to live that way. They are human beings too. Who is sincere and honest and committed to his profession these days? The whole world is neck deep in corruption and acts of survival. I believe there are far more important issues in this world than cleansing the church.

When you find time, visit the link.
http://www.plainsimplefaith.com/2014/07/5-reasons-why-i-dont-criticize-the-church-of-christ/

best regards, dr.antony

ഈ ഈമെയിൽ വായിച്ചുകഴിഞ്ഞപ്പോൾ പണ്ഡിതനായ ആൻറ്റണിയുടെ ചില പ്രസ്താവനകളെ ഒന്ന് വിലയിരുത്താനാണ് ഞാൻ ഈ ലേഖനം പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നത്. അദ്ദേഹം പറയുന്നത് ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ ഇടയിൽ അവരുടെ മതത്തെ വിമർശിക്കുന്നത് ഒരു ഫാഷനായിരിക്കുകയാണെന്നാണ്. സഭാചരിത്രത്തിൽ നടന്നിട്ടുള്ള സഭാവിമർശനത്തെ സംബന്ധിച്ച് ഏതാനും ചില ഉദാഹരണങ്ങൾ ഞാനിവിടെ വെയ്ക്കട്ടെ:

1. ആദിസഭയിൽ ലിംഗാഗ്രചർമത്തിൻറെ പേരിലുള്ള വാദം രൂക്ഷമായപ്പോൾ പൌലോസ് പത്രോസിനെ വിമർശിക്കുകയും കുറ്റക്കാരനായി വിധിക്കുകയും ചെയ്തു (ഗലാ. 2. 11-15). പൌലോസ് വിമർശിച്ചില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ പുറജാതികളെ അദ്ദേഹത്തിന് പുതുക്രിസ്ത്യാനികളാക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല.

2. ഏകദേശം 650 വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് സഭ അഴിമതിയുടെ കൂത്തരങ്ങമായിരുന്നു. സിയന്നായിലെ വി. കാതറിൻ (St. Catherine of Sienna) സഹികെട്ട് അന്നത്തെ മാർപാപ്പ ഗ്രിഗരി പതിനൊന്നാമന് ഇപ്രകാരം എഴുതി: "റോമൻ കാര്യാലയത്തിൻറെ പാപത്തിൻറെ ദുർഗന്ധം മൂലം ലോകം ഓക്കാനിക്കുകയും സ്വർഗത്തിന് ദീനമുണ്ടാകുകയും ചെയ്യുന്നു". ഇത് സഭാവിമർശനമല്ലേ?

3.  500 വർഷങ്ങൾക്കുമുൻപ് ഇതിലും കൂടിയ വിമർശനമുണ്ടായി സഭ പിളർന്നു. അന്നാണ് മാർട്ടിൻ ലൂഥർ വിറ്റൻബെർഗ് ദേവാലയവാതുക്കൽ 95 തീസിസ് എഴുതിയ കടലാസ് ഒട്ടിച്ചുവെച്ച് റോമിനോടുള്ള തൻറെ പ്രതിഷേധം രേഖപ്പെടുത്തിയത്. സഭാനവീകരണത്തിനുള്ള മുറവിളിയുടെ ശബ്ദമായിരുന്നു അത്. ലൂഥറിനെ ശ്രവിക്കാൻ സഭ കൂട്ടാക്കിയില്ല. സഭ പിളർന്നു.

4. ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ എത്രയോ ദൈവശാസ്ത്രജ്ഞരാണ് സഭയെ വിമർശിച്ചിട്ടുള്ളത്‌. അതിലെ പ്രധാനികളെ സഭ ശിക്ഷിച്ച് അടക്കി ഒതുക്കി ഇരുത്തി.

5. ഇരുപത്തൊന്നാം നൂറ്റാണ്ട് സോഷ്യൽ മീഡിയായുടെ കാലമാണ്. അതുകൊണ്ട് വിമർശനങ്ങൾ കൂടിവരുന്നു. അത് ഒരു ഫാഷനല്ല. സഭയെ പരസ്യമായി ഗുണദോഷനിരൂപണം ചെയ്യാൻ ഓരോ ക്രിസ്ത്യാനിയും കടപ്പെട്ടവനാണ്. അതിനുള്ള ആത്മാർത്ഥതയും ആർജവവും ഇന്നത്തെ പുതുതലമുറക്കുണ്ട്. പുരോഹിതരുടെയും മെത്രാന്മാരുടെയും ദുഷ്പ്രവർത്തികൾ കാണുന്നവർക്ക് ഒരിക്കലും മൌനം പാലിക്കാൻ പാടില്ല. പാലിച്ചാൽ അതൊരു സമ്മതം മൂളലാകും. സഭയുടെ ഇരുണ്ട കാലഘട്ടങ്ങളിലേയ്ക്കുള്ള തിരിച്ചുപോക്ക് ഇനി ഉണ്ടാകാൻ പാടില്ല.

