Monday, June 13, 2011
New Head of Syromalabar Church
Who is Mar George Alanchery?
A man with black Rudraksha chain and wooden cross exuding Indian culture, one of the faceless masses, an ordinary in the ordinary sense, savour of environment and human life, committed to consensus trough dilogue, unity & universality.
James Kottoor
Who is Bishop George Alanchery, unknown to me and many like me? He never figured anywhere among the probables making the rounds in the minds of the Syro Malabar(SM) community of Bishops, priests, sisters and people, anxiously praying for the one to suite their hearts’ expectations, not even among print media personel or TV channels forcasting tomorrows news today
Those who dared to name names started with the Ernakulam Curia Trio, moved on to Archiepiscpal heavy weights in the state and finally to reigning bishops in Kerala. None could thnk of anyone from outside. As for the trio, Bishop Bosco Puthur was the front runner for some in the media. In a group discussion a sister suggested the name of Bishop Adayanthrath to which another objected, only because of his juniority.When it came to major Archbishops alarm bells were heard to ring from distant shores like New York that a certain Money Bag had landed in Kochi ahead of elections to convas for candidates from Trichur, Palakad etc. As for me, honestly I could think of no exceptional luminary in Kerala to fit the post with unquestioned leadership qualities, appealing to all sections and therefore one all could look up to as their man approved. Therefore prayerfully I left it to providential churning in the hearts of assembled prelates to come up with the dark horse to everybody’s surprise
Man with Rudraksha Trade mark
So it did happen when my eyes fell on the printed image of a venerable looking prelate with austure bearded face, simple and serene, clad in ordinary clerical white but most important projecting prominently a chain with large sized black Rudrsha beeds proclaiming Indian culture and a wooden cross hung on it, which simply gave him away for what he was and is. Eurekka! my mind thundered unknowingly! It spoke volumes to me and made a flood of images flash through my mind.
First was that of Pope John XXIII who gave a very precious gift to the world of bishops who attended the second Vatican Council – a wooden pectoral cross hung on a cotton thread to wear as mark of their identity as followers of the crucified. It was not on a silver or golden cross that Jesus was raised up. It also reminded me the words of St.Augustine: “For you I am a Bishop, but with you I am a Christian.” Next came the image of Mother Teresa, the saint of the gutter clad in white cotton sari with blue boarder which has been the trade mark of her simplicity for the whole world to see.That image made my mind leap on to a parallel image in a totally mundane political field, that of Mamata Banerjee sporting her down-to-earth simple white sari and chappels always which speaks constantly of her identification with the faceless masse.
A fourth image that flashed through my mind was that of a curta sporting, cycle pedalling and beedi smoking departed bishop(God rest his soul) Sopen of Daltangang. That was his way of proclaiming to the world that he really meant to be an ordinary in the ordinary sense among his ordinary flock, totally different from the rest of Ordinaries, his ecclesiastical confrers and Excellencies, not ordinaries in the ordinary sense. Reportedly he had even met Pope Paul VI also in curta in one of his Ad Limina visits. I saw him that way long long ago presiding over an Evangelisation seminar in Delhi to which I was invited to report by the Late Amalorpavadass of the Bangalore Luturgical Centre. Memorable at the meet was the critique made by the then young energetic bishop Powathil on statistics realed out by Amalor to substantiate his thesis of Indianisation which the bishop labelled as “lies, lies and arch lies”. Amid that thunder and lightning of a heated verbal exchange Bishop Sopen literally rose to the occsion as a consensus man in curta to provide light rather than lightning and sense rather than sound.
An Ordinary Consensus Man
A consensus man, an ordinary among Ordinaries, a down-to-earth person concerned with the yearnings and aspirations of the common man, especially the last, the least and the lost! Those were the comforting thoghts the first sight of Bishop George Alanchery trigered to flood my mind. You see what you expect and eagerly look forward to see. So I need not be proved correct as the expectations of many in this election were proved wrong.Only time will tell whether the SM Synod succeeded to make the right choice at its first attempt. That I leave to the inscrutable workings of divine desings to decide. But the fact was there was a great sigh of relief from all sections of the Syro Malabar Church (SMC) and even from all secular quarters as the media brought out his compelling credentials for the post –coveted and disappointed for many, but for a few like Bishop George seen as a crown of thorns like that of his Master. Therefore he must have even prayed with trepidation “let this chalice pass from me” for feeling “unworthy” for the post.
