ഇടവേളകള്‍ നല്ലതാണ്

ഇടവേളകള്‍ നല്ലതാണ് - ചിന്തകള്‍ക്കും, വാക്കുകള്‍ക്കും. ഓര്‍ത്താല്‍ അത്ഭുതം തോന്നും; അറുപതിനായിരത്തോളം ചിന്തകള്‍, മനസ്സിലൂടെ ഒരു ദിവസം കടന്നുപോകുന്നുവെന്നുവന്നു പറയപ്പെടുന്നു; പതിനായിരം വാക്കുകള്‍ ഒരു സാധാരണ മനുഷ്യന്‍ ഒരു ദിവസം പറയുമെന്നും കണ്ടെത്തിയിരിക്കുന്നു. അതിലെത്രയെണ്ണം അവസരത്തിന് ചേരുമെന്നത് ആരും ചിന്തിക്കാറില്ല. ചിന്തകള്‍ എത്രയെണ്ണം നമ്മെ അലോസരപ്പെടുത്തുന്നുവെന്നും നാം അറിയാറില്ല.

ചിന്തകള്‍ വരട്ടെ, അത് ക്ഷണിച്ചിട്ടല്ലല്ലോ വരുന്നത്, അതുകൊണ്ട് അത് അതിന്‍റെ വഴിക്ക് പൊയ്ക്കൊള്ളും എന്ന് കരുതാനാണ്‌ എനിക്കിഷ്ടം. എങ്കിലും ഒന്ന് രണ്ടു ചിന്തകള്‍ മനസ്സില്‍ തങ്ങിനിന്നു, ദിവസങ്ങളായി. ആദ്യത്തേത് ശ്രി. ലോനപ്പന്‍ നമ്പാടന്‍റെ ആത്മകഥയിലെ ചില കുറിപ്പുകള്‍. ഒരു നല്ല വിശ്വാസിയായിരുന്നിട്ടും അദ്ദേഹത്തിനു ചില കാര്യങ്ങള്‍ പറയാതിരിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. ഒരു കന്യാസ്ത്രിയെ വിശുദ്ധയാക്കാനുള്ള ശ്രമത്തില്‍ മഠംകാര്‍ മന്ത്രിയായിരുന്ന ലോനപ്പന്‍ മാഷിന്റെ ബ്ലാങ്ക് ലെറ്റര്‍ പാട് കൊണ്ടുപോയി സാക്ഷ്യപത്രം എഴുതിയത് ഒരു കഥ. ആഫ്രിക്കയില്‍ വെച്ച് ദിവംഗതനായ ബിഷപ്‌ കുണ്ടുകുളത്തിന്‍റെ സ്വര്‍ണ്ണക്കുരിശിന്‍റെയും മാലയുടെയും കഥ  വേറൊന്ന്. ആഫ്രിക്കയില്‍ നിന്നും സംഭാവന കിട്ടിയ പണം എളുപ്പത്തില്‍ കൊണ്ടുവരാന്‍ ഒരു മാര്ഗ്ഗമെയുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ; അത് മുഴുവന്‍ സ്വര്‍ണ്ണമാക്കി ഒരു കുരിശും മാലയും പണിതു കഴുത്തിലിടുക. അദ്ദേഹം അത് ചെയ്തു, പക്ഷേ, വഴി മദ്ധ്യെ അദ്ദേഹം ഹൃദയസ്തംഭനം മൂലം ദിവംഗതനായി. അന്നത്തെ ഈ കുരിശിനും മാലയ്ക്കും സാക്ഷിയായി ഇന്ന് നാല് പേര്‍ ജീവിച്ചിരിക്കുന്നു. പക്ഷേ, അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ കുരിശും മാലയും എവിടെ? തട്ടിപ്പിന്‍റെയും വെട്ടിപ്പിന്‍റെയും അനേകം കഥകള്‍ സഭയില്‍ ധാരാളമുള്ളതാണെങ്കിലും അദ്ദേഹത്തിനു സംഭവിച്ചതില്‍ ദുരൂഹതയുണ്ടെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്ന ഇക്കഥ എല്ലാവരെയും കൊളുത്തി വലിച്ചെന്നിരിക്കും.

