Translate

Sunday, July 29, 2012

Forget Priesthood, no Biblical Base!


James Kottoor
What provokedme to write this piece was the observation: “The prime reason for all problems in the Catholic Church is the domination of priesthood which is unchristian and unnecessary” of Sandra. There can’t be much disagreement on this from knowledgeable people while it may sound shocking to blind believers led by the principle: "Pray, pay and obey”.
What is more fundamental, I think, is the ignorance of many that Jesus was a lay man through and through and never a priest. He never spoke of himself or his disciples as priests and ordained none. Nay priesthood or a priestly class taking over after him has never been even in the imagination or thought horizon of Jesus. Every time he spoke he was referring to the Jewish priestly class whom he detested. So according to the findings of many scripture scholars there is no biblical basis for the priesthood we have,
Ignorance about it by no means is culpable on the part of many even in this era of Knowledge where development of doctrine spoken of by Cardinal Newman is happening too fast to catch up with, while it is culpable, on the part of too many among the clergy who stop reading and studying with their ordination thinking ordination makes them heir to all knowledge, heavenly and earthly, ex opere operandi (by the power of that sacrament) not knowing that all sacraments in the church themselves are manmade.
Those who know it, among the clergy don’t speak it out loudly for two reasons: 1. Not to scandalize the majority of the simple folk who look up to them as men of God, or other Christs; 2. For fear they would be cutting the branch of the Hierarchical Priesthood on which they are happily perching now,only to cause a deadly crash landing, yes, only to lose all their assumed importance, superiority, holiness, power, position etc. all of which would be catastrophic to think of. So they just don’t rock the boat saying: Let the flood come after our time. Like the officer in the gospel they say: “To beg I am ashamed, to work I am not ready and prepared,” and so they just go on to survive as best they can for the rest of their lives.
Once upon a time I too was one of the majority who honestly thought there was a divinely ordained priesthood and became one, but not any more. So for believers in the divine origin, it is perfectly right to call me “a renegade from the priesthood”. But for me, I can never think of having left it because there was none to leave from. If there is no room to get in, how can you get out of it? “You are not writing now, what you wrote in Young India” Gandhiji used to be told and his answer was: “Yes, true, I am a mountain climber, and as I climb higher and higher my horizon widens which forces me to change my narrow vision.” So “Change alone is the unchanging law of nature,” the essence of Gita tells all of us, especially in this fast changing world of instant communication.
Some Cogent Reasons
Just a few cogent reasons to say that there is no biblical basis for Catholic priesthood. Was there any other man in history other than Jesus who was so violent and bitter in his criticism of the priestly class? Yet if he became a priest he should have been like the Americans whose philosophy is: “If you can’t beat them join them!” Just read Chapter 23 of Mathew which the priestly class wish never existed. Is it not the perfect example of the bitterest verbal attack against the highly placed and sacred in common belief and worse bordering on the abusive?
Think of the litany of woes: “You whitewashed sepulchres, you brood of vipers” etc. Will any one in his right senses dare use such scathing language against the high priests of today starting with the Pope (His holiness for some and blasphemy for others) down to the lately ordained youngster(Reverend) without being taken to court for criminal code of conduct? More than one occasion I was forced to write: “If only Jesus had kept his blessed mouth shut, he would have lived a thousand years,” according to our way of thinking today.
Recall the parable of the Good Samaritan. What is its message if not: “Never follow the footsteps of the priest and the Levite but imitate rather the Good Samaritan who showed compassion and took care of the man wounded, robed and left to die on the road?” Who are those outcasts today if not those whom we look down upon, people like Pulayas and Parayas, also unbelievers, atheists and comrades who could be the first to come to the aid of someone in need? No wonder the Son of Man says at the last judgment: “When you have done it to these little ones you did it to me.”
Jesus never built any churches or temples. He never went to the temple to pray or offer sacrifice, but to teach and drive out the buyers and sellers there who made it a den of thieves. Didn’t Jesus, whom we proclaim as role model of non- violence go berserk and wild with whip in hand overturning cash tables (not violence?) and chasing out the whole lot? Was he possibly following the Indian dictum: Samam, Danam, Bhedam, and Dennam?
Sweet or Bitter Jesus?
There is of course the image of Him: “Sweet Jesus meek and mild” the one most of us would love to cherish and exhibit. But there is also the other:”The bitter Jesus, rough, wild and brutal” as true as the former. Both have to be given due place. And recall to mind his disciples pointing to the huge stones used to build the great edifice of the Jerusalem Temple saying: “How big they are!” and Jesus retorting crying over the temple: “Not a stone upon a stone will be left,” as if predicting also the future of all such temples to be built by those busy with “Palli Krishi” to reap a dollar harvest.
Near allied are the ideas and lessons he taught at Jacob’s well talking to the Samaritan woman. When Jesus touched on that delicate sore spot of her eight husbands, to wriggle out and divert attention she asked furtively: “Where do you people pray: on this mountain or that… etc.” and his blunt reply to her was: “Not on this temple or that but in spirit and truth in the cave of one’s own heart,” meaning that one has to pray within closed doors in silence to the Spirit enshrined in one’s own soul, unlike the pagans do repeating with lips meaningless set formulae or pious platitudes to make others see. He was initiating a completely new form of prayer and worship which consists in listening to God speaking to prepare oneself to accept his designs for them, not telling God what he doesn’t know or should do. He was starting a new community which had no interest in cultic practices.