His raw credentials? According to reports he visited every one of the 8000 families with 30,000 faithful of his newly established mission diocese of Thuckalay, a God-forsaken cluster of underdeveloped villages in Kanyakumari, Tamilnadu. It was started as a SM mission in 1961 which became a diocese in 1966.On hearing that, some asked: Where will you find a bishop who is eager to walk into your home uninvited as a matter of duty of a sheperd going after every one of his flock? Isn’t it rare to find even Parish Priests who deem it as one of their prime duties to visit every family in the parish? Of course I have seen that second question proved wrong by Fr. Isac Damien of St.Judes Parish,Thammanam, who used to visit all families every year as a matter of duty. To make those visits homely and productive, Bishop George not only picked up but excelled himself in Tamil to feel one with a new cultural community into which he was inserting himself following the incarnational principle of his master Jesus.
Of course besides Tamil he is also proficient in Malayalam, being from Changanaserry, in English and also in French, having studied in Surbone university, Paris for five years to take a doctorate in Biblical Theology in 1986. Before that he had graduated in economics from the Kerala University with second rank in l965 and acquied Masters in Theology with first rank from the Pontifical Theological Institute, Alwaye. It was after all these he was consecrated by Archbishop Powathil as the first bishop of Thuckalay on Feb.2nd 1997. Now in God’s own time he is raised as the Major Archbishop of Ernakulam and Ankamaly to sheperd a flock of 4 million SM Christians spread all over the world. Isn’t it proof enough that he is a man of letters (he had also found time to write a book: Morality Today and Tomorrow), wisdom, spiritual insight, practical know-how and universal outlook to promote unity in diversity?
Man of Dialogue for Unity
That is what the substance of his recent pronouncements after election loudly proclaims. He had said:My mission gets achieved when I unite every one in God’s love. That mission consists in protecting both man and the environment he lives in. God is to be found in the dialogue of truth. Absorbe positive points in Indian culture, resolve conflicts in liturgical practices in different dioceses through discussion. Persue the path of consensus not confrontation. Wherever there is division power of evil is at work. When one stream of thinking tries to stamp out the opposite it produces division, friction and conflict. I am committed to promote, not my plans and programmes but those which are the outcome of common discussions gone through and decisions taken jointly by bishops, priests, religious and the general public.
What more can one expect from a newly elected leader? No wonder the election of the new Major Archbishop was accepted with rapturous acclamation from all quarters. As new revelations of his precious personal traits are revealed admiration, appreciation, acceptance, expectration, contentment and joy abound and brim over in the SM community.
Hidden Fears & Aprehensions
That is not to ignore hidden fears some still entertain about his stand on the ongoing conflict of views for and against Chaldaisation, Indianisation and liturgical reform, all of which practically died down in Kerala but still raging in the SMC in US. Since Archbishop Alanchery happens to be very close to retired Archbishop Powathil who consecrated him bishop, they fear he could become his tool at least covertly to promote Chaldaisation. This section as reported in the US based Voice blog of 29/5/11, has already submitted, a mass petition to the Archbishop requesting that he should rather follow the path of Indianisation blazed by Cardinal Parecattil and resist the imposition of Manickean cross, altar curtain and chaldeanisation of the liturgy.
The subject is hotly discussed for and against in the two blogs: http://syromalabarfaith.blogspot.com/ and /http://syromalabarvoice.blogspot.com/
opposing each other, though their fears seem to be nothing more than a tempest in tea cup since a more sober section of the SM laity in US has already submitted a 12-point remedial suggestions to the Major Archbishop and the SM Synod of bishops to put an end to this unnecessary puerile controversy.
What is the answer? What is the solution? Where there is division and conflict the forces of evil are at work, Archbishop Alanchery had already affirmed. More over he had added, that he was committed to promote, not any of his or any one group’s agenda but the one evolved and agreed upon through dialogue and discussion by bishops, priests and people. He is therefore a man of consensus, not confrontation and as he wants to resolve conflicts through dialogue, no one should expect him to take instant decisions on any thorny issue but give him enough time to discuss and deliberate before he can come up with clear directives.
He has given his word and we have to trust and rest in peace while praying to the Lord who is the light, the life, the truth and the way, to help him lead his flock in the right path. Those who love good(God) everything is bound to turn out for their own good.So let the entire SM community give him a chance to prove his mettal and enough time to promote unity, universality and harmony as promised, under his leadership both in India and abroad.
The writer can be contacted at: jameskottoor@gmail.com
**********************************************
ജെയിംസ് കോട്ടൂര് എന്ന ഗവേഷക വാര്ത്താലേഖകന് കപട ലോകത്തില്നിന്നും വിശ്വാസത്തിന്റെ ദീപം മുറുകെ പിടിക്കുവാന് പ്രാപ്തനായ ഒരു രാജകുമാരന്റെ പ്രതീക്ഷയിലാണ്. ഇവിടെ, ആരാണ് കര്ദ്ദിനാള് ആലഞ്ച്ചെരിയെന്നു ചോദ്യവുമായിയാണ് ലേഖകന്റെ അന്വേഷണം.
