'ഹിസ്‌ പരിശുദ്ധി'!

"ഞാൻ പാപിയാണ്" എന്ന് നമ്മുടെ ഏതെങ്കിലും ഒരു മെത്രാനോ ഒരു വികാരിയോ പറയുന്നത് നമുക്ക് ഭാവനയിൽ പോലും കാണാൻ കഴിയാത്ത ഒരു സംഭവമാണ്. അപ്പോഴാണ്‌ സഭയുടെ പരമാധികാരിയായി തിരഞ്ഞടുക്കപ്പെട്ട ദിവസം തന്നെ  ഒരു പോപ്‌ അങ്ങനെ ഏറ്റുപറഞ്ഞുകൊണ്ട് വളരെ താഴ്മയോടെ എല്ലാവരുടെയും പ്രാർഥനക്കായി യാചിച്ചത്. ഒരു ചെറിയ സ്ഥാനക്കയറ്റം ഉണ്ടാകുമ്പോൾ തന്നെ നമ്മുടെ ദിവ്യന്മാർ പറഞ്ഞുപിടിപ്പിക്കുന്നത്, ദൈവം എന്തോ വലിയത് എന്നിൽ കൂടെ പ്ലാൻ ചെയ്തിരിക്കുന്നു, അവിടുത്തെ നാമം പുകഴ്ത്തപെടട്ടെ എന്നാണ്. ദൈവത്തിനു സ്തുതി എന്ന് അധരവ്യായാമം നടത്തുമ്പോഴും അവരുടെയുള്ളിൽ കത്തിക്കാളുന്നത്  'ഞാനത്ര മോശക്കാരനൊന്നുമല്ല, ദൈവം എന്നിൽ സംപ്രീതനാകാൻ മാത്രം ഞാൻ വളർന്നിരിക്കുന്നു' എന്ന കറകളഞ്ഞയഹന്തയാണ്. തന്നെ അമാനുഷികമായ വിശേഷണങ്ങൾ ചേർത്ത് സംബോധന ചെയ്യരുത്, മിസ്റ്റർ പോപ്‌ എന്ന് വേണമെങ്കിൽ വിളിച്ചോളൂ എന്നാണ് മഹാത്മാവായ നമ്മുടെ പപ്പാ പറഞ്ഞത്. ഈ എളിമയും തന്റെ ജീവിതത്തിൽ അദ്ദേഹം കാണിക്കുന്ന ലാളിത്യവുമൊന്നും ഇന്ത്യയിലെ മെത്രാന്മാർ മാതൃകയായി ഇതുവരെ സ്വീകരിച്ചിട്ടില്ല. ഞാനും നിങ്ങളെപ്പോലെ ഒരു പാപിഎന്ന് ഫ്രാൻസിസ് പപ്പാ പറയുമ്പോൾ അത് ദൈവത്തിനു മുമ്പിൽ എല്ലാ മനുഷ്യരും തമ്മിലുള്ള സമത്വത്തിന്റെയും സാഹോദര്യത്തിന്റെയും അംഗീകാരത്തിൽ നിന്ന് പുറപ്പെടുന്നതാണ്‌. തന്റെ ജോലിയിൽ പങ്കു വഹിക്കുന്നവരും ഇതേ മനോഭാവം പുലര്ത്തണം എന്നദ്ദേഹം തീവ്രമായി ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ട്. ഒട്ടും തെറ്റിദ്ധരിക്കാൻ പാടില്ലാത്ത ഭാഷയിൽ അദ്ദേഹമത് വെളിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഇതെല്ലാമായിട്ടും നമ്മുടെ മെത്രാന്മാർക്ക് ചിന്തയിലും പ്രവൃത്തിയിലും ഒരു തരി മാറ്റം പോലും ഉണ്ടായിട്ടില്ല. ഇപ്പോഴും അവരുടെ തിരുനാമങ്ങൾക്ക് മുമ്പിൽ 'Your Beatitude, 'Your Excellency' എന്നൊക്കെ ചേർത്തില്ലെങ്കിൽ അർഹതപ്പെട്ട ബഹുമതി നിരസിച്ച മട്ടിലാണ് ചിന്ത. തല കുനിച്ചുപിടിച്ച് "പിതാവേ" എന്ന് വിളിച്ചില്ലെങ്കിൽ അവർ തിരിഞ്ഞുപോലും നോക്കില്ല. യേശു അത് കട്ടായമായി വിലക്കിയിട്ടുണ്ട് എന്നത് അവർ ഗൗനിക്കുന്നേയില്ല! അല്ലെങ്കിൽത്തന്നെ യേശു പഠിപ്പിച്ച ഏതു കാര്യത്തിലാണ് അവർക്ക് താത്പര്യമുള്ളത്‌?