And we know Jesus prayed often on mountain tops in solitude and silence in contrast to our publicized Sunday services led by priests in glittering robes and people seated in air conditioned cosy comfort as in a theatre to the accompaniment of modern musical instruments and choir, as if God in heaven has to be entertained and coaxed to listen to our petitions. We call that repetition of his sacrifice on Calvary but painless. We call it his last supper but without the central humbling foot washing ministry demanding service and self sacrifice.
Jesus Opposed Sacrifice
Jesus was never a man promoting the practice of sacrifice or offerings in cash and kind to placate an angry God. Like the prophets he was dead against it saying: Mercy, compassion and reconciliation, not sacrifice, bloody or not. To illustrate it he recounted what one should do at the altar of sacrifice, if he remembers some one has a grudge against him. He should leave the sacrifice at the altar and go first to get reconciled to such a person.
The last supper is referred to as the official institution of the sacrifice of the Mass. Central to the last supper was, first the washing of the feet of his disciples (service and self-emptying) and second, table fellowship of eating and drinking from the same plate and cup highlighting unity, fellow ship and equality. With the foot-washing ministry where the First becomes Last, Jesus turned upside down the very concept of a pyramidal hierarchical priesthood of the old testament and did away with it at one shot against which Peter rebelled and remonstrated saying: “I don’t understand” and Jesus replying: “You will understand later.” How slow is he to understand even today after twenty centuries?
Peter chose to die upside down on the cross to demonstrate his unworthiness to be like his master. Peters today go on proclaiming themselves as the top Worthies, Infallible Rulers and Emperors of heaven and earth in utter contrast to the conduct of the Son of man who ran away when an admiring crowd wanted to make him king and objected sternly when someone called him “Good Master” because God alone is good and we including him are only just brothers, sisters and friends only – not His Holiness, His Beatitude, His Eminence, His Grace, His Excellency, His Lordship, Reverend, Very Reverend, Most Reverend, Right Reverend --- all wrong Reverends In His sight.
Call a Spade a Spade
If they continue to revel in such feel-good, electrifying, flattering heavenly appellations and trot around the globe, it is also partly because there is no dearth of unthinking crowds ready to kneel, fawn, prostrate and even kiss their shoes to get photo opportunities with them which for them are the ultimate experience of heavenly bliss here below. It was against all this Bishop Alex Dias of Port Blair wrote during last Lent calling for the urgent need of new Pauls to oppose the present day Peters and administering the bitter Damascus experience of toppling them off the horse back to help open the eyes of arrogant, self-conceited Sauls to lend a willing, repentant ear to the plea of the Lord: “Saul, Saul, why do you persecute me.”
On another occasion long ago I wrote a piece blaming “We the people of God” for being slavishly ready to dance to the tune of church men without questioning and failing to call a spade a spade for the present sorry state of things. How can there be Generals without a dumb army to do their bidding? To bring them down from their self assumed high thrones the faithful should start calling these self proclaimed heavenly worthies: Mr. Pope Benedict, Mr. Cardinal, Mr. Archbishop, Mr. Bishop, Mr. Priest, just as we address Mr. President Obama, supposed to be the most highly placed worldly ruler today.
Let the People of God – you and me -- start administering this medicine of mercy to help open their eyes to the naked truth of the equality and fraternity of all humans before God? In short according to Professor Herbert Haag of the Catholic Universities of Tuebingen and Lucerne reported elsewhere, the New Testament does not recognize any priesthood, whether sacramental or universal; the Church of the first three centuries did not know either the concept or the reality of a ‘clergy’, all ministries were the creation of the Church. None can be traced back to Jesus, not even that of the bishop, and least of all that of the priest.
I stop for fear of teasing the patience of you my readers beyond limit. You are welcome to consider what is written above as views of just one man or many. But for your kind information there are any number of scientifically documented articles on the subject including the latest one: “Clergy-Laity Divide in the Church” by Fr. Joseph Mattam sj, founder of Gujarat Jesuit Theologate and its Dean for many years, emeritus professor of systematic Theology, writer of books and a regular invitee as lecturer to various theological centres in Europe and America, originally from Cherpunkal. This article just published may be sent shortly for reproduction in these columns for the benefit of the readers of Almayasabdam.
Today JESUS has become a painted and embellished doll marketed by various churches to reap maximum profit not knowing that adorning him to get adored only diminishes his original sheen, appeal and market value for the whole world. Hence the cry: “Forget the churches, follow Jesus.” But how much better it would be if the Catholic Church which claims to be the mother of all churches also is helped to project Jesus in His unadorned, bewitching simplicity and heavenly beauty with or without the help of an Almayasadam team for the benefit of the whole world.
The writer can be contacted at: jkottoor@asianetindia.com