ഓരോരുത്തരും സ്വന്തം മതത്തെയാണ് നന്നാക്കാൻ ശ്രമിക്കണ്ടത്. മറ്റു മതങ്ങളുടെ കാര്യങ്ങൾ അവയുടെ അനുയായികൾ നോക്കികൊള്ളും. സാധാരണ വിശ്വാസികൾ സഭാസംബന്ധമായ കാര്യങ്ങളിൽ അജ്ഞരാണെന്ന് ഡോക്ടർ ആൻറ്റണിതന്നെ സമ്മതിക്കുന്നുണ്ട്. സഭാനേതാക്കന്മാർ അവരെ സഭാചരിത്രം പഠിപ്പിക്കുകയോ അന്ധവിശ്വാസത്തിൽനിന്നും യേശുവിൻറെ കാഴ്ചപ്പാടുകളിൽ അധിഷ്ടിതമായ ഒരു ജീവിതരീതിയിലേയ്ക്ക് നയിക്കുകയോ ചെയ്യാത്തതിനാലാണ് വിശ്വാസികൾ അജ്ഞരായി തുടരുന്നത്. അന്ധവിശ്വാസത്തിൽ അവരെ കുളിപ്പിച്ചുകിടത്തിയാലേ പൌരോഹിത്യമേധാവിത്വം അനസ്യൂതം തുടരാൻ കഴിയൂയെന്ന് സംഘടിത സഭക്കറിയാം . ഈ അന്ധകാരനിബിഡമായ സഭയെ സ്വതന്ത്രമാക്കാനാണ് അല്മായശബ്ദം പോലുള്ള നവീകരണ ബ്ലോഗുകളിൽ എഴുതുന്നവർ ശ്രമിക്കുന്നത്.

ഹൈന്ദവമതമൂല്ല്യങ്ങളെ തിരുത്തുകയും ആചാരങ്ങളെ പൊളിച്ചെഴുതുകയും ചെയ്തവരാണ് വിവേകാനന്ദസ്വാമികളും ശ്രീനാരായണഗുരുപാദരും. മറ്റുമതങ്ങളിലും നവീകരണശ്രമങ്ങൾ നടക്കുന്നുണ്ട്. മത നവീകരനം മതത്തോടൊപ്പം നീങ്ങുന്ന ഒരു പ്രതിഭാസമാണ്.

ഡോക്ടർ ആൻറ്റണിയുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ സഭാവിമർശനം ഫാഷനാകുന്നത് കത്തോലിക്കാസഭയിൽ ദൈവദൂഷണനിയമം (blasphemy law) ഇല്ലായെന്ന കാരണംകൊണ്ടാണ്. അല്മായരെ അടക്കി ഭരിക്കാൻ കാനോൻ നിയമങ്ങൾ ഉണ്ടല്ലോ. ദൈവദൂഷണനിയമംകൂടി അതിൽ എഴുതിചേർക്കാമല്ലോ. സഭാവിമർശകരോട് ചോദിച്ചിട്ടല്ലല്ലോ കാനോൻ നിയമം സൃഷ്ടിച്ചത്. വേണമെങ്കിൽ മതദ്രോഹവിചാരണയും (Inquisition, 1231-1834) പുനരാരംഭിക്കാം. ഫ്രാൻസിസ് സേവിയർ ഗോവൻ ഇൻക്വിസിഷൻ റോമിലേക്ക് റിക്കമെൻറ്റ് ചെയ്തതുപോലെ ഡോക്ടർ ആൻറ്റണിയും സീറോ മലബാർ വലിയ മെത്രാപ്പോലീത്ത മാർ ആലഞ്ചേരിയോട് സീറോ മലബാർ ഇൻക്വിസിഷൻ ആരംഭിക്കാൻ റിക്കമെൻറ്റ് ചെയ്യണം. ഭാവിയിൽ താങ്കളെ വിശുദ്ധ പദവിയിലേക്ക് ഉയൽത്താനും അതുവഴി സാധ്യതയുണ്ടായേക്കാം. ഡോക്ടർ ആന്റണിക്ക് സഭയുടെ അന്ധകാരയുഗങ്ങളിലേയ്ക്ക് തിരിച്ചുപോകാനുള്ള ത്വരയാണന്നു തോന്നുന്നു. അല്ലാതെന്തുപറയാൻ.