Declare war against episcopal titles എന്നൊരു ലേഖനത്തിൽ, CCV (www.almayasabdam.com) യുടെ എഡിറ്റർ ശ്രീ ജെയിംസ്‌ കോട്ടൂർ എഴുതുന്നു: "ഒരു സാധാരണ മനുഷ്യനെ 'വാഴ്ത്തപ്പെട്ട', (his beatitude), 'പരിശുദ്ധ' (his holiness), ഉത്കൃഷ്ട (his excellency), മഹത്ത്വപൂര്ണ (his eminence) എന്നൊക്കെ അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്നത് ദൈവനിന്ദയായി കണക്കാക്കണം. കാരണം, ഈ വിശേഷണങ്ങൾ ദൈവത്തിനു മാത്രം അനുയോജ്യമായവയാണ്. സഭാധികാരികളെ സമൂഹത്തിൽ സർവസാധാരണമായി ഉപയോഗിക്കുന്ന Mr ചേർത്തു വിളിച്ചാൽ ധാരാളം മതി - Mr. Priest, Mr. Bishop, Mr. Cardinal എന്നിങ്ങനെ. രാഷ്ട്രീയ-ഭൌതികരംഗത്ത് ഏറ്റവും കൂടുതൽ അധികാരം കൈയാളുന്ന അമേരിക്കൻ പ്രസിഡന്റിന്റെ കാര്യത്തിലും Mr. President എന്നാണ് പ്രയോഗം. പോപ്‌ ഫ്രാൻസിസ് തന്നെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് തൽക്കാലത്തേയ്ക്ക് ഒരാൾ ചെയ്യുന്ന ജോലി മനുഷ്യരുടെ പൊതുവായ സമത്വവീക്ഷണത്തിന് കോട്ടം വരുത്തുന്നത് അഭിലഷണീയമല്ല എന്ന്. പൌരോഹിത്യവും അല്മായരും തമ്മിൽ സ്ഥാനമാനബഹുമതികളിലുള്ള അതിരുകടന്ന വിവേചനമാണ് ഇന്ന് സഭയിൽ തിരുത്തലാവശ്യപ്പെടുന്ന മഹാപാപം (cardinal sin) എന്നാണദ്ദേഹത്തിന്റെ പക്ഷം."