3 comments:

  1. ശ്രീ കൊട്ടൂരിന്റെ ലേഖനത്തില്‍ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു, പുരോഹിതമതം ക്രിസ്തീയമല്ല. യേശു ഒരിക്കലും പുരോഹിതനല്ലായിരുന്നു. ആരെയും പുരോഹിതനായി വാഴിച്ചിട്ടില്ല. പള്ളിയില്‍ കാണുന്ന കൂദാശകള്‍ മനുഷ്യനിര്‍മ്മിതമാണ്. യഹൂദ പുരോഹിതരെ ബൈബിളില്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ക്രിസ്തീയ പുരോഹിതരേ സംബന്ധിച്ച് ഒരു വചനത്തിലും സൂചിപ്പിച്ചിട്ടില്ല. സഭയുടെ കാതലായ തത്വങ്ങളില്‍ ആരെങ്കിലും ചോദ്യം ചെയ്‌താല്‍ പുരോഹിതന്‍ നിശബ്ദനായിരിക്കും. സത്യം പറഞ്ഞാല്‍ പുരോഹിതന്‍ അപകീര്‍ത്തിപ്പെടുമെന്നു അറിയാം. പുരോഹിതനെ കുഞ്ഞാടുകള്‍ കാണുന്നത് ക്രിസ്തുവിന്റെ പ്രതിബിംബം ആയിട്ടാണ്. ദൈവവും ആയി അടുത്തയാള്‍. അല്‍മായ ലോകത്തെ പറ്റിച്ചു കപട തന്ത്രങ്ങള്‍ നെയ്തെടുത്തു ഇവര്‍ നിത്യവൃദ്ധി കഴിക്കുന്നു. കൊട്ടൂരിന്റെ പതിവു ശൈലിയിലുള്ള നല്ല ഒരു ലേഖനമാണ് ഇവിടെ അല്‍മായശബ്ദത്തില്‍ വായിച്ചത്.

    പൌരാഹിത്യം പിശാചു സ്ഥാപിച്ചതു കൊണ്ടായിരിക്കാം തിന്നു കുടിച്ചുല്ലസ്സിച്ചു മദിച്ചു മദാലസ്സകളുമായി കൂത്താടുവാന്‍ ഇവര്‍ക്കു താല്‍പ്പര്യം.പഴയനിയമത്തിലും പുതിയ നിയമത്തിലും യഹൂദ പുരോഹിതരെ പരാമര്‍ശിക്കുന്നുണ്ട്. അന്നു ബലി ജനം കൊണ്ടുവന്നിരുന്നു. പുരോഹോതന്‍ ജനത്തിനു വേണ്ടി ദൈവത്തിനു ബലി അര്‍പ്പിച്ചിരുന്നു. അന്നു യഹൂദ പുരോഹിതന്‍ ജനത്തിന്റെ ഒരു സേവകന്‍ മാത്രം. പുരോഹിതന്‍ മനുഷ്യനെ പ്രതിനിധാനം ചെയ്തിരുന്നു.

