മോണിക്കാമ്മതന്നെ മുന്നില്‍ നില്ക്കണം

അല്മായശബ്ദമോ ജോയിന്റ് ക്രിസ്ത്യന്‍ കൗണ്‍സിലോ ഏകശിലാരൂപികളായ പ്രസ്ഥാനങ്ങളല്ല. അല്മായശബ്ദത്തില്‍ എഴുതുന്നവര്‍ ആരും അവരുടെ വ്യക്തിത്വവും കാഴ്ചപ്പാടും ബലികൊടുത്തശേഷമല്ല ഇതില്‍ എഴുതുന്നത്. കേരളകത്തോലിക്കാസഭാനവീകരണം എന്ന ലക്ഷ്യം മാത്രമേ ഏവര്‍ക്കും പൊതുവായുള്ളൂ. അതെങ്ങനെ വേണം എന്നതിനെ സംബന്ധിച്ചുള്ള വ്യത്യസ്ത അഭിപ്രായങ്ങള്‍ പുലര്‍ത്തുന്നവര്‍ക്ക് അതു ചര്‍ച്ചചെയ്യാനുള്ള ഒരു വേദിമാത്രമാണ് അല്മായശബ്ദം. ഉദാഹരണത്തിന് അല്മായശബ്ദത്തില്‍ ഒരു പോസ്റ്റില്‍ പഴയനിയമത്തിലെ പ്രതികാരദൈവമാണ് കാഞ്ഞിരപ്പള്ളിയില്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കേണ്ടത് എന്ന് എഴുതിക്കണ്ടു. അതെഴുതിയത് നമ്മുടെ ഒരു പ്രമുഖ എഴുത്തുകാരനാണെങ്കിലും പ്രായോഗികബുദ്ധിവച്ചുതന്നെ അവഗണിക്കേണ്ട ഒരു നിര്‍ദേശമാണത്. മഹാത്മാഗാന്ധിയിലൂടെയും മണ്ഡേലയിലൂടെയും മാര്‍ട്ടിന്‍ലൂതര്‍കിങ്ങിലൂടെയുമെല്ലാം വിജയം നേടിയത് ബുദ്ധനും ക്രിസ്തുവും ആണെന്നു പറയണം. ഇവരെല്ലാം ഹിംസാത്മകമായ പ്രതികരണങ്ങള്‍ ഒരിക്കലും ശാശ്വതപരിഹാരമുണ്ടാക്കുകയില്ല എന്ന യാഥാര്‍ഥ്യം മനസ്സിലാക്കിയവരായിരുന്നു. ലോകമഹായുദ്ധങ്ങളില്‍ വിജയിച്ച സാമ്രാജ്യങ്ങള്‍ പലതും തകര്‍ന്നത് ഹിംസയിലൂടെയാണ്. മോണിക്കായുടെ പ്രശ്‌നത്തില്‍ അവര്‍ അക്കാമ്മ ചെറിയാന്റെ മാതൃക പിന്തുടരുകയും നാം അവരുടെ പിന്നില്‍ അണിനിരക്കുകയുമാണ് വേണ്ടത്. 

ഈ ബ്ലോഗിനും ജോയിന്റ് ക്രിസ്ത്യന്‍ കൗണ്‍സിലിനും വ്യക്തമായ നിലപാടുണ്ടെങ്കിലും സഭ നവീകരിക്കപ്പെടേണ്ടതില്ല എന്നു കരുതുന്നവര്‍ക്കുപോലും സ്വന്തം വിലാസം വെളിപ്പെടുത്താന്‍ തയ്യാറുണ്ടെങ്കില്‍ അവരുടെ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ പ്രകടിപ്പിക്കാന്‍ ഇവിടെ ഇടമുണ്ട്. എന്നാല്‍ യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ ഉദ്‌ബോധനങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ ഓരോ വ്യക്തിയുടെയും മൂല്യവിവക്ഷയിലും സാമൂഹികജീവിതത്തിലും അടിസ്ഥാനപരമായ മാറ്റങ്ങള്‍ ഉളവാകണമെന്നുള്ള ഉറച്ചുവിശ്വാസമാണ് നമ്മെ നയിക്കേണ്ടത് എന്ന് നാം ഊന്നിപ്പറയേണ്ടതുണ്ട്. മറ്റൊരു തരത്തില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ ദൈവപരിപാലനയിലും അയല്‍ക്കാരനോടുള്ള സ്‌നേഹത്തിലും അധിഷ്ഠിതമായ ശുഭാപ്തിവിശ്വാസം. ഈ വിശ്വാസമുള്ളവര്‍ സത്യധര്‍മ്മങ്ങള്‍ക്കു വിരുദ്ധമായ രാഷ്ട്രീയതന്ത്രങ്ങളൊന്നും സ്വന്തം ലക്ഷ്യം നേടാനായി സ്വീകരിക്കേണ്ടതില്ല. എന്നാല്‍ കുഴിയില്‍ വീഴ്ത്താന്‍ പലരും പല പല കുതന്ത്രങ്ങളുമായി വഴിയിലുണ്ട്. അതിനാല്‍ ആരെല്ലാം എങ്ങനെയെല്ലാം വഴിയില്‍ വിഘ്‌നങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിക്കാനിടയുണ്ട് എന്നുകാണാനുള്ള സൂക്ഷ്മദൃഷ്ടിയും കുശാഗ്രബുദ്ധിയും നാം വളര്‍ത്തിയെടുക്കേണ്ടതുണ്ട്. 