റേഡിയോയും ടിവിയും മൊബൈൽ ഫോണും ഇൻറ്റെർനെറ്റും ഗൂഗുളും ഫെസ്ബുക്കും എല്ലാമുള്ള സൈബർലോകമാണ് നമ്മുടേത്‌. സഭയ്ക്ക് ഇനി ബാലപീഠനമോ കൊലയോ കൂദാശമുടക്കലോ ഒന്നും മൂടിവെയ്ക്കാൻ സാധ്യമല്ല. ഡോക്ടർ ആൻറ്റണിക്ക് ഈ തിരിച്ചറിവ് ഉണ്ടാകണം.

റിലിജിയസ് ഫനറ്റിക്കല്ല ഡോക്ടർ ആൻറ്റണിയെന്ന് സ്വയം പ്രഖ്യാപനം ചെയ്തത് നല്ലകാര്യം. പക്ഷേ, മറ്റുമതക്കാരെ നമുക്ക് വെറുതെ വിടരുതോ?

അല്മായശബ്ദം നല്ല വൈദികരെയും മെത്രാന്മാരെയും ആദരവോടെ കാണുന്നുണ്ട്. പക്ഷേ, അവരുടെ എണ്ണം ദിനംപ്രതി കുറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. സഭയുടെ മൂല്യശോഷണമാണത്. മിൽവാക്കി അതിരൂപത പാപ്പരത്വം പ്രഖ്യാപിച്ചപ്പോൾ 8000 ബാലപീഠന കേസുകളുടെ ഫയലുകളാണ് പുറത്തുവന്നത്. ഇവരൊക്കെ എങ്ങനെ 'simple unfortunate celibate priests' ൻറെ ഗണത്തിൽ പെടും? സമൂഹവും രാഷ്ട്രീയവും ദുഷിച്ചതാണെന്നതുകൊണ്ട് സഭാനേതൃത്വവും അങ്ങനെ ദുഷിക്കാമൊ? നന്മയുടെ കാവൽക്കാരാണ് ഇവരെന്നാണ് വെയ്പ്പ്. ലോകത്തിൽ ഒട്ടനവധി വാദവിഷയങ്ങൽ ഉണ്ട്. അല്മായശബ്ദത്തിൻറെ ദൗത്യം കത്തോലിക്കാസഭയുടെ നവീകരണമാണ്.

ഇനി ഏതാനും കാര്യങ്ങൾ ഡോക്ടർ ആൻറ്റണിയുടെ ശ്രദ്ധയിൽ പെടുത്തട്ടെ:
അച്ചന്മാരുടെ അനീതികളെപ്പറ്റി പറയാൻ ഇന്ന് രാഷ്ട്രീയപാർട്ടികൾ പോലുമില്ല. ഒരുകാലത്ത് ചിന്തിക്കുന്നവരെ നിലയ്ക്കുനിർത്താൻ ആചാരങ്ങളേയും അനുഷ്ടാനങ്ങളേയും സഭ ഉപയോഗിച്ചു. 'അച്ചന്മാരോടു കളിച്ചാൽ ഇങ്ങനെയിരിക്കും' എന്ന അക്രൈസ്തവ ചിന്ത ഇന്നും പുരോഹിതരുടെ ഇടയിൽ പ്രബലമാണ്. മുല്ലമാരുടേയും മുക്രിമാരുടേയും കൈയ്യിലായിരുന്നു മുസ്ലിം പള്ളികളും പള്ളിസ്വത്തുക്കളും. അതുകൊണ്ട് മുസ്ലിം തീവ്രവാദക്കാരെ സൃഷ്ടിക്കാനെ കഴിഞ്ഞുള്ളൂ. ഇന്ന് കത്തോലിക്കാപള്ളികളും പള്ളിസ്വത്തുക്കളും അച്ചൻറ്റെയും മെത്രാൻറ്റെയും കൈയ്യിലാണ്. ആ സ്ഥിതി മാറിയേ തീരൂ. ഇതൊരു സന്ധിയില്ലാസമാരമാണ്.