    ഇന്നു കുര്‍ബാനയില്‍ ദിവ്യബലി ഉയര്‍ത്തുമ്പോള്‍ പുരോഹിതന്‍ ക്രിസ്തുവാകുന്നതുപോലെ പഴയ നിയമത്തിലെയോ പുതിയ നിയമത്തിലെയോ പുരോഹിതന്‍ ദൈവം ആകുമായിരുന്നില്ല.

    ക്രിസ്തു വന്നു പൌരാഹിത്യം അവസാനിപ്പിച്ചെന്നു ബൈബിളും വെന്തിക്കൊസ്സുകാരനും പറയുന്നു. ബൈബിള്‍ ആണു അവരുടെ ബിബം. ഈ ബിംബത്തില്‍ 1 തിമോത്തി രണ്ടാം അദ്ധ്യായം അഞ്ചു മുതല്‍ ആറു വരെ വാക്യങ്ങള്‍ മനുഷ്യനും ദൈവത്തിനുമിടയില്‍ യേശു മാത്രം മദ്ധ്യസ്ഥന്‍ എന്നു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. വായിച്ചാല്‍ മനസിലാകാത്ത പുസ്തകമാണ് ബൈബിള്‍. വെന്തിക്കൊസുകാരന്‍ വചനത്തെ പിശാചു രൂപവും ആക്കും. അങ്ങനെയെങ്കില്‍ മനസാക്ഷിയാണ് നന്മയെന്നു കല്‍പ്പിച്ചു പോവുകയല്ലേ നല്ലത്.കത്തോലിക്കാ പുരോഹിതന് ബൈബിള്‍ പരിജ്ഞാനം കുറവാണ്. വചനം ചോദിച്ചാല്‍ നിശബ്ദനായി ഇരിക്കണമെന്നും സഭാനിയമം ഉണ്ട്.

    യേശു എന്നാല്‍ നന്മ മാത്രമെന്നു കരുതിയാല്‍ പോരെ. നന്മയെന്നു പറയുന്നത് നമ്മുടെ മനസാക്ഷിയെ പരിശുദ്ധമാക്കുന്നതാണ്. മനസിനു
    കൊടുക്കുന്ന ഒരു വ്യായാമം.

    ചിലര്‍ പാലാമെത്രാന്റെ കന്നു കാലിക്കൂട്ടിന്റെ പുറകില്‍ ഉണ്ടാക്കുന്ന അല്ഫോന്സായുടെ തിരുശേഷിപ്പ് ഭക്ഷിക്കുന്നവര്‍ ഉണ്ട്. മനസിനു സമാധാനം ഉണ്ടാകുവാന്‍, മനസിനെ പരിശുദ്ധമാക്കുവാന്‍ തിരുശേഷിപ്പിനെ വന്ദിച്ചുകൊള്ളട്ടെ. ഭ്രാന്ത് മൂത്തു ഉള്ളില്‍ കഴിച്ചു വയറ്റിളക്കം ഉണ്ടാക്കാതെയിരുന്നാല്‍ മതി. തിരുശേഷിപ്പ് ഇന്നു കോടി കണക്കു രൂപയുടെ ഒരു കച്ചവട സാമ്രാജ്യമാണ്‌.

    യഹൂദ പുരോഹിതന്‍ സാധാരണ മനുഷ്യനായി വചനം പറഞ്ഞിരുന്നു. പിന്നെ എങ്ങനെ കത്തോലിക്കാ പുരോഹിതന്‍ അസാധാരണ മനുഷ്യന്‍ ആകും. സാധാരണ മനുഷ്യരെപ്പോലെ ഇവരും കുറ്റകൃത്യങ്ങള്‍ ചെയ്യുന്നു. ചിലര്‍ സാധാരണക്കാരെക്കാളും കൂടുതലായി വികൃതമായ ലൈംഗിക പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളിലും ഏര്‍പ്പെടുന്നു.