ഇതിന്‍റെയെല്ലാം മുകളിലിരുന്ന എന്ട്രന്‍സ് ചിന്തകള്‍ അല്‍പ്പം താഴേക്കു പോയില്ലെന്നു പറയാനാവില്ല. റിസല്‍ട്ട് വന്നപ്പോള്‍ ജയിച്ചതും റാങ്ക് നേടിയതുമെല്ലാം, മിനക്കെട്ടിരുന്നു പഠിക്കുകയും, പ്രാര്‍ത്ഥന മറക്കാതിരിക്കുകയും ചെയ്തവര്‍, തോറ്റതോ മിനക്കെട്ടിരിന്നു പ്രാര്‍ഥിക്കുകയും പഠനം മറക്കാതിരിക്കുകയും ചെയ്തവര്‍. മനസ്സില്‍ വിശ്വസിച്ചിരുന്നത് പോലെ പ്രാര്‍ത്ഥനയിലും പള്ളി പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളിലും മുഴുകിയിരുന്ന ഒരൊറ്റയണ്ണത്തിനെയും മുന്‍ നിരയില്‍ കണ്ടില്ല. എന്ട്രന്സ് കോച്ചിങ്ങിനു പോകാതെ വേദപാഠം പന്തണ്ടാം ക്ലാസ്സും, ഉത്ഥാന കലോത്സവവും ജെറൂസലേം ചിന്തകളുമായി നടന്നു ഭാവി തുലച്ചു പലരും. അവര്‍ക്ക് അവശേഷിച്ചിരിക്കുന്ന ജീവിത മാര്‍ഗ്ഗം സെമ്മിനാരി മാത്രം! അതല്ലേ രൂപതയുടെയും ആഗ്രഹം? എന്നാണോ ഇവര്‍ക്ക് സുബോധം കിട്ടുക?

ഈ സര്‍വ്വ സാമൂഹ്യ ചിന്തകളെയും പുറന്തള്ളി സീറ്റു പിടിച്ചടക്കി ബോബി അച്ചന്‍ വന്നു. പോകാന്‍ പറയാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. ഒരിക്കല്‍ ശ്രി. സാക്ക് ബോബി അച്ചന്‍റെ പ്രസംഗങ്ങള്‍ കേള്‍ക്കാതിരിക്കരുതെന്ന് പറയുന്നത് ഞാന്‍ കേട്ടിരുന്നു. അന്ന് മുതല്‍ ഞാന്‍ അദ്ദേഹത്തെ അന്വേഷിക്കുന്നു. ഇന്നലെ അദ്ദേഹം ഫെയിസ് ബുക്കില്‍ വന്നു. ആ ചിത്രത്തില്‍ കണ്ട മുഖത്തെ ഭാവം എല്ലാം പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അല്‍പ്പ നേരം നിശ്ശബ്ദനായിരുന്നു ഞാനത് കേട്ടു.

ഏതാനും കമെന്റുകളും ഞാന്‍ വായിച്ചു. അതിങ്ങനെ:

'’അച്ചൻ ഒരിക്കൽ പറഞ്ഞ ആശയം എന്നെ വല്ലാതെ വേട്ടയാടുന്നു. കല്യാണം കഴിക്കാനും കഴിപ്പിക്കാനും ആയി ഒരു ജനത എന്ന്! ഇതല്ലാതെ സമൂഹം എന്നോ നാട് എന്നോ ചിന്തിക്കാൻ ആരും മെനക്കെടുന്നില്ല അത് ചെയ്യുന്നത് eccentricity ആണോ എന്ന് പോലും ഞാൻ സംശയിച്ചിരുന്ന കാലത്താണ് ഇത് കേട്ടത് .... എന്റെ confusion മാറി! കൂടുതൽ ആളുകളെ സഹായിക്കാൻ തമ്പുരാൻ അച്ചനെ കാത്തു പരിപാലിക്കട്ടെ!!”

“നാമറിയാതെ നമ്മെയെല്ലാം ആ കണ്ണിയോടു ചേർത്ത് നിറുത്തുന്ന വിശ്വപ്രതാപനെ, നമോവാകം.”

“ Fr. Boby, will I be able to meet u ever??I would like to sit with u for some time, listening to ur words; just like Mary sat at the feet of the Lord. Jesus, is it possible??”

സഭയിലെ അഴിമതികളും പോരായ്മകളും തുറന്നു കാട്ടുന്ന അനേകം പേര്‍ ബോബി അച്ചനെ ശ്രവിക്കുന്നുവെന്നുള്ളത് വിചിത്രമായി എനിക്ക് തോന്നി. അതെന്‍റെ അറിവില്ലായ്മകൊണ്ടാണെന്ന് ഞാന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ഹൃദയം എപ്പോഴും അനാദിയായിരിക്കുന്ന സ്നേഹവുമായി പ്രണയത്തിലായിരിക്കുമ്പോള്‍, ശരീരത്തിനോ ആത്മാവിനോ മറിച്ചായിരിക്കാന്‍ ആവില്ലല്ലോ. അവയും ഹൃദയത്തിന്‍റെ പിന്നാലെ പോകും, ഒരു ബോഗിയുടെ പിന്നിലെ മറ്റൊരു ബോഗി പോലെ. ബോഗികളെ ആകര്‍ഷിക്കുന്ന നല്ല എന്‍ജിനുകളാകാനോ നല്ല എന്‍ജിനുകള്‍ക്ക് വേണ്ട പാളങ്ങള്‍ ഒരുക്കാനോ കഴിയാത്തതല്ലേ നമ്മെ വിഷമിപ്പിക്കുന്നത്?