ReplyDeleteഈ താടിക്കാരന്കര്ദ്ദിനാള് ഭാരതീയ സംസ്ക്കാരത്തില് മതിമറന്നു ആഹ്ലാദിക്കുന്നവനോ, സാധാരണക്കാരനില് സാധാരണക്കാരനോ,
ജീവിതസാഹചര്യങ്ങളില് ദൈനംദിനം മല്ലടിക്കുന്ന മനുഷ്യ ജീവിതങ്ങളുടെ രക്ഷകനോ,ഒന്നുമറിയില്ല. എല്ലാം കാത്തിരുന്നു കാണേണ്ട സംഗതികളാണ്.
സഭയുടെ ഏകതയിലും ആഗോളതയിലും
സര്വ്വസമ്മതത്തോടെ സഭയ്ക്കുവേണ്ടി സംവാദങ്ങള് നയിക്കുവാന് പ്രാപ്തനായ ഒരു
അത്മായഗുരുവിനെ കാത്തിരിക്കുന്ന ജനത്തെയും ഈ ലേഖനത്തില് കാണാം.
തൃശ്ശൂരില്നിന്നും തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ഒരാളായിരിക്കണം പുതിയ
കര്ദ്ദിനാളായിരിക്കണമെന്ന ഉദ്ദേശത്തില് പ്രവാസ്സികളായ ധനികര്വരെ പണം വാരിയെറിഞ്ഞു ക്യാന്വാസ്സു നടത്തിയതായും ലേഖകന് ഇവിടെ സൂചിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്.
കര്ദ്ദിനാള് ആകുന്നതുവരെ ആരാലും അറിയപ്പെടാതിരുന്ന ആലഞ്ചേരി
സര്വ്വജനങ്ങളുടെയും പ്രതീക്ഷകള്ക്ക് വിപരീതമായി സഭയുടെ മേജര്ആര്ച്ച്ബിഷപ്പ് സ്ഥാനത്തേക്ക് തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടത്
തീര്ത്തും യാദൃചികമായിരുന്നു. അന്നുവരെ എല്ലാവരാലും അംഗീകരിക്കപ്പെട്ട ചോദ്യംചെയ്യാന് പാടാത്ത ഉജ്ജലനായ ഒരു വ്യക്തിപ്രഭാവം സീറോ മലബാര് സഭാനേതൃത്വത്തില് ഇല്ലായിരുന്നു.
സഭാധ്യക്ഷന്മാരുടെ ഹൃദയങ്ങളില്നിന്നും കടഞ്ഞെടുക്കുന്ന അജ്ഞാതവ്യക്തിയെ ജനം കാത്തിരുന്നു. ഒടുവില് ആ മത്സരഓട്ടത്തില് വിജയം വരിച്ച രുദ്രാക്ഷമാല കഴുത്തില് അണിയുന്ന ,
ഭാരത സംസ്ക്കാരത്തിന്റെ വക്താവായ ആലഞ്ചേരി പ്രതീഷകള്ക്കൊപ്പം ഉയരുമോയെന്നുള്ള നിരീക്ഷണങ്ങളും ഈ ലേഖനത്തില് ഉണ്ട്.
കര്ദ്ദിനാള് ആലഞ്ചേരി ആര്? ഈ ചോദ്യവുമായി ലേഖകന് മുമ്പോട്ടു പോവുകയാണ്.ലേഖകന്റെ പ്രതീക്ഷകള് ഇവിടെ എത്തിപ്പിടിക്കാത്ത ദൂരത്തോളം വളരെയേറെയെന്നു തോന്നിപ്പോവുന്നു. കോട്ടന് കുപ്പായത്തില് മരകുരിശുമാത്രം ധരിച്ചു
കഴിഞ്ഞകാലത്തിലെ സഭയുടെ പാപം
ഏറ്റുപറഞ്ഞ ജോണ് ഇരുപത്തിമൂന്നാമന്റെ
ജീവിതശൈലി ആലഞ്ചെരിയെ
സ്വാധിനിച്ചിരുന്നുവെങ്കില്ലെന്നു ലേഖകന് ചിന്തിക്കുന്നു.
നിങ്ങള്ക്ക് ഞാന് ഒരു ബിഷപ്പും ഒരു ക്രിസ്ത്യാനിയെന്നും സെന്റ് അഗസ്റ്റിന് പറഞ്ഞ വാക്കുകളും ഇവിടെ ഉദ്ധരിക്കുന്നു. നീല
ബോര്ഡറില് വെള്ളസാരി ധരിച്ച തെരുവിന്റെ ഉപവികളുടെ സഹോദരി മദര് തെരസ്സായും കോട്ടൂരിന്റെ ഭാവനയില് വിവരിച്ചിരിക്കുന്നു.