    പുരോഹിതര്‍ സാധാരണക്കാര്‍ എങ്കില്‍ നിയമവും തുല്ല്യമാവേണ്ടതല്ലേ. സാധാരണ വ്യക്തിയെങ്കില്‍ കോടതിയിലും സര്‍ക്കാരിലും രണ്ടു നിയമങ്ങള്‍ എന്തിന്? മെത്രാന്റെ കാറു തടഞ്ഞു സ്ഥലമാറ്റം അനുഭവിച്ച പോലീസ്സുകാരനെ ഓര്‍മ്മ വരുന്നു.

    ഒരു തലമുറയ്ക്ക് മുമ്പ് പള്ളിപുരോഹിതര്‍ ഷോപ്പിംഗ്‌ കോപ്ലെക്സ് ഉടമകള്‍ ആകുമെന്ന് ചിന്തിക്കുവാന്‍ സാധിക്കുകയില്ലായിരുന്നു. നിയമം താലോലിക്കുന്ന ഇവര്‍ നാളെ പെണ്‍ വാണിഭത്തിന്റെയും കഞ്ചാവ് കച്ചവടത്തിന്റെയും കുത്തക കൈവശ പ്പെടുത്തും.

    രാഷ്ട്രീയക്കാരും മന്ത്രിമാരും ഇങ്ങനെ നിയമത്തിന്റെ അനൂകൂല്ല്യം നല്‍കുന്നതുകൊണ്ടു ഇത്തരം കഞ്ചാവ് പെണ് വാണിഭ ഭാവിപരിപാടികള്‍ പരസ്പരം ആസൂത്രണം ചെയ്തുവോയെന്നും സംശയിക്കുന്നു.

    ReplyDelete
  2. I loved to read these comments. Superb and eye opening!!!

    ReplyDelete
  3. 2008 -ലെ പെസഹാ വ്യാഴാഴ്ച ദിവസം ടെക്സാസ് സ്റെയിറ്റിലുള്ള സെന്റ്‌ തോമസ്‌ ദ അപ്പോസല്‍ ഗാര്ലറ്റ് സിറോ മലബാര്‍ കത്തോലിക്കാ പള്ളിയിലെ ദിവ്യബലിയിലാണ് ഞാന്‍ സംബന്ധിച്ചത്. ദിവ്യബലി സമയത്തുള്ള വികാരിയച്ചെന്റെ പ്രസംഗത്തിലെ പ്രധാന ഭാഗം അന്ത്യത്താഴസമായത്ത് യേശു പൌരോഹിത്യം സ്ഥാപിച്ചെന്നും ആ പൌരോഹിത്യത്തിന്റ്റെ ദൈവീക മാഹാത്മ്യത്തെ പറ്റിയും ആയിരുന്നു. കേട്ടിരുന്ന എനിക്ക് ആ അച്ചനോട് സഹതാപം തോന്നി. ശ്രീ. ജെയ്മ്സ് കോട്ടൂര്‍ തന്റെ ലേഖനത്തില്‍ സുചിപ്പിച്ചതുപോലെ ആ വൈദീകനും ' priesthood is divinely ordained ' ആണന്നു വിശ്വസിക്കുന്നുണ്ടാവാം. അതല്ലായെങ്കില്‍ ആ പുരോഹിതന്‍ സ്വന്തം മനസാക്ഷിയെ വന്ജിക്കുന്നവനാണ്.