നമ്മുടെ നാട്ടിൽ സദാചാരം നശിച്ച അച്ചന്മാർ വിരളമാണ്. അവിടെയും ഇവിടെയും പെണ്‍കുട്ടികളുടെ ഉടുപ്പിൻറെ അളവെടുപ്പോക്കെ നടക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അതൊക്കെ അപ്രധാനങ്ങളായി തള്ളികളയണ്ടതാണ്. അല്മായശബ്ദം അത്തരം വാർത്തകൾക്ക് അധികപ്രാധാന്യം നല്കാറുമില്ല. വൈദികരുടെ വഴിതെറ്റിയ സാമൂഹികപ്രവർത്തനങ്ങളോടാണ് നവീകരണക്കാരുടെ പ്രതിഷേധം.

സഭകൾക്ക് അവരുടെ പൂർവപാരബര്യങ്ങളിലേക്ക് മടങ്ങിപ്പോകാനുള്ള അനുവാദം കിട്ടിയപ്പോൾ മാർ പവ്വത്തിലും കൂട്ടരുംകൂ‌ടി സഭയെ വെടക്കാക്കുകയാണ് ചെയ്തത്. പള്ളിയും പള്ളിസ്വത്തുക്കളും പിടിച്ചെടുക്കുകയും കൽദായ ആരാധനക്രമങ്ങൾ അടിച്ചേൽപ്പിക്കുകയും കാനോൻ നിയമം നടപ്പിലാക്കുകയും ചെയ്തതാണോ മാർതോമ നസ്രാണിസഭയുടെ പുനരുദ്ധാരണം? ദേശീയവൽക്കരണം? താലിയും നിലവിളക്കും കൊടിമരവും മാർതോമകുരിശുമായാൽ പുനരുദ്ധാരണമാകില്ല.

ജാതിരഹിത സമൂഹമാണ് സഭയെന്ന് പറയുന്ന അതേ നാവിൽനിന്നും വരുന്നത് പുലയൻ മത്തായിയെന്ന പ്രയോഗങ്ങളും മാറികെട്ടിയ അശുദ്ധരക്തക്കാർക്ക് പള്ളിയംഗത്വം നിഷേധവുമാണ്. റോമിനെപ്പോലും വഞ്ചിക്കുന്ന കുടിലതയല്ലേ സഭാധികാരത്തിൻറെ ഈ കച്ചവടമനസ്ഥിതി. സഭാവിമർശനം വിശ്വാസ സംരക്ഷണത്തിനും വാസ്തവബോധം വിശ്വാസികളിൽ സൃഷ്ടിക്കാനും അനിവാര്യമാണ്.

മതത്തിൻറെ പേരിൽ മറ്റൊരു കോളനിവൽക്കരണമാണ് ഇന്നു നടക്കുന്നത്. മനുഷ്യനെ സംസ്ക്കാരത്തിൽനിന്ന് അന്യവൽക്കരിക്കാനുള്ളതല്ലാ മതം എന്നോർക്കണം. അച്ചന്മാരുടെ താളത്തിനൊപ്പിച്ചു തുള്ളാൻ എല്ലാവരേയും കിട്ടുകയില്ല. സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ എന്നും പൌരോഹിത്യം എതിർത്തിട്ടേയുള്ളൂ. ചിന്തിക്കുന്നവർ സത്യത്തെ അനാവരണംചെയ്ത് ജനമദ്ധ്യത്തിൽ വിതറും. അപ്പോൾ പള്ളിമേധാവിത്വം കൂടുതൽ കൂടുതൽ വിറളികൊള്ളും.നാനൂറ് വർഷം മുൻപ് പോർട്ടുഗീസുകാർ എന്തുചെയ്യണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചുവോ ഇന്നത്‌ നാട്ടുമെത്രാന്മാർ നടപ്പാക്കുന്നു. സമുദായം ഇവരോട് ക്ഷമിക്കാൻ പോകുന്നില്ല.

സമുദായാംഗങ്ങളുടെമേൽ കുതിരകയറുന്നതിനെ ചോദ്യം ചെയ്തേ പറ്റൂ. ഇവരുടെ വലിയ ഖഡ്ഗം കൂദാശ നിഷേധിക്കലാണ്. അത്തരം വിഷം കലർത്തലാണ് സമുദായാംഗങ്ങളെ ചൊടിപ്പിക്കുന്നത്. പാറേമ്മാക്കൽ തോമാകത്തനാരുടെയത്ര ഉശിരുള്ള സഭാസ്നേഹികൾ ഇന്നും സഭയിലുണ്ട്. അദ്ദേഹത്തെപ്പോലെ മലങ്കരയുള്ള പള്ളികൾ പള്ളിക്കാർ പണുതതാണെന്നും നാട്ടുമെത്രാൻറെ ചെല്ലത്തിൽനിന്നെടുത്ത പൈസകൊണ്ട് പണുതതല്ലെന്നും ഉറക്കെ പറയാൻ കഴിവുള്ള പൌരബോധമുള്ള നസ്രാണികൾ ഇന്നുമുണ്ട്.

മാർതോമ പള്ളിഭരണസമ്പ്രദായത്തെ നശിപ്പിച്ച നാട്ടുമെത്രാന്മാരെ മാർതോമാ ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ പൂർവചരിത്രം അറിയാവുന്ന നസ്രാണികൽ പുശ്ചത്തോടെയേ വീക്ഷിക്കൂ. ഇന്ന് കത്തോലിക്കാ നേതൃത്വത്തെ ചോദ്യം ചെയ്യാനും വെല്ലുവിളിക്കാനും ശക്തിയാർജിച്ച വിശ്വാസികളുണ്ട്‌.

സഭാവിമർശനവും സഭാനവീകരണയത്നങ്ങളും വ്യക്തിപരമായി പുരോഹിതരെ അധിക്ഷേപിക്കലല്ല. വിശ്വാസപരമായ ഒരു സ്വാതന്ത്യസമരമാണിത്. പൌരാവകാശം സഭാനേതൃത്വത്തിന് അടിയറവുവെയ്ക്കേണ്ട കാര്യമില്ല. തിരുവായ്ക്ക് എതിർവായില്ലായിരുന്ന ഒരു കാലഘട്ടം ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇപ്പോൾ ആദ്ധ്യാത്മിക സ്വേച്ഛാധിപത്യത്തെ എതിര്ക്കാൻ മാത്രം വിശ്വാസികൾ ശക്തരായിരിക്കുന്നു. എത്ര ഡോക്ടർ ആൻറ്റണിമാർ ശ്രമിച്ചാലും, പട്ടക്കാർ കൈയടക്കിവെച്ചിരിക്കുന്ന സഭയുടെ ചുക്കാൻ ആധ്യാത്മീക സ്വാതന്ത്ര്യസമരത്തിലൂടെ സഭാ പൌരരുടെ കൈയ്യിലേക്ക് മാറുന്ന നാളുകൾ വിദൂരത്തല്ല.

ക്രൈസ്തവപണ്ഡിതനും സഭാനവീകരണത്തിൻറെ ആചാര്യനും നിശ്ചയദാർഢൃത്തോടെ ക്രൈസ്തവപൌരോഹിത്യത്തിൻറെ കാട്ടാളത്തരങ്ങളെ മുച്ചൂടും എതിർക്കുന്നവനും ദൈവവിശ്വാസിയും സാഭാസ്നേഹിയുമായ ശ്രീ ജോസഫ് പുലിക്കുന്നേലിൻറെ സഭാനവീകരണത്തെ സംബന്ധിച്ചുള്ള ഒരഭിപ്രായപ്രകടനം ഉദ്ധരിച്ചുകൊണ്ട് നിർത്തുന്നു: "സഭയെ 'യേശുവിൽ നവീകരിക്കാ'നുള്ള യജ്ഞമാണ് ഇപ്പോൾ നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. പുരോഹിത നേതൃത്വത്തിൽ അനേകം നവീകരണധ്യാനങ്ങൾ നടക്കുന്നുണ്ട്. ഈ ധ്യാനങ്ങളുടെയെല്ലാം ലക്ഷ്യം വ്യക്തിയെ നന്നാക്കലാണ്‌. കത്തോലിക്കാ സഭയുടെ രാജകീയ ഘടനയാണ് ഇന്നു മാറേണ്ടത്."
Chacko Kalarickal
Ckalarickal10@hotmail.com