ബീഡി വലിച്ചുകൊണ്ട് സൈക്കിളില് സവാരി ചെയ്തിരുന്ന അന്തരിച്ച ബിഷപ്പ് Sopen of Dattangang മറ്റുള്ള ബിഷപ്പന്മാരെക്കാളും വിത്യസ്തനായ ഒരു വ്യക്തിയായിരുന്നു. കുര്ത്തയും ധരിച്ചു മാര്പാപ്പക്കൊപ്പം ഈ ബിഷപ്പ് നില്ക്കുന്ന രൂപവും ലേഖകന്റെ ചിന്തകളില്
ആലഞ്ചെരിയില്ക്കൂടി പ്രതിഫലിക്കുവാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
പവ്വത്തുപിതാവ് സ്ഥാനം നല്കിയ ബിഷപ്പ് ആലഞ്ചേരി, കര്ദ്ദിനാള് എന്ന നിലയില്
പവ്വത്തിന്റെ 'അതെ അതെ (Yes Yes)' പിതാവാകുമോ? കല്ദായവാദം സഭയില് നടപ്പിലാക്കണമെന്ന് കച്ചകെട്ടിയിറങ്ങിയിരിക്കുന്ന പവ്വത്തു, സഭയുടെ അന്തകനെന്നും ചിലര് ചിന്തിക്കുന്നു. ഉറ്റസുഹൃത്ത് എന്ന നിലയില് ആലഞ്ചേരിയെ പവ്വത്തിനു പന്തുതട്ടാനുള്ള ഒരു ഉപകരണവും ആകാം.
മാനിക്കാന്കുരിശു, താമരകുരിശു, കല്ദായന്
ലിറ്റര്ജി, അള്ത്താരകര്ട്ടന് എന്നിങ്ങനെയുള്ള സീറോമലബാര് ബ്ലോഗില് പറയുന്ന
വിവാദവിഷയങ്ങളുമായി ആലഞ്ചേരി മുമ്പോട്ടു പോയാല് മാര്ത്തോമ്മാ ആകുന്ന പാറയില് നിന്നുള്ള കതിനാ വെടികളുടെ ശബ്ദം വത്തിക്കാന്വരെ ശ്രവിക്കും.
രണ്ടു മത്സ്യതൊഴിലാളികളുടെ മരണത്തില്
രാഷ്ട്രത്തിന്റെ നയങ്ങളെ ചോദ്യം ചെയ്തുവെന്ന് പറഞ്ഞുള്ള കുരുക്കു ആലഞ്ചേരി അഴിക്കുന്നതെയുള്ളൂ. തീരുമാനങ്ങള് സ്വയം എടുക്കുകയില്ലന്നും എന്തിനും സാവകാശം തരണമെന്നും കര്ദ്ദിനാള് പ്രസ്ഥാവിച്ചിട്ടിണ്ട്. കയ്പ്പേറിയ വിവാദങ്ങള് കൈവെടിഞ്ഞു ദൈവത്താല് നയിക്കുന്ന സഭയ്ക്കായി ആലഞ്ചേരി പിതാവിന് കരുത്തു നല്കട്ടെയെന്നു നല്ല ഇടയന്മാരും കുഞ്ഞാടുകളും പ്രാര്ഥിക്കട്ടെ. കാത്തിരുന്നു കാണാം.
ജെയിംസ് കോട്ടൂരിന്റെ വിജ്ഞാനസാഗരം അല്മായശബ്ദത്തില് സചിന്തനമാവട്ടെയെന്നു പ്രത്യാശിക്കുന്നു. അങ്ങനെ നമുക്കും പ്രതികരിക്കാം.
Dr James Kottoor, who is an ex-priest, is a hardcore Kaladaya supporter who has duped Alamaya Shabdam with his puff-piece about Mar Alanchery. His duplicity is more than clear in the second paragraph of the above article with the Sub-title "Hidden Fears & Apprehensions". Here he mentions two blogs,both links leading to one Blog, which blindly supports Kaldayanism. We vehemently protest this. Either Fr. Mr. Kottoor or the Editors of Almaya Shabdam made a mistake and we urge them to make the appropriate correction immediately.
ReplyDeleteThe subject is hotly discussed for and against in the two blogs: http://syromalabarfaith.blogspot.com/ and http://syromalabarvoice.blogspot.com/
ReplyDeleteopposing each other, though their fears seem to be nothing more than a tempest in tea cup since a more sober section of the SM laity in US has already submitted a 12-point remedial suggestions to the Major Archbishop and the SM Synod of bishops to put an end to this unnecessary puerile controversy.
The above links go to the same Kladaya vadi Blog. We request you to fix or remove it. We do not think it is an accidental mistake. This is an example of the "modus operandi" of the Kaldaya supporters. Great attempt is made by this Fr. Mr Kottoor to equate Syromalabarvoyce blog which has been in existence for over four years to the other blog which is nothing but an embarrassing mouth piece of the American Syro-Malabar authorities.