    കൊട്ടുരിന്റെ ലേഖനം വേദപുസ്തകാടിസ്ഥാനമായും ദൈവസസ്ത്രപരമായും ശരിതന്നെ. യേശുവോ യേശുശിക്ഷ്യരോ പൌലോസോ പുരോഹിതരായിരുന്നില്ല. ജെറുശലേമില്‍ നടന്ന ഒന്നാം സൂനഹദോസില് പോപ്പോ മെത്രാനോ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഇന്നത്തെ ഭാഷയില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ അല്മാനികള്‍ ‍ മാത്രം. അന്നത്തെ ഭാഷയില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ സഹോദരര് മാത്രം. വേണ്ടാ, അന്നത്തെ കാലത്ത് പുരോഹിതര്‍ പോലും ഇല്ലായിരുന്നു. കാരണം യേശു പൌരോഹിത്യം സ്ഥാപിച്ചിട്ടില്ലാത്തതുതന്നെ. തന്നെയുമല്ലാ, പേ ഇളകിയ നായ്‌ നാരങ്ങാവെള്ളം കണ്ടപോലായിരുന്നു യേശു പൌരോഹിത്യത്തെ കണ്ടാലും. യേശുവിനു കലി ഇളകുമായിരുന്നു.
    കൊട്ടുരിന്റെ ലേഖനം വായിച്ചു അതിന്റെ സാരാംശം മനസ്സിലാക്കാന്‍ അടിത്തറ നന്നായുള്ള അറിവ് ആവശ്യമാണ്. സാധാരണ വിശ്വാസിക്ക് ഇതൊന്നും മനസിലാകുകയില്ല. ഞാന്‍ 2011 -ഇല് പ്രസിദ്ധീകരിച്ച " ലൈംഗികതയും പൌരോഹിത്യവും " എന്ന പുസ്തകം എന്നെ ഹൈസ്കുളില്‍ പഠിപ്പിച്ച ഒരദ്ധ്യാപകന്‍ തുറന്നു മൊത്തത്തില്‍ ഒന്ന് നോക്കികഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അദ്ധേഹത്തിന്റെ ചങ്കിനു വേദന തുടങ്ങി ഉടന്‍ ആശുപത്രിയില്‍ അട്മിറ്റായന്നു 80 വയസുള്ള എന്റെ ചേട്ടന്‍ ഫോണ്‍ ചെയ്തപ്പോള്‍ പറഞ്ഞു. അദ്ദേഹം ഒരാഴ്ച ആശുപത്രിയില്‍ കിടന്നു. ആ പുസ്തകം വിട്ടിലിരുന്നാല്‍ കുടുംബത്തിനു വല്ല ഹാനിയും വന്നേക്കുമെന്ന് ഭയന്ന് അത് വേറൊരാള്‍ക്ക് കൊടുത്തു. ഇപ്പോള്‍ അയാളുടെ വിശ്വാസത്തിനു വല്ല കോട്ടവും വരുമോ എന്ന ഭയത്തിലാണ് എന്റെ മാഷ്‌. ഇത്തരം ആത്മാക്കളെ രക്ഷിക്കാന്‍ നമുക്ക് യാതൊരു മാര്‍ഗവും ഇല്ല. ശീ. കോട്ടൂര്‍ ഇത്തരക്കാരെ ഉദ്ദേശിച്ചല്ല ഈ ലേഖനം എഴുതിയതെന്നും ഞാന്‍ മനസിലാക്കുന്നു.

    കത്തോലിക്കാസഭയുടെ ശിരസേല്‍ കയറിപ്പിടിച്ചു അതില്ലന്നു വാദിച്ചാല്‍ വൈദീകരുടെ പ്രതികരണം എന്തായിരിക്കും? സര്‍വകാര്യങ്ങള്‍ക്കും വൈദീകര്ക്കു ' ആമേന്‍ ' മൂളുന്ന സഭാവിശ്വാസികളുടെ പ്രതികരണം എന്തായിരിക്കും? സത്യത്തെ തുറന്നു പറയാന്‍ കര്‍ത്താവില്‍ ധൈര്യം സംബാദിച്ചേ പറ്റു. ആ ചങ്കൂറ്റം ശ്രീ. കൊട്ടൂര് തന്റെ ലേഖനത്തിലൂടെ കാണിച്ചു തന്നു. ഈ ലേഖനം അറിവും തുറന്ന മനസ്സും ഉള്ളവരെ ഇരുത്തി ചിന്തിപ്പിക്കുവാന്‍ ഇടയാകെട്ടെ. ദൈവസാസ്ത്രം, മോറല്‍ തിയോളജി, കാനോന് ‍നിയമം, വേദപുസ്തകം തുടങ്ങിയ വിഷയങ്ങളിലധിഷ്ടിതമായ കനത്ത ലേഖനങ്ങള്‍ ശ്രീ. കൊട്ടൂര് അലമയസബ്ദതില്‍ പ്രസിദ്ധം ചെയ്യുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കട്ടെ.

    ReplyDelete