തങ്ങളുടെ ഏത് ആജ്ഞയും അനുസരിക്കാൻ തയ്യാറായി നില്ക്കുന്ന പട്ടാളക്കാർ ഉള്ളതുകൊണ്ടാണ് പട്ടാളമേധാവി (general) എന്ന സ്ഥാനവും സംജ്ഞയും ഉള്ളത്. അതുപോലെ, പുരോഹിതരുടെ ഏതു പിടിവാശിക്കും അഹന്താപൂർത്തീകരണത്തിനും ചെവികൊടുക്കാൻ മാത്രം പരിമിതമായ ബുദ്ധിയും ചിന്താശക്തിയും ഉള്ള അന്ധവിശ്വാസികളുടെ പെരുപ്പമാണ് ഇവിടുത്തെ വൈദികരെയും വൈദികാദ്ധ്യക്ഷരെയും ധാർഷ്ട്യം നിറഞ്ഞ വ്യക്തികളാക്കി നിലനിർത്തുന്നത്. ഇക്കാര്യത്തിൽ ഒരു മാറ്റം ഉണ്ടാകണമെങ്കിൽ അതിനുള്ള തുടക്കം സഭാപൌരന്മാരിൽ നിന്നുതന്നെ ഉണ്ടാകണം. അതിശയോക്തി കലർന്ന സംബോധനാപദങ്ങൾ തീർത്തും ഉപേക്ഷിക്കുക. വൈദികനായാലും മെത്രാനായാലും കർദിനാളായാലും നേരിട്ട് സംഭാഷണത്തിലും  എഴുത്തിലും തൃതീയപുരുഷ ദ്യോതകമായും മലയാളത്തിൽ 'ശ്രീ' അല്ലെങ്കിൽ 'ശ്രീമാൻ' എന്നു ചേർത്താൽ മതിയാകും. അല്പം അടുപ്പം കാണിക്കാൻ 'പ്രിയ' എന്നുമാകാം. ഇംഗ്ലീഷിൽ എതുപയോഗത്തിനും Mr ധാരാളമാണ്.

Mr ഒട്ടും മോശമല്ലാത്ത ഒരു ബഹുമതിശബ്ദമാണെന്ന് അറിഞ്ഞിരിക്കാൻവേണ്ടി അതെവിടെനിന്നു വന്നു എന്നല്പം വിശദീകരിക്കാനാഗ്രഹിക്കുന്നു. മലയാളത്തിലേക്കാൾ എളുപ്പം അക്കാര്യത്തിൽ ഇംഗ്ലീഷ് ആയതിനാൽ ആ മാധ്യമം ഉപയോഗിക്കുന്നത് ക്ഷമിക്കുമല്ലോ!

Mr and its modern plural form Misters, (its usual formal abbreviation being Messrs(.) derive from the French title mon sieur, "my lord". Messrs is Messieurs shortened - the plural of monsieur, formed by declining both of its constituent parts separately. Historically, mister — like Sir or my Lord — was applied only to those above one's own status in the peerage. This understanding is now obsolete, as it was gradually expanded as a mark of respect to those of equal status and then to all gentlemen. It is now used indiscriminately. Mr is sometimes combined with certain titles (Mr President, Mr Speaker, Mr Justice, Mr Dean, Mr Pope). The feminine equivalent is Madam. All of these except Mr Justice are used in direct address and without the name. Mister, usually written in its abbreviated form Mr. (US) or Mr (US & UK), is a commonly-used English honorific for men. The title derived from earlier forms of master, as the equivalent female titles Mrs, Miss, and Ms all derived from earlier forms of mistress. Master is sometimes still used as an honorific for boys and young men, but its use is increasingly uncommon.

As Mr is in itself a sign of respect, even exaggerated respect, as it has its origin at the feudalistic time, it is idiotic to replace it with ' your eminence', 'your excellency', 'your beatitude', let alone 'your holiness'. Why our prelates can't think of leaving out these monstrous exaggerations is not to grasp. Addressing a bishop 'Pithavu' (meaning, most respected father) is in itself ridiculous. Some bishops, even younger ones, have no shame to sign a letter with 'your pithavu', which shows an eccentricity of character. 

There had been long and ardent discussions in the past at KCRM's meetings and in the Malayalam blog 'www.almayasabdam.blogspot.com' about strictly discarding such idiotic appellations from the church-citizens' side. We can't expect our bishops to come forward on their own declaring that they are willing to discard these hollow titles. Had they any commonsense, they could have easily followed the example of Pope Francis. So now it is our turn to stop this nonsense and start addressing the priests and bishops with just a Mr.