നമ്മുടെ പ്രസ്ഥാനങ്ങളില്‍ നുഴഞ്ഞുകയറിക്കൊണ്ടായിരിക്കും അവര്‍ നമ്മെ തോല്പിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുക. ഇവിടെ കരിസ്മാറ്റിക് പ്രസ്ഥാനത്തിനു സംഭവിച്ച വിപര്യയം എന്നും ഒരു വലിയ പാഠമായി നാം ഉള്‍ക്കൊള്ളേണ്ടതുണ്ട്. കരിസ്മാറ്റിക്ക് നവീകരണപ്രസ്ഥാനം സഭാധികാരത്തിന് ഒരു വെല്ലുവിളിയായി തോന്നിയിരുന്ന ആദ്യദശകങ്ങളില്‍ സഭാധികാരം അതിനെ എങ്ങനെയെല്ലാം എതിര്‍ത്തിരുന്നു എന്ന് നാം പലരും ഇന്നു മറന്നുപോയിരിക്കുന്നു. ഇന്നിപ്പോള്‍ പൗരോഹിത്യത്തിനു സ്തുതിപാടുന്നവരെ ഉയര്‍ത്തിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് സഭാധികാരം ആ പ്രസ്ഥാനത്തെ കയ്യിലെടുത്തിരിക്കുകയാണ്. പുതിയനിയമത്തിനു വിരുദ്ധമാണ് പൗരോഹിത്യം എന്നു നമുക്ക് ഉത്തമബോധ്യമുള്ളതും വ്യക്തിപരമായ നേട്ടങ്ങള്‍ക്ക് പ്രാമുഖ്യം നല്കിക്കൊണ്ടു പ്രസ്ഥാനങ്ങളെ പിളര്‍ത്താന്‍ നടത്തുന്ന ശ്രമങ്ങള്‍ നമ്മെ ഏശുകയില്ല എന്നതുമാണ് നമുക്കെതിര്‍നില്ക്കുന്നവര്‍ ഇന്നു നേരിടുന്ന ഏറ്റവും വലിയ വെല്ലുവിളി. 

അക്കാമ്മ ചെറിയാന്റെ മാതൃകയാണ് കാഞ്ഞിരപ്പള്ളിയില്‍ നാം പിന്തുടരേണ്ടത്. ആ സമരത്തിനുണ്ടായ വിജയംതന്നെ നമുക്കും ഉണ്ടാകും എന്ന ശുഭാപ്തിവിശ്വാസത്തോടെ നമുക്കു മുന്നേറാം. ആദ്യം പരാമര്‍ശിച്ച കാഞ്ഞിരപ്പള്ളിയില്‍ പഴയനിയമത്തിലെ പ്രതികാരത്തിന്റെ ദൈവമാണ് പ്രവര്‍ത്തിക്കേണ്ടത് എന്നു പറയുന്ന പോസ്റ്റില്‍ത്തന്ന അക്കാമ്മചെറിയാന്‍ നയിച്ച സമരത്തെപ്പറ്റിയെഴുതിയിരിക്കുന്നത് ഉദ്ധരിക്കട്ടെ:

1947 സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനു തൊട്ടുമുമ്പ്, അനന്തപുരിയൊന്നാകെ രാജാവിന്റെ ജന്മദിനം ആഘോഷിക്കുകയായിരുന്നു. പാളയം മുതല്‍ തമ്പാന്നൂര്‍വരെയും അവിടെനിന്നു കിഴക്കേകോട്ടവരെയും സര്‍സീപ്പിയുടെ കിരാത നേതൃത്വത്തില്‍ കുതിരപ്പട്ടാളം നിരനിരയായി ഉണ്ട്. പെട്ടെന്നാണ് തമ്പാന്നൂരില്‍ ഗാന്ധിതോപ്പി ധരിച്ച ആയിരങ്ങള്‍ പ്രത്യക്ഷമായത്. അവരുടെ മുമ്പില്‍ ഒരു തുറന്ന വണ്ടിയില്‍ ചട്ടയും മുണ്ടും നേര്യതുമിട്ടു ഗാന്ധി തൊപ്പിയും ധരിച്ചു ഒരു ധീര വനിതയുണ്ടായിരുന്നു. കാഞ്ഞിരപ്പള്ളിക്കാരത്തി അക്കാമ്മ ചെറിയാനായിരുന്നു ധീര ധീരയായി അന്നത്തെ ജനത്തെ നയിച്ച ആ നേതാവ്. സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനുള്ള ദാഹത്താല്‍ മുദ്രാവാക്യങ്ങള്‍ ഉച്ചത്തില്‍ വിളിച്ചുകൊണ്ടു നൂറുകണക്കിന് പ്രവര്‍ത്തകരും ഒപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നു. ലക്‌ഷ്യം രാജാവിനെയും സീപിയെയും കാണുകയെന്നതായിരുന്നു. ഇരച്ചുവന്ന ജനത്തെയും ആ സ്ത്രീ സിംഹത്തെയും തടയുവാന്‍ സീപിയുടെ പട്ടാളത്തിനു കഴിഞ്ഞില്ല. അടുത്തുവന്ന പോലീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥനോട് എന്നെ ചങ്കില്‍ വെടിവെച്ചിട്ടെ എന്റെ ആളുകളെ വെടിവെക്കുവാന്‍ സാധിക്കുകയുള്ളൂവെന്നു പറഞ്ഞു വെല്ലു വിളിച്ചു. പൊന്നു തിരുമേനിയെ മുഖം കാണിക്കുവാന്‍ അവര്‍ക്കന്നു സാധിച്ചില്ല. സീപ്പിയും രാജാവും കിഴക്കേകോട്ടയിലെ മറു വാതിലില്‍ക്കൂടെ രഹസ്യമായി സ്ഥലംവിട്ടു. ജയിലില്‍ ആയിരുന്ന സ്വാതന്ത്ര്യ സമരനേതാക്കളായ പട്ടം താണുപിള്ളേയെയും, സി. കേശവനെയും , പറവൂര്‍ ടി.കെ. നാരായനപിള്ളയെയും മറ്റു നേതാക്കന്മാരെയും ജയില്‍ വിമുക്തമാക്കണമെന്നായിരുന്നു അക്കാമ്മ ചെറിയാന്റെ ആവശ്യം. അന്ന് വൈകുന്നേരംതന്നെ നേതാക്കന്മാരെ ദിവാന്‍ ജയില്‍ വിമുക്തരാക്കി. തമ്പന്നൂരില്‍ അന്ന് തന്നെ പട്ടത്തിന്റെ നേതൃത്വത്തില്‍ ഒരു മഹായോഗവും ഉണ്ടായിരുന്നു. ബ്രിട്ടീഷുകാരില്‍നിന്ന് പരിപൂര്‍ണ്ണ സ്വാതന്ത്ര്യമല്ലാത്ത ഒരു ഒത്തുതീര്‍പ്പില്ലെന്നു അവര്‍ അന്ന് പ്രഖ്യാപിച്ചു.  

അക്കാമ്മയുടെ പാദങ്ങള്‍ പതിഞ്ഞ അതെ നിരത്തില്‍ക്കൂടിയാണ് മറ്റൊരു സ്വാതന്ത്ര്യ ദാഹത്തിനായുള്ള ഈ പദയാത്ര. സഭയും ഭീമമായ സ്വത്തും കൈവശം വെച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു സ്വേച്ഛാധിപത്യ വ്യവസ്ഥയ്ക്കും വഞ്ചനയ്ക്കും ചതിക്കുമെതിരായുള്ള ഒരു പടയോട്ടമാണ് ശ്രീമതി മോണിക്കയുടെ നേതൃത്വത്തില്‍ തുടങ്ങി വെച്ചിരിക്കുന്നത്. വിജയം അവരുടെ മാത്രമല്ല, ഒരു സമുദായത്തിന്റെയും നാടിന്റെയും സര്‍വ്വോപരി നീതിയുടെയും വിജയമായിരിക്കും നാം ഇനി കൊണ്ടാടുക. 

അതേ, മോണിക്കാമ്മയുടെ പിന്നില്‍ നാം അണിനിരന്നാല്‍മതി. ആരും അവരുടെ മുന്നില്‍ നില്ക്കാന്‍ ശ്രമിക്കേണ്ട. നമുക്ക് പിന്നണിപ്പടയാളികളായാല്‍മതി. സ്വന്തം സ്വത്തു വീണ്ടെടുക്കാന്‍മാത്രമല്ലാ, സഭയിലെ പുരോഹിതാധിപത്യം തകര്‍ക്കാനും സമുദായത്തിന്റെ സ്വത്ത് വീണ്ടെടുക്കാനും വേണ്ടിക്കൂടിയാണ് അവര്‍ സമരം നയിക്കുന്നത്. അത് നമുക്കെല്ലാം പ്രചോദനം പകരട്